ตามหัวใจไปสุดหล้า (นิดา)
ประหยัด: 135.00 บาท ( 75.00% )
เนื้อหาบางส่วน
“โอ คุณพ่อขา สวยเหลือเกิน...” ดาเนียลแล้ว มองหน้าบิดาเลี้ยงผู้มีร่างสูงสง่าใบหน้าคมเข้มในชุดแต่งกายของชาวอาหรับ
ที่ยาวกรอมเท้า
“แต่มันแพงเกินไป...” หญิงสาวทำเสียงฉะอ้อน“คุณพ่อไม่ควรตามใจลูก ถึงขนาดนี้เลย แบบนี้ลูกก็ไดใจใหญ่สิคะ”
“เหลวไหลน่า ดาเนียล บิดาของหล่อนพูดเรียบ ๆ พลางก้าวมาดึง
สร้อยคอท้องคำเส้นบางที่มีจี้เพชรแพรวพราวไปจากมือดาเนียลแล้วจัดการคล้อง
คออันเรียวระหงนั้นให้หล่อนเสียเองอย่างแคล่งแคล่ว จำไว้นะ ลูกรัก ถึงแม้เจ้า
จะไมใช่ลูกแท้ๆของพ่อโดยสายเลือด แต่เจ้าก็เป็นดวงใจของพ่อ การที่ได้ทำอะไร
ให้ลูกพอใจเป็นความนึ่ง ไอ้จี้เพชรอันจิ๋ว ๆนึ่ พ่อก็ไม่เห็น ว่ามันจะทำ
ให้ลูกพอใจเป็นความสุขของพ่อแล้วอีกอย่างหนึ่ง ไอ้จี้เพชรอันจิ๋ว ๆ นี่ พ่อก็ไม่เห็น
ว่ามันจะทำให้ลูกหรูหราอะไรขึ้นสักเท่าไหร่เลยเลย...”
เขาจบประโยคด้วยยิ้มที่ซ่อนอยู่ไต้ไรหนวดเคราเมื่อพิศดูใบหน้าอ้นงามจรัส
ของธิดาเลือดอังกฤษของเขาอย่างรักใคร่
(ถ้าจะให้สมใจ!พอเฌอ...พ่อคิดว่ามรกตเม็ดใหญ่ๆประกายเขียวใสเพื่อขับ
นัยน์ตาของเจ้าให้พราวระยับยิ่งขึ้นสักเม็ด หรือว่าไข่มุกเม็ดงามจากเกาะทะเลใต้
เพื่อเน้นถึงผิวที่สวยแพ้มุกเม็ดนั้น...นั่นแหละพ่อถึงจะพอใจอ้าเจ้ายอมให้ซื้อหามา
ประดับ”
“โอย...แต่นั้นมันของแพงล้ำค่าทั้งนั้น...” ดาเนียลร้องแจ้วหัวเราะขบขัน
“ลูกจะใส่ไปไหนกันล่ะคะ คุณพ่อ ของอย่างนั้นน่ะเอาไวให้คุณแม่คนเดียวเถอะ”
“แม่ของเจ้าน่ะ มีของแต่งตัวมากมายจนไม,รู้จะแต่งขังไงครบแจ้วละไม่ต้อง
ห่วงเธอหรอก...”
ดาเนียลมองดูบิดาเลี้ยงต่างผิวของหล่อนอย่างรักใคร่บูชา บิดาแท้ๆของ
หล่อนนั้นสิ้นชีวิตไปก่อนที่หล่อนจะเกิดสามเดือน แม่ของหล่อนเลี้ยงดูหล่อนมา
ตามลำพังจนกระทั่งดาเนียลอายุสิบสามปี หญิงม่ายจึงสมรสใหม่กับ ชีคฮัสชัน
อิบบิน อาห์เม็ด ประมุขของอาณาจักรน้ำมันคนหนึ่งในโลกอาหรับ ผู้ซึ่งเธอได้พบ
กับเขาในงานเลี้ยงรับรองที่บริษัทของชาวอังกฤษ ซึ่งเธอทำงานอยู่ด้วยในตำแหน่ง
สำคัญ
ดาเนียลกับชีคฮัสชันพึงใจต่อกันแต่วินาทีแรกที่ได้รู้จัก นับแต่นั้นมาเด็กหญิง
ก็กลายเป็นดวง'ใจ'ของมหาเศรษฐีน้ำมันชาติอาหรับไปทันที เขารักเอ็นดูและตามใจ
หล่อนจนเป็นที่ลวงรูในแวดวงสังคมชั้นสูงของพระมหานครลอนดอน กรุงปารีส
ตลอดไปจนแผ่นดินบ้านเกิดเมืองนอนชีคฮัสซัน
ทั้งนี้ก็ด้วยเหตุที่'ว่าตัวเขาเองนั้นไม่มีลูก การแต่งงานครั้งแรก'ของเขากับ
หญิงเชื้อชาติเดียวกันลงเอยด้วยการหย่ารางเนื่องจากเขาอาจมีลูกกับหล่อนได้
ชีคฮัสชันมีนิวาสสกานอันโล่อ่าอัครฐานอยู่ที่ลอนดอน เขามีสำนักงานอยู่
ที่นครอันเป็นศูนย์กลางของธุรกิจการค้าน้ำมันมูลค่านับพันล้านปอนด์อยู่'ในเมือง
ทำการติดต่อกับอาณาจักรน้ำมันของสกุลซึ่งพี่ชายของเขาเป็นผู้ดูแลอยู่ที่นครเล็ก ๆ
ที่ร่ำรวยตั้งอยู่ระหว่างคูเวตกับซาอุดิอาระเบีย
ทั้ง ๆที่ไม่มีใครกล่าวขวัญถึง แต่ดาเนียลก็รู้ได้โดยสัญชาตญาณอันฉับไว
ของหล่อนว่าการสมรสระหว่างนักธุรกิจชาวอาหรับกับมารดาของหล่อนนั้น ไม่เป็น
ที่พอใจในหมู่ญาติมิตรของชีคฮัสซัน ตลอดเวลาที่เขามีตำแหน่งเป็นบิดาเลี้ยงของ
หรูหราบนอาคารหนึ่งในละแวก ‘เซนต์’ จอห์น ส วู้ด’ หรือแม้ว่าที่บ้านชนบทที่
ตำบล ‘ดอร์เส็ท’ ที่เขาสร้างไว้เพื่อการพักผ่อนและงานเลี้ยงรับรองอย่างเช่นที่
เศรษฐีชาวอังกฤษนิยม ก็ไม่เคยได้ต้อนรับญาติมิตรชาวอาหรับเลยแม้แต่คนเดียว
แต่ถึงแม้ว่าการสมรสของเขาจะไม่เป็นที่ยอมรับในสกุลและทางธุรกิจ แต่
อิทธิพลของฮัสซันและอำนาจเงินของเขาก็ยังมีอยู่เต็มเปี่ยมเท่าที่ทายาทอีกคนหนึ่ง
จะพึงได้รับ เพียงแต่ว่า...ดาเนียลอดรู้สึกไม่ได้เลยว่ามีสายตาลึกลับคอยเฝ้ามอง
การเคลื่อนไหวของครอบครัวของซีคฮัสซันอยู่ตลอดเวลาเท่านั้น
นั่นแสดงว่าทางฝ่ายบ้านเกิดเมืองนอนของบิดาเลี้ยงของหล่อนยังไม่ไว้ใจใน ฃ
ตัวเขาอย่างเต็มที่...
การติดต่อธุรกิจกระทำกันที่สำนักงานในเมืองทั้งสิ้น น้อยครั้งนักหรอกที่
เจ้าหน้าที่บางคนมีธุระสำคัญอันเร่งวน จำเป็นต้องมาพบขันถึงที่ห้องชุด ใน
โอกาสเช่นนั้น เขา,ไม่เคยเรียกร้อง'ไห้ภรรยาชาวอังกฤษและดาเนียลให้ออกมาร่วม
ในการรับรองนั้นด้วยเลย เขาแสดงอย่างโจ่งแจ้งว่าไม่ต้องการให้ครอบครัวได้รับรู้
เรื่องงานการของเขาและของสกุลของเขาเป็นอันขาด"
ดาเนียลถูกล่งตัวไปเรียนโรงเรียนประจำที่สวิตเซอร์แลนด์หลายปีตาม
แนวนิยมธิดาเศรษฐีทั้งหลาย หล่อนเพิ่งจะกลับมาสู่พระมหารนครลอนดอนเมื่อต้น
ปีนี้เอง ได้รับการต้อนรับอันเต็มไปด้วยความปลาบปลื้มจากมารดาและบิดาเลี้ยง
อย่างยิ่งยวด
แต่ใบหนัาของมหาเศรษฐีนั้ามันบงตึงไปในทั้Mมื่อดาเนิยลบอกกับเขาใน วันหนึ่งว่าหลอนปรารถนาจะอmlปหา^^พนัฌาบ้าน
“อะไรกัน...” ชีคฮัสซันร้องออกมาอย่างตกอกตกใจ “ลูกของพ่อน่ะหรือจะ
ออกไปหางานทำ ตายละ นี่ลูกรู้ไหมว่ามันเท่ากับลูกประจานให้โลกรู้ว่า ชีคฮัสซัน
ยากจนจนกระทั้งลูกสาวต้องออกไปหางานทำหาเงินเสียแจ้ว...”
ดาเนิยลหัวเราะขบขันในอุดมการณ์อันล้าสมัย'ของเขา
“โธ่ คุณพ่อขา ก็ลูกเรียนจบมาแล้ว จะให้อยู่กับบ้านเฉยๆ ไม่ทำอะไร
เลยได้ยังไงกันคะ สมัยนี้ใคร ๆ เขาก็ทำงานนอกบ้านกันทั้งนั้น...”
ข้อเสนอของชีคฮัสซันเป็นที่พอใจของเด็กสาว เพราะโดยธรรมชาติวิสัยแล้ว
ดาเนียลชอบการปรุงอาหารยิ่งนัก หล่อนตั้งความหวังไว้อย่างเร้นลับว่าจะเปิด
ภัตตาคารเล็ก ๆ ด้วยทุนของตนเองสักแห่งหนึ่ง นั่นจะเป็นการสร้างอาชีพให้
แก่ตัวเองอย่างงดงามอย่างที่มารดาและบิดาเลี้ยงจะปฎิเสธไม่ได้
ดาเนียลมีทรัพย์สินส่วนตัวอันเป็นมรดกจากบิดาแท้ๆของหล่อนมากพอ
สมควรที่จะลงทุนในการเปิดร้าน แต่นั่นหล่อนจะต้องรอจนกว่าอายุจะครบยี่สิบเอ็ด
ปีเสียก่อน
แค่อีกเพียงสี่ท้าเดือนเท่านั้น...หล่อนให้กำลังใจอับตัวเองอย่างปรีดเปรม
ตอนนี้ไปเรียนการครัวอย่างที่คุณพ่อแนะนั้นดีแล้ว แต่...เฮ้อสามเดือนกว่า
โรงเรียนจะเปิด แล้วตอนนี้เราจะทำอะไรดีล่ะ...อยู่กับบ้านแบบนี้เหงาตายละชี
ดาเนียลเป็นเด็กสาวที่งามหวาน ร่างของหล่อยเล็กบางเหมือนเด็กวัยรุ่น
ความบอบบาง'ของหล่อนนั้นมีค่าประดุจ เครื่องแก้วเจียระไนที่ใคร ๆ จะต้องหวงแหน
และเฝ้าทะนุถนอมตั้งแต่แรก,ได'เห็นหล่อนทีเดียว มารดาของหล่อนเองนั้น เมื่อได้’
โอบกอดธิดาคนเดียวไว้ในวงแขนวันที่หล่อนกลับจากการศึกษาที่ต่างประเทศ
เธอถอนใจยาวด้วยความรู้สึกปลาบปลื้มเมื่อพิศดูความงามอันเพียบพร้อมไปด้วย
คุณสมบิตอันสูงล่งและประณีต
“ลูกของแม่โตเป็นสาวแล้ม..’’ (เธอพึมพำเบา ๆ “รู้ตัวหรือเปล่าจ๊ะว่าลูกงาม
มาก อย่างนี้น่ะคุณพ่อคงจะเห่อแล้วก็หวงลูกเป็นที่สุดทีเดียว’’
เด็กสาวๆที่ศึกษาจบวิชาการเป็นกุลสตรีที่สำนักศึกษาในสวิตเซอร์แลนด์
อันเต็มไปด้วยประสิทธิภาพมอบให้นั้น ล้วนแล้วแต่มาจากครอบครัวที่มีฐานะในขั้น
เศรษฐีทั้งนั้น ไม่ว่าจะเป็นนักศึกษาจากชาติไหน เอเชียหรือตะวันตกหรือจาก
สหรัฐฯ จะมีก็แต่ดาเนียลเท่านั้นที่แปลกไปจากคนอื่น ด้วยหล่อนมีฐานะเป็น
ธิดาเลี้ยงของมหาเศรษฐีน้ำมันชาติอาหรับทั้ง ๆ ที่ตนเองมีเลือดอังกฤษเต็มตัว
เพื่อน ๆ มักจะชอบเรียกหล่อนว่า อะเรเบียน ปรินเซสส์ จนเป็นที่รู้กัน
โดยทั่วไป ทั้ง ๆ ที่หล่อนมีผมสีน้ำตาลประกายแดงที่นุ่มสลวยเหมือนมารดา และ
ดวงตาสีเขียวแจ่มใสอันเป็นมรดกจากบิดาผู้มีเชื้อสายสก็อตของหล่อนเอง
เมื่อได้สบตาคู่นี้เป็นครั้งแรก ฮัสซันถึงกับเอ่ยปากว่ามันงามระยับเหมือนดัง
มรกตน้ำดี ทำให้ใบหน้างามหวานของหล่อนเต็มไปด้วยราศีอันเจิดจรัส แล้วเขาก็
ตั้งความหวังที่จะกำนัลหล่อนด้วยสร้อยคอมรกตล้ำค่าเมื่อหล่อนโตเป็นสาว
ขณะที่ดาเนียลพักผ่อนอยู่ในห้องส่วนตัวตามลำพัง มารดาของหล่อนก็เดิน
เข้ามาหา
“ค่ำนี้ลูกจะออกไปเที่ยวไหนหรือเปล่าจ๊ะ ดาเนียล?” เธอถามพลางเดินมา
นี้งบนเก้าอี้อีกตัวหนึ่ง
“ไม่หรอกค่ะ คุณแม่...” ดาเนียลตอบ มองดูมารดาอย่างฉงน “มีอะไร
เป็นพิเศษหรือคะ...”
มารดาของดาเนียลมีอายุกว่าสี่สิบปีแล้ว แต่เธอยังรักษาความงามอันเฉิด
โฉมไว้ได้อย่างน่าชม เธอแต่งกายงดงามประณีตตัวที่สั่งมาจากห้องเสื้อหรู
แต่งเครื่องประดับเพชรพลอยเพียงน้อยชิ้น หากเพียงแค่มองดูก็รู้ถึงรสนิยมและ
ราคาอันสูงสิบของมัน ไมนาเชื่อเลยว่าเมื่อสิบกว่าปีมานี้เอง หญิงผู้งามสง่าผู้นี้ได้
เคยร้องไห้คว่ำครวญกับตนเองด้วยความชอกช้ำเมื่อไม่อาจซื้อถุงเท้าแพรคู่หนึ่งซึ่งมี ฃ
ราคาเกินกว่าค่าอาหารกลางวันของลูกสาวน้อย ๆ ของเธอทั้งเดือน
ความยากลำบากและขาดแคลนทรัพย์สินเมื่อเธอตกเป็นม่ายและต้องเลี้ยงดู
ดาเนียลมาตามลำพังด้วยเงินเดือนเลขานการนั้นทำชีวิตของสองแม่ลูกเต็มไป
ด้วยบาดแผลแห่งความชอกช้ำใจ ดาเนียลรู้ดีถึงความอดทนของมารดาจนกระทั่ง
เธอได้นำชีวิตหล่อนมาอยู่ในสภาพเช่นที่ว่านี้ ดังนั้นเด็กสาวจึงเต็มไปด้วยความรัก
และความเทิดทูนต่อมารดาเต็มหัวใจ
แล้วหล่อนก็ตอบแทนพระคุณของมารดาและบิดาเลี้ยงด้วยความเป็นเด็ก
สาวที่มีความพฤติงดงาม ไม่เคยปล่อยตัวปล่อยใจไปกับอำนาจแห่งความเย้า
ยวนของโลกสมัยใหม่อันไร้ขอบเขตเลย แม้กระทั่งเมื่อจากบ้านไปศึกษาต่อต่าง
ประเทศในขณะที่เพื่อนสาวคนอื่น ๆ มี คู่นัด ออกไปเที่ยวกันตามโอกาสจะอำนวย
อะเรเบียน ปรินเซสส์ นั้นคือภาพวาดอันงดงามและสูงค่า สมควรแต่จะปรับดับ
ได้
“ถ้างั้น ออกไปดินเนอร์ที่โต๊ะอาหารใหญ่กับคุณพ่อและแม่นะจ๊ะ...” มารดา
ของหล่อนบอกด้วยสีหน้ายิ้มแย้ม พวก ซังแซร์ จะมาเยี่ยมเรา เขามาจากปารีส
โน่นแน่ะ แล้วฟิลลิปก็คะยั้นคะยอว่าขอพบลูกด้วย
ดาเนียลทำจมูกย่น นัยน์ตาพราว ฟิลลิป ซังแซร์คือลูกชายของสหายนัก
(โปรดติดตามต่อในฉบับเต็ม)