เย้ารักนายทัพ ชุด ทัณฑ์สวรรค์ปั้นรัก

รีวิวจากบรรณาธิการ batorastore.com

เย้ารักนายทัพ

ผู้แต่ง – หยวนย่วน

ผู้แปล – เบบี้นาคราช

เล่มนี้ถือเป็นเรื่องแรกจากชุด ทัณฑ์สวรรค์ปั้นรัก เลยล่ะค่ะ กล่าวถึงท่านแม่ทัพจากแดนสวรรค์ ที่ดันตกเป็นผู้ต้องหาสมรู้ร่วมคิดให้หนุ่มเลี้ยงวัวกับสาวทอผ้าหนีตามกันไป ก็เลยถูกถีบหัวส่งให้ลงมาเกิดเป็นทายาทชายเพียงคนเดียวของตระกูลฝานซึ่งเป็นตระกูลแม่ทัพใหญ่ นามว่า ฝานอวี้ฉี ตั้งแต่เล็กเขาถูกเลี้ยงดูอย่างเข้มงวดจากบรรดาพี่สาวจอมโหดที่เห็นน้องเล็กของบ้านไม่ต่างจากกระสอบทราย (แต่ส่วนหนึ่งก็เพราะอยากให้อวี้ฉีได้ดีน่ะนะ อันนี้พอให้อภัยได้) พออายุสามารถสมัครเป็นทหารได้ ก็ต้องถูกส่งไปเรียนรู้งานตั้งแต่เป็นพลทหาร แต่ด้วยความสามารถล้นเหลือก็เลยไต่เต้าจนกลายเป็นแม่ทัพที่อายุน้อยและเก่งกาจที่สุดของแคว้นเสวี่ยสวินได้ในที่สุด แต่ไม่รู้ว่าทำไมในช่วงสองสามปีนี้เขาถึงได้เริ่มมีความรู้สึกแปลกๆเกิดขึ้นมา สามปีนับตั้งแต่ อินโม่หลี กุนซือที่จักรพรรดิทรงมอบหมายให้เข้ามาประจำกองทัพแห่งนี้ หรือว่าตัวเขาจะกลายเป็นพวกชายรักชายไปแล้วกันแน่ ก็ในเมื่อตนตรงหน้าน่ะคือผู้ชาย

เรื่องนี้มีจุดที่ต่างจากนิยายเล่มอื่นตรงที่เมืองเสวี่ยสวินนี้ค่อนข้างจะเป็นแบบสังคมสมัยใหม่ที่อยู่ในช่วงยุคจีนโบราณ หญิงชายมีสิทธิเท่าเทียมกัน ได้เรียนหนังสือ ได้รับราชการเหมือนกัน เรื่องเพศก็ไม่ใช่เรื่องน่าอาย หนังสือโป๊วางไว้กลางบ้านใครจะหยิบอ่านก็ได้ ชายที่หญิงบำเรอได้ หญิงก็มีชายบำเรอได้ (นึกถึงพวกโฮสต์คลับในปัจจุบันนี้จัง คล้ายๆกันเลย) เปิดมาฉากแรกก็ฮาแตกกับการเปิดศึกระหว่างทหารชายและหญิงที่เดิมพันด้วยพรหมจรรย์ของพระเอกและบรรดาทหารชาย การปะทะคารมของสองฝ่ายทำเอาฮาไม่บันยะบันยัง อ่านไปก็รู้สึกอายไปแทน นี่พวกเธอเป็นผู้หญิงนะยะ! สาวๆเมืองนี้หื่นและน่ากลัวที่สุดในโลก และฝีมือดีเหลือหลายจนทหารชายยังเกือบแพ้แต่ก็ยังฮึดสู้สุดใจขาดดิ้นจนได้ อีกอย่างบรรยากาศในเรื่องทำให้รู้สึกแปลกนิดๆเพราะมันไม่ค่อยเข้ากับยุคสมัยสักเท่าไหร่ และเพราะมีเรื่องความเท่าเทียมเรื่องเพศเข้ามาเป็นประเด็นสำคัญ ฉากเรทในเรื่องก็เลยดูเหมือนจะเยอะตามไปด้วย มุกที่เกี่ยวกับเรื่องอย่างว่าก็ค่อนข้างเยอะพอสมควร ทำให้นักอ่านบางท่านอาจจะไม่ค่อยชอบแนวนี้ แต่ส่วนตัวก็พอรับได้อยู่เหมือนกันกับเรื่องนี้ ไม่ค่อยคิดอะไรมากนัก

 พระเอกของเราเปลือกนอกดูเป็นชายหนุ่มเคร่งขรึม เข้มงวด แต่จริงๆเขาก็ยังเป็นเด็กหนุ่มธรรมดา ที่ยังอ่อนต่อโลกโดยเฉพาะในเรื่องระหว่างชายหญิง ไม่เคยคิดจะไปเที่ยวหอนางโลมหรือหอชายบำเรอ เพราะตัวพระเอกรู้ดีว่าตัวเองเป็นลูกชายคนเดียวของบ้านก็เลยเป็นที่คาดหวังของตระกูล ทำให้การที่เขาจะไปเที่ยวหาประสบการณ์เรื่องอย่างว่าด้วยแล้วยิ่งเป็นเรื่องที่เป็นไปไม่ได้ ยิ่งไม่ต้องพูดถึงการรักผู้ชายด้วยกัน พระเอกยังเอ่ยออกปากถึงขนาดว่า “หากถูกคนในบ้านรู้ว่าคนที่เขาฝันถึงเป็นผู้ชาย เขาจะต้องถูกผู้หญิงทุกคนในบ้านเชือดแน่นอน” ทำให้เขาต้องสะกดกลั้นความรู้สึกชอบอินโม่หลีเอาไว้ โดยที่หารู้ไม่ว่า อินโม่หลี นั้นแท้จริงแล้วเป็นถึงองค์หญิงใหญ่ของแคว้น และพวกเขาก็เคยพบกันมาก่อนแล้วด้วย!

ส่วนอินโม่หลีนั้นเห็นได้ชัดว่าคนเขียนต้องการให้เป็นสาวสมัยใหม่ในยุคโบราณ เธอไม่ถือกับการที่ต้องอยู่ร่วมกับผู้ชายในค่ายทหาร หรือแม้กระทั่งพูดคุยกับชายหนุ่มโดยไม่ถือตัว  คนภายนอกอาจจะมองว่านางเสเพล แต่ก็ไม่ได้หมายความว่าจะยอมลงเอยกับใครง่ายๆ เห็นได้ว่าเธอยอมตกเป็นของอวี้ฉี ผู้ชายที่เธอหลงรักมาตั้งแต่เด็กเพียงแค่คนเดียวเท่านั้น

นอกจากเน้นเรื่องความรักของพระเอกกับนางเอกแล้ว ยังเน้นไปถึงเรื่องราชสำนักและบ้านเมืองนิดหน่อย เหมือนเป็นการสร้างขวากหนามให้กับอวี้ฉีและโม่หลีขึ้นมาอีกชั้น ด้วยราชโองการจากจักรพรรดิองค์เก่าที่ไม่ให้คนของตระกูลฝนแต่งกับเชื้อพระวงศ์ ไม่เช่นนั้นจะมีโทษถึงประหารเก้าชั่วโคตร เพื่อป้องกันไม่ให้ตระกูลฝานที่ยิ่งใหญ่ มีคนนับหน้าถือตาและมีอิทธิพลอยู่แล้วมีมากกว่าเดิมด้วยสิทธิ์ของการเป็นเชื้อพระวงศ์ ดังนั้นเรื่องนี้จึงทิ้งปมจบยากเอาไว้ ทำให้อยากรู้ว่าทั้งสองจะหาทางแก้ไขวิกฤตินี้อย่างไร หรือว่าจะแค่ทำตามราชโองการ ต่างคนต่างแยกย้ายกันไป

ท้ายเล่มจะมีตอนพิเศษอธิบายว่าอินโม่หลีกับฝานอวี้ฉีมาพบกันได้ยังไง ทำให้รู้ว่า ตอนพระเอกเด็กๆนั้นแต่งตัวเป็นเด็กผู้หญิง! อันนี้เป็นความเชื่อโบราณที่มีอยู่ทั้งในประเทศจีนและญี่ปุ่น ถ้าเด็กผู้ชายคนไหนร่างกายอ่อนแอก็จะให้แต่งตัวเป็นหญิงเพื่อเป็นเคล็ดให้มีชีวิตยืนยาวไปจนตลอดรอดฝั่ง ตอนแรกก็คิดว่าแบบนั้น แต่พอเห็นว่ามีเรี่ยวมีแรงต่อยคนตัวโตๆได้ ก็น่าจะเป็นฝีมือของบรรดาพี่สาวที่จับแต่งมากกว่า บ้านนี้ยิ่งเห็นน้องเป็นเหมือนตุ๊กตาอยู่ด้วย

สรุปว่าเรื่องนี้สนุกพอใช้ได้ มุกตลกมากพอควร ขำไปกับความซื่อบื้อของฝานอวี้ฉีและความกล้าของโม่หลี จนเป็นหนังสือที่อ่านจบแล้ว แต่พอพยายามวางกลับวางไม่ลงจนต้องอ่านใหม่อีกครั้งค่ะ