สอดสร้อยมาลา (นภาสรร)

สอดสร้อยมาลา (นภาสรร)

0 รีวิว  0 รีวิว    
รหัสสินค้า: 9786165001656
มีสินค้าในสต็อค
ราคา: 200.00 บาท 50.00 บาท
ประหยัด: 150.00 บาท ( 75.00% )

เนื้อหาบางส่วน

“คุณตรีชฎา ช่วยยืนชิดๆ กับเจ้าบ่าวหน่อยครับ”

ช่างภาพนิตยสารชื่อดังเล่มหนึ่งบอกให้หญิงสาวไปยืนใกล้ๆ กับ

เจ้าบ่าวซึ่งยืนโพสท่าถ่ายภาพด้วยท่าทางประหม่า

งานแต่งงานนี้ถูกเนรมิตให้เป็นสวนอีเดนขนาดย่อม สวยงามอลังการ สมศักดิ์ศรีงานแต่งงานแห่งปีของลูกสาวเจ้าสัวเจ้า'ของ'โรงงาน'นาตาลรายใหญ่

คู่บ่าวสาวเดินต้อนรับและถ่ายภาพที่ระลึกกับแขกตามมุมต่างๆ ที่ตกแต่งไว้

เพื่อถ่ายภาพ บริเวณที่เด่นที่สุดในงานคือสวนน้ำพุขนาดย่อมที่ตั้งอยู่กลางงาน

มีรูปปั้นอดัมยื่นผลแอปเปิลให้อีฟตั้งอยู่ เคราะห์ดีที่เจ้าสาวหรือเจ้าบ่าวในงาน

ไม่นึกครึ้มอกครึ้มใจแต่งกายด้วยชุดวันเกิดเช่นเดียวกับอดัมและอีฟ มิฉะนั้น

คงท่าให้เข้าใจว่ากำลังเดินอยู่ในสวนอีเดนตามตำนานจริงๆ

แสงแฟลชจากกล้องหลายตัวสว่างวาบขึ้นพร้อมกันจนดวงตาของ

ตรีชฎาพร่า มองไม่เห็นภาพเบื้องหน้าไปชั่วขณะ ใบหน้างามราวกับรูปปั้นของ หล่อนเชิดขึ้น ตรีชฎาพยายามกลั้นน้ำตาที่เริ่มเอ่อท้น หล่อนกะพริบตาถี่ๆ

เพื่อให้ขนตาที1เรียงเป็นแพหนาซับน้ำตาอันเป็นร่องรอยแห่งความอาดูรให้หมดสิ้นไป

ไม่มีวันที่คนอย่างหล่อนจะแสดงความอ่อนแอ เศร้าโศก หรือพ่ายแพ้ให้ใครเห็น!

ตรีชฎาเขยิบเข้าไปใกล้วีรภาพ แล้วค่อยๆ สอดนิ้วประสานกับมือของ เจ้าบ่าว ความอบอุ่นที่แผ่ซ่านจากปลายนิ้วของชายหนุ่มทำให้หล่อนรับรู้ได้ถึง ความอาทร เพียงแต่คงจะน้อยกว่าความรู้สึกที่เขามีต่อเพลินตา ผู้หญิงที่เขา เลือกให้เป็นเจ้าสาวของเขาแทนหล่อน!

ช่างภาพข่าวสังคมกรูมาถ่ายภาพหล่อนกับวีรภาพ วันนี้ตรีชฎาแต่งกาย ด้วยชุดสีครีมอ่อนที่มีผ้าชีฟองชิ้นบางๆ บิดเป็นเกลียวพาดบ่าซ้าย ช่วงอก กระชับเชื่อมต่อกับกระโปรงผ้าชีฟองซึ่งเย็บซ้อนกันเป็นชั้นๆ เหมือนกลีบ ดอกไม้ยาวกรอมเท้า หล่อนสวมเครื่องประดับน้อยชิ้นเพราะไม่จำเป็นต้อง แต่งกายข่มเจ้าสาว ถึงแม้ตรีชฎาแต่งกายด้วยชุดที่แสนธรรมดา แต่เพลินตา ซึ่งสวมชุดเจ้าสาวราคาหกหลักที1ตัดเย็บจากห้องเสื้อชื่อดังของโลกรวมกับ เครื่องเพชรหลายล้านบาทก็ไม่อาจเทียบกับรัศมีความงามที่เจิดจรัสของ

ตรีชฎาได้เลยแม้แต่น้อย

เพลินตา เจ้าสาวตัวจริงที่ถูกแย่งซีนกระแอมและส่งสายตาเชียวปั้ดให้

เจ้าปาวที่ลืมตัวกุมมือตรีชฎายืนยิ้มให้ช่างภาพ เมื่อวีรภาพได้สติจึงปล่อยมือ

พอแล้วสำหรับการเอาคืนให้พอแสบๆ คันๆ!

ตรีชฎาเพียงต้องการให้เพลินตารู้ว่าถึงจะแย่งวีรภาพไปจากหล่อนได้

แต่ก็ไม่ได้หัวใจภักดีของชายหนุ่มไปครอบครอง คนอย่าง'หล่อน'โม1มีวันยอม

ให้ใครรังแกง่ายๆ หมดสมัยแล้วกับการเอาคืนด้วยการอาละวาดหรือทำลาย

งานแต่งงานแบบนางร้ายในละคร เพราะถึงแม้จะได้ความสะใจชั่วครู่ชั่วยาม

แต่ท้ายสุดแล้วคนที่เลียหายก็มีเพียงแค่หล่อน

ตรีชฎายิ้มอย่างสะใจที่เห็นเพลินตาหน้าเจื่อน...เอาคืนแคนยังน้อยเกิน

ไปสำหรับเพลินตาที่ทำให้หล่อนต้องสูญเลียทั้งคนรัก เลียหน้า และเสียใจ

เพราะอันที่จริงวันนี้ควรเป็นวันแต่งงานของหล่อนกับวีรภาพ

ตรีชฎาคบหากับวีรภาพมานานถึงสามปี โดยไม่เคยล่วงรู้เลยว่าวีรภาพ มีความสัมพันธ์ลับๆ กับผู้หญิงอีกคนหนึ่งด้วยในเวลาเดียวกัน ซึ่งผู้หญิง คนนั้นคือเพลินตา เพื่อนรักของหล่อนเอง

ในวงสังคม ตรีชฎากับเพลินตาได้ชื่อว่าเป็น ‘คู่ชี้อ้วนผอม’ เพลินตา

เป็นหญิงสาวร่างอ้วนใหญ่ เสียงด้ง โผงผาง และช่างโวยวาย จนได้ฉายา

‘ไฮโซสาวขี้วีน’ ตรงกันข้ามกับตรีชฎาที่สวยคม รูปร่างผอมเพรียวเหมือน

นางแบบ และมีนิสัยเรียบร้อยอ่อนหวาน ความต่างทั้งรูปร่างหน้าตาและนิสัย

ไม่น่าทำให้ทั้งคู่เป็นเพื่อนรักกันได้ แต่เพราะนิสัยตรงไปตรงมาและเปิดเผย

ของเพลินตาจึงทำให้ตรีชฎาเปิดใจคบหาเป็นเพื่อนรักที่ไวใจยิ่งนัก แต่แล้ว

เพื่อนรักก็ทำให้หล่อนล้มทั้งยืน...

วันนั้นตรีชฎากำลังลองชุดเจ้าสาวด้วยจิตใจชื่นบาน เงาชองหล่อนที่ สะท้อนในกระจกบานใหญ่เบื้องหน้าคือภาพชองหญิงสาวซึ่งสวมชุดแต่งงานสี ชาวบริสุทธิ์ ใบหน้าเปล่งปลั่งด้วยความสุขและความหวังที่จะได้เริ่มสร้าง ครอบครัวเล็กๆ ชองตัวเอง

‘ตรี ฉันดีใจกับแกด้วยนะ ในที่สุดวันที่แกรอคอยก็จะมาถึงเสียที เห็น ไหมว่าไม่จริงสักหน่อยที่หมอดูทายว่าแกอาภัพคู่น่ะ’ ระริน เพื่อนรักซึ่งบิน

กลับมาจากอังกฤษเพื่อร่วมงานแต่งงานของหล่อนเอ่ยขึ้นด้วยความยินดีอย่าง จริงใจ

ระรินเป็นเพื่อนรักที่สุดชองหล่อนตั้งแต่เด็ก แม้จะย้ายไปเรียนต่อที่ อังกฤษตั้งแต่เด็ก แต่,ทั้งคู่ก็ยังติดต่อกันอย่างสมํ่าเสมอ จึงทราบเรื่องราวของ

กันและกันมาตลอด หล่อนมักจะปรับทุกข์กับระรินเรื่องที่หล่อนมักจะผิดหวัง

ในความรัก และปักใจเชื่อคำทำนายชองหมอดูที่แพรพรรณ แม่ชองหล่อนเคย

ให้ดูสมัยหล่อนยังเป็นเด็กว่า...ตรีชฎาจะมีชีวิตที่เพียบพร้อม เว้นเสียแต่อาภัพเรื่องความรัก

‘ขอบใจนะริน ที่แกคอยให้กำลังใจฉันมาตลอด ฉันก็ไม่คาดคิดว่าจะมี

วันได้แต่งงานสมหวังเหมือนกับคนอื่นเขา แตกยังอดกลัวไม่ได้ว่าจะมีอะไร

 

พลิกล็อกให้ต้องผิดหวังเหมือนเดิมอีกหรือเปล่า’

ใบหน้าแจ่มจรัสของตรีชฎาหมองลงเล็กน้อย ความยินดีในอกของ

หล่อนเวลานี้ไม่ต่างจากลูกโปงสีชมพูอัดลมจนแน่นที1พร้อมจะลอยขึ้นไป

สัมผัสกับฟ้าใสเบื้องบนอย่างเริงร่า ถึงหล่อนจะสุขล้นเพียงใดก็ยังมีเสี้ยวหนึ่ง ในใจที่หวาดกลัวว่าลูกโปงแห่งความสุขจะถูกเข็มปลายแหลมเจาะให้แตกดัง โพละแล้วร่วงหล่นลงบนพื้นดินดังเช่นความรักครั้งก่อนๆ

‘ท่องไว้นะตรี ว่าแกคือเจ้าสาวที่กำลังจะมีความสุขที่สุดในโลก เดี๋ยววี

ก็คงมาถึงแล้ว เขาคงไม่อยากเห็นเจ้าสาวของเขาหน้าตาอมทุกข์กับเรื่องไม่เป็นเรื่องหรอก จริงไหม’

คำพูดของระรินท่าให้ตรีชฎาคลายความกังวลและยิ้มกว้างได้อย่างมีความสุข

โลกของตรีชฎาสดใสชื่นบาน จนกระทั่งวีรภาพเดินเข้ามาในร้านชุด แต่งงานด้วยท่าทางกลัดกลุ้มกับเพลินตา ไหล่สูงที่เคยตั้งตรงของเขาลู่ลง ใบหน้าคมสันนั้นดูหมอง วีรภาพไม่สวมกอดทักทายหล่อนอย่างที1เขาเคย ปฏิบัติเสมอ ไม่มีแม้แต่คำชมว่าหล่อนซึ่งสวมชุดเจ้าสาวนั้นสวยเพียงใด

‘ตรีมาถึงนานแล้วเหรอ วีมีเรื่องจะคุยกับตรีลักหน่อย’ วีรภาพรวบรวม ความกล้า

‘ไม่ใช่แควหรอกนะตรี ฉันด้วย ไม่ใช่ลิ ต้องพูดว่าเราสองคนมีเรื่อง

ต้องคุยกับเธอถึงจะถูก’ เพลินตาโพล่งขึ้นมาเมื่อเห็นท่าทางกลัวๆ กล้าๆ ของวีรภาพ

‘มีอะไรพูดตรงนี้เลยก็ได้ วีกับเพลินมีเรื่องอะไรเหรอ ท่าเป็นซีเรียสไป

ได้’ ตรีชฎางงกับท่าทางที่แปลกไปของทั้งคู่

‘คือว่า...ฉันท้องน่ะตรี’ เพลินตาโพล่งออกมา

‘อะไรกันเพลิน ท่าเป็นพูดเล่นไปได้ ใครเขาล้อเล่นเรื่องท้องกัน เพลิน

ยังไม่มีแฟน จะท้องได้ยังไง’ ตรีชฎาคิดว่าเพลินตานึกสนุกอยากอำหล่อนเล่นๆ

‘ฉันพูดจริงๆ นะตรี ฉันท้องกับวีได้เดือนกว่าๆ แล้ว!’ ทั้งนํ้าเสียงและ

แววตาของเพลินตายืนยันได้เป็นอย่างดีว่าไม่ได้ล้อเล่น

บรรยากาศเวลานั้นเงียบสงัด หัวใจของตรีชฎาเหมือนลูกโปงที่ถูกเข็ม

นับพันเล่มทิ่มแทงให้แตกร่วงหล่นสู่พื้นดิน

‘จริงเหรอ วี’ ตรีชฎาเค้นเสียง หล่อนแทบไม่มีเรี่ยวแรงแม้แต่จะพูด

วีรภาพไม่ตอบ แต่พยักหน้ายอมรับ

เขากับเพลินตาคบหากันลับๆ ตั้งแต่เมื่อไรหล่อนไม่อยากรู้ และ

ไม่อยากได้ยินคำอธิบายใดๆ สิ่งที่ตรีชฎาหวาดเกรงเกิดขึ้นแล้วจริงๆ ความรัก

ของหล่อนจบลงอย่างผิดหวังอีกครา หล่อนหมดสติล้มลงกองกับพื้นโดย

ปราศจากน้ำตาและคำตัดพ้อใดๆ

หลังจากเหตุการณ์ในวันนั้น ตรีชฎาก็ไม่ได้รับการติดต่อจากวีรภาพกับ เพลินตาเป็นเวลาเดือนเศษ จนกระทั่งบิดามารดาของวีรภาพมาขอขมา

ครอบครัวของหล่อนที1ต้องยกเลิกงานแต่งงานด้วยเหตุผลที1วีรภาพต้อง รับผิดชอบลูกในครรภ์ของเพลินตา สายสัมพันธ์ระหว่างครอบครัวของหล่อน กับวีรภาพที1ดำรงมาอย่างเหนียวแน่นตั้งแต่รุ่นปูต้องยุติลงด้วยความผิด ที่ครอบครัวของหล่อนไม่อาจให้อภัยได้

ข่าวการแต่งงานของวีรภาพกับเพลินตา รวมทั้งคอลัมน์บทสัมภาษณ์ ของคู่รักหวานคูนปรากฏในสื่อสิ่งพิมพ์แทบทุกฉบับ ไม่เว้นแม้แต่รายการ โทรทัศน์ที่นิยมเชิญแขกรับเชิญที่อยู่ในแวดวงสังคมมาออกรายการ ตรีชฎา

เก็บตัวเงียบเชียบในเพนต์เฮาส์หรูของหล่อน ไม่รับข่าวสารใดๆ และ

ไม่ปรากฏตัวเฉิดฉายในวงสังคมอย่างเคย หล่อนออกนอกบ้านก็ต่อเมื่อ

ไปทำงานที่บริษัทของครอบครัวซึ่งทำธุรกิจนำเข้ารถยนต์ยุโรปชื่อดังยี่ห้อหนึ่ง

ถึงกระนั้นก็ยังไม่วายมีข่าวซุบซิบว่าตรีชฎาเป็นสาวไฮโซอาภัพรัก หรือไม่ก็เป็น ไฮโซสาวรายใหม่ที่เตรียมจองโครงการคานทองนิเวศน์ ข่าวซุบซิบนั้นก็เป็น

เรื่องจริงเสียด้วย หญิงสาวได้แต่บอกตัวเองไม่ให้เก็บมาคิดให้ปวดใจ

ระรินแวะมาค้างเป็นเพื่อนหล่อนที่เพนต์เฮาส์ในวันเสาร์และอาทิตย์

 

เพราะเป็นห่วงกลัวว่าหล่อนจะฟังซ่านคิดทำร้ายตัวเอง หากเป็นผู้หญิงคนอื่น

ที่พบแต่ความผิดหวังเรื่องความรักซํ้าแล้วซํ้าเล่าก็อาจจะเกิดอารมณ์ชั่ววูบใน ภาวะที่จิตใจเปราะบาง กินเหล้าเมายา หรือ,ทำอะไรแย่ๆ ที่ทำให้ตัวเองตกอยู่

ในสภาพที่เคราะห์ร้ายกว่าเดิม แต่ผู้หญิงคนนั้นไม่ใช่ตรีชฎาอย่างแน่นอน

หล่อนถูกสอนให้รับมือกับปัญหาอย่างมีสติ ไม่ว่าเรื่องนั้นจะหนักหนาเพียงใด

ก็ตาม แต่ถึงกระนั้นตรีชฎาก็ยังเป็นเพียงผู้หญิงธรรมดาคนหนึ่งที่มีเลือดเนื้อ

และหัวใจ ต่อให้หล่อนเข้มแข็งเพียงใดก็อดร้องไห้ไม่ได้เมื่ออยู่ตามลำพังใน

เพนต์เฮาส์ที่ใหญ่โตและแสนเงียบงัน

‘ตรี มีการ์ดแต่งงานส่งมาให้แกแน่ะ หวังว่าคงไม่ใช่ชองอีตาวีกับยาย เพลินข้างน้ำนั่นหรอกนะ จะให้ฉันเปิดหรือแกจะเปิดดูเอง’ ระรินเปิดประตู

เข้ามาพร้อมจดหมายสี่ห้าฉบับที่หยิบมาจากกล1องรับจดหมายหน้าประตูเพนต์เฮาส์ชองหล่อน

‘ฉันเปิดเองก็ได้’ ตรีชฎาเหยียดแขนอย่างเกียจคร้านรับการ์ดแต่งงาน

จากระริน หล่อนกำลังนอนสบายบนโซฟาหนานุ่ม หยอกล้อแมวเปอร์เซียสี

ชาวตัวจิ๋วที่ระรินเพิ่งซื้อมาให้อยู่เป็นเพื่อน แมวตัวน้อยยื่นหน้ามองการ์ด

สีชมพูที่มีกลิ่นแอปเปิลอ่อนๆ ด้วยความสนใจใคร่รู้ ตรีชฎากวาดตามองตัว

อักษรที่ปรากฏบนการ์ดแต่งงานนั้น แล้วน้ำตาก็ไหลรินจากดวงตาคู่สวย

‘ตรี แกเป็นอะไรหรือเปล่า อย่าบอกนะว่าสองคนนั่นหน้าด้านเชิญแกไปงานแต่ง’

ตรีชฎารีบปาดน้ำตาพลางตอบระรินซึ่งนั่งลงข้างโซฟาอย่างเป็นห่วง

‘ใช่ อย่างที่แกคิด ตลกไหมล่ะที่งานแต่งชองสองคนนั่นคือโรงแรม

เดียวกับที่ฉันจะแต่งงานเด๊ะ แถมวันและเวลาเดิมเสียด้วยสิ นี่แสดงว่าวีคง

ตั้งใจเปลี่ยนแค1ตัวเจ้าสาวจริงๆ แต่ที่ร้ายกว่านั้น...แกลองอ่านจดหมายนี่ดู’

ตรีชฎายื่นจดหมายให้ระรินอ่าน แล้วร้องไห้โฮออกมาอย่างกลั้นไม่อยู่ตรี

เพลินกับวีเสียใจกับเรื่องที่เกิดขึ้นจริงๆ และไม่มีคำแก้ตัวใดๆ เรารู้ว่า ตรีคงไม่ให้อภัย เพราะหากเราเป็นตรีก็คงไม่สามารถให้อภัยได้เช่นกัน เราให้ สัมภาษณ์กับทางนิตยสารเล่มต่างๆ ว่าวีกับตรีเลิกกันเพราะตรียังลังเล ไม่พร้อมมีครอบครัว ส่วนวีเองก็เพิ่งมารู้ใจตัวเองว่ารักเราถึงได้เปลี่ยนใจ มาแต่งงานกับเราแทน ตรีต้องเข้าใจนะ เราต้องโกหกเพราะเราบอกใครไม่ได้ ว่าท้องก่อนแต่ง ปาต้องเอาวีตายแน่ๆ และเรามั่นใจว่าตรีจะไม่บอกเรื่องที่ เราห้องกับใคร เราบอกทุกคนว่าเรากับตรียังเป็นเพื่อนรักกันเหมือนเดิม และ ตรีจะเป็นเพื่อนเจ้าสาวของเราด้วย ด้งนั้นได้โปรดมาร่วมงานแต่งของเราเถิดนะ ถือว่าช่วยเราเป็นครั้งสุดท้าย

รัก

เพลิน

‘ไม่น่าเชื่อว่าจะมีคนแบบนี้ในโลกด้วย ทั้งอำมหิตและเห็นแก่ตัวถึง

ขนาดนี้ ตรี แกหยุดร้องไห้ได้แล้ว คนแบบนี้คบไว้รังแต่จะทำให้ชีวิตอัปมงคล

ไม่ต้องใจอ่อนไปเป็นเพื่อนเจ้าสาวของยายช้างน้ำนั่นเลย’

‘อ่านแล้วช็อกว่ะแก ไม่รู้อะไรดลใจให้ฉันเคยเป็นเพื่อนสนิทกับยายนี่

ได้ แต่ฉันว่าจะไปงานนี้ละ ไม่ได้ไปแก้ข่าวให้ยายเพลินหรอกนะ แกก็รู้นี่นาว่า

คนอย่างตรีชฎาไม่ยอมมุดหัวอยู่ในกระดองให้ใครเมาท์กันหรอกนะว่าบอบชํ้า กินนํ้าตาต่างข้าว พ่ายรักให้นังช้างยักษ์นั่นถึงขนาดหายหน้าหายตาไปจาก

สังคม ฉันจะไปปรากฏตัวในงานนั้นให้สวยเด่นพร้อมคู1ควงคนใหม่ที่เริดกว่า

นายวีรภาพลิบเท่า’

ดวงตาของตรีชฎาวาวรับพอๆ กับตาของลูกแมวซึ่งเอียงคอมองทำทาง กระตือรือร้นของนายสาวที่จู่ๆ ก็ลุกขึ้นมานั่งหลังจากนอนหงอยแทบทั้งวัน

‘แล้วแกจะไปหาคู่ควงที่ไหนล่ะตรี หนุ่มๆ ในวงสังคมคงไม่มีใครนึก

สนุกมาเล่นกับแกด้วยหรอก’ ระรินท้วง

(โปรดติดตามต่อในฉบับเต็ม)

รายละเอียด

สอดสร้อยเอ๋ยสอดสร้อยมาลา 
งามตาเยื้องกรายดุจนางหงส์ 
ท่านแขนอรชรรับเอวองค์ 
โฉมยงจีบนิ้วพลิ้วเพริศพราย 
เพียงปลายตาให้พี่สักนิด 
จะชิดกายเจ้าไม่ห่างหาย 
มาลาเอ๋ยเจ้าอย่าเอียงอาย 
เอนกายแนบเนาเข้าคู่รำ... 
 
บทเพลงที่ชายหนุ่มคนหนึ่งบรรจงร้อยเรียงเพื่อนางรำสาวผู้เป็นที่รัก 
ชักนำตรีชฏาไปพบกับเรือนไทยที่ปิดตาย 
.... 
สัญญารักจากอดีตอุบัติขึ้นอีกครั้ง 
ทว่ากลับมีเจ้ากรรมนายเวรคอยจองล้างจองผลาญ 
หญิงสาวจึงทำทุกวิถีทางเพื่อให้หล่อนสมปราถนาในความรัก 
ทั้งทียังเคลือบแคลงว่า...ใครกันแน่คือเนื้อคู่ที่แท้จริง 

รีวิว (0)


สินค้าที่ใกล้เคียง (95 รายการ)

www.batorastore.com © 2024