บุหลันดั้นเมฆ (ทวิชา)

‘ใคร นะ กล่าว ว่า ชีวิต เริ่มต้น เมื่อ อายุ สี่ สิบ?’

จิต ราง ค นาง ค์ ไม่ เชื่อ หล่อน รู้ ว่า ชีวิต ของ หล่อน เริ่มต้น ขึ้น ก่อน หน้า นั้น

นาน นัก

ชีวิต ของ หล่อน ไม่ ได้ เริ่มต้น ขึ้น เมื่อ หล่อน คลอด จาก ครรภ์ มารดา ดอก

แต่ ใน ความรู้สึก ของ จิต ราง ค นาง ค์ ชีวิต ของ หล่อน เพิ่ง จะ เริ่มต้น ตื่นตัว ขึ้น ก็ ตอน

ที่ หล่อน ได้ พบ เขา นี้ เอง

หม่อมหลวง วิชชุ ทุ ติ ยา นนท์!

ตอน นั้น จิต ราง ค นาง ค์ ไม่ ใช่ เด็ก สาว แรก รุ่น ไร้เดียงสา หล่อน เป็น สาวเต็ม

ตัว แล้ว เรียน จบ อักษรศาสตรบัณฑิต มา แล้ว แถม ยัง มีคน รัก แล้วด้วย ซ้ำ ไป

คน รัก ของ หล่อน ชื่อ กลอง ทัด ภารตี!

กลอง ทัด เป็น ชาย หนุ่ม รุ่น ราว คราว เดียว กับ จิต ราง ค นาง ค์ เรียน หนังสือ

คณะ เดียวกัน แต่ กลอง ทัด สอบ ตก เสีย ปี หนึ่ง เขา จึง เรียน จบ ที่ หลัง จิต ราง -

ค นาง ค์ อาจ เป็น เพราะ เหตุ นี้ กระมัง ใน ความรู้สึก ของ จิต ราง ค นาง ค์ จึง เห็น ว่า

กลอง ทัด เป็น เด็ก กว่า หล่อน อยู่ เสมอ แม้ว่าโดย อายุ กลอง ทัด แก่กว่า จิต ราง-

ค นาง ค์ ตั้ง สอง ปี เต็มๆ

บ้าน ของ ทั้ง สอง อยู่ ใน ซอย เดียวกัน กลอง ทัด จึง ทำ หน้าที่ รับ ส่ง จิต ราง-

ค นาง ค์ เรื่อย มา ตั้งแต่ เริ่ม รัก กัน แม้ กระ ทั่ง เมื่อ จิต ราง ค นาง ค์ เรียบ จบ ก่อน และ

หล่อน สมัคร เข้า ทำ งาน ใน โรง งาน ผลิต และ จำหน่าย ยา แห่ง หนึ่ง แล้ว กลอง ทัด

ก็ ยัง คง เทียว รับ เทียว ส่ง หล่อน ทั้งๆ ที่ โรง งาน ที่ จิต ราง ค นาง ค์ ทำ อยู่ ไกล จาก

มหาวิทยาลัย ไม่ น้อย ถ้า เดินทาง ด้วย รถ ประจำ ทาง ก็ กินเวลา ไม่ ต่ำ กว่า ครึ่ง

ชั่วโมง

ด้วย เหตุ นี้ กลอง ทัด จึง ต้อง มา รับ จิต ราง ค นาง ค์ แต่ เช้าตรู่ เพื่อ พา หล่อน

ไป ส่ง ที่ โรง งาน ก่อน แล้ว จึง ย้อน กลับ ไป มหาวิทยาลัย จิต ราง ค นาง ค์ จึง ไป ถึง

ที่ ทำ งาน เป็น คน แรก ทุก วัน และ ต้อง นั่ง อยู่ คน เดียว เป็น เวลานาน กว่า เพื่อน ร่วม งาน

คน อื่นๆ จะ ไป ถึง แต่ หล่อน ก็ ไม่ รู้สึก เดือดร้อน อย่างไร สบาย ดี เสีย อีก เพราะ

รถ ประจำ ทาง ไม่ แน่น ไม่ ต้อง เบียด คน จน เหนื่อย อ่อน เหงื่อไหลไคลย้อย ซ้ำ

ยัง ต้อง รีบ ร้อน จน มา นั่ง หอบ แฮกๆ อยู่ ที่ โต๊ะ ทำ งาน เหมือน เพื่อน ร่วม งาน คน อื่นๆ

จิต ราง ค นาง ค์ ติด นิสัย มา ทำ งาน แต่ เช้า ด้วย ความ จำเป็น ดัง กล่าว แล้ว

ตราบ กระทั่ง กลอง ทัด เรียน จบ และ สมัคร ทำ งาน ที่ บริษัท แห่ง หนึ่ง ไม่ ไกล จาก

โรง งาน ที่ จิต ราง ค นาง ค์ ทำ นัก หล่อน ก็ ยัง คง ไป ทำ งาน เช้า กว่า ใครๆ ใน โรง งาน

อยู่ นั่นเอง

ทีแรก จิต ราง ค นาง ค์ พยายาม ชวน ให้ คน รัก สมัคร เข้า ทำ งาน เสีย ที่ โรง งาน

นั้น ด้วย กัน แต่ ชาย หนุ่ม ปฏิเสธ เขา อ้าง เหตุผล ว่า

‘ผม ทน ไม่ ได้ หรอก ที่ จะ ต้อง ทำ งาน เป็น ลูกน้อง ฟ้า’

จิต ราง ค นาง ค์ หัวเราะ ขัน กลอง ทัด เป็น คน คิดมาก อย่าง นี้ เสมอ และ

บางที ก็ คิด เล็ก คิด น้อย จน น่า รำคาญ

‘ใคร บอก ทัด จะ ต้อง เป็น ลูกน้อง ฟ้า ล่ะ ฟ้า ยัง ไม่ ใหญ่ พอ ที่ จะ เป็น หัวหน้า

งาน ของ ใคร หรอก จ้ะ’

‘แต่ ถึง ยัง ไง ฟ้า ก็ เข้า ทำ งาน ก่อน ได้ เงินเดือน มาก กว่า ผม อยู่ ดี ผม ทน

ไม่ ได้!’

เขา ยืนยัน สีหน้า เคร่งเครียด จน ทำให้ ใบหน้า ขาวๆ กลมๆ ซ้ำ ยัง มี ลักยิ้ม

ที่ แก้ม เหมือน ผู้หญิง กลาย เป็น ใบหน้า ของ ผู้ใหญ่ เกิน อายุ

จิต ราง ค นาง ค์ หัวเราะ อีก ใคร จะ อด ขัน ได้ เพราะ ใน ขณะ นั้น หล่อน ก็ได้

เงินเดือน มาก กว่า เขา อยู่ แล้ว

‘พูด ยัง กับ ว่า เดี๋ยวนี้ ทัด ไม่ ได้ เงินเดือน น้อย กว่า ฟ้า งั้น แหละ’

พูด เท่านั้น เอง เขา ก็ เป็นฟืนเป็นไฟ ขึ้น มา เขา โกรธ จิต ราง ค นาง ค์ ไป

หลาย วัน จิต ราง ค นาง ค์ ต้อง เป็น ฝ่าย ตาม ง้องอน เพราะ รู้ตัว ว่า เป็น คน ผิด เป็น

คน ทำให้ เขา น้อยเนื้อต่ำใจ

และ ตั้งแต่ นั้น จิต ราง ค นาง ค์ ก็ ต้อง ระมัดระวัง ไม่ พยายาม พูด ถึง เรื่อง การ-

งาน เรื่อง เงิน ดาว เงินเดือน อีก เพราะ เกรง จะ กระทบกระเทือน ใจ คน รัก

เวลา เดินทาง ไป กลับ ระหว่าง บ้าน และ ที่ ทำ งาน กลอง ทัด เป็น คน ออก

เงิน ค่า รถ ให้ จิต ราง ค นาง ค์ ด้วย ดัง นั้น ใน ตอน ปลายๆ เดือน เงินเดือน ของ เขา

จึง ไม่ พอใช้ จิต ราง ค นาง ค์ ต้อง แอบ หยิบ ยื่น เงิน ทอง ของ หล่อน ให้ เขา เสมอ

นั่นเอง สิ่ง ที่ ติด นิสัย จิต ราง ค นาง ค์ อีก ข้อ หนึ่ง ก็ คือ ถึง ตอน ปลายๆ เดือน

หล่อน จะ ต้อง หยิบ เงิน ส่ง ให้ คน รัก ไว้ ใช้ ไม่ สอง ร้อย ก็ สาม ร้อย เสมอ

แต่ กระนั้น หลาย ต่อ หลาย ครั้ง ที่ กลอง ทัด มัก จะ บ่น เรื่อง ค่า ใช้ จ่าย พิเศษ

ให้ เข้า หู หญิง สาว

‘เดือน นี้ แย่ จัง เลย ฟ้า ผม โดน เรี่ยไร วัน เกิด เจ้านาย ตั้ง ร้อย แน่ะ ไอ้เงิน-

เดือน เรา ก็ ไม่ กี่ อัฐ ฬส เห็นจะ ต้อง เอา น้ำ ประปา ลูบ ท้อง กัน มั่ง ละ’

บา งที เขา ก็ จะ บ่น ว่า

‘อยาก จะ ตัด กางเกง ใหม่ สำรอง ไว้ สัก ตัว ก็ ไม่ เคย มี ตังค์ เหลือใช้ ซัก เดือน

ไอ้ ตัว ที่ นุ่งๆ อยู่ นี่ ก็ ก้น กร่อน เต็มที แล้ว คง ได้ งามหน้า ซัก วัน แน่ๆ’

จิต ราง ค นาง ค์ ได้ยิน บ่น ที ไร ก็ อด ไม่ ได้ สัก ที หล่อน ต้อง ควัก ครั้ง ละ ร้อย

สองร้อยเสมอ ต่อ เสียง บ่น ครั้ง หนึ่งๆ ของ คน รัก

ด้วย เหตุ นี้ เงินเดือน ของ จิต ราง ค นาง ค์ เอง จึง ไม่ เคย พอใช้ กับ เขา สัก เดือน

เหมือน กัน!

จิต ราง ค นาง ค์ เป็น ลูก กำพร้า บิดา มารดา ของ หล่อน ประสบ อุบัติเหตุ ถึง

แก่กรรม เมื่อ ไม่ กี่ ปี มา นี้ เอง หล่อน มี พี่ สาว สอง คน คือ สุ รัม ภาและพิมพ์ อัปสร

พี่ สาว ทั้ง สอง คน ของ จิต ราง ค นาง ค์ นั้น ทำ การ สมรส และ แยก ไป อยู่ กับสามี แล้ว

ทั้ง คู่ เหลือ แต่ จิต ราง ค นาง ค์ คน สุดท้องซึ่ง เป็น หัวแก้วหัวแหวน ของ คุณ ยาย

คุณ ยาย จึง ขอ ไป เลี้ยง ไว้ ตั้งแต่ ยัง เล็ก และ จิต ราง ค นาง ค์ ก็ เลย อยู่ กับ คุณ ยาย เรื่อย

มา จน บัดนี้

ถึง แม้ นาง ลำดวน ยาย ของ จิต ราง ค นาง ค์ จะ เป็น เจ้าของ สวน ทุเรียน ใหญ่

ที่สุด ใน จังหวัด นนท์ และ ยัง มี ที่ดิน ให้ เขา เช่า ทำ นา อยู่ อีก นับ เป็น ร้อยๆ ไร่ ก็ตาม

แต่ จิต ราง ค นาง ค์ ก็ ถูก เลี้ยง มา อย่าง เด็ก สาว ชาวไร่ ชาวสวน ทั่วไป นาง ลำดวน

ไม่ เคย ซื้อ รถยนต์ ให้ หลาน สาว นั่ง ไม่ เคย สอน ให้ หลาน สาว รู้จัก ความ ฟุ่มเฟือย

หรูหรา แต่ อย่าง ใด ทั้งสิ้น

ตั้งแต่ เล็กๆ จิต ราง ค นาง ค์ จะ ได้ รับคำ สอน จาก คุณ ยาย ให้ รู้จัก การ ประหยัด

คุณ ยาย ถือ คติ ของ รัฐบาล ที่ ว่า ‘การ ประหยัด เป็น ทาง สร้าง อนาคต’ อย่าง เคร่งครัด

‘เมื่อ ยาย แต่งงาน มา กับ คุณ ตา ของ แก น่ะ นะ หนู ฟ้า คุณ ตา ของ แก ยัง ไม่ มี

ที่ดิน ซัก ฝ่า มือ เดียว เรา ต้อง เช่า เขา ทำ กิน ตั้ง หลาย ปี กว่า จะ เก็บหอมรอมริบ ซื้อ

ที่ ของ เรา เอง ได้ ถ้า หา ได้ ห้า ส่วน ก็ จะ ต้อง เก็บ ไว้ ให้ ได้ หนึ่ง ส่วน ทุก ครั้ง มัน ถึง จะ

ตั้งตัว ได้’

ดังนั้น คุณ ยาย จึง อด โวยวาย ไม่ ได้ สัก ครั้ง เมื่อ จิต ราง ค นาง ค์ เข้า มากะลิ้ม

กะเหลี่ย ตอน ปลายๆ เดือน ขอ สตางค์ คุณ ยาย เพราะ เงินเดือน ไม่ พอใช้

‘แก ใช้ วัน ละ เท่า ไหร่ หา หนู ฟ้า’

คุณ ยาย ตั้ง คำ ถาม อย่าง เข้มงวด

‘ก็ ไม่ แน่ หรอก ค่ะ คุณ ยาย บางที หนู ก็ ซื้อ…เอ้ อ… เสื้อ ผ้า’

จิต ราง ค นาง ค์ ออก จะ อ้อมแอ้ม แก้ม แดง ขึ้น นิดหนึ่ง เพราะ เหตุ ที่ หล่อน

ถูก อบรม มา ไม่ ให้ กล่าว เท็จ ต่อ ผู้ใหญ่

ที่จริง มัน ก็ ไม่ ใช่ การ กล่าว เท็จ จิต ราง ค นาง ค์ ปลอบ ตัวเอง ก็ หล่อน ซื้อ

เสื้อ ผ้า จริงๆ นี่ นา แต่ทว่า ส่วน ใหญ่ มัน เป็น เงิน ค่า เสื้อ ผ้า เครื่อง แต่ง กาย ของ

กลอง ทัด ไม่ ใช่ หล่อน เอง เท่านั้น

คุณ ยาย ก็ บ่น ว่า ไป อย่าง นั้น เอง แต่ ก็ มัก จะ จ่าย ให้ ทุก ครั้ง ที่ จิต ราง ค นาง ค์

ขอ จิต ราง ค นาง ค์ เอง ไม่ เคย ได้ใจ ที่ มี ยาย ใจดี อย่าง คุณ ยาย ลำดวน แต่ คน ที่ ได้ใจ

กลับ เป็น กลอง ทัด

วัน หนึ่ง ขณะ ที่ ยืน เบียด อยู่ ใน รถ ประจำ ทาง ขาก ลับ บ้าน เหงื่อไหลไคลย้อย

ด้วย กัน ทั้ง สอง คน กลอง ทัด กระซิบ กับ คน รัก ว่า

‘นี่ ฟ้า เมื่อ ไหร่ จะ ขอ ตังค์ คุณ ยาย ซื้อ รถยนต์ ขี่ ซัก ที นะ จะ ได้ ไม่ ต้อง มา ยืน

อัด เป็น ปลา กระป๋อง อยู่ ยัง งี้ อีก’

จิตรางคนางค์ทำหน้าเบ้นึกแช่งอยู่ในใจ

‘ไม่ มี ทาง หรอก ย่ะ คุณ ยาย ไม่ เห็น ความ จำเป็น ของ รถยนต์ หรอก’

‘ปู้ โธ่ ยัง งี้ ยัง ไม่ เห็น แล้ว จะ ไป เห็น เมื่อ ไหร่ ฟ้า แทบ จะ คลาน เข้า บ้าน

ก วัน น่ะ คุณ ยาย ไม่ เห็น มั่ง หรอก เรอะ’

‘เห็น’

จิต ราง ค นาง ค์ พยัก หน้า รับ เหงื่อ ผุด ขึ้น ที่ หน้าผาก ขาว นวล ของ หล่อน

อย่าง กับ เม็ด ฝน หญิง สาว ไม่ มี มือ ว่าง พอ ที่ จะ เปิด กระเป๋า ถือ หยิบ ผ้าเช็ดหน้า

ขึ้น ซับ เหงื่อ เพราะ มือหนึ่ง หิ้ว กระเป๋า ถือ และ ถุง ขนม พะรุงพะรัง ส่วน อีก มือ

ก็ ต้อง โหน ราว รถ เสีย แล้ว

‘คน เรา มี มือ ซัก สาม มือ ก็ดี นะ ทัด ฟ้า จะ ได้ เช็ดหน้า เหงื่อ มัน กำลัง จะ

เข้า ตา อยู่ รอมร่อ แล้ว’

หล่อนบ่นเล่นๆ อย่างอารมณ์ดี

กลอง ทัด ขมวด คิ้ว มือ ของ เขา ว่าง อยู่ ข้าง หนึ่ง แต่ เขา ก็ ไม่ คิด จะ ล้วง

กระเป๋า หยิบ ผ้าเช็ดหน้า มา ซับ เหงื่อ ให้ คน รัก แน่ ละ เขา คง อาย สายตา ของ ผู้โดย-

สาร อื่นๆ ที่ กำลัง จับ จ้อง อยู่

จิต ราง ค นาง ค์ ของ เขา เป็น ผู้หญิง สวย ค่อนข้าง สะดุดตา คน หนึ่ง หล่อน

มี ผิว ขาว รูปร่าง แบบบาง และ ใบหน้า รูป ไข่ หวาน แฉล้ม เวลา หล่อน อยู่ ใน

ที่ ชุมนุมชน จึง เป็นการ ยาก ที่ จะ หลีก เลี่ยง ให้ พ้น สายตา ของ บุคคล ที่ อยู่ แวดล้อม

บางที กลอง ทัด ก็ ภูมิใจ ใน ความ สวย ของ คน รัก แต่ บางที เขา ก็ รำคาญ

สายตา ของ คน อื่นๆ ที่ เฝ้า มอง คน รัก ของ เขา ไม่ ยอม วาง ตา

‘พูด แต่ ไอ้ ที่ เหลวๆ เป็นไป ไม่ ได้ เรื่อย เลย’

เขา กลับ ดุ คน รัก ที่ เกิด อยาก มี มือที่สาม ขึ้น มา แทนที่จะ ขบขัน หัวคิด

แปลก ประหลาด ของ หล่อน

‘ที ไอ้ ที่ เรา แนะนำ ไม่ ยัก อยาก ทำ’

‘เรื่อง ซื้อ รถ น่ะ เห รอ ก็ บอก แล้ว ไง จ๊ะ ว่า ไม่ มี ทาง คุณ ยาย ท่าน อยู่ มา

ตั้งแต่ สาว ยัน แก่ ไม่ เคย ต้อง ซื้อ รถยนต์ ใช้ แล้ว ฟ้า ใหญ่ โต ยัง ไง ท่าน ถึง จะ ต้อง

ซื้อ รถ ให้ ฟ้า ใช้’

‘ปู้ โธ่ ก็ ความ จำเป็น มัน ผิด กัน นี่ นา คุณ ยาย ไม่ เคย ออก ทำ งาน นอก

บ้าน จะ ต้อง ซื้อ รถ ใช้ ทำไม ล่ะ?’

‘ก็ ที คน อื่นๆ ทำไม เขา นั่ง รถ เมล์ กัน ได้ ล่ะ ฟ้า ไม่ อยาก ให้ คุณ ยาย สวด ว่า

ฟุ้งเฟ้อ เห่อเหิม ทำ อะไร เกิน ฐานะ’

เขา ทำ ปาก จิ๊กจั๊ กอ ย่าง ไม่ ถูกใจ

‘โธ่ เอ๊ย ฐานะ คุณ ยาย ของ ฟ้า น่ะ จะ ซื้อ เรือบิน ให้ ฟ้า ซัก ลำ ยัง ได้ เลย

นับประสา อะไร กับ รถยนต์ คัน เดียว’

จิต ราง ค นาง ค์ หัวเราะ แล้ว หล่อน ก็ ต้อง หลับตา ปี๋ เพราะ เหงื่อ มัน หยด เข้า

นัยน์ตา จน แสบ ตา ไป หมด ขน ตา ของ จิต ราง ค นาง ค์ ยาว งอน ก็ จริง แต่ เป็น เส้น

บางๆ จึง กัน เหงื่อ ไม่ค่อย จะ ได้ ดี นัก

‘ฐานะ คุณ ยาย น่ะ คง พอ ซื้อ เรือบิน ได้ หรอก จ้ะ แต่ ฐานะ ของ ฟ้า น่ะ สิ

จะ ซื้อรถ จักรยาน ขี่ ซัก คัน ยัง ไม่ สำเร็จ เลย’

กลอง ทัด ขมวด คิ้ว พูด ฝ่า เสียง เครื่องยนต์ ที่ ดัง โครมคราม น่า รำคาญ ขึ้น

มา อีก

‘มัว แต่ พูด เล่น อยู่ นั่นแหละ เมื่อ ไร จะ ได้ สบาย ซัก ที ล่ะ แบบ นี้’

‘ถ้า อยาก สบาย เรา มา ช่วย กัน เก็บ ตังค์ เอา ไหม ล่ะ จ๊ะ?’

จิต ราง ค นาง ค์ เสนอ แนะ ขึ้น มา ทั้งๆ ที่ รู้ ว่า เป็นไป ไม่ ได้ อย่า ว่า แต่ จะ คิด

เก็บ เงิน เหลือใช้ เอา ไว้ ซื้อ รถ เลย เพียง แต่ พยายาม ใช้ เงิน ให้ ตลอด เดือน ก็ ยัง ไม่ มี

ทาง จะ สำเร็จ เสีย แล้ว

ชาย หนุ่ม ยิ่ง ขุ่นมัว หนัก ขึ้น

‘ฟ้า น่ะ ชอบ พูด แต่ เรื่อง เหลวไหล เป็นไป ไม่ ได้เสีย เรื่อย ขืน รอ เก็บ สตางค์

ของ เรา เอง ละ ก็ ไว้ ชาติ หน้า เหอะ ค่อย คิด ซื้อ รถ’

‘ก็ แล้ว ทัด คิด มั่ง หรือ เปล่า ล่ะ ว่า ถ้า มี รถ แล้ว จะ เอา เงิน ที่ไหน เติม น้ำมัน

เอา เงิน ที่ไหน ไว้ เป็น ค่าประกัน ค่า ซ่อม ค่า อัดฉีด?’

‘โธ่ เอ๊ย’

เขา ทำ หน้า ระอา

‘ก็ ไอ้ เงิน ค่า รถ ที่ ผม ต้อง ควัก เนื้อ แดงๆ จ่าย ไป ทุก วันๆ นี่ ไง ล่ะ เกิน พอ เสีย

อีก!’

คำ ตอบ ของ เขา ทำให้ จิต ราง ค นาง ค์ นิ่ง ไม่ ใช่ จน ต่อ ถ้อยคำ แต่ เป็น เพราะ

ไม่ อยาก ก่อ เรื่อง ให้ ขัดใจ กัน ต่างหาก

๒

 

โรง งาน ผลิต และ จำหน่าย ยา ที่ จิต ราง ค นาง ค์ ทำ งาน เป็น พนักงาน ประจำ

อยู่ ใน แผนก เลขานุการ ทั่วไป นั้น เป็น โรง งาน ใหญ่ มี พนักงาน เป็น พันๆ คน

ดังนั้น ถ้า จิต ราง ค นาง ค์ ไม่ มี ความ จำเป็น ต้อง มา ทำ งาน ตอน เช้า เป็น พิเศษ จน

ชื่อ ของ หล่อน ที่ ลง เวลา มา ทำ งาน ตอน เช้า กลาย เป็น ชื่อ แรก ที่ มอง ดู เด่น กว่า คน

อื่นๆ ละ ก็ จนแล้วจนรอด หล่อน ก็ คง จะ ยัง ไม่ มี โอกาส ได้ รู้จัก กับ เขา

หม่อมหลวง วิชชุ ทุ ติ ยา นนท์!

เขา เป็น ถึง ผู้จัดการ ฝ่าย บุคคล ตำแหน่ง ของ เขา ห่างไกล จาก ตำแหน่ง

เลขานุการ ของ จิต ราง ค นาง ค์ ลิบลับ เมื่อ ตอน แรก ที่ จิต ราง ค นาง ค์ มา สมัคร ทำ

งาน ที่ นี่ เขา ก็ เป็น คน เรียกตัว หล่อน มา สัมภาษณ์ แต่ กระนั้น ก็ ไม่ ได้ เรียก ว่า

เป็นการ รู้จัก กัน เป็น ส่วนตัว เพราะ เหตุ ที่ ผู้จัดการ ฝ่าย บุคคล ผู้ นี้ จะ ต้อง มี หน้าที่

เรียกตัว พนักงาน ที่มา สมัคร ใหม่ ทุก คน เข้า สัมภาษณ์ เพื่อ ไต่ถาม พื้นความรู้

มาตรฐาน ของ สมอง และ บุคลิกลักษณะ

เมื่อ จิต ราง ค นาง ค์ เข้าไป ปรากฏ ตัว อยู่ ที่ เก้าอี้ หน้า โต๊ะ ของ เขา เขา อาจ

จะ สังเกต เห็น ว่า ท่าทาง ของ จิต ราง ค นาง ค์ ต่าง กับ ผู้ สมัคร คน อื่นๆ เล็กน้อย คือ

หล่อน ไม่ ระ นอบ ยอ บ กาย กับ เขา จน เกินไป นัก อาจจะ เป็น เพราะ ฐานะ ของ คุณยาย

กระมัง ที่ ทำให้ จิต ราง ค นาง ค์ คิด ว่า ถึง จะ ไม่ ได้ ทำ งาน ที่ นี่ หล่อน ก็ จะ ไม่ อด ตาย

แต่ กระนั้น การอบรม สั่งสอน ของ คุณ ยาย ทำให้ จิต ราง ค นาง ค์ รู้จัก ว่า จะ วางตัว

อย่างไร จึง จะ ไม่ ดู เป็นการ กระด้างกระเดื่อง ต่อ ผู้ใหญ่

จิต ราง ค นาง ค์ น้อม ไหว้ เขา อย่าง เรียบร้อย แล้ว หล่อน ก็ นั่ง ตัว ตรง

ท่าทาง สำรวม รอ ฟัง คำ ถาม ของ เขา อย่าง ตั้งอกตั้งใจ

สายตา ของ หล่อน มอง ดู เขา ตรงๆ ไม่ ก้มหน้า ลอบ ชำเลือง อย่าง ผู้ สมัคร

คน อื่นๆ

เขา เป็น ชาย หนุ่ม ร่าง ใหญ่ ผิว คล้ำ อายุ คง จะ มาก กว่า หล่อน ไม่ ต่ำ กว่า

 

(โปรดติดตามต่อในฉบับเต็ม)