กระตุกหัวใจซาตาน (ฉัตรฤทัย)

หลุดพ้น

บทนำ

“วันนี้คุณมัทจะรีบกลับหรือเปล่าครับ” นายเทพเอ่ยถามหญิงสาว

ขณะพลิกกายลงนอนข้างๆ ร่างเปลือยเปล่าของมัทนา ฝ่ามือหนาลูบไล้ใบหน้า

งามอย่างหลงใหลพร้อมกับก้มลงจูบกลีบปากอิ่มของนายสาว

“อืม...ทำไมเหรอ”

“อย่าเพิ่งกลับเลยนะครับ ผมยังไม่หายคลั่งคุณเลย ก็คุณเล่นปล่อย

ให้ผมอดอยากมาตั้งหลายวัน วันนี้ผมขอทำโทษคนที่ปล่อยให้ผมหิวโซหน่อย

นะครับ นะ อย่าเพิ่งกลับเลย” คนงานหนุ่มออดอ้อนนายสาวเนื่องจากว่ายังไม่อิ่ม

ในรสรักรสเสน่หาที่ได้รับก่อนหน้านั้น

“เดี๋ยวนี้ชักจะเอาใหญ่แล้วนะนายเทพ นี่ฉันก็มานานแล้ว อยู่ต่ออีก

ไม่ได้หรอก เดี๋ยวคุณทีกลับมาจากในเมืองเราจะแย่เอา วันหน้าก็ยังมีอีก เดี๋ยว

ฉันจะพยายามหาเวลามาหานายเทพอีกนะ”

ที่นายเทพพูดมาใช่ว่ามัทนาไม่ต้องการเสียเมื่อไร เป็นเพราะว่าเธอ

ต้องการมากอย่างไรล่ะถึงได้ทำแบบนี้

“โธ่...คุณมัทไม่เห็นใจไอ้เทพเลย ถ้าอย่างนั้นผมขอส่งท้ายอีกหน่อย

แล้วกันนะครับ” พูดจบนายเทพก็ก้มลงจัดการกับเมียนายอีกหนโดยไม่รอให้

หญิงสาวตอบรับหรือปฏิเสธ และเพียงไม่นานเสียงครางแผ่วๆ ก็หลุดลอดออก

มาจากปากอิ่มของมัทนาอีกครั้ง ทั้งสองต่างกำลังระเริงกับบทรักที่มอบให้แก่กัน

โดยไม่รู้สักนิดว่าบุคคลที่ตนเองเอ่ยถึงเมื่อครู่ได้ยืนอยู่นอกกระท่อมตั้งนานแล้ว

ทีฆะทัศน์กำมือแน่น กัดกรามแกร่งจนเป็นสันนูนเมื่อต้องใช้ความ

พยายามเป็นอย่างมากในการสะกดกลั้นความโกรธเอาไว้ เขาระแคะระคายเรื่อง

เมียของตนเองเป็นชู้กับคนงานมาพักใหญ่แล้ว แต่ก็ยังจับไม่ได้คาหนังคาเขา เลย

ทำอะไรไม่ได้สักที

ถึงจะไม่เคยรักมัทนา แต่เมื่อความผิดพลาดเกิดขึ้นเขาก็พร้อมยกย่อง

ให้เธอเป็นเมียของเขา และก็ไม่เคยทำอะไรนอกลู่นอกทางเลยสักนิด แต่ดูสิ่งที่

ผู้หญิงคนนี้ตอบแทนเขาสิ มันไม่เจ็บแต่รู้สึกเสียหน้าอย่างแรง เมื่อเมียเจ้าของ

ไร่ทิพย์ธารากำลังลอบเล่นชู้กับคนงานในไร่ของตนเอง และไม่ใช่เพียงแค่เขา

เท่านั้นที่รู้ แต่เพราะบรรดาคนงานของเขาพูดต่อๆกันมาจนทำให้เขาต้องสืบเรื่อง

ด้วยตนเอง และมันก็เป็นจริงจนได้

ทันใดนั้นบานประตูกระท่อมก็โดนถีบโครมเข้ามาอย่างแรง ทำให้

ร่างเปล่าเปลือยของมัทนาที่กำลังโยกย้ายส่ายสะโพกอยู่บนร่างของนายเทพ

ถึงกับชะงักก่อนหันกลับไปมองยังต้นเสียงนั้น แล้วดวงตาของเธอก็ต้องเบิกกว้าง

ขึ้นเมื่อเห็นว่าใครเป็นเหตุแห่งต้นเสียงนี้

“คุณที!”

“นายที!”

สองเสียงร้องประสานขึ้นพร้อมกันอย่างตกใจอย่างแรง แล้วดวงตา

ของทั้งสองก็มองเลยด้านหลังนายใหญ่ของไร่ไปจับจ้องหญิงสูงวัยคนหนึ่ง

“นายแม่”

มัทนาครางเรียกแม่ของทีฆะทัศน์ออกมาอย่างตกใจไม่แพ้กัน จบสิ้น

แล้วชีวิตที่เคยสุขสบายในไร่ทิพย์ธารา จบแล้วจริงๆ เธอได้แต่คร่ำครวญอยู่

ในอก

“แพศยา! ฉันไม่คิดว่าเธอจะร่านถึงขนาดนี้มัทนา ตอนกลางคืนเธอ

นอนกับฉัน ส่วนตอนกลางวันเธอก็นอนกับคนงานในไร่ของฉัน ผู้หญิงร่านอย่าง

เธอฉันไม่น่ายกย่องให้เป็นเมียฉันเลย แค่คิดก็สะอิดสะเอียนเต็มทน ไสหัวออกไป

จากไร่ทิพย์ธาราได้แล้ว แค่วินาทีเดียวฉันก็ไม่อยากเห็นหน้าเธอแล้วก็ชู้ของเธอ

อีกต่อไป” ชายหนุ่มพูดจบก็หันหลังเพื่อเดินจากไป

“มะ...ไม่นะคุณที อย่าให้มัทไปเลยนะคะ มัทขอโทษค่ะ มัทจะไม่ทำ

อย่างนี้อีกแล้ว ได้โปรดยกโทษให้มัทนะคะ อภัยให้มัทด้วยค่ะ มัทรักคุณทีนะคะ”

มัทนากระโดดกอดขาของทีฆะทัศน์ไว้ทั้งที่ร่างเปลือยเปล่าอย่างนั้น

โดยไม่อายสายตาของใครเลย แต่ยิ่งเห็นทีฆะทัศน์ก็ยิ่งสะอิดสะเอียนผู้หญิงที่

กอดขาของตนเองไว้อย่างแรง หากไม่ใช่เพราะความเหงาและเมาขาดสติจน

ทำให้เกิดเรื่องผิดพลาดในคืนนั้นแล้ว จ้างให้สองสายตาเขาก็ไม่มีวันแลเธออย่าง

แน่นอน

“ฮาๆ ๆ รักฉันเหรอ น่าขำสิ้นดี เธอไม่ละอายใจที่พูดคำนี้ออกมาเลย

เหรอมัทนา รักแบบร่านๆ ของเธอฉันไม่ต้องการ ปล่อย...”

ชายหนุ่มสะบัดปลายขาให้พ้นจากการเกาะกอดของหญิงสาว ก่อน

เดินจากไปแบบไม่สนใจไยดีคนที่นั่งร้องไห้เนื้อตัวปราศจากเสื้อผ้าเลยสักนิดเดียว

มัทนาปล่อยให้น้ำตาไหลก่อนจะหันมาทางนายแม่ไร่ทิพย์ธารา

หญิงสาวคลานมากราบแทบเท้าผู้หญิงที่กุมอำนาจของไร่นี้อย่างขอความเห็นใจ

หากว่านายแม่ยอมช่วยเธอแล้ว ทีฆะทัศน์ก็ทีฆะทัศน์เถอะ เขาไม่มีวันปฏิเสธ

แม่ของเขาได้แน่นอน

“นายแม่ขา มัทผิดไปแล้วอภัยให้มัทด้วยนะคะ มัทจะไม่ทำแบบนี้

อีกแล้ว ได้โปรดยกโทษให้มัทด้วยนะคะนายแม่ อย่าให้มัทไปเลยนะคะ ฮือๆ ๆ”

“ฉันคงช่วยเธอไม่ได้หรอกมัทนา เธอทำตัวของเธอเองทั้งนั้น เริ่มแรก

ที่เธอจะมาเป็นเมียของลูกชายฉันก็ใช่ว่าฉันจะพอใจ เพราะประวัติของเธอมัน

โชกโชนซะเหลือเกิน กว่าที่ฉันจะทำใจยอมรับเธอได้ก็ต้องใช้เวลาเหมือนกัน เธอ

ก็รู้ดีอยู่แล้วนี่ แล้วดูเหมือนว่าตอนนี้เธอก็ไม่ผ่านเกณฑ์การเป็นลูกสะใภ้ที่ดีของ

ฉันซะด้วยสิ หากฉันยังดึงดันที่จะรับเธอเป็นเมียของลูกชายฉันอีกต่อไป ชาวบ้าน

แถวนี้คงว่าฉันเป็นควายแล้วละ และถ้าเธอจะฉลาดพอ เธอกับผัวใหม่ของเธอ

ก็จงออกไปจากไร่ทิพย์ธาราซะตั้งแต่วันนี้...”

พูดจบนายแม่แห่งไร่ทิพย์ธาราก็เดินจากไปโดยที่ใบหน้าแต้มไปด้วย

รอยยิ้ม นางดีใจที่วันนี้ลูกชายพ้นจากผู้หญิงมากรักคนนี้เสียที

“คุณมัทไปเถอะครับ” นายเทพเข้ามาพยุงร่างอวบอัดของมัทนาให้

ลุกขึ้น

“ไม่...ปล่อยฉันนายเทพ ฉันไม่ไปไหนทั้งนั้น ฉันจะอยู่ที่นี่ ปล่อยฉัน

นะ...” มัทนาสะบัดตัวออกจากชายชู้อย่างแรง

“มันจบแล้วคุณมัท คุณมัทน่าจะรู้จักนายทีดีนะครับ หากว่าไม่เอาก็

คือไม่เอานะครับ ไปเถอะผมจะดูแลคุณมัทเอง”

“ฮือๆ ๆ ๆ” มัทนาร้องไห้ออกมาอย่างแสนเสียดาย เพราะกว่าที่เธอ

จะได้เข้ามาอยู่ในไร่นี้ได้ก็ยากแสนยากอยู่แล้ว แต่พอได้เป็นนายหญิง ของไร่แล้ว

เธอกลับร่านไม่รู้จักพอ ทำให้จุดจบมันเป็นอย่างในวันนี้ เธอทำตัวเอง หญิงสาว

ยันกายลุกขึ้นเดินออกจากไร่ทิพย์ธาราพร้อมกับนายเทพชายชู้ของเธอ...