แก้วเจ้าจอม (กุหลาบแก้ว)

บทนำ

จดหมาย

จากเมืองไทย

ร่างสูงใหญ่กว่าร้อยแปดสิบเซนติเมตรทรุดตัวลงนั่งบนโซฟาตัวหรู

ด้วยท่าทางอ่อนแรงใบหน้าหล่อเหลาราวกับภาพสลักชั้นดีที่ประติมากรบรรจง

สรรค์สร้างอย่างตั้งใจดูเหนื่อยล้าอย่างเห็นได้ชัดดวงตาคมสีน้ำทะเลหลับลงช้าๆ

เพื่อพักสายตาร็อคแม็คเคนน่านักแสดงแถวหน้าของฮอลลีวูดวัยสามสิบห้าปี

ในเวลานี้ดูเหนื่อยอ่อนจากการโหมถ่ายฉากสำคัญของภาพยนตร์จนหามรุ่ง

หามค่ำอีกทั้งยังเป็นฉากเสี่ยงตายเสียอีกดังนั้นทันทีที่กลับมาถึงบ้านพักทำให้

ชายหนุ่มแทบล้มตัวลงนอนให้หายเหนื่อยแม่บ้านวัยกลางคนร่างท้วมมอง

เจ้านายของเธอที่ตอนนี้นอนหมดสภาพอยู่บนโซฟาตัวใหญ่อย่างเห็นใจก่อนที่

จะวางเอกสารต่างๆที่ถูกส่งมาให้คนที่กำลังนอนอยู่บนโต๊ะตัวเล็กที่อยู่ไม่ห่างกัน

นักจากนั้นก็เดินเลี่ยงออกไปเงียบๆเพื่อให้คนตัวใหญ่ได้พักผ่อนอย่างเต็มที่

เสียงกรนเบาๆทำให้รู้ว่าเขากำลังหลับอยู่อย่างไม่ต้องสงสัย

ดวงตาสีน้ำทะเลลืมตาตื่นขึ้นมาอีกครั้งหลังจากหลับไปพักใหญ่ๆ

ร่างสูงใหญ่ค่อยๆขยับตัวจากโซฟาตัวหรูที่ใช้ต่างเตียงนอนด้วยท่าทางเกียจคร้าน

พร้อมทั้งเหลือบสายตาดูนาฬิกาที่ติดอยู่ตรงฝาผนังก่อนจะเบนสายตากลับมา

มองเอกสารต่างๆที่ถูกวางไว้บนโต๊ะตัวเล็กที่อยู่ไม่ไกลตัวเขานักมือหนาเอื้อม

ไปหยิบเอกสารต่างๆขึ้นมาดูทีละฉบับมีทั้งบทภาพยนตร์ที่อยากให้เขาไปร่วม

ทดสอบบทสองสามเรื่องใบแจ้งค่าน้ำค่าไฟและค่าใช้จ่ายต่างๆจิปาถะพลัน

มือหนาก็ชะงักเมื่อเห็นซองจดหมายที่จ่าหน้าถึงเขาดวงตาสีน้ำทะเลมองซอง

จดหมายยาวสีขาวนั้นอย่างแปลกใจและอดที่จะประหลาดใจไม่ได้

“ประเทศไทย”เสียงทุ้มเอ่ยขึ้นเบาๆก่อนที่จะยิ้มที่มุมปากเล็กน้อย

“ยังมีคนเขียนและส่งจดหมายแบบนี้อยู่อีกหรือนี่” ชายหนุ่มยังคงพึมพำเบาๆ กับ

ตัวเองก่อนที่จะค่อยๆเปิดซองจดหมายออกช้าๆอย่างระมัดระวัง

ถึงคุณร็อคแม็คเคนน่า

คุณอาจจะรู้สึกแปลกใจที่อยู่ๆก็ได้รับจดหมายฉบับนี้และที่สำคัญเป็น

จดหมายที่เขียนด้วยลายมือเสียด้วยมันน่าแปลกใจอย่างที่คุณคิดเพราะเดี๋ยวนี้อะไรๆก็

ดูเหมือนว่าจะทำให้การติดต่อสื่อสารดูรวดเร็วและฉับไวไปเสียหมดแต่การที่ฉันเลือกที่

 

 

 

 

 

 

 

จะเขียนจดหมายถึงคุณย่อมมีเหตุผลส่วนหนึ่งเพราะว่าฉันชอบการเขียนมากกว่าการพิมพ์

ตัวหนังสือที่เขียนบางครั้งบอกถึงความรู้สึกของคนที่เขียนในขณะนั้นได้และอีกอย่างฉัน

รู้สึกว่าการเขียนจดหมายกำลังจะถูกลืมไปฉันจึงตัดสินใจเขียนขึ้นก่อนที่ฉันจะเขียน

จดหมายฉบับนี้ฉันค่อนข้างกังวลภาษาอังกฤษของฉันไม่ค่อยดีเท่าที่ควรแต่ก็คิดว่าจะ

ลองเสี่ยงหวังว่าคุณคงจะอ่านมันรู้เรื่อง

ฉันขอแนะนำตัวก่อนนะคะฉันชื่อแก้วเจ้าจอมคุณเรียกฉันสั้นๆว่าจอม

ก็ได้นะคะฉันเป็นแฟนภาพยนตร์คนหนึ่งของคุณจึงไม่ใช่เรื่องแปลกที่ฉันจะเขียน

จดหมายถึงคุณถ้าจะแปลกก็คงแปลกตรงที่ฉันเลือกที่จะเขียนจดหมายมากกว่าที่จะ

โต้ตอบกับคุณผ่านทางทวิตเตอร์หรือไม่ก็ตามเว็บไซต์ที่คุณใช้ติดต่อกับแฟนๆจากทั่วโลก

ฉันอาจจะไม่ใช่แฟนที่ตามดูภาพยนตร์ทุกเรื่องของคุณนะคะแต่ฉันชอบเรื่องล่าสุดที่คุณ

เล่นคุณเล่นได้ดีเลยทีเดียวเมื่อเทียบกับเรื่องที่ผ่านมาหลายเรื่อง ฉันว่าคุณเหมาะกับบท

หนักๆมากกว่าที่จะเป็นบทตลกเบาสมองเพราะมันทำให้คุณได้ปลดปล่อยความสามารถ

ของคุณออกมาอย่างเต็มที่โปรดอย่าคิดว่าฉันเป็นนักวิจารณ์ภาพยนตร์นะคะฉันเป็น

เพียงแค่คนที่ชอบดูหนังคนหนึ่งเพียงเท่านั้น และฉันก็พูดไปตามความรู้สึกของฉัน หวัง

ว่าคุณคงไม่โกรธกันอีกอย่างฉันคิดว่าเสียงของคุณเพราะมากนะคะตอนที่คุณพากย์เป็น

ตัวการ์ตูนฉันว่ามันน่าประทับใจมากคุณเป็นคนที่มีความสามารถหลายด้านไม่น่า

แปลกใจเลยที่คุณจะกลายเป็นแรงบันดาลใจของใครหลายๆคนบนโลกใบนี้

ฉันแค่อยากจะเขียนมาชื่นชมคุณในฐานะคนธรรมดาคนหนึ่งที่ชื่นชอบ

ศิลปินในดวงใจและอยากจะขอบคุณที่หลายปีที่ผ่านมาคุณให้ความสุขกับคนหลายๆคน

รวมทั้งฉันผ่านภาพยนตร์ที่คุณแสดงและฉันก็อยากจะเป็นกำลังใจให้คุณอีกคนเมื่อไรที่

คุณรู้สึกเหนื่อยขอให้รู้ไว้ว่าความเหนื่อยของคุณคือรอยยิ้มของคนหลายๆคนฉันไม่หวัง

ว่าคุณจะตอบกลับฉันนะคะฉันรู้ดีว่ามันเป็นไปได้น้อยมากหรืออาจเป็นไปไม่ได้เลย

ด้วยซ้ำที่คุณจะตอบกลับฉันแค่แอบหวังว่าคุณจะได้อ่านจดหมายฉบับนี้ของฉันฉันหวัง

ว่ามันจะทำให้คุณยิ้มได้บ้างในช่วงเวลาที่คุณเหนื่อยหรือยามที่คุณไม่รู้จะทำอะไรคุณ

อาจจะหยิบมันขึ้นมาอ่านแก้เบื่อหรืออ่านฆ่าเวลาก็ได้เพราะเนื้อหาของมันไม่มีอะไรที่

สำคัญเลยสักนิดฉันหวังว่าจดหมายของฉันคงไม่สร้างความรำคาญให้คุณและหวังว่าการ

อ่านจดหมายของฉันคงไม่ทำให้คุณเสียเวลาที่มีค่าของคุณนะคะ

สุดท้ายนี้ฉันอยากจะบอกว่าฉันอยากให้คุณรักษาสุขภาพและดูแลตัวเอง

ให้ดีฉันรู้ว่าคุณต้องดูแลตัวเองดีอยู่แล้วเพราะคุณเป็นนักแสดง เรื่องของภาพลักษณ์เป็น

                                                                                          

 

 

 

สิ่งสำคัญแต่น่าแปลกที่ฉันยังอยากจะบอกคุณแบบนี้อีกอย่างฉันอยากให้คุณรู้ว่าเวลา

ที่คุณท้อและไม่มีใครเข้าใจยังมีเพื่อนทางจดหมายคนหนึ่งที่พร้อมจะเป็นกำลังใจให้คุณ

นะคะขอบคุณที่คุณอ่านจนจบ

ขอบคุณ

แก้วเจ้าจอม

ใบหน้าหล่อเหลายิ้มออกมาหลังจากที่นั่งอ่านข้อความที่ถูกเขียนมา

บนกระดาษสีสวยแถมมีกลิ่นหอมอ่อนๆจนจบจดหมายฉบับนี้ทำให้เขารู้สึกดี

อย่างบอกไม่ถูกข้อความในจดหมายทำให้เขารู้สึกอยากพบคนเขียนจดหมาย

ฉบับนี้สักครั้งลายมือของเจ้าของจดหมายอ่านง่ายและจัดว่าเป็นคนที่ลายมือ

สวยอย่างหาตัวจับยากคนหนึ่งสำนวนภาษาก็ค่อนข้างจะทำให้เดาได้ว่าคนเขียน

ต้องมีทักษะทางด้านภาษาอยู่ในระดับดีทีเดียวมือหนาพับกระดาษที่บรรจุ

ข้อความลงในซองจดหมายตามเดิมก่อนจะวางมันลงบนโต๊ะร่างสูงใหญ่ลุกขึ้น

และเดินออกจากห้องไปเงียบๆในเวลาไม่นานก็เดินกลับเข้ามาทรุดตัวนั่งลง

ที่เดิมมือหนาหยิบจดหมายที่เพิ่งอ่านจบไปขึ้นมาถืออีกครั้งจากนั้นก็ค่อยๆนำ

มันลงไปเก็บไว้ในกล่องไม้ใบขนาดย่อมที่ถือติดมือมาด้วยอย่างเบามือพร้อมทั้ง

ยิ้มออกมาบางๆ

“แก้วเจ้าจอมขอบคุณสำหรับจดหมายฉบับนี้นะ”เสียงทุ้มเอ่ยขึ้น

เบาๆพร้อมทั้งยิ้มที่มุมปากอย่างอารมณ์ดี

 

เสียงกรี๊ดกร๊าดของบรรดาแฟนคลับทั้งหญิงและชายดังขึ้นเมื่อ

ร่างสูงใหญ่ของดาราเจ้าบทบาทปรากฏตัวบนพรมแดงในงานเปิดตัวภาพยนตร์

เรื่องล่าสุดของเขา

“ร็อค”เสียงเรียกชื่อนักแสดงที่ดังมาจากฝั่งของคนที่มารอดูทำให้

เจ้าของชื่อหันมายิ้มให้กับบรรดาแฟนภาพยนตร์ที่มารอคอยพบตัวจริงของเขา

ก่อนที่จะหยุดแจกลายเซ็นพร้อมทั้งถ่ายภาพร่วมกับบรรดาแฟนๆอีกพักใหญ่

จากนั้นก็เดินเข้าไปในงาน

“คุณเป็นขวัญใจของสาวๆจริงๆนะร็อค”เสียงหวานของหญิงสาว

ผมบลอนด์เอ่ยขึ้นร็อคหันมายิ้มให้อิไลซ่าสโนว์นักแสดงหญิงชื่อดังแสนสวย

ของวงการและยังเป็นนางเอกในเรื่องของเขา

 

 

 

 

 

 

“คุณเองก็เป็นขวัญใจหนุ่มๆเหมือนกันอิไลซ่า”ชายหนุ่มบอกด้วย

น้ำเสียงเป็นกันเองเขาร่วมงานกับหญิงสาวที่ยืนข้างๆมาแล้วสามเรื่องจนกลาย

เป็นคู่ขวัญที่ดูเหมือนว่าหลายคนจะลุ้นให้ทั้งคู่รักกันนอกจอเสียด้วยซ้ำแต่เขา

กลับยุติความสัมพันธ์ไว้เพียงแค่เพื่อนร่วมงานเท่านั้น

ทันทีที่หน้าจอปรากฏตัวหนังสือเสียงปรบมือก็ดังไปทั่วโรงภาพยนตร์

บรรดานักแสดงรวมถึงทีมงานลุกขึ้นมาโค้งขอบคุณตามมารยาท

“เสียงวิจารณ์ค่อนข้างดีเลยทีเดียวร็อคการแสดงของนายครั้งนี้

กินใจมาก”เสียงห้าวของเจมส์สมาร์ทผู้กำกับคู่บุญเอ่ยขึ้นหลังจากที่มีโอกาส

ได้คุยกันร็อคยิ้มรับ

“นั่นเพราะฝีมือการกำกับของคุณ”ชายหนุ่มบอกผู้กำกับของเขาอย่าง

ถ่อมตัว

“เดี๋ยวเราจะมีงานเลี้ยงต่อนายจะไปร่วมกับเราไหมร็อค”เสียงห้าว

ถามต่อนักแสดงชื่อดังมองหน้าผู้กำกับของเขาอย่างไม่ค่อยสบายใจนักก่อนจะ

ตอบ

“ผมต้องขอตัวพรุ่งนี้ผมมีงานแต่เช้าคงไม่สะดวก”ชายหนุ่มปฏิเสธ

อย่างสุภาพ

“น่าเสียดายความจริงงานนี้จัดเพื่อนายเลยนะ”

“ขอบคุณแต่ผมไม่สะดวกจริงๆอีกอย่างผมอยากพักด้วย”ชายหนุ่ม

บอกเรียบๆเจมส์มองหน้านักแสดงคู่บุญของเขาอย่างเข้าใจและพอจะรู้ดีร็อค

เป็นคนที่ไม่ชอบงานเลี้ยงมากนัก ทั้งยังไม่ชอบอะไรที่วุ่นวายและเสียงดัง แต่เขา

เป็นนักแสดงที่มีวินัยดีมากคนหนึ่งและเป็นนักแสดงที่มีคนอยากร่วมงานด้วย

มากที่สุดในวงการส่วนหนึ่งเป็นเพราะนิสัยที่ดีและจริงจังกับการทำงานมาก

ถึงแม้จะไม่ค่อยชอบการสังสรรค์เท่าไรแต่นั่นก็ไม่ได้ทำให้เสน่ห์และความนิยม

ของผู้ชายคนนี้ลดลงไปเลยแม้แต่น้อยในทางตรงกันข้ามกลับยิ่งทำให้เขาเป็น

ชายในฝันของบรรดาสาวๆและเป็นคนที่น่าติดตามมากที่สุดของนักข่าวเสียด้วย