รักต้องอุ้ม

SCR. |
26/01/2015

อยากจะบอกว่า ชอบละครเรื่องนี้มากเลยค่ะ ดูละครจบแล้ว เดินไปเจอหนังสือที่ร้านก็เลยรีบซื้อมาเก็บไว้เลย เพราะคิดว่ามันจะต้องสนุกเหมือนในละครแน่ ๆ แล้วก็จริงมาก ๆ ค่ะ นิยายสนุกมาก ตลกมาก ๆ ด้วย เนื้อหาก็เป็นเรื่องราวของสิปาดัน กับ ลันตาเหมือนในละครค่ะ แต่จะแตกต่างกันบ้างที่เนื้อเรื่องบางส่วนและตัวร้าย ส่วนที่อื่น ๆ ก็คล้าย ๆ กันค่ะ อ่านแล้วยิ่งชอบตัวละคร ลันตา มากกว่าเดิมเยอะเลย เพราะลันตาในนิยายนี่ เป็นผู้หญิงที่ดวงโคตรซวยจริง ๆ ค่ะ แต่เธอก็เป็นประเภทไม่ยอมแพ้ ชอบมากเวลาที่ลันตาอยู่กับเด็กน้อยค่ะ แต่ก็ยังอดสงสัยไม่ได้ว่า ถึงแม้ลันตาจะเป็นคนไม่ซีเรียสกับชีวิต เป็นคนมองโลกในแง่บวก แต่ทำไมถึงเอาเพื่อนสนิทที่เป็นประเภทเจ้าเสน่ห์มาเป็นพ่อให้เด็กน้อยก็ไม่รู้ ด้านสิปาดันนี่ก็นักบินประเภทเจ้าชู้ตัวพ่อเลยค่ะ การที่ลันตาพาเด็กมาให้เลี้ยงนี่ ราวกับว่าชีวิตเค้าดูตกต่ำ (ในเรื่องผู้หญิง) ไปในพริบตา แต่ก็ชอบที่สิปาดันเป็นคนจริงใจนะคะ เป็นคนที่น่ารัก เมื่อรับปากอะไรแล้วก็พยายามจะทำให้ได้อย่างเต็มที่ ยิ่งตอนท้าย ๆ ที่ได้ส่งเด็กน้อยคืนพ่อแม้ที่แท้จริงไปแล้ว ก็จะยิ่งเห็นได้ชัดว่า สิปาดันเป็นผู้ชายที่อบอุ่น และเป็นที่พึ่งพิงได้จริง ๆ ค่ะ แต่ที่ออกจะขัดใจก็คือเรื่องแอบรักแต่ไม่กล้าบอกเพราะกลัวจะเสียเพื่อนนี่แหละค่ะ อ่านแล้วมันจี๊ด ๆ ลุ้นกันทุกหน้าเลย กว่าจะลงเอยกันได้ คนอ่านก็เหนื่อยเหมือนกันนะคะ

BoaHancock |
28/11/2014

หลังจากที่ได้ดูเป็นแบบละครโทรทัศน์มาแล้วก็เพิ่งรู้นะคะว่ามีเป็นแบบหนังสือนิยายด้วย แถมยังเป็นแนวความรู้สึกดีที่เรียกว่ารัก ของแจ่มใสอีกต่างหากแบบว่าเห็นจากที่ร้านหนังสือก็คงไม่รอช้าค่ะนำมาอ่านโดยไม่ลังเลเลย รักต้องอุ้ม คือบอกก่อนเลยค่ะว่าไม่เคยอ่านนิยายพล็อตเรื่องแบบนี้ก็เลยรู้สึกว่ามันน่าอ่านและน่าติดตามดีค่ะ เรื่องราวของนางเอกที่เจอกล่องใบหนึ่งวางอยู่ด้านหลังรถของเธอขณะกำลังจะขับรถกลับบ้านพอเปิดมาดันเป็นเด็กน้อยน่ารักมากๆ เมื่อไม่รู้ว่าใครเป็นคนเอาเด็กมาทิ้งไว้บวกกับที่เธอชอบเด็กคนนี้เอามากๆจึงต้องกลายเป็นคุณแม่จำเป็นให้กับเด็กน้อยคนนี้ แถมพระเอกเป็นกัปตันด้วยนะคะคือชอบตรงนี้แหละ พระเอกก็เป็นเพื่อนสนิทของนางเอกเองค่ะ แถมยังช่วยเหลือในการเลี้ยงเด็กคนนี้ด้วย ทั้งคู่เลยได้ใกล้ชิดกันและรู้ใจกันมากขึ้น แต่แอบชอบกันมาตั้งแต่สมัยเด็กๆแล้วล่ะค่ะ รู้สึกว่าปลื้มกับนิยายเรื่องนี้นะคะเป็นความรักที่เหมือนครอบครัวอ่านแล้วเนื้อเรื่องมันอบอุ่นอ่ะค่ะ การเรียบเรียงเนื้อหาก็เข้าใจได้ง่ายไม่งง แถมยังแอบมีฉากให้ลุ้นๆด้วยนะคะ ตัวละครจะเพิ่มมาช่วงหลังๆเรื่องเยอะหน่อยค่ะ ท้ายๆเรื่องจะเริ่มเข้มข้นมากขึ้น เหมือนเป็นการพิสูจน์ความรักความไว้ใจของพระเอกนางเอก สรุปว่ารวมๆแล้วสนุกค่ะไม่ผิดหวัง ไม่เสียดายเงินที่ซื้อมาเก็บไว้ และไม่เสียดายเวลาที่อ่านเลยค่ะเพราะน่าติดตามจนวางไม่ลงเลย

phattaraporn |
17/08/2014

รักต้องอุ้ม สำหรับนิยายเรื่องนี้เป็นนิยายแนวความรู้สึกดีที่เรียกว่ารักของแจ่มใสค่ะเราไม่เคยอ่านฉบับเก่าตอนที่ใช้ชื่อเรื่องอลเวงรัก... ครอบครัวกำมะลอ ค่ะเอาจริงๆเราเพิ่งเคยได้มาอ่านตอนเป็นเรื่องรักต้องอุ้มเนี่ยแหละเห็นครั้งแรกตอนไปร้านหนังสือบวกกับที่รู้มาว่านิยายเรื่องนี้ได้นำมาทำเป็นละครช่องสามเราก็เลยไม่พลาดที่จะหามาอ่านเรื่องราวก่อนที่ละครจะมาฉายบอกเลยว่าชอบมากๆเราจริงๆเราอ่านเรื่องนี้แล้วนึกถึงละครเรื่องอุ้มรักอ่ะค่ะต่างกันที่เรื่องนั้นนางเอกต้องมีลูกจริงๆเพราะว่าเธอดันพลาดตอนเมากับพระเอกแต่เรื่องนี้เป็นนางเอกแทนที่เกือบจะถอยรถชนกล่องที่มีเด็กน้อยน่ารักอยู่ในนั้นแถมยังเป็นช่วงที่นางเอกตกงานด้วยบอกเลยว่าอ่านแล้วชอบมากๆค่ะเป้นนิยายที่เราอ่านแล้วร็สึกถึงความอบอุ่นของเนื้อเรื่องอ่ะถึงแม้ว่ามันจะไม่ใช่ครอบครัวแท้ๆแต่การดำเนินเรื่องก็ทำให้เราผูกพันธ์ไปกับพระนางด้วยอ่ะค่ะแอบเสียดายที่ไม่เคยอ่านมาตอนเป็นอีกชื่อเรื่องหนึ่งแต่ที่เราอ่านนิยายเรื่องนี้แล้วรู้สึกแตกต่างอยู่อย่างหนึ่งคือสำนวนการใช้ภาษาเราอ่านแล้วสังเกตตลอดตั้งแต่เปิดเรื่องเลยค่ะว่านิยายเรื่องนี้แตกต่างจากแนวความรู้สึกดีที่เรียกว่ารักเรื่องอื่นๆที่เราเคยอ่านมาต้องสำนวนที่ใช้ในการบรรยายนิยายเรื่องอื่นจะเป็นสำนวนที่ดูเป็นทางการแล้วก็สละสลวยมากกว่านี้แต่อันนี้ดูเป็นภาษาธรรมดาที่ไม่ต้องขัดเกลาอะไรมากแต่ก็ไม่ได้น่าเกลียดจนเกินไปออกแนวอ่านแล้วไหลลื่นมากกว่าอ่ะค่ะมันก็เลยทำให้เราเข้าใจเนื้อเรื่องง่ายขึ้นถ้าเป็นความรู้สึกดีที่เรียกว่ารักเล่มอื่นจะมาแนวภาษาทางการอ่านแล้วต้องตั้งใจอ่ะเพราะบางประโยคมันเพราะซะจนเราต้องอ่านทวนซ้ำแต่เรื่องนี้ถือว่าการใช้ภาษาแปลกใหม่แล้วก็ไม่เกร็งจนเกินไปดีค่ะทำให้รู้สึกสนุกแล้วก็อินตอนอ่านส่วนพล็อตเรื่องเราว่าแปลกดีค่ะอ่านแล้วร็สึกสนุกเพราะว่าตัวละครเยอะยิ่งพอเอามาทำเป็นหนังแล้วร็สึกชุลมุนมากอ่ะแต่ก็ทำให้เรายิ่งชอบเรื่องนี้เข้าไปใหม่ก็เลยคิดว่าต้องติดตามที่ถูกนำมาทำเป็นละครด้วยค่ะพอได้เห็นตัวละครจากในหนังสือหลุดออกมาเหมือนมีชีวิตจริงๆมันทำให้เรารู้สึกดีอ่ะแค่อยากรู้ว่าตัวละครที่เป็นหนังจริงๆจะทำให้เราตื่นเต้นแล้วก็เป็นเหมือนที่เราเคยจินตนาการณ์ไว้ไหมชอบมากๆค่ะเนื้อเรื่องสนุกตั้งแต่ต้นจนจบเลยอ่านในหนังสือแล้วมาดูละครอีกทำให้ได้อัถรสมากยิ่งขึ้นค่ะเป็นหนังสือที่อยากแนะนำเลยแถมปกแบบใหม่ก็น่ารักมากๆด้วยเราชอบคาแร็กเตอร์นางเอกผมสั้นนะแปลกดี

ฐาปนัส |
21/07/2014

ผู้เขียน เพชรไพลิน สำนักพิมพ์ แจ่มใส จำนวนหน้าหนังสือ 232 หน้า หยิบมาอ่านจนจบแล้วถึงรู้ว่าเป็นหนังสือของแจ่มใสครับ ยังสงสัยอยู่ว่าแจ่มใสมีหนังสือแบบนี้ด้วยหรือ ? นึกว่าปกติออกมาแต่นิยายแนวลูกกวาด ที่มีเครื่องหมายอะไรไม่รู้ตามหลังประโยค หนังสือเรื่องนี้เดิมชื่อ อลเวงรัก ครอบครัวกำมะลอครับ แล้วจึงเปลี่ยนมาเป็นรักต้องอุ้ม (ผมว่าชื่อเดิมน่ารักกว่านะ) ได้ข่าวว่าจะทำเป็นละคร ซึ่งในช่วงนี้กำลังถ่ายทำอยู่ ผมว่าก็น่าจะโอเคครับ ถ้าไม่ได้เปลี่ยนบทประพันธ์มาก ก็คงจะน่าดูพอสมควร หนังสือเรื่องนี้เป็นเรื่องราวความซวยของนางเอกที่ชื่อ "ลันตา" (นึกว่าอ่านผิด ตอนแรกอ่านลันเตา) ที่อยู่ในช่วงตกอับถึงขนาด ตกงาน ไม่มีแฟน และไม่มีเงินแม้กระทั่งจะผ่อนค่ารถ ที่สำคัญคือเธอเกือบจะถอยรถมาทับลังกระดาษกล่อง หนึ่ง ที่ข้างในบรรจุเด็กทารกตัวน้อย ๆ ไว้แทนที่จะเป็นระเบิด ซึ่งเมื่อเธอได้เห็นเด็กน้อยคนนี้เป็นครั้งแรก เธอก็ตระหนักถึงสัญชาตญาณความเป็นแม่ที่มีอยู่ในตัวเธอทันที ไม่ว่าเด็กน้อยคนนี้จะเป็นลูกใคร เธอก็ยินดีที่จะเป็นแม่ แต่ถ้ามีแค่แม่ กับ ลูกมันก็คงจะดูขาด ๆ อะไรไป หรืออาจจะทำให้คนนอกมองว่าเธอท้องไม่มีพ่อ !! เธอเลยโมเมไปคว้าเพื่อนชายคนสนิทสุด ๆ อย่าง "สิปาดัน" (เรื่องนี้ชื่อแปลกทั้งพระเอกนางเอกเลย) มาเป็นพ่อโดยที่เจ้าตัวยังงง ๆ อยู่ด้วยซ้ำ จากนั้นครอบครัวกำมะลอก็เกิดขึ้นครับ แต่ใครจะรู้ว่าเด็กน้อยคนนี้จะทำให้เพื่อนรักทั้งคู่กลายมาเป็นคนรักกันในที่สุด ผมว่ามันก็สนุกไปอีกแบบนะครับ ออกจะเห็นใจนางเอกอยู่มาก ที่ชีวิตตกอับสุด ๆ แล้วอยู่ดี ๆ ก็ต้องเป็นคุณแม่มือใหม่โดยไม่ทันรู้ตัว แต่นางเอกก็เป็นคนมองโลกในแง่ดีนะครับ เป็นคนฮา ๆ ชอบคิดอะไรแปลก ๆ (ไม่งั้นจะเอาเพื่อนสนิทมาเป็นพ่อให้เด็กหรือ ?) ส่วนข้างพระเอกก็เป็นหนุ่มนักบินผู้หล่อเหลา แต่นางเอกกลับทำให้คนข้างนอกเข้าใจผิดว่ามีครอบครัวแล้ว พื้นฐานเป็นคนปากเสีย พูดจาไม่ค่อยคิด เรื่องมันก็เลยดูเหมือนจะวุ่นวาย ๆ พอสมควร แต่ที่แท้จริงแล้วพระเอกกับนางเอกเค้าแอบชอบกันมานานแล้ว แต่ไม่เคยพูดกัน คนภายนอกก็ดูออกกันทุกคนครับ เพราะฉะนั้นการที่มีเด็กคนหนึ่งมาเชื่อมความสัมพันธ์ระหว่างคนทั้งคู่ มันเลยกลายเป็นเรื่องที่ไม่ยากที่ทั้งคู่จะพัฒนามาเป็นคนรักครับ อ่านแบบขำ ๆ น่ารัก ๆ มาแล้วก็ต้องมาถึงตอนดราม่า ที่ทั้งคู่จะรู้ความจริงว่าเด็กคนนั้นแท้จริงเป็นลูกของใคร แม้ลันตาจะรักมากเท่าไรก็ต้องคืนให้เค้าไป ซึ่งก็ไม่พ้นหน้าที่ของสิปาดันที่มาคอยปลอบใจ เรื่องราวทั้งหมดก็จบลงเพียงเท่านี้ครับ ผมว่าก็สนุกในระดับหนึ่ง หนังสือจะเน้นไปที่ความสัมพันธ์ระหว่างคนในครอบครัวครับ เลยเป็นเรื่องที่น่ารัก ๆ ออกมา การที่นางเอกไม่อยากให้ลูกได้ยินคำที่ไม่ดี เลยต้องเปลี่ยนสรรพนามเรียกแทนตัวระหว่างพระเอกกับนางเอกตรงนี้ก็น่ารักดีครับ และจะน่ารักขึ้นถ้าคุณแม่มือใหม่ที่อ่านหนังสือเล่มนี้นำไปใช้ในชีวิตจริง สรุปว่า น่าอ่านมาก ๆ ครับ

จตุพร |
04/07/2014

“รักต้องอุ้ม” หรืออีกชื่อเรื่องหนึ่งที่คุ้นเคยกันดีคือ “อลเวงรัก... ครอบครัวกำมะลอ” เป็นเรื่องเกี่ยวกับชีวิตที่พลิกผันในชั่วข้ามคืนของ “ลันตา” นางเอกของเราค่ะ ไหนจะตกงานเอย เงินไม่มีเอย ดั๊นนนโชคดีได้ลูกมาโดยไม่ต้องมีสามี แต่ด้วยความไม่อยากให้ลูก(ที่เก็บมาได้)ขาดพ่อ ความซวยเลยตกไปอยู่กับ “สิปาดัน” พระเอกของเรานิเอง เพราะเป็นเพื่อนสนิทนางเอกมาตั้งแต่เด็ก เลยต้องมารับบทบาทเป็นพ่อของเจ้าหนูน้อย ให้นางเอก เป็นที่มาของเรื่องราววุ่นๆ ต่างๆ ดิฉันได้มีโอกาสอ่านนิยายเรื่องนี้ตั้งแต่สมัยที่ยังใช้ชื่อ “อลเวงรัก... ครอบครัวกำมะลอ” ความรู้สึกหลังอ่านจบ ขอแยกระหว่างพลอตกับการบรรยายของผู้เขียนนะคะ เรื่องพลอตนับว่าแปลกใหม่ดีค่ะ จากคำโปรยหลังปก ทำให้น่าติดตาม การดำเนินเรื่องก็สนุกตั้งแต่เริ่มต้นเลยค่ะ นางเอกนิเป็นตัวฮา เพราะเธอคิดและทำอะไรไม่ค่อยปกติเหมือนชาวบ้าน พระเอกเป็นนักบินสุดหล่อ มีสาวๆติดตรึม แต่นางเอกสะกัดดาวรุ่ง หลอกให้สาวๆเข้าใจว่าเขามีลูกเมียแล้ว พระเอกเลยเงิบไป ปมเด่นของเรื่องที่ชวนให้ติดตามคงหนีไม่พ้นว่า พ่อแม่เด็กที่แท้จริงคือใคร ความจริงค่อยๆเปิดเผยให้ค่อยๆลุ้นกันทีละนิด สลับกันระหว่างบทบาทความสัมพันธ์ใหม่ของพระนาง แม้ตอนแรกทั้งคู่จะเป็นเพื่อนสนิทกันมาก่อน แต่พอมาใช้ชีวิตจริงอยู่ร่วมกันเลยต้องปรับตัวใหม่กันทั้งคู่ แถมนางเอกยังไปกุเรื่องโกหกให้ทุกคนเข้าใจว่าเด็กเป็นลูกของเธออีก เรื่องเลยวุ่นวายไปกันใหญ่ ความจริงแล้วทั้งพระเอกและนางเอกต่างแอบรักกันมานานแล้วแต่ไม่เคยรู้ตัว คือเพื่อนๆรอบข้างดูออกนะคะ ว่าทั้งคู่รู้สึกพิเศษต่อกัน ดังนั้นดิฉันว่าการที่นางเอกโกหกและให้พระเอกมารับสมอ้างว่าเป็นพ่อ เลยถือเป็นโอกาสดีของพระเอกมากกว่าที่นางเอกย้ายมาอยู่ด้วย มีการเปลี่ยนสรรพนามเรียกแทนกันด้วยนะเออ เพราะกลัวลูกจะจดจำคำไม่ดีไรงี้ ตอนกลางๆเรื่องจะเริ่มมีการเปิดเผยแล้วค่ะว่าเด็กเป็นลูกเต้าเหล่าใคร ช่วงนี้ของเรื่องดราม่าปนซึ้งพอสมควรนะคะ นางเอกกับพระเอกรักเด็กคนนั้นเหมือนลูกไปแล้วด้วย แต่ในเมื่อไม่ใช่ลูกตัวเองก็จำต้องคืนเขาไป ส่วนการที่นางเอกเก็บเด็กได้ก็ไม่ใช่เรื่องบังเอิญอีกเช่นกันค่ะ สาเหตุนั้นดิฉันไม่ขอบอกนะคะ เพราะจะเป็นการสปอยเกินไป แต่นิยายเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า สุดท้ายคนที่ไว้ใจร้ายที่สุด ~~~ เรื่องมันเศร้าค่ะ T-T พอหมดเรื่องเศร้าๆปุ๊บ ผู้เขียนก็มีฉากหวานๆมาให้ฟินเบาๆระหว่างทั้งคู่ หากใครชอบนิยายที่อ่านง่าย พลอตและเรื่องน่ารัก ลองไปหามาอ่านนะคะ ไม่ผิดหวังแน่นอน