ราชาบนผืนทราย (เก้าแต้ม)

ร่างที่กำลังเคลื่อนไหวอย่างเร่าร้อนด้วยจังหวะดั้งเดิมของ

มนุษย์ เสียงครวญครางแห่งความสุขดังไปทั่วห้อง ท่ามกลางแสงเทียน

หลายดวงที่จุดไว้เผยให้เห็นสตรีกับบุรุษที่เปลือยเปล่ากำลังผลัดกัน

เป็นฝ่ายรุกและฝ่ายรับ เมื่อทุกอย่างเดินทางมาถึงจุดสิ้นสุด สองร่าง

ก็ตระกองกอดกันเหงื่อเปียกชุ่ม มือหนาลูบไปตามหัวไหล่และเนินอก

เปลือยและขยำแกมหยอกทั้งที่เมื่อครู่นี้เพิ่งจะผ่านศึกรักมาหมาดๆ

จนฝ่ายหญิงตีเผียะตรงท่อนแขน แล้วผุดลุกขึ้นใช้ผ้าห่มพันร่างของตัวเองเอาไว้ หน้างอง้ำ

“ท่านนี่มือไม้ซุกซนจริงๆ อะไร ยังไม่พออีกหรือ”

พระสนมวาห์ดาห์ค่อนเข้าให้แล้วส่งค้อนอย่างมีจริต ซีลอห์ดึง

ร่างเปลือยเข้าไปกอดหอมแก้มฟอดใหญ่อย่างเอาใจ

“แค่นี้ก็หวงด้วย มากกว่านี้ข้าก็ทำมาแล้ว ก็ใครใช้ให้ท่านสวยไป

ทั้งเนื้อทั้งตัวแบบนี้ล่ะ เมื่อครู่นี้เล่นเอาข้าแทบขาดใจ”

ภายในห้องแห่งนี้ถูกใช้เป็นรังรักของนางกับมหาอำมาตย์มานาน

หลายปีแล้ว ทุกครั้งที่ซีลอห์ลอบเข้ามา พระสนมวาห์ดาห์ก็จะแกล้งให้

สาวใช้ออกไปทำธุระนอกเมือง เพื่อให้ทั้งคู่ได้อยู่ด้วยกันตามลำพัง หลังจาก

นั้นก็จะใช้เวลาทั้งหมดตักตวงความสุขจากกันและกัน มหาอำมาตย์นั้น

แม้จะอายุสี่สิบปลายแล้วแต่ยังแข็งแรง เพราะเจ้าตัวฝึกอาวุธกลางแจ้ง

อยู่เป็นประจำ นอกจากนั้นทั้งคู่ยังมีรสนิยมที่ผิดไปจากคนปกติเพราะชอบ

ความรุนแรงอีกด้วย เมื่อนางต้องการซีลอห์ก็สนองตอบอย่างถึงใจ วาห์ดาห์

หยิกต้นแขนอีกฝ่าย เอ่ยด้วยน้ำเสียงไม่จริงจังนัก

“ทำเป็นปากหวาน ข้ารู้นะว่าท่านเองก็แอบเลี้ยงผู้หญิงไว้ในฮาเร็มเต็มไปหมด”

ทุกคนต่างรู้ว่ามหาอำมาตย์นั้นเจ้าชู้ ว่ากันว่าฮาเร็มของเขามีสาวๆ

มากกว่าในวังเสียอีก แต่ที่พระสนมวาห์ดาห์ยอมก็เพราะว่าทั้งคู่ต่างมี

ข้อตกลงร่วมกัน นางใช้เขาเป็นที่บำบัดความร้อนรุ่มจากการถูกกษัตริย์

ไฟซาลทอดทิ้ง ส่วนซีลอห์ก็อาศัยพระสนมในการกำจัดคนที่กล้าเป็น

ปฏิปักษ์ออกไปให้พ้นทาง สิ่งที่ทั้งคู่ต้องการคือยึดอำนาจการปกครองจาก

กษัตริย์ไฟซาลมาอยู่ในมือตนให้เร็วที่สุด

นับตั้งแต่ได้รับแต่งตั้งเข้ามาเป็นพระสนมเมื่อยี่สิบปีก่อน วาห์ดาห์

ก็ร่ายมนตร์เพื่อหว่านเสน่ห์ แต่เนื่องจากกษัตริย์ไฟซาลมีพระบุญญาธิการ

สูงส่ง แม้จะพยายามใช้มนตร์ที่ยากแค่ไหนก็ทำได้เพียงแค่ชั่วคราวเท่านั้น

ต่อมาเมื่ออภิเษกสมรสกับพระมเหสีซีเนีย พระองค์ก็ไม่เคยต้องการหญิงใด

อีกเลย ปล่อยให้วาห์ดาห์ต้องแห้งเหี่ยวอยู่ในตำหนักแต่เพียงลำพัง ความ

เหินห่างและเฉยชาทำให้นางทนไม่ไหว จนกระทั่งวันหนึ่งก็ได้พบกับชาย

ซึ่งชอบอะไรคล้ายๆ กันอย่างมหาอำมาตย์ ทั้งคู่ลอบพบกันนอกพระราชวัง

และเป็นชู้กันโดยที่ไม่มีใครล่วงรู้

“นี่อย่าบอกนะว่าท่านหึงข้า”

“ข้าเนี่ยนะจะไปหึงเจ้า เมินเสียเถอะ คนอย่างข้ามีค่ากว่าผู้หญิงชั้นต่ำ

พวกนั้นเยอะ” วาห์ดาห์พูดพร้อมกับลุกขึ้น ใช้ผ้าห่มพันรอบกายเอาไว้และ

ลุกไปนั่งตรงหน้ากระจก ใช้หวีสางผมเบาๆ

อำมาตย์ใหญ่เดินโทงๆ ตามมาทั้งที่ยังเปล่าเปลือย มือแตะตรง

หัวไหล่และนวดเฟ้นเพื่อเอาใจ

“สำหรับข้าแล้วไม่มีหญิงใดสำคัญเท่ากับท่านได้หรอก ท่านก็เห็น

นี่ว่าเมื่อครู่นี้เราเข้ากันได้ดีจะตาย”

ตามร่างกายของสนมวาห์ดาห์ตอนนี้เต็มไปด้วยรอยแดงเป็นจ้ำๆ

นั่นก็เพราะรสนิยมที่วิปริตของนางกับซีลอห์ แต่แทนที่นางจะทักท้วงกลับ

ยิ่งชื่นชอบ นับวันทั้งคู่ก็ยิ่งเพิ่มความรุนแรงขึ้นเรื่อยๆ

“ทำเป็นปากหวาน นึกหรือว่าข้าจะเชื่อ”

มหาอำมาตย์โน้มตัวจุมพิตตรงข้างหู เลียเบาๆ พร้อมกับแนบกาย

จากทางด้านหลัง หลักฐานแห่งความปรารถนายังคงแข็งขืน จนสนม

วาห์ดาห์อดที่จะคลี่ยิ้มออกมาไม่ได้ นางรั้งร่างสูงมาจูบตอบ

“น่าเสียดายที่เราสองคนจะพบกันแต่ละทีต้องลักลอบ ข้าต้องทน

คิดถึงท่านแทบขาดใจรู้บ้างไหม”

จมูกซุกไซ้ตรงซอกคอแทนฝ่ามือที่บีบนวด สนมวาห์ดาห์ดึงมือ

อีกฝ่ายให้นั่งลง ทั้งคู่สนทนากัน เริ่มอารมณ์ดีขึ้น

“อดทนอีกหน่อยนะ หากเรากำจัดกษัตริย์ไฟซาลได้เมื่อไหร่

ทุกอย่างก็จะเรียบร้อย”

“นี่ท่านมีแผนการแล้วหรือ” ซีลอห์ถามขึ้น

“ใช่ มะรืนนี้ข้าจะให้เรย์ฮาน่าเต้นระบำแสงจันทร์อีกครั้ง คราวนี้

พระองค์จะต้องเชื่อฟังคำสั่งเรา แล้วข้าก็จะขอให้พระองค์แต่งตั้งให้

อะห์ซิมเป็นรัชทายาท อีกหน่อยพอข้าหาวิธีสังหารพระองค์ได้ อะห์ซิม

ก็จะได้ขึ้นเป็นกษัตริย์”

วาห์ดาห์ใช้มนตร์บทแล้วบทเล่าแต่กลับไม่อาจควบคุมกษัตริย์

ไฟซาลได้ดั่งใจ นั่นก็เพราะพระองค์มีมนตร์ขาวคอยคุ้มครองเอาไว้ อีกทั้ง

พระสนมก็ไม่กล้าทำอะไรบุ่มบ่ามเนื่องจากเป็นคนเดียวที่ใกล้ชิดพระองค์

หากกษัตริย์ไฟซาลสิ้นพระชนม์นั่นหมายถึงนางกับมหาอำมาตย์ก็จะ

ต้องตกเป็นจำเลยตามไปด้วย ครั้งก่อนนั้นนางอุตส่าห์หลอกล่อพระองค์

ออกจากวัง เพื่อยืมมือเหล่าโจรหน้ากากดำ แต่โชคดีกลับมีคนมาช่วย

พระองค์เอาไว้ได้ มือที่กำลังนวดหยุดชะงัก ซีลอห์มีสีหน้าบูดบึ้ง

“ทำไมเจ้าไม่ให้ข้าขึ้นเป็นกษัตริย์แทนล่ะ ทำไมต้องให้ไอ้อะห์ซิม

ด้วย มันน่ะไม่เอาไหน วันๆ เอาแต่ขลุกอยู่กับอิสตรี ไม่ยอมทำงาน”

“แล้วเขาได้เลือดใครมาล่ะ ถึงได้เป็นเช่นนี้”

มหาอำมาตย์นิ่ง ไม่มีใครรู้ว่าแท้จริงแล้วอะห์ซิมไม่ใช่พระโอรส

ของกษัตริย์ไฟซาล หลังจากพระมเหสีซีเนียทรงพระครรภ์ได้หนึ่งเดือน

วาห์ดาห์ก็พยายามอย่างยิ่งที่จะมีพระโอรสกับพระองค์บ้าง แต่เพราะ

มนตร์ที่พระมเหสีเอกร่ายเอาไว้ทำให้ไม่ว่าจะพยายามสักเท่าไรก็ไม่อาจตั้งครรภ์ได้

นางได้แต่เก็บความชอกช้ำเอาไว้ในก้นบึ้งของหัวใจ วาห์ดาห์ศึกษา

มนตร์ดำบทแล้วบทเล่าแต่ไม่อาจแก้คาถานี้ได้ สุดท้ายซีลอห์จึงเสนอตัว

เข้ามาช่วย เขาเสพสังวาสกับนางและทำให้นางตั้งครรภ์ กษัตริย์ไฟซาล

ซึ่งไม่ทรงล่วงรู้ถึงความจริงข้อนี้จึงเข้าพระทัยว่าพระองค์มีพระโอรส

วาห์ดาห์เฝ้ารอโอกาสเพราะนับวันกษัตริย์ไฟซาลก็ยิ่งหลงใหล

พระมเหสีเอกจนไม่ยอมเหลียวแลนางเลย แม้นางจะตั้งครรภ์ในเวลา

ไล่เลี่ยกันแต่กลับไม่ได้รับการดูแลเหมือนพระมเหสีซีเนีย สิ่งที่พระองค์

มอบให้มีเพียงความเย็นชาและเหินห่าง ยิ่งทำให้นางแค้นใจจนแทบคลั่ง

หลังจากสิ้นพระมเหสีและพระโอรสหายสาบสูญไป แทนที่กษัตริย์

ไฟซาลจะทรงแต่งตั้งนางขึ้นดำรงตำแหน่งพระมเหสีแทน กลับทรงเสียใจ

มาก แถมยังประกาศว่าจะไม่ทรงแต่งตั้งใครมาดำรงตำแหน่งนี้อีก แม้ขณะที่

นางคลอดลูก พระองค์ก็ไม่เหลียวแลไยดีแม้แต่น้อย กลับทรงเก็บตัวอยู่

ในห้องบรรทมตลอดเวลา

วาห์ดาห์หวังใช้ลูกชายเป็นสะพาน ทำลายปราการน้ำแข็งของผู้เป็น

สามี ซึ่งก็ได้ผลในช่วงแรกๆ แต่หลังจากที่อะห์ซิมเติบโตขึ้นอายุได้สาม

ขวบ เลือดความเกเรที่มีอยู่ในตัวก็เริ่มสำแดงเดช เด็กชายอาละวาดตบตี

พี่เลี้ยงจึงไม่เป็นที่โปรดปรานของกษัตริย์ไฟซาล ความเกลียดชังเลย

มาถึงวาห์ดาห์จนแทบจะไม่ยอมมองหน้านางเสียด้วยซ้ำ สุดท้ายพระสนม

จึงต้องหาวิธีให้มีลูกสาว

เรย์ฮาน่าคือกาวใจระหว่างนางกับกษัตริย์ไฟซาล เพราะพระองค์

โปรดเด็กผู้หญิง ความน่ารัก ช่างออดอ้อนทำให้พระองค์ใจอ่อนลงมากกว่า

เดิม พักหลังพระองค์จึงมักเสด็จมาที่ตำหนักเพื่อเล่นกับเด็กหญิง กระทั่ง

เติบโตขึ้นเป็นสาวความโปรดปรานก็ยังคงมีอยู่เช่นเดิม แต่น่าเสียดาย

ที่ความชอบนั้นไม่ได้เผื่อแผ่ไปยังอะห์ซิมด้วย วาห์ดาห์จึงต้องหาตัวช่วยอีกครั้ง

“มาโทษข้าคนเดียวได้อย่างไร เป็นเพราะมันเอาแต่ใจ ใครก็แตะไม่ได้

แม้แต่ข้า...ไอ้อะห์ซิมยังไม่เห็นหัวเลยด้วยซ้ำ”

“นั่นเพราะเขาไม่รู้ว่าท่านเป็นใครต่างหาก”

“ถึงอย่างไร ข้าก็ไม่เห็นด้วยที่ท่านจะยกตำแหน่งให้อะห์ซิม ขืน

ให้มันเป็นกษัตริย์ เมืองอัซฮารมีแต่จะล่มจม”

“แล้วจะให้ใคร หรือว่าท่าน อย่าลืมนะว่าขืนคนอื่นรู้เรื่องของเรา

ข้าก็อาจจะถูกจับไปประหารชีวิตได้”

“ก็ทำเหมือนตอนนี้ไม่ดีหรอกหรือ เจ้าเป็นผู้สำเร็จราชการ เรา

สองคนร่วมมือกันปกครองอัซฮาร”

พระสนมวาห์ดาห์กุมอำนาจในเมืองเบ็ดเสร็จ โดยมีตัวช่วยคือ

มหาอำมาตย์ หากมีขุนนางคนใดกล้าเข้ามาขวางก็จะถูกกำจัด บ้างก็ถูก

ลอบฆ่าอย่างโหดร้ายทารุณ บ้างก็ถูกจับไปคุมขัง ตอนนี้ราชสำนักเท่ากับ

เป็นของคนทั้งคู่ แต่เพื่อไม่ให้คนภายนอกสงสัย เวลาอยู่ต่อหน้าคนอื่น

พระสนมจะเป็นฝ่ายลงให้ทุกครั้ง ภาพที่ทุกคนเห็นคือพระสนมค่อนข้าง

เกรงใจซีลอห์และเชื่อฟังคำแนะนำของมหาอำมาตย์ทุกอย่าง

“มันยังไม่มั่นคงพอ ข้ามีลางสังหรณ์ว่าไอ้ซาริมกำลังเดินทางมาหา

เรา อีกไม่นานเราคงต้องรับศึกใหญ่”

“ซาริม” ซีลอห์ทวนชื่อทำหน้าสงสัย

“พระโอรสไซห์ริช ลูกชายของซีเนีย แต่ตอนนี้มันเปลี่ยนชื่อเป็น

ซาริม ไม่นึกเลยว่าข้าอุตส่าห์ส่งกองทหารไปฆ่ามัน แต่มันกลับรอดชีวิต

มาได้ แถมยังมีฝีมือขึ้นเรื่อยๆ”

นับตั้งแต่อภิเษกสมรส กษัตริย์ไฟซาลก็ลุ่มหลงพระมเหสีจน

ไม่ลืมหูลืมตา ยิ่งทรงทราบว่าพระมเหสีทรงพระครรภ์ก็ยิ่งประคบ

ประหงมสุดขีด แม้วาห์ดาห์จะทูลให้ทรงทราบว่านางเองก็ตั้งครรภ์ แต่

พระองค์ก็ยังคงห่างเหินเช่นเดิม นางเฝ้ารอเวลาแห่งการแก้แค้นด้วย

ใจจดจ่อ จนกระทั่งประจวบเหมาะ พระองค์ต้องเสด็จไปเยี่ยมทหารที่

ชายแดนซึ่งใกล้กับช่วงกำหนดคลอดของพระมเหสีซีเนียพอดี นางจึง

วางยาในเครื่องดื่มบำรุงครรภ์ทำให้ซีเนียเกือบเอาชีวิตไม่รอด แต่สุดท้าย

พระมเหสีก็ใช้เวทมนตร์แก้พิษได้สำเร็จ แต่ผลของการใช้พลังเกินขอบเขต

ก็ทำให้นางเจ็บครรภ์คลอดก่อนกำหนด

วาห์ดาห์ถือโอกาสช่วงที่พระมเหสีซีเนียกำลังอ่อนแอกำจัดเสี้ยน-

หนามหัวใจพร้อมทั้งกำจัดพระโอรสไปพร้อมๆ กัน นางใช้ทหารคนสนิท

ลอบเข้าไปในห้องบรรทม แต่สาวใช้ยัสมีนะห์กลับแอบช่วยซีเนียออกไป

ได้สำเร็จ ทว่าพระสนมไม่ยอมแพ้ ส่งทหารจำนวนมากไล่ล่าคนทั้งสาม

ในทะเลทรายและส่งกำแพงแห่งเวทมนตร์ไปทำร้าย แม้สุดท้ายซีเนีย

จะถูกมนตร์ดำสังหารจนเสียชีวิต แต่ดวงวิญญาณของนางยังคงมีพลัง

แกร่งกล้า ผลของการใช้พลังต่อสู้มากจนเกินไปทำให้วาห์ดาห์คลอด

ก่อนกำหนดเช่นกัน พลังจึงไม่เพียงพอที่จะทำลายดวงวิญญาณอันทรงพลัง

ของพระมเหสีจึงต้องจับขังเอาไว้แทน

“นี่พระโอรสไซห์ริชยังมีชีวิตอยู่หรือ”

“ใช่...และมันนี่ละที่ทำให้ข้าไม่สบายใจ ถึงแม้ตอนนี้มันจะยังสะสม

พลอยได้ไม่ครบทุกเม็ด แต่อีกไม่นานเวทมนตร์ของมันก็จะแกร่งกล้าขึ้น

อีกไม่นานมันก็จะต้องบุกมาหาเราถึงในวังหลวง ดังนั้นพวกเราต้องรีบ

ทำให้กษัตริย์ไฟซาลยอมแต่งตั้งอะห์ซิมเป็นรัชทายาทโดยเร็วที่สุด

ฐานะเราจะได้มั่นคงขึ้น”

เพื่อสกัดกั้นการฝึกเวทมนตร์เมื่อหลายปีก่อน วาห์ดาห์ได้ใช้เวทมนตร์

กักพลังแห่งกริชเอาไว้ ผนวกกับการนำพลอยทั้งสามออกจากด้ามกริชเป็น

การลดทอนอำนาจ แต่นึกไม่ถึงว่าซาริมจะเก่งกล้าขึ้นเรื่อยๆ จนถอนอาคม

สองข้อแรกได้สำเร็จ เหลือเพียงพลอยสีน้ำเงินซึ่งเคยใส่อยู่ติดคอประจำ

แต่ตอนนี้นางได้ถอดไปเก็บรักษาไว้ในที่ปลอดภัย แม้ว่าซาริมจะบุกเข้ามา

ในวังได้สำเร็จ แต่เขาก็จะไม่สามารถช่วงชิงพลอยเม็ดสุดท้ายไปได้ และ

มนตร์ก็จะไม่สามารถบรรลุถึงบทสุดท้าย

“ถ้าเป็นไปได้ ให้พระองค์ขึ้นภาษีด้วยก็ยิ่งดี เงินในกองคลังตอนนี้

ร่อยหรอแล้ว” “นี่ท่านเอาเงินไปทำอะไรมากมาย ไม่ใช่ว่าเอาไปประเคนให้ผู้หญิงหรอกนะ”

มหาอำมาตย์ดึงร่างนั้นเข้ากอด สนมวาห์ดาห์ขืนตัวออกถลึงตาใส่

“ข้าเนี่ยนะ จะเอาเงินไปให้ผู้หญิง แค่ท่านคนเดียว ก็รีดจนข้าหมดตัว

แล้ว ข้าไม่มีเวลาไปหาผู้หญิงอื่นหรอก ไม่มีใครที่เป็นหัวใจของข้าเหมือนกับท่าน”

มหาอำมาตย์เป็นคนใช้เงินเก่ง อีกทั้งยังเจ้าชู้ หน้าใหญ่ หากอิสตรี

คนใดช่างเอาอกเอาใจก็จะมอบเงินให้เป็นจำนวนมาก

“ทำเป็นปากดีไป ถ้าข้ารู้ว่าท่านคิดจะเลี้ยงใครเป็นตัวเป็นตนแทนข้า

ละก็ รู้ใช่ไหมว่าจะเกิดอะไรขึ้น”

“ข้ารับรองได้ว่าไม่มีทางเป็นเช่นนั้น”

“ข้าไม่เชื่อคำท่านหรอก”

“ถ้าอย่างนั้นให้ข้าแสดงให้ดูเถอะว่าข้าปรารถนาในตัวท่านมาก

                     (โปรดติดตามต่อในฉบับเต็ม)