Ring For You! ต่อสายรักกริ๊งกร๊างหัวใจ

1 รีวิว

รหัสสินค้า: 9786160602025
ผู้แต่ง: ปุยฝ้าย
ของหมด (ต้องการสินค้า)

ราคา: 139.00 บาท 34.75 บาท
ประหยัด: 104.25 บาท ( 75.00% )

มีสินค้ามือสองอยู่จำนวน : 1 รายการ
ราคา 70.00 บาท
ซื้อสินค้ามือสอง Quick View

เพิ่มในรายการโปรด มีสินค้าชิ้นนี้ ต้องการขาย?

แลกสินค้านี้เป็น points
ขายสินค้ามือสอง

เนื้อหาบางส่วน

บทนำ

บทความพิเศษ : กระตุกต่อมแรด
โดย เจ้จ๊ะจ๋า ฮาทุกซอย-

ที่มา : คัดมาจากวารสารกิ่งกระเฉด^,, ฉบับที่ 112
ประจำภาคเรียนที่ 1 ปีการศึกษา 255X
คำแนะนำ : ใครเคยดูรายการตะลุยกองถ่าย
กรุณาอ่านออกเสียงแบบเจ^,-
(ลากเสียงแบบจิตๆ...นั่นแหละถูกต้องแล้ว =0=)

สวัสดี- ซาวเราทั้งหลาย กลับมาพบ 'เจ-^, กันอีกแล้วกับปฏิบัติการ กระตุกต่อมแรด! ;p

ช่วงปิดเทอมที่เพิ่งผ่านพ้นไปหลายคนก็คงจะนอนปวดเฮดกับเกรด ที่เพิ่งประกาศไปเมื่อช่วงซัมเมอร์เพราะเจอมรสุม อ ทั้งแถบ (บุญเท่าไหร่ แล้วไม่มี F โผล่มาแจม ผ่าง! เอาเป็นว่าเจ้ก็ขอเป็นกำลังใจให้กับ ซาวเราทุกท่านที่ติดตามคอลัมน์ของเจ้มาโดยตลอด และหวังว่าทุกคนจะรัก

และติดตามเจ้...ตลอดปาย- (ลากเสียงจิตๆ จะ'ใต้'อารมณ์มากยิ่งขึ้น ;p)

ก่อนที่ทุกคนจะเพลียกับเจ้ไปเสียก่อน เจ้ก็ขอวกกลับมาเข้าเรื่องของ เรากันดีกว่า-

จากการที่เจ้หายหน้าหายตาหลบไปจำศีลสะสมไขมันที่หน้าท้องใน ช่วงปิดเทอม เจ้ก็ได้เจียดเวลาไปสรรหาเรื่องราวหวิวๆ ของหนุ่มหล่อใน รั้วมหาวิทยาลัยมากระตุกต่อมแรดของซาวเราเหล่านางเสือสมิงทั้งหลายให้ ได้ซมกัน ซึ่งเจ้กีได้'ข่าวมา'ว่าปีนี้'ทางคณะศิลปะกรรมศาสตร์ได้ติดต่อเฟร^,ซซี่ ดาวรุ่งของคณะรัฐศาสตร์ที่เพิ่งได้รับตำแหน่งเดือนมหา^,ลัยมาหมาดๆ ให้ มาร่วมเป็นนายแบบกิตติมศักดิ์ในงานแฟชั่นโชว์ประจำปีการศึกษา 255X ที่จัดขึ้นเพื่อแสดงผลงานการออกแบบเสื้อผ้าและเครื่องประดับของนิสิต คณะศิลปกรรมศาสตร์นั่นเอง

ซึ่งนายแบบคนนั้นก็คือ...น้องอาร์มง!!!

หนุ่มหน้าใสของเจ้ อิมพอร์ตจากฝรั่งเศส และมีรูปร่างทรมาน 'หัวใจเจ้^, เสียเหลือเกิน *<ว*

อีกทั้งกล้ามท้องหกห่อของน้องทำเอาเจ้ถึงกับอ่อนระทวยจนแทบ จะเดินกลับบ้านไม่เป็นไปเลยทีเดียว!!! =0 =

ส่วนใบหน้าของน้องอาร์มงน้าน- ก็เป็นที่รู้กันดีว่าหล่อเหลาสะเทือน รั้วมหาวิทยาลัยของเรามากแค่ไหน เพราะฉะนั้นไม่ต้องแปลกใจไปว่าทำไม รั้วมหาวิทยาลัยของเราถึงได้มีรอยร้าวเต็มไปหมดแบบบ้าน- ก็ต้องโทษ ความหล่อของน้องอาร์มงนั่นแหละค่ะ ตึ่งโปิะ! (ไม่เกี่ยวค่ะ อันนี้เจ้บ้า เอง =0=)

และเมื่อพูดถึงชาติตระกูลของน้องอาร์มงแล้ว เจ้ก็บอกได้เลยว่า...

ไฮโซววว- เพราะคุณพ่อของน้องอาร์มงเป็นทูตอยู่ที่ฝรั่งเศส-

ส่วนเรื่องของหัวใจ เจ้ได้รับคำตอบจากน้องอาร์มงว่า 'ยังโสดอยู่เลย

ครับ'

ได้ฟังแบบนี้แล้วหัวใจเจ้ก็ซุ่มฉ่ำและพองโตขึ้นมาทันทีจนเจ้อยากกู่ ร้องให้ก้องสวนสัตว์

ดังน้าน- การที่น้องอาร์มงตอบรับการเป็นนายแบบกิตติมศักดิ์ให้กับ
คณะศิลปกรรมศาสตร์ในครั้งนี้ก็นับได้ว่าเป็นข่าวที่สร้างความกระชุ่มกระซวย หัวใจให้กับเจ้และซาวเราเหล่านางเสือสมิงสาวทั้งหลายเป็นอย่างมาก...

ตายละ <ว_๐! ทีมงานมากระซิบบอกเจ้แล้วว่าพื้นที่คอลัมน์กำลัง จะหมดในอีกไม่กี่บรรทัดนี้!!!

เอาเป็นว่าเจ้ก็ขอจรลีลาจากซาวเราไปก่อน แล้วคราวหน้าเจ้จะไป สรรหาเรื่องราวหวิวๆ เขย่าต่อมแรดมาให้ได้ใจสั่นกันใหม่ AA

อ้อ แล้วก็อย่าลืมแวะไปร่วมให้กำลังใจน้องอาร์มง นายแบบนางแบบ ทั้งหลาย รวมถึงทีมงานในงานแฟชั่นของคณะศิลปกรรมศาสตร์ที่จะจัด พื้นในเดือนหน้านี้ด้วยนะจ๊ะ

ส่วนเจ้น้าน- แน่นอนว่าคงจะขอไปยืนเกาะติดขอบเวทีเพื่อให้กำลังใจ หนุ่มน้อยอิมพอร์ตจากเมืองน้ำหอมในฐานะคนใกล้ซิดของน้องอาร์มง ตะหล่มตุ่มมง-...(เอิ้กกก-)

และสำหรับซาวเราที่ต้องการอัพเดตเรื่องราวของเหล่านายแบบ นอกเหนือจากน้องอาร์มงที่ได้รับเชิญให้มาร่วมกิจกรรมแฟชั่นโชว์ใน ครั้งนี้ รับรองได้เลยว่าฉบับหน้าเจ้จะพาซาวเราทั้งหลายไปล้วงลึกทุกซอก ทุกมุมของหนุ่มๆ ให้จุใจชนิดที่เรียกว่าเนื้อแนบเนื้อ- *₁.*

ขอโซคดีจงมีแก่ซาวเราเหล่าสมิงสาวทุกท่าน พบกับเจ๊ได้ใหม่ใน กิ่งกระเฉดฉบับหน้า...สวัสดี ;อ

ด้วยรักและห่วงใย (ในคนหล่อ) เจ้- (จ๊ะจ๋า ฮาทุกซอย)

1
อู่ซ่อมรถ

เฮือก!!!

เสียงโทรศัพท์ปลุกฉันให้สะดุ้งตื่นพื้นจากกองซีทวิซาประวิติศาสตร์

ศิลปะตะวันตก

อันที่จริงฉันตั้งใจจะอ่านวิชานี้ให้จบเพราะมะรืนจะมีสอบเก็บ คะแนนย่อยหรือที่เขาเรียกกันว่า 'ควิซ^, นั่นเอง แต่สุดท้ายก็ดันเผลอหลับ ไปจนได้ T()T

เฮ้อ วิชาท่องจำนี่มันยานอนหลับขนานแท้เลยจริงๆ นะเนี่ย- J3

'pyht6rdfs'

เอาอีกแล้ว ไอ้พวกส่งข้อความผิดเบอร์อีกแล้ว แต่ก็เอาเถอะ ยังไง ก็ต้องขอขอบคุณไอ้คนที่มันส่งข้อความมาเข้าเครื่องฉันเป็นอย่างสูง เพราะ ไม่อย่างนั่นฉันคงจะหลับยาวไปถึงเข้า AA'

ทว่า...อ่านชีทไปได้สักพักฉันก็เริ่มเคลิ้มเหมือนจะไปเฝ้าพระอินทร์ อีกรอบ และดูเหมือนพระอินทร์คงยังไม่พร้อมที่จะต้อนรับฉัน เพราะ ระหว่างที่ฉันกำลังจะ เข้าสู่นิทรารมณ์ในสภาพที่หัวโงนไปโงนมา เหมือน ตุ๊กตาล้มลุกก็ไม่ปานนั่น...

-J3

เสียงโทรศัพท์ก็ดังนั่นมาอีก "0_0" ตาลว่างทันที

'08X-XXX-XXXX'

เอ นี่มันเบอร์ใครกันน่ะ ไม่คุ้นเลย แล้วนี่มันก็ปาเข้าไปตั้งเที่ยงคืน แล้ว...จะรับดีมั้ยนะ (. . )?

จำได้ว่าคราวก่อนมีไอ้โรคจิตหลุดมาจากหลุมดำที่ไหนก็ไม่อาจทราบ ได้โทรมาป่วนฉันด้วยการทำเสียงกระเส่าใส่จนฉันเคลิ้ม ไม่สิ จนฉันหงุดหงิด ฉันก็เลยแกล้งทำเสียงโรคจิตกลับไปแล้วบอกมันว่าฉันเป็นปลาหมึก

ฑ

เสียสติที่พร้อมจะพ่นนํ้าหมึกใส่หัวของมันจนมันตายแล้วไปเกิดใหม่เป็น แมงกุดจี่ จนสุดท้ายเป็นมันที่ทนความโรคจิต (กว่า) ของฉันไม่ไหวเลย ตกใจแล้วกดวางสายไปเลย อ่าๆๆ ให้มันรู้ซะบ้างว่าใครจะโรคจิตกว่ากัน = 0 =

เอาไงดี โทรเข้ามาถี่ยิบเลยนะเนี่ย

แหม ตื๊อไม่เลิกเลยจริงๆ สังคมเรียกร้องอย่างรุนแรงยิ่งกว่าเซเลบ โอ่ๆ =0=

-J3 -J3

ติ๊ด!

(แก- นี่ฉันเองนะ...บอลลูน)

อ้อ นึกว่าใคร ที่แท้ก็บอลลูนนี่เอง...บอลลูนเป็นเพื่อนสนิทที่คณะ ของฉันเองแหละ AA

"อ้าว แกเองหรอกเหรอ ฉันก็นึกว่าไอ้โรคจิตที่ไหนมันจะโทรมา ทำเสียงซู่ซ่า'ใส่เลย'ขี้เกียจรับ แล้วนี่ไปเอาเบอร์ใครมาโทรเนี่ย

(เงินมือถือฉันหมดพอดีน่ะลิ บ_บ ก็เลยต้องไปยืมมือถือของเพื่อน ที่อยู่ห้องข้างๆ มาโทร)

"เฮ้อ เงินมือถือหมดอีกแล้วเหรอเนี่ย อย่าบอกนะว่าแกจะให้ฉันโอน ค่าโทรให้แกก่อนแล้วค่อยจ่ายเดือนหน้า"

(แหม แกช่างรู้ใจฉันซะจริงๆ เลยน้าบันไดเพื่อนรัก)

"=() = "

ใช่แล้ว ซื่อของฉันคือ...บันได แสดงให้เห็นถึงความสวยอย่างมีระดับ อ่าๆๆ (กล้ามาก =0=)

ไม่ต้องแปลกใจว่าทำไมซื่อของฉันถึงได้พิลึกพิลั่นจนมีหลายคนอยาก

จะไปเชิญกินเนสบุ๊คมาลงบันทึกถึงความแปลกประหลาดนี้

นั่นเป็นเพราะพ่อกับแม่ไม่ต้องการให้ซื่อของฉันไปซํ้ากับลูกของ คนอื่นเวลาเข้าโรงเรียน (เป็นเหตุผลที่ดีมากจริงๆ =_=) พูดง่ายๆ ว่า ต้องการสร้างความแตกต่างนั่นเอง

อันที่จริงฉันก็ภูมิใจกับซื่อของตัวเองอยู่ไม่น้อย แต่มันน่าเศร้าก็ตรง ที่...ไอ้พวกผู้ชายที่คณะมันมักจะแกล้งเรียกซื่อฉันเพี้ยนจากบันไดกลายเป็น ...บรรลัย! T^AT

(เอาเป็นว่า...ช่วยโอนมาให้หน่อยน้า ตอนนี้ฉันโทรออกไม่ได้เลย- แล้วแกก็รู้ว่าที่เงินฉันหมดแวก็เพราะแก เฉพาะโทรตามแกมาเรียนให้ทัน เวลาเงินฉันก็เกือบจะเกพี้ยงแล้ว TOT)

นั่นมันข้ออ้างชัดๆ เลย ส่วนใหญ่บอลลูนหมดค่าโทรไปกับการดูดวง ทางโทรศัพท์ซะมากกว่า ไอ้พวก 1900-XXX-XXX ต่อสายหานางฟ้า พยากรณ์ที่คิดค่าโทรนาทีละเก้าบาทอะไรเทือกนั่น =0 =

"เฮ้อๆ เดี๋ยวโอนให้ตอนนี้เลย แกก็เพลาๆ เรื่องดวงซะบ้างเถอะ ระวัง จะต้องขายที่นามาจ่ายค่าโทร คราวนี้ชีวิตแกได้บรรลัยจริงๆ แน่"

(รู้น่าๆ อย่าลืมโอนมาน้า...คราวนี้ขอห้าร้อยนะจ๊ะ V)

"เฮ้ย- 0_๐! แกใช้อะไรตั้งห้าร้อย เยอะไปเปล่า (เยอะอะไรกัน =0= เหลืออีกตั้งหนึ่งอาทิตย์ถึงจะหมดเดือนนี้ แล้ว เดี๋ยวค่าขนมเดือนหน้าออกแล้วฉันคืนให้ นะๆๆ *0ๆ

แกนี่มันจริงๆ เลย...เดี๋ยวฉันโอนให้แกแล้วกัน แค่นี้นะ" (ขอบคุณมากน้าเพื่อนร้ากกก-)

"เออ!

เฮ้อ- ยัยบ้านี่ใช้โทรศัพท์เปลืองชะมัด เลย

ว่าแต่ไอ้บริการใจดีให้โอนนี่มันต้องกดรหัสอะไรน้า...

ถ้าฉันจำไม่ผิดมันต้องกดรหัสขึ้นต้นก่อนตามด้วยเบอร์โทรศัพท์ของ คนที่เราจะโอนค่าโทรให้ จากนั่นก็กดระบุจำนวนเงินที่จะโอน แล้วโทรออก ...เท่านี้ก็เรียบร้อย- AQA/

สองชั่วโมงต่อมา

ระหว่างที่ฉันกำลังจะหลับแหล่มิหลับแหล่เพราะเนื้อหาของวิชา ประวิตศาสตร์ศิลปะตะวันตก (อีกแล้ว -*-)

-J3

บอลลูนก็เอาเบอร์เพื่อนข้างห้องโทรมาหาฉันอีกครั้ง...

-J3

และทันทีที่ฉันกดรับก็ได้ยินเสียงร้องโวยวายเหมือนลูกเป็ดถูกสิบล้อ ทับหลอดลมของบอลลูนด้งลอดมาตามสาย

(แก- บันได- แกยังไม่ไดโอนค่าโทรให้ฉันอีกเหรอ-)

"จะบ้าเหรอ ฉันโอนให้แกไปแล้ว ยังไม่ได้อีกเหรอ "

(ยังเลย- YOY)

"แต่ฉันกดโอนให้แกแล้วจริงๆ นี่ แล้วทำไมแกยังไม่ได้ (สาบานได้ว่าเงินยังไม่เข้าเครื่องฉันเลย แล้วถ้าฉันโกหกนะขอให้...) "เฮ้ย ฉันไม่ได้ว่าแกโกหก คิดมากไปได้"

(หรือว่าแกกดเบอร์ฉันผิด แกเป็นคนแบบนั้นอยู่แล้วนี่ -_-*) "-_-A นั่นสิ หรือฉันจะกดเบอร์ผิด"

เพราะจะว่าไปตอนที่ฉันกดโอนเงินให้บอลลูน สติสตังฉันก็ไม่ค่อย จะสมบูรณ์สักเท่าไหร่เพราะถูกความง่วงครอบงำ และนั่นทำให้ฉันเริ่ม ฉุกใจนั้นมา

"แรบนะแก ขอฉันเซ็กก่อน" ฉันรีบเซ็กรายการโทรออกเพื่อดูว่า กดเบอร์ของบอลลูนถูกหรือ เปล่า และปรากฏว่า...

0_0H! ฉันเผลอกดโอนเงินไปเข้าเบอร์คนอื่นจริงๆ ด้วย!!!

อ๊ากกก------- อยากกรีดร้องให้ด้งไปถึงสุราษฎร์ธานี (ความง่วง

กระเด็นหายไปในบัดดล -*-)

(ว่าไงแก ตกลงว่าแกกดเบอร์ผิดหรือเปล่า YOY)

"เออ ฉันกดเบอร์แกผิดว่ะบอลลูน T^AT"

(อ้าย- แล้วคราวนี้จะทำยัง'ไงดีแก ขืนฉันต้องเอาเงินตัวเองไปเติม มือถือ มีหวังอาทิตย์นี้ฉันได้กินแกลบแทนข้าวแหงๆ เลย)

(โปรดติดตามต่อในฉบับเต็ม)

อ่านต่อ »

รีวิว (1)

เขียนรีวิว

PAKBOONG.HAHA | 1 รีวิว

25/10/2014

ring for you ต่อสายรัก กริ๊งกร๊างหัวใจ เขียนโดยปุยฝ้าย : เรื่องนี้เป็นของสำนักพิมพ์แจ่มใส ตอนแรกเลยเห็นเรื่องย่อปกหลังแล้วคิดว่าตลกแน่ๆ นางเอกบรรยายความโชคร้ายมาได้น่าสงสารสุดๆ แถมยังไม่หนาอีกด้วยเลยลองอ่านดู เราไม่เคยอ่านผลงานของปุยฝ้ายมาก่อนเลย เห็นว่าเรื่องนี้เป็นเล่มต่อของอีกเล่มนึงที่เรายังไม่ได้อ่าน แต่ไม่เป็นไรอ่านแยกๆกันก็รู้เรื่อง เพราะมันเล่มเดียวจบอยู่แล้ว ภาษาที่ใช้ก็ง่ายๆ อ่านได้เรื่อยๆตลกดี นางเอกก็เป็นสาวมหาวิทยาลัยธรรมดาๆ นั่นแหละ แค่ชื่อแปลกเอง คนอะไรชื่อบันได นอกจากจะชื่อแปลกแล้ว ชีวิตก็ต้องเจอเรื่องซวยๆมากมาย เช่นเติมเงินมือถือให้เพื่อนก็ดันกดเบอร์ผิดไปเติมให้คนอื่น พอจะทวงค่าโทรคืนก็ดันไปเจอคนแปลกๆชื่อแปลกๆแบบพระเอกอีก พอจะขึ้นรถไฟฟ้าไปเรียนก็ต้องเจอความซวยอีกหลายประการทั้งทนกลิ่นคนข้างๆ ทั้งลืมรูดซิปกระโปรง พอเข้าห้องน้ำก็โดนขังอีก คืออ่านเรื่องนี้แล้วอยากชวนนางเอกไปทำบุญเยอะๆ นางดูไม่มีโชคจริงๆ แต่ทุกครั้งที่เจอเรื่องร้ายๆ พระเอกมักจะโผล่มา ( เหมือนจะ) ช่วยทุกที ด้วยความบังเอิญที่ทำให้นางเอกรู้ว่าคนที่เติมเงิสให้ผิดไปคือพระเอกนั่นเอง เราอ่านเรื่องนี้จบก็ไม่ได้ประทับใจอะไรมากนะ ก็ตลกๆดี คนเขียนก็ช่างคิดเหตุการณ์มาเสริมดวงซวยๆของนางเอกเหลือเกิน ชอบที่สุดในเรื่องนี้ก็คงเป็นเรื่องต้นตอของเรื่อง แบบไม่คิดว่าจากเรื่องเล็กๆอย่างเติมเงินผิดแค่โทรเขัาศูนย์นึกว่าจะจบ เออกลายเป็นเรื่องใหญ่ต่อเนื่องมาเป็นนิยายหนึ่งเล่มซะได้ ใครที่ชอบแนวๆขำๆเบาสมองก็ลองอ่านเล่มนี้ดู ไอเดียเขาดีจริง