รักต้องลุ้น คู่วุ่นต่างขั้ว ชุด Dream Guy (Cookie)

บทนำ

“ประกาศจากหัวหน้าหมู่บ้าน~ ประกาศจากหัวหน้าหมู่บ้าน~”

ได้ยินเสียงอันคุ้นหู เหล่าลูกบ้านหมู่บ้านสุขสันต์เคยชินเสียแล้วกับการหยุดงานในมือชั่วครู่เพื่อฟังหัวหน้าหมู่บ้านมารี จูผู้แสนกระตือรือร้น เจ้ากี้เจ้าการ แถมยังมีอารมณ์ขันของพวกเขาเตรียมตัวประกาศ... เหล่าลูกบ้านต่างพร้อมใจกันเรียกเธอว่า ‘ป้ามารี’

“วันที่ห้า พฤษภาคม เป็นวันทำความสะอาด ลูกบ้านที่สนใจเข้าร่วมสามารถสมัครได้ตั้งแต่ตอนนี้ เชิญรับใบสมัครและกรอกข้อมูลส่วนตัวได้ที่ออฟฟิศหัวหน้าหมู่บ้าน ในวันนั้นทางเราจะจัดเตรียมอาหารและเครื่องดื่มให้ ทุกคนมาแต่ตัวก็พอ ขอบคุณ”

ที่จบไปเป็นประกาศ ‘เรื่องทางการ’

ในฐานะที่เป็นลูกบ้านหมู่บ้านสุขสันต์ ทุกคนต่างรู้ว่าเรื่องเด็ดที่สุดของป้ามารีคือ ‘เรื่องเล็กๆ ใหญ่ๆ ของลูกบ้าน’ ต่อจากนี้ต่างหาก

“อ่ะแฮ่ม~”

ป้ามารีกระแอมทีหนึ่งค่อยเอ่ยปากขึ้นอีกครั้ง...

“แจ็คกี้ แจ็คกี้ คุณแม่ของเธอหาเธอไม่เจอ เธอบอกว่าจะไปทำการบ้านที่บ้านไอด้า แต่ไอด้าบอกว่าเธอไม่ได้ไปสักหน่อย นี่เธอหนีไปเล่นบาสเกตบอลที่โรงเรียนใช่ไหม ถ้าใช่ล่ะก็ ได้ยินประกาศแล้วก็รีบกลับบ้านกลับช่องซะ ต้องถึงบ้านภายในยี่สิบนาทีไม่งั้นจะถูกลงโทษ...”

ประกาศแบบนี้ซ้ำกันสองครั้ง ต่อไปก็...

“เดวิด เดวิด เมียฝากมาบอกว่าระหว่างทางกลับแวะซื้อซิ๊วมาขวดนึงด้วย แล้วก็โทรศัพท์แกน่ะเป็นอะไร โทรหาเท่าไหร่ก็ไม่มีสัญญาณ แกหายหัวไปตายที่ไหนแล้ว~~~”

ประโยคที่ว่า ‘หายหัวไปตายที่ไหนแล้ว’ ภรรยาของเดวิดขอมาว่าให้พูดซ้ำสามรอบ

แล้วก็ต่อไป...

“เลเต ฮาซาน วินเทอร์ วันนี้พี่สาวพวกเธอกลับมาไม่ทัน พวกเธอจัดการทำการบ้านให้เสร็จก่อน แล้วไปกินอาหารเย็นที่บ้านป้ามารี คืนนี้ป้ามารีตุ๋นน้ำแกงไก่เห็ดหอมที่พวกเธอชอบที่สุดไว้ด้วย...”

สุดท้าย...

“รายงานสภาพอากาศ รายงานสภาพอากาศ พรุ่งนี้ทางตอนเหนือมีฝนตกหนักกระจายตัว ออกจากบ้านไปทำงาน ไปเรียน หรือนัดเดต อย่าลืมเตรียมอุปกรณ์กันฝนไปด้วย...สองเราใต้ร่มคันน้อย ฝนตกหนัก ฉันดูแลเธอ แล้วเธอก็ดูแลฉัน...”

นี่คือความสนุกสนานและน่าสนใจของป้ามารี หลังจากเสร็จสิ้นคำประกาศทุกครั้ง ป้ามารีมักจะร้องเพลงติดปากต่ออีกท่อนหรือสองท่อน แต่น่าเสียดายที่เสียงของป้ามารีเนี่ย...ไม่ไหวเอาเสียเลยจริงๆ ฮ่าๆ...

บทที่ 1

คืนวันศุกร์สุดสัปดาห์ เมื่อแสงไฟยามค่ำสว่างขึ้น เหล่ามนุษย์ทำงานก็จะทยอยกันออกจากห้องทำงาน ไม่ใช่เพราะรีบกลับบ้านหรอก แต่เพื่อนฝูงจะชักชวนกันไปกินข้าว ดื่มเหล้าสังสรรค์ เป็นรางวัลที่ตัวเองผ่านความเหนื่อยยากตลอดทั้งสัปดาห์มาได้

นี่คือการพักผ่อนอย่างหนึ่ง แล้วก็เป็นวิธีการที่ดีที่ช่วยคลายความกดดันจากการทำงานอีกวิธีหนึ่งเช่นกัน

‘Blue Moon’ คือผับเปิดใหม่แห่งหนึ่งตั้งอยู่ในเขตซิ่นอี้ซึ่งเป็นย่านคึกคัก แม้จะเพิ่งเปิดตัวได้ไม่ถึงหนึ่งเดือน แต่ด้วยแรงกระตุ้นจากส่วนลดบวกกับการออกแบบตกแต่งภายในที่ทันสมัยนำกระแส เพลงที่เปิดก็ไม่น่าเบื่อ ทำให้สามารถดึงดูดลูกค้าเข้ามาได้ไม่น้อย

สี่ทุ่มตรง ผับเพิ่งจะเปิดบริการได้เพียงครึ่งชั่วโมงที่นั่งก็เต็มหมดแล้ว ฟลอร่า เฉิงกับเพื่อนร่วมงานรับประทานอาหารค่ำกันเรียบร้อยก็มุ่งหน้ามาที่ Blue Moon คืนนี้เธอต้องการแอลกอฮอล์มาช่วยทำให้ความรู้สึกด้านชาโดยด่วน...ใช่แล้ว เพราะแรงกดดันจากงานและอารมณ์ขุ่นมัว ทำให้เธอใกล้ระเบิดโทสะเต็มที

“บ้าจริง! ฉันเกือบจะขออนุมัติสำเร็จอยู่แล้วเชียว ผู้จัดการหลินงี่เง่านั่นดันไม่ยอมตอบรับ ข้อเสนอของเราต้องตกเป็นของ Beauty Fashion งั้นหรือเนี่ย”

Beauty Fashion คือนิตยสารผู้หญิงอีกเล่มหนึ่งซึ่งมียอดขายในตลาดไม่แพ้ Pink Lady แนวการเขียนของนิตยสารทั้งสองฉบับแทบจะเหมือนกันทุกประการ เป็นคู่แข่งกันตลอดมาตั้งแต่ไหนแต่ไร

ฟลอร่ามาถึงก็กระดกเบียร์เข้าไปสองขวดติด อารมณ์เดือดพล่านยากจะสงบของเธอไม่ต่างอะไรกับภูเขาไฟที่กำลังระเบิด เพื่อนร่วมงานสี่ห้าคนที่นั่งอยู่ต่างคุ้นชินกับนิสัยของเธอแล้ว และก็ไม่ได้คิดใส่ใจนัก เพราะถึงอย่างไรพอเธอพ่นไฟเสร็จก็หมดเรื่องแล้ว

พวกเธอล้วนเป็นพนักงานของ Pink Lady นอกจากฟลอร่าซึ่งเป็นผู้จัดการฝ่ายโฆษณา คนอื่นๆ ที่เหลือต่างมีตำแหน่งอยู่ในกองบรรณาธิการทั้งสิ้น ความที่ต้องคอยแนะนำสุภาพสตรีทั้งหลายว่าควรเลือกแต่งหน้า เลือกผลิตภัณฑ์เพื่อความงาม เสื้อผ้า รองเท้า กระเป๋า และอื่นๆ อย่างไรจึงจะเหมาะสมเพื่อทำให้สาวๆ ยิ่งหลงรักนิตยสารของตัวเอง ดังนั้นคุณสาวๆ ในกองบรรณาธิการทั้งหลายในที่นี้จึงเป็นเลิศในเรื่องการแต่งตัว ไม่ว่าจะเครื่องสำอางที่อยู่บนหน้าหรือเครื่องประดับที่อยู่บนร่างล้วนแต่เป็นแบบที่ทันสมัยที่สุดในขณะนี้ ยกเว้นแต่ฟลอร่าคนเดียว

ทว่าเธอไม่ต้องแต่งตัวพิเศษก็ชวนให้ใครหลายคนอิจฉามากพออยู่แล้ว

ฟลอร่าซึ่งสูงหนึ่งร้อยหกสิบหกเซนติเมตร น้ำหนักสี่สิบแปดกิโลกรัม มีรูปร่างโค้งเว้าได้สัดส่วนจนน่าอิจฉา หน้าอกอวบอั๋น เอวคอด บั้นท้ายกลมกลึง บวกกับท่อนขาเรียวสวย...จุ๊ๆ เรียกได้ว่าเงื่อนไขทุกอย่างที่เทพีแห่งความงามเย้ายวนพึงมี เธอมีครบทุกข้อ

นอกจากนี้เธอยังมีผมตรงสีดำขลับยาวเกือบถึงเอว สุขภาพผมค่อนข้างดีแม้จะไม่ได้บำรุงอะไรมาก กระทั่งยาสระผม พวกน้องชายใช้อะไรเธอก็ใช้อย่างนั้น ไม่รู้จักเลือกเสียบ้าง

ไม่เพียงเท่านั้น เธอยังมีดวงตาโตเป็นประกาย จมูกโด่งเป็นสัน ริมฝีปากแดงมีเสน่ห์ ผิวกายก็ดีขนาดใครเห็นเป็นต้องชื่นชม คนที่เห็นเธอแวบแรกเป็นต้องคิดว่าเธอใช่ดาราสาวเกาหลีที่มาโปรโมตละครหรือเปล่า แต่ว่าเธอไม่เคยศัลยกรรมมาก่อนเลย ธรรมชาติตั้งแต่ศีรษะจรดปลายเท้า พ่อกับแม่ให้มาล้วนๆ

มีคนบอกว่าเธอเหมือนดาราเกาหลีที่ชื่อจอนจีฮยอน แต่ตัวเธอเองกลับไม่รู้สึกอย่างนั้นเลยสักนิด เพราะคนที่มีความโรแมนติกเป็นศูนย์อย่างเธอไม่ดูละครมาแต่ไหนแต่ไร สิ่งที่เธอรักคือนิยายหรือละครกำลังภายในที่ต้องต่อสู้พิทักษ์คุณธรรม เหาะเหินเดินอากาศใช้กำลังภายในปราบคนชั่ว

สรุปง่ายๆ ประโยคที่ว่า ‘รูปลักษณ์แตกต่างจากความจริง’ คงบรรยายฟลอร่าได้ใกล้เคียงที่สุดแล้ว

วันแรกที่เธอก้าวเข้ามาทำงานใน Pink Lady ความงามอันเป็นธรรมชาติกับรูปร่างที่โค้งเว้ากลมกลึงทำให้พนักงานสาวทั้งสำนักพิมพ์ตั้งแง่เป็นศัตรูกับเธอทันที ด้วยเหตุนี้เองทุกคนจึงตัดสินใจที่จะเขี่ยเธอออกไปให้ได้ เอาให้เธอจะร้องไห้ก็ร้องไม่ออก ไม่มีที่ยืนในสำนักพิมพ์ไปเลย แต่ใครจะไปรู้ว่าหลังจากที่ทุกคนได้อยู่ร่วมกับเธอ จริงๆ แล้วจะค้นพบว่าเธอไม่มีความเป็นปฏิปักษ์เลยแม้แต่นิดเดียว

เรื่องนิสัยง่ายๆ สบายๆ ไม่ค่อยสนใจอะไรนั้น

(ติดตามต่อได้ในฉบับเต็ม)