ทับทิมเสน่หา (เก้าแต้ม)

                                       สองสาวสองสไตล์

หญิงสาวร่างสูงโปร่งที่กำลังวิ่งออกกำลังกายในสวนสาธารณะ มี

ใบหน้ารูปไข่ชื้นไปด้วยเหงื่อ ชุดกีฬาซึ่งเป็นผ้ายืดรัดรูปสีดำสนิทแนบไปกับ

ทรวดทรงองค์เอว ผมสั้นระต้นคอบัดนี้เปียกจนชุ่ม หล่อนครอบหูฟัง ฟัง

เพลงจากเครื่องเล่นไอพอดซึ่งห้อยอยู่ที่คอ

ขณะที่เมืองไทยเป็นเวลากลางคืน ที่อเมริกากลับเป็นช่วงเช้า ยามว่าง

ธารลดาชอบมาออกกำลังกายที่สวนสาธารณะเป็นประจำเพราะทำให้มีสมาธิใน

การทำงานมากขึ้น หล่อนเป็นวิศวกรให้บริษัทแห่งหนึ่ง หญิงสาวเป็นคนมีฝีมือ

มีความรับผิดชอบดีเยี่ยม ตั้งแต่ก่อนเรียนจบก็มีบริษัทต่างๆ มาเสนองานให้

แต่หล่อนกลับเลือกทำงานเป็นฟรีแลนซ์เพราะต้องการความเป็นอิสระ

ธารลดาชอบชีวิตที่นี่ หล่อนได้เป็นตัวของตัวเอง ไม่ต้องถูกกฎเกณฑ์

บีบบังคับ แต่เมื่อสองเดือนก่อนบิดามีคำสั่งให้รีบกลับเมืองไทยโดยเร็วที่สุด

ท่านลงทุนเปิดห้างสรรพสินค้าร่วมกับเพื่อนและกำลังจะเริ่มก่อสร้างในอีกหนึ่ง

เดือนข้างหน้า จึงต้องการให้หล่อนกลับไปรับหน้าที่เป็นวิศวกรที่ปรึกษา ส่วน

มารดาก็ต้องการให้ธารีนุชกลับเมืองไทย

แม้จะรู้ว่าเรื่องงานเป็นแค่ข้ออ้าง แต่ทั้งคู่ก็ปฏิเสธไม่ได้

นาฬิกาที่ข้อมือส่งเสียงเตือน ธารลดาจึงเริ่มต้นเหยียดกล้ามเนื้อ หล่อน

เหลือเวลาอีกเพียงครึ่งชั่วโมงที่จะอาบน้ำ แต่งตัว ผมสั้นซอยระต้นคอทำให้ง่าย

ต่อการดูแลรักษา แม้ตอนที่ตัดสินใจตัดจะเสียดายผมนุ่มๆ ใจแทบขาด แต่

เพื่อความคล่องตัวในการทำงานแล้วก็นับว่าคุ้ม เสื้อกล้ามสีดำกระชับเปียก

แนบไปกับลำตัวดูเซ็กซี่ หล่อนเป็นคนสูงแต่อวบอิ่มในส่วนที่ควรจะมี เพราะ

เหตุนี้จึงมีฝรั่งตาน้ำข้าวแวะเวียนมาขายขนมจีบไม่ขาด แต่เจ้าตัวกลับปฏิเสธ

ไป

ความรักครั้งแรกทำให้ธารลดาขยาดผู้ชายต่างชาติ โดยเฉพาะผู้ชาย

รูปหล่อ มาร์คัสเป็นเพื่อนร่วมคณะของหล่อน เขาเข้ามาตีสนิทด้วยการอาสา

ช่วยงานทุกอย่าง ความสุภาพอ่อนโยนทำให้หญิงสาวตกหลุมพรางโดยไม่รู้ตัว

แต่พอคบกันไปหล่อนก็ได้เห็นธาตุแท้ของคนที่เรียกว่าแฟน มาร์คัสชวนหล่อน

ไปปาร์ตี้ที่บ้าน แต่พอสบโอกาสเขาก็พาเข้าห้องและพยายามลวนลาม หล่อน

กำลังมึนงงจากแอลกอฮอล์ที่ดื่มเข้าไปหลายแก้วจึงเกือบเสียท่า แต่โชคดีคว้า

โคมไฟบนหัวเตียงฟาดศีรษะอีกฝ่ายและรีบหนีออกมาได้เสียก่อน แต่พอเปิด

ประตูออกมากลับพบความจริงอันน่าตกใจ...

มาร์คัสไม่เพียงคิดล่วงเกินหล่อน แต่ยังตั้งกล้องบันทึกภาพเพื่อ

ถ่ายทอดสดให้บรรดาเพื่อนต่างชาติได้ดูกันอีกด้วย สำหรับเขาแล้ว หล่อนเป็น

แค่ผู้หญิงผิวเหลืองซึ่งมีค่าแค่เป็นรางวัลเดิมพันในเกม หญิงสาวเก็บเมโมรี-

การ์ดนั้นไว้และใช้เป็นเครื่องต่อรองไม่ให้ชายหนุ่มแจ้งความจับหล่อนข้อหา

ทำร้ายร่างกาย ทั้งคู่กลายเป็นศัตรูกัน...ธารลดาเข็ดขยาดผู้ชายและไม่ยอม

เปิดใจให้ใครอีกเลยตั้งแต่นั้นมา

เสียงนาฬิกาเตือนอีกครั้ง หญิงสาวเหยียดกล้ามเนื้อเสร็จพอดี หล่อน

ใช้ผ้าขนหนูซับเหงื่อแล้วเดินกลับไปยังจักรยานที่จอดเอาไว้ข้างสวนสาธารณะ

หยิบกุญแจออกมาไขก่อนปั่นตรงกลับที่พัก รอยยิ้มแต้มบนใบหน้าเมื่อรับรู้ถึง

อากาศบริสุทธิ์ที่ปะทะผิวกาย ฝรั่งอาวุโสหลายคนที่มาออกกำลังกายซึ่งกำลัง

เดินข้างถนนโบกมือยิ้มให้ หญิงสาวโบกมือตอบ มองไปยังตึกสูงอันเป็นที่พัก

ซึ่งอยู่ห่างไปไม่กี่บล็อกถนน

ตอนที่ธารลดาเปิดประตูเข้าไป เสียงเปิดน้ำในห้องน้ำก็ดังอยู่แล้ว

หล่อนใช้ผ้าซับเหงื่อ หลังจากนั้นก็เดินไปที่หม้อต้มกาแฟแล้วรินใส่แก้วถือ

ไปนั่งดื่มตรงโซฟา หญิงสาวชอบกาแฟดำเพราะได้กลิ่นหอมสดชื่นของกาแฟ

แท้ๆ ความขมทำให้หล่อนตื่นตัวและรู้สึกมีพลังทำภารกิจต่างๆ หล่อนขาด

เครื่องดื่มชนิดนี้ไม่ได้ แถมยังต้องดื่มถึงวันละสองแก้ว หญิงสาวกวาดตา

มองห้องพักซึ่งกว้างประมาณร้อยห้าสิบตารางเมตร ราคาของมันนับว่าแพง

มาก แต่สำหรับสองสาวแล้วไม่ใช่เรื่องลำบากเลยแม้แต่น้อย อะพาร์ตเมนต์

นี้มีห้องนอนสองห้อง ห้องนั่งเล่นขนาดเล็กพร้อมโซฟา อีกส่วนเป็นพื้นที่

ทำครัว มีห้องน้ำเพียงห้องเดียวซึ่งตอนนี้มีใครอีกคนใช้อยู่

หญิงสาวกดปุ่มเปิดโทรทัศน์เพื่อดูข่าวประจำวัน ภาษาอังกฤษกลายเป็น

เรื่องง่ายหลังจากมาใช้ชีวิตอยู่ที่นี่หลายปี หล่อนจึงเป็นวิศวกรเอเชียที่พูดภาษา

อังกฤษได้ ขณะเดียวกันก็มีวินัยของชาวเอเชียผสมอยู่ด้วย

เมื่อประตูห้องน้ำ เปิดออก ธารลดาก็ได้กลิ่นหอมของครีมอาบน้ำ ที่คุ้น

เคยลอยออกมา หญิงสาวร่างเพรียวสวมเสื้อคลุมอาบน้ำ สีขาวเดินนวยนาด

ออกมา บนศีรษะโพกผ้าขนหนูเอาไว้ พอเห็นพี่สาวก็ปรี่เข้ามาทัก

“พี่ธารไปออกกำลังกายแต่เช้าเลยนะคะ นุชตื่นมาก็ไม่เห็นแล้ว”

ธารีนุชเป็นน้องสาวแท้ๆ แต่นิสัยต่างกับพี่สาวราวกลับหน้ามือเป็นหลัง

มือ คนน้องอ่อนหวานเป็นแม่บ้านแม่เรือน แม้บนแคตวอล์กจะแต่งตัวเปรี้ยว

จนเข็ดฟันแต่นิสัยเรียบร้อย หล่อนไม่เคยทะเลาะกับใครแม้แต่เพื่อนนางแบบ

ที่จ้องเอาเปรียบหล่อน

“วันนี้วันสุดท้าย พลาดได้ยังไง เมื่อคืนนี้กลับเสียดึกเลยนะ พี่ทนรอ

ไม่ไหวเลยหลับไปก่อน”

ธารีนุชเป็นนางแบบ บ่อยครั้งมีงานถ่ายแบบหรืองานเลี้ยงทำให้เจ้าตัว

กลับดึก หล่อนเริ่มทำงานตั้งแต่มาเรียนที่นี่ใหม่ๆ เพราะความสวยแปลกตา

สะดุดตาแมวมอง และรูปร่างสูงกว่านางแบบเอเชียทั่วไป หล่อนไม่เที่ยวเตร่

ไม่ดื่มเหล้า ทำงานมีวินัยและดูแลตัวเองเป็นอย่างดี ทำให้เอเจนซีชอบธารีนุช

มาก และเพราะมัวทำแต่งาน ผลการเรียนจึงตกๆ หล่นๆ ผิดกับธารลดา

ที่มุเรียนจนจบการศึกษาตามเวลา แถมยังได้งานจากบริษัทวิศวกรชั้นนำใน

อเมริกาอีกด้วย

“พอดีพี่ๆ สไตลิสต์กับเพื่อนนางแบบเขานัดเลี้ยงส่ง ความจริงนุช

ไม่อยากไปเลยค่ะพี่ธาร แต่ขัดไม่ได้”

“แหม...เขาเลี้ยงส่งทั้งที จะไม่ไปได้ยังไง”

“ใช่ค่ะ น่าเสียดายจัง นุชสนิทกับพี่ที่นี่ทุกคน แต่ถ้าไปเมืองไทยไม่รู้จะ

มีใครจ้างนุชไหม” คนเป็นน้องเอ่ยเสียงอ่อย

“ต้องมีสิ นุชออกจะสวย ไม่ต้องคิดมาก ยังไงเสียเราก็มีโพรไฟล์ดีอยู่

แล้ว พี่ว่าไม่ยากหรอก แต่ถ้าสุดวิสัยจริงๆ ก็ไปหางานทำตามที่เรียนมา ไม่

เห็นจะยาก ภาษาอังกฤษเราได้เปรียบอยู่แล้ว ประกาศนียบัตรเลขานุการก็มี

ไม่ใช่หรือ” พี่สาวยักไหล่ มั่นใจเต็มร้อย ผิดกับธารีนุชที่ค่อนข้างขี้กลัวและ

ขี้กังวล

“ให้ทำงานเลขาฯ เนี่ยนะ ไม่ไหวหรอกค่ะพี่ธาร นุชยิ่งโก๊ะๆ อยู่ด้วย

เกิดทำงานเจ้านายเสียหายจะทำยังไง”

“เราก็ระวังหน่อยสิ”

“ไม่เอาละ ก็นุชไม่เก่งเหมือนพี่ธารนี่ ขนาดยังไม่ถึงเมืองไทยก็มีงานรอ

อยู่แล้ว”

“แหม...อย่าพูดอย่างนั้นสิ ต้องเรียกว่าพี่โชคดีมากกว่าที่คริสช่วยหางาน

ให้ ส่วนนุช ถ้าไม่มีอะไรทำก็ไปช่วยคุณพ่อที่บริษัทก็ได้”

คริสคือเพื่อนสนิทของธารลดา เขาเป็นสถาปนิกลูกครึ่ง ผิวขาว รูปร่าง

สูง หน้าตาหล่อเหลา

“แต่คุณพ่อคงไม่อยากให้นุชช่วยหรอก งานอะไรก็ทำไม่เป็นสักอย่าง

คุณพ่อถึงได้เอาแต่ปรึกษาพี่ธารอยู่เรื่อย” หล่อนคิดเสมอว่าบิดารักพี่สาว

มากกว่า แม้ท่านจะรักหล่อนแต่ก็เป็นเพียงความเอ็นดู แต่สำหรับธารลดานั้น

เป็นความชื่นชม เชื่อในความสามารถ

“พ่อเขาเห็นพี่เป็นวิศวกร พ่อฟังพวกศัพท์วิชาการไม่ค่อยถนัดก็เลยต้อง

ปรึกษาพี่ ที่จริงพ่อคิดถึงนุชมากนะ เป็นห่วงสุดๆ ย้ำ ตลอดว่าให้พี่ดูแลนุช

ให้ดี”

“แม่ก็ห่วงพี่ธารเหมือนกันนะ บอกนุชให้ดูแลพี่ธาร”

คุณหญิงสรวงสุดารักลูกสาวคนเล็กมาก โทร.  มาคุยแทบทุกวัน แต่

สิ่งที่เกิดขึ้นในอดีตกลับทำให้ความสัมพันธ์ของแม่กับลูกสาวคนโตห่างเหิน

“ไม่ต้องมาหลอกพี่เลย อย่างพี่น่ะโดนแม่ตัดหางปล่อยวัดมานานแล้ว

ยิ่งถ้าแม่เห็นผมทรงนี้นะ มีหวังโดนเทศน์อีกยาวแน่”

คุณหญิงสรวงสุดาไม่ชอบให้ลูกสาวตัดผมสั้น ยิ่งสั้นระต้นคอแบบ

ทอมบอยยิ่งไม่ชอบ แต่ธารลดากลับขัดคำสั่ง เรื่องการแต่งตัวก็เหมือนกัน

ไม่ชอบให้หญิงสาวใส่เสื้อยืดกางเกงยีน แต่งานของหล่อนต้องการความ

ทะมัดทะแมง เสื้อผ้าในตู้จึงมีกระโปรงนับชิ้นได้ จึงเหมือนกับไม่ว่าหล่อนจะ

ทำอะไรก็มักจะทำให้มารดาไม่พอใจอยู่เรื่อย

“พูดเรื่องจริงก็ไม่เชื่อ”

“นี่ก็สายมากแล้ว พี่ขอตัวไปอาบน้ำ ก่อนนะ นุชไม่ต้องทำอาหารเช้าเผื่อ

นะจ๊ะ พี่จะรีบไป เย็นนี้เจอกัน จะได้ช่วยกันเก็บของต่อ”

กล่องกระดาษสำหรับเก็บสัมภาระทั้งหมดวางเรียงอยู่ตรงมุมห้อง ของ

ส่วนหนึ่งถูกส่งกลับทางเรือ ยกเว้นเสื้อผ้าและของสำคัญซึ่งสองสาวจะนำขึ้น

เครื่องด้วย

“รู้สึกใจหายเหมือนกันนะคะ เราสองคนอยู่ที่อะพาร์ตเมนต์นี้มาตั้ง

หลายปีแล้ว”

“นุชคิดเหมือนพี่เลย พี่รู้สึกเหมือนที่นี่เป็นบ้านหลังที่สอง พี่ตั้งใจว่าจะ

ปล่อยให้คนเช่าก่อน ถ้ามีโอกาสเมื่อไหร่เราก็แวะมาเที่ยว”

อพาร์ตเมนต์แห่งนี้อยู่ใจกลางเมือง ตอนที่นายพลสามารถตัดสินใจ

ซื้อนั้นราคาแพงกว่าที่อื่นเกือบเท่าตัว แต่เพราะระบบรักษาความปลอดภัยดี

เยี่ยม การเดินทางสะดวกสบายเพราะอยู่ใกล้สถานีรถไฟ จึงตัดสินใจซื้อให้

ลูกสาว

“พี่ธารว่าไปเมืองไทยคราวนี้ เราสองคนจะเป็นยังไงบ้าง”

“รับรองว่ามีอะไรให้ทำตลอด ไม่มีทางเบื่อหรอก เชื่อพี่สิ”

อากาศร้อนจัดของกรุงเทพฯ ทำให้ใบหน้าคมสันชุ่มไปด้วยเหงื่อ

นิลภัทรอยู่บนลู่วิ่ง ความเป็นนักธุรกิจทำให้ต้องปรับตัวให้เข้ากับชีวิตคนเมือง

เวลาว่างยามเช้าคือออกกำลังกาย ชายหนุ่มเลือกฟิตเนสแห่งนี้เพราะเปิด

บริการตั้งแต่เช้าตรู่ ลูกค้าที่มาใช้บริการล้วนแต่มีฐานะ หลังออกกำลัง-

กายเสร็จ เขานั่งรถไฟฟ้าไปบริษัทโดยใช้เวลาเพียงสิบห้านาทีเท่านั้น การ

เดินทางสะดวกสบาย ไม่ต้องเผชิญรถติด ใช้ชีวิตอยู่ในกล่องสี่เหลี่ยมแคบๆ

เหมือนคนอื่น ชายหนุ่มไม่สนใจว่าตนไม่ได้มีรถหรูเหมือนผู้บริหารคนอื่นๆ

แต่กลับรู้สึกอิสระ

ร่างสูงเต็มไปด้วยมัดกล้ามแข็งแรง ใบหน้าหล่อคมไร้ที่ติ ผมเป็นสีดำ

สนิท คิ้วเข้ม จมูกโด่ง สันกรามแข็งแรง ดูดีแบบชายไทยแท้ๆ...นิลภัทรเป็น

นักธุรกิจเนื้อหอม เมื่อต้นเดือนที่แล้วเพิ่งได้รับการจัดอันดับว่าเป็นหนุ่มโสด

ในฝันที่สาวๆ หมายปองคู่กับน้องชายคือนภชัยไปหมาดๆ

เครื่องวิ่งส่งเสียงเตือนเมื่อหมดเวลา ชายหนุ่มจึงชะลอความเร็ว พอ

ก้าวลงก็พบกับผู้หญิงสวมเสื้อกล้ามเอวลอยยิ้มหวานให้

“วันนี้คุณนิลมาแต่เช้าเลยนะคะ”

นิลภัทรเหยียดกล้ามเนื้อน่อง เดินไปยังเครื่องยกน้ำ หนักเพื่อบริหาร

กล้ามเนื้อต่อ เขาสังเกตเห็นว่าเจ้าหล่อนมองเขาอยู่นานแล้ว “ครับ วันนี้ผมมี

ประชุมเก้าโมง กะว่าออกกำลังกายเสร็จจะเข้าบริษัทเลย คุณสาล่ะครับ มานาน

หรือยัง”

เขาเคยเจอหล่อนมาสามครั้งแล้ว หญิงสาวชื่อสาวิตรี เป็นสาวเปรี้ยว

น่าจะยังโสดเพราะมาคนเดียว หล่อนมักจะสวมเสื้อผ้ารัดรูปชนิดเปิดมากกว่า

ปิด และแทนที่จะออกกำลังกายจริงจังกลับคอยชำเลืองมองสมาชิกคนอื่นๆ

“เพิ่งมาได้สักครู่เดียวเองค่ะ แต่ยังไม่รู้ว่าจะเริ่มต้นด้วยอะไรดี มันเบื่อๆ

ค่ะ คุณนิลพอจะแนะนำบ้างได้ไหมคะ”

นิลภัทรทรุดตัวลงนั่งตรงเครื่องยกน้ำหนักสองตัวที่ตั้งคู่กัน เขาปรับ

น้ำหนักให้พอดีกับตัวเอง ก่อนหันไปยิ้มให้ “ลองยกน้ำ หนักดูไหมครับ”

“จะดีหรือคะ สากลัวแขนใหญ่ค่ะ เดี๋ยวไม่สวย”

พูดจบหญิงสาวตรงหน้าก็จิกเท้าโพสท่า

นิลภัทรกวาดตามอง...ทรวงทรงองค์เอวของคนตรงหน้าอะร้าอร่าม

น่าชม เอวของหล่อนคอดเล็ก สะโพกผาย ทรวงอกที่ไม่ต่ำ กว่าคัปดีเด่นสะดุด

ตา เขาไม่ใช่ไก่อ่อนที่ไม่รู้ว่าหญิงสาวต้องการบอกอะไร แต่เขาไม่ต้องการผูกพัน

กับใคร ก็แค่โปรยเสน่ห์ไปวันๆ เขาไม่รู้ว่าเพราะอะไรถึงไม่เคยปักใจกับใคร

สักคน

เขาไม่ใช่เกย์ แต่กลับไม่เคยชอบพอหญิงสาวคนไหนจนถึงขั้นตกหลุม

รักและต้องการจีบ ราวกับลึกๆ แล้วเขากำลังรอคอยใครสักคนมาแสนนาน

“สวยสิครับ คุณสาสวยออก แล้วก็ไม่เป็นความจริงเลยนะครับที่ยก

น้ำหนักแล้วแขนใหญ่ ดูอย่างดาราฮอลลีวูดสิครับ อย่างเจโล๒เป็นต้น เขายัง

จ้างเทรนเนอร์ส่วนตัวมาดูแลกล้ามเนื้อเลย มาครับ ผมจะสอนให้” นิลภัทรดึง

หญิงสาวมานั่งลง ปรับน้ำหนักตรงเครื่องให้พอดีกับแขนเพรียวบาง จับมือ

หล่อนให้จับแฮนด์แล้วสาธิต “ทำแบบนี้นะครับ แค่ดึงเบาๆ พอกล้ามเนื้อเกร็ง

ตัว ผมปรับน้ำหนักให้แล้ว แค่นี้พอจะทำให้กล้ามเนื้อเฟิร์มแต่ไม่ใหญ่เกินไป

ดีไหมครับ”

หญิงสาวมองมือของชายหนุ่มที่เกาะกุมอยู่ นิลภัทรช่วยอีกฝ่ายดึงตุ้ม

น้ำหนักลงมา ทั้งคู่สบตากันในจังหวะที่สาวิตรีเลื่อนมือมากุมมือชายหนุ่มแทน

แล้วชม้ายชายตาส่งยิ้มให้

“คุณนิลเก่งจังนะคะ รู้เกี่ยวกับเรื่องการออกกำลังกายเยอะเลย เห็นที

สาคงต้องขอคำแนะนำบ่อยๆ เสียแล้ว”

“ได้เลยครับ ผมมาที่นี่ทุกวันครับ คุณสามาวันไหนก็แวะมาหาผมได้

เลยนะครับ ผมยินดีให้คำปรึกษาฟรีไม่คิดค่าใช้จ่าย”

“ขอบคุณนะคะ”

“คิดว่าพอไหวนะครับ”

“ไหวค่ะ สาทำเองได้”

หญิงสาวสาธิตให้ดู หล่อนดึงแฮนด์ลงมาทำให้ตุ้มน้ำ หนักถูกยกขึ้นไป

ยามออกแรงทรวงงามก็เชิดชันดึงดูดสายตา ดูเหมือนเจ้าตัวจะพอใจที่ทำ

ท่าทางเช่นนั้นให้ชายหนุ่มดู

นิลภัทรยิ้ม ตาเป็นประกาย เขาเดินไปยังที่นั่งของตัวเองบ้าง กดนาฬิกา

เพื่อจับเวลา ตั้งใจจะยกน้ำหนักเพื่อเพิ่มกล้ามเนื้ออีกสิบนาทีหลังจากนั้นค่อย

ไปอาบน้ำ...

อาหารตาที่สวมชุดสีครีมทำเอาชายหนุ่มยิ่งกระชุ่มกระชวย และทำให้

การออกกำลังกายในครึ่งชั่วโมงสุดท้ายมีชีวิตชีวาขึ้น แม้การโปรยเสน่ห์

เช่นนั้นบางครั้งก็นำความยุ่งยากมาสู่ตัวเอง หลายครั้งหญิงสาวเหล่านั้น

ไม่ยอมปล่อยมือจนนิลภัทรต้องใช้ความเฉียบขาดเข้าข่ม

ในอดีตนิลภัทรเคยเป็นผู้ชายเคร่งขรึม แต่ผลของการทำธุรกิจทำให้รู้

ว่าต้องรู้จักมีลูกล่อลูกชน การเอาใจคนรอบข้างโดยเฉพาะผู้หญิงถือเป็นเสน่ห์

อย่างหนึ่ง บ่อยครั้งที่คู่ค้าได้รับการดูแลเอาใจใส่ก็ทำให้ติดต่อธุรกิจกันง่ายขึ้น

หลังจากปรับตัวระยะหนึ่งเขาก็มีมนุษย์สัมพันธ์ดีจนตอนนี้บิดาวางใจให้รับงาน

สำคัญหลายอย่าง เมื่อต้นปีที่แล้วเขาเพิ่งรับตำแหน่งประธานกรรมการบริษัท

ส่วนบิดาเป็นบอร์ดบริษัทแทน

                            (ติดตามอ่านต่อได้ในฉบับเต็ม)