ซุปตาร์มาดแมนกับแอนตี้แฟนฯ (Cookie)

บทที่ 1

บนโลกใบนี้ ไม่มีพื้นที่สำหรับเธอ

 

วันที่ได้พบกับหมอนั่นเป็นวันที่เด็กนักเรียนทั้งหมดต้องสอบเข้ามหาวิทยาลัย มันช่างเป็นวันที่อัปมงคลเสียจริงๆ

 

สองสามวันก่อน เพลงคริสต์มาสยังคงดังก้องกังวานไปทั่วท้องถนน แม้ว่าเพลงคริสต์มาสจะเป็นของคู่กันกับฤดูหนาว แต่สำหรับปีนี้มั^,นกลับทำให้ท้องไส้ของกึนยองปั่นป่วนชวนวุ่นวายไปหมด วันคริสต์มาสทั้งทีก็ยังต้องออกไปเดินเที่ยวคนเดียว แถมปาร์ตี้ส่งท้ายปีเก่าที่กำลังใกล้เข้ามาถึงก็ยังต้องออกไปทำข่าวของเจเจอีก เมื่อวันก่อนที่ทำงานได้มีการโต้เถียงกัน ว่าใครจะต้องไปทำข่าวเปิดตัวคลับ 'เบนนี่^, ซึ่งมีเจ้าของคือ เจเจ แร็พเปอร์ หนุ่มจากวงบอยแบนด์ 'โซอุล' และในที่สุดก็มีผลสรุปออกมาว่า 'กึนยอง จอมเฉื่อย' ถูกเลือกให้ไปทำภารกิจนี้

เมื่อคืนกึนยองไม่ได้หลับได้นอนเพราะมัวแต่ดูหนังหลายๆ เรื่องที่ จอร์จ โรเมโร่เป็นผู้กำกับ หนังซอมบี้ของเขาทำให้หัวใจของหญิงสาวเต้นตึกตัก มันเป็นผลงานที่สุดแสนพิเศษและอลังการมาก ตั้งแต่เรื่อง 28 Days Later ของแดนี่ บอยล์ ซีรี่ส์ซอมบี้ที่กำกับโดยจอร์จ โรเมโร่ กระทั่งหนังซอมบี้เรื่อง Dance of the Dead ของเกร็ก บิชอปก็เรียกได้ว่าเป็นผลงานที่เป็นอมตะและประเมินค่าไม่ได้ เมื่อคืนเธอร่วมงานปาร์ตี้กับเหล่าซอมบี้ทั้งคืน วันนี้ยังจะให้เธอไปเจอกับเจเจซอมบี้คุณภาพตํ่าอีกงั้นเหรอ แค่คิดเธอก็อยากจะอาเจียนแล้ว

แต่สุดท้ายกึนยองก็ต้องพาสภาพอิดโรยจากการอดนอนเดินทางไปยังคลับ 'เบนนี่^, พร้อมกับซูฮวันตากล้องหนุ่มเพื่อทำข่าวการเปิดตัวของคลับดังกล่าวอยู่ดี

"วันหยุดยาวส่งท้ายปีมีแต่พวกนั้นที่ยุ่งกันเหรอไง พอไม่อยากทำอะไรขึ้นมาก็โบ้ยให้กึนยองจอมเฉื่อยทำตลอด"

กึนยองหยุดยืนตรงหน้าคลับเบนนี่พร้อมกับขบกรามแน่น

"แถมยังสั่งงานปุบปบ จะบอกล่วงหน้าสองสามวันก็ไม่ได้"

ซูฮวันปรับค่ารูรับแสงของกล้องแล้วถ่ายรูปกึนยองที่กำลังเหวี่ยงแบบสุดๆ หลังจากนั้นเขาก็ถ่ายป้ายไฟกะพริบของคลับเบนนี่ไว้ประมาณสามชอตก่อนที่จะเดินลงบันไดแคบๆ เข้าไปในคลับพร้อมกับกึนยอง

ภายในคลับมีบรรดานักข่าวจากนิตยสารต่างๆ มานั่งรออยู่แล้ว กึนยองกับซูฮวันจึงกล่าวทักทายก่อนที่จะนั่งรวมกลุ่มกับพวกเขา

"ว่ากันว่าคลับนี้สร้างขึ้นเพื่อเบนนี่"

"จริงเหรอ"

คำพูดของใครบางคนทำให้เกิดเสียงซุบซิบดังขึ้นไปทั่ว อาจจะเป็นเพราะทุกคนต่างนึกถึง 'ฮูจุน' ขึ้นมา เนื่องจากสมัยที่ฮูจุนอยู่ที่อเมริกา เขามีชื่อเล่นภาษาอังกฤษว่า 'เบนนี่'

"ท่าทางจะสร้างขึ้นเพื่อสนองตำนานรักอันซาบซ่านของเจเจเป็นแน่แท้ รู้หรือเปล่า เวลาพิมพ์คีย์เวิร์ดคำว่าเจเจลงไปในกูเกิ้ลจะมีรูปเขาเต้นส่ายก้นอยู่ในเทศกาลเปิดตัวเกย์ที่ออสเตรเลียโผล่ออกมาเป็นอันดับแรก ตลกชะมัด เดี๋ยวนี้เวลาใครๆ คิดถึงเจเจก็จะนึกถึงภาพนั้นขึ้นมาก่อนอัลบั้มเพลงของเขาด้วยซ้ำ"

นักข่าวที่นั่งอยู่ข้างๆ สาธยายไปพลางยิ้มอย่างพอใจ และตอนนั้นเอง

"คุณเจเจมาแล้วครับ/ค่ะ!"

ทันทีที่เสียงของบริกรในคลับดังขึ้น นักข่าวที่รออยู่ก็รีบดับบุหรี่ หยิบเครื่องอัดเสียง แล้วมุ่งตรงไปยังห้องโถงที่เจเจกำลังยืนอยู่โดยมีหญิงสาวชาวต่างชาติสองคนขนาบข้าง

บรรดานักข่าวเข้าล้อมรอบเขาพร้อมกับระดมยิงแฟลชและยิงคำถาม เจเจลูบคลำแหวนทองที่นิ้วพร้อมกับแสดงสีหน้าพึงพอใจ กึนยองขมวดคิ้วทันทีเมื่อได้เห็นท่าทางของเจเจที่แสดงออกมาแบบนั้น ถ้าหากเอาแป้งโปะหน้าเจเจสักหน่อย เขาก็คงจะมีหน้าตาเหมือนกับซอมบี้หัวหยิกสีแดงจากเรื่อง Land of the Dead ที่ได้ดูเมื่อคืน เพราะว่าหน้าตาเขาถูกแต่งแต้มด้วยสีแดงราวกับเอาซอสมะเขือเทศไปทาก็ไม่ปาน

"วันนี้จะมีคนมาอีกเยอะเลยครับ เพราะฉะนั้นขอให้สนุกสนานกันเต็มที่ แล้วก็ช่วยถ่ายคลับของเราให้ออกมาสวยๆ ด้วยนะครับ โอเค้?"

"โอเค!"

นักข่าวยกมือขึ้นทำท่าโอเคก่อนที่จะกลับไปนั่งที่ของตัวเอง

"ให้ถ่ายสวยๆ งั้นเหรอ"

กึนยองหัวเราะหึๆ ส่วนซูฮวันปล่อยก๊ากทันทีหลังจากที่เจเจเดินหายไปอีกทาง

 

ฮูจุนนั่งอยู่ตรงเบาะด้านหลังของ 'เบนนี่ คูเปอร์' รถยนต์ส่วนตัว เขากระดิกรองเท้าผ้าใบสีขาวไปตามจังหวะเพลงที่ดังมาจากด้านนอก สายตาจ้องมองไปยังคลับเบนนี่ที่มีไฟกะพริบระยิบระยับด้วยสีหน้าที่ไม่รู้สึกรู้สาอะไร ส่วนจีฮยางที่นั่งอยู่ตรงที่นั่งคนขับก็มองฮูจุนผ่านกระจกมองหลังด้วยสีหน้าลังเล

"ไม่รู้จะต้องมาทำไม มันก็แค่^,บัตรเชิญ ไม่ใช่จดหมายข่มขู่ซะหน่อย เรากลับกันดีกว่า"

จีฮยางขมวดคิ้ว

"ถ้าเบี้ยวงานนี้ เจเจอาจจะคิดว่าผมกับอินฮยองกำลังทำเรื่องลับๆ กันอยู่ก็ได้"

ฮูจุนพูดพลางถอนหายใจ

"นายคิดมากเกินไปแล้ว"

จีฮยางรู้สึกหงุดหงิด เขารับไม่ได้กับการที่ฮูจุนต้องถูกลากไปโน่นไปนี่เพราะอินฮยองทั้งๆ ที่เลิกกับอินฮยองไปแล้ว ไม่สิ จริงๆ แล้วเขาไม่ชอบใจที่อินฮยองยังคงสร้างความลำบากใจให้กับฮูจุน ในเมื่อคนที่บอกเลิกก่อนคืออินฮยอง แต่ทำไมฮูจุนถึงต้องมาสถานที่ที่ไม่อยากมาเพียงเพื่อความสงบสุขของอินฮยองด้วย

"การมาให้คนอื่นเห็นก็เป็นเรื่องดีไม่ใช่เหรอ"

ฮูจุนยิ้มอย่างฝืนๆ

"เรื่องดี แต่^,ทำหน้าตาแบบนี้เนี่ยนะ"

จีฮยางเบ้ปากแล้วบ่นอุบอิบ ฮูจุนจึงหัวเราะออกมา

"เพราะว่าไม่อยากโดนเข้าใจผิดนี่แหละถึงต้องมา เหตุผลแค่นี้ก็เพียงพอแล้ว เข้าไปกันเถอะ"

ฮูจุนฝืนยิ้มแล้วก็ปิดประตูรถ

หลังจากที่เจเจมาถึงคลับเบนนี่ เหล่าดาราดังก็ทยอยมาปรากฏตัว บรรดานักข่าวจึงเข้าล้อม ยิงแฟลช และยิงคำถาม ในที่สุดเบนนี่หรือฮูจุนที่เพิ่งตกเป็นหัวข้อสนทนาก็ปรากฏตัว เขามาพร้อมกับกางเกงยีนขาดวิ่น เสื้อเชิ้ตสีเทาที่มีสภาพราวกับถูกหนูแทะ และรองเท้าผ้าใบที่ขาวราวกับหิมะ การปรากฏตัวของเขาทำให้บรรดาสาวๆ กรีดร้องกันลั่นคลับ

"กรี๊ด! เบนนี่! เท่สุดๆ ไปเลย!"

"ทำไมเพิ่งมาตอนนี้ ฉันรอเจอแต่จุนคนเดียวเท่านั้น!"

"หมวกที่ฉันซื้อให้เป็นยังไงบ้าง เข้ากับชุดนั้นเป๊ะเลย!"

ฮูจุนโบกมือให้กับสาวๆ แต่กึนยองกลับรู้สึกสมเพชผู้หญิงพวกนั้นที่กรีดร้องราวกับเสียสติ ทันทีที่ฮูจุนปรากฏกาย นักข่าวก็วิ่งเข้ารุมด้วยความเร็วปานสายฟ้าแลบ ยิงแฟลชกันวูบวาบ แต่ฮูจุนกลับยกมือขึ้นบังหน้าตัวเองเอาไว้

"มาเร็วๆ จุน รอนานแล้ว ไปทางโน้นกันดีกวา"

ยังไม่ทันที่นักข่าวจะได้ถามอะไร เจเจที่หน้าตาเหมือนคางคกก็พาฮูจุนไปยังห้องวีไอพีด้วยท่าทางทะนุถนอมราวกับฮูจุนเป็นสมบัติอันมีค่า

"อะไรกัน! รอฮูจุนอยู่ตั้งนาน แต่พอฮูจุนมาก็กลับพาตัวเขาไปเฉยเลย กะจะให้ถ่ายแค่คลับแล้วก็ไสหัวกลับบ้านไปแค่นั้นเหรอไง"

นักข่าวเริ่มบ่นอย่างอารมณ์เสีย

"มันควรจะต้องถ่ายฮูจุนแล้วก็เอาไปเขียนข่าวไม่ใช่เรอะ"

"เวรแท้ๆ ไอ้เจ้าของคลับงี่เง่า"

ฮูจุนหันมามองทางนักข่าวอีกครั้งราวกับได้ยินเสียงบ่นของพวกเขา เขาหยุดยืนนิ่งสักครู่เพื่อให้นักข่าวรัวชัตเตอร์ก่อนที่จะเดินหายเข้าไปในห้องวีไอพี

"สไตล์ของเขาโดนใจชะมัด"

นักข่าวคนหนึ่งแง้มปากพูดขึ้นมา

"ดูเหมือนว่าพวกดาราจะมากันหมดแล้วนะ พวกเราเองก็ไปสนุกกันดีกว่า เห็นว่าทางคลับได้เตรียมที่ไว้ให้พวกเราด้วย"

ซูฮวันบอกกับกึนยอง

"เอาอย่างนั้นก็ได้"

พอพูดจบกึนยองกับซูฮรันก็เดินเข้าไปร่วมวงดื่มกับนักข่าวคนอื่นๆ

 

ภายในห้องวีไอพีเต็มไปด้วยคนคุ้นเคยของฮูจุน เมื่อเข้ามาในห้อง เขาก็จับมือทักทายทุกคน จากนั้นจีฮยางก็พาเขามานั่งที่โต๊ะแล้วยื่นผ้าเช็ดมือกับแก้วให้

"วันแบบนี้พาจีฮยางมาด้วยทำไม"

เจเจโพล่งถามขึ้นมา จีฮยางที่กำลังเอาผ้าเช็ดหลังมือหยุดชะงักทันที ฮูจุนที่กำลังหมุนแก้วเปล่าเล่นก็หยุดชะงักแล้วกำหมัดแน่นจนจีฮยางต้องรีบจับข้อมือเขาเอาไว้ แต่เจเจยังคงมองหน้าของทั้งคู่พร้อมกับยิ้มแบบเย้ยหยันราวกับจะถามว่าพวกแกจะยกโขยงกันมาที่นี่ทำไม จีฮยางจึงยิ้มบางๆ พร้อมกับจ้องหน้าเจเจ

"ดูท่าทางนายคงจะไม่คิดถึงฉันสักเท่าไหร่นะ ฉันต้องอยู่กับจุนตลอดเวลา ไม่งั้นนอนไม่หลับน่ะ พวกเรามันเป็นประเภทตัวติดกันตลอด ในฐานะที่นายเป็นดาราเหมือนกัน หวังว่านายคงจะเข้าใจนะ"

จีฮยางพูดพร้อมกับพับผ้าเช็ดมือวางไว้บนโต๊ะอย่างเรียบร้อย ส่วนฮูจุนก็บรรจงรินเบียร์ให้จีฮยาง

"พี่จีฮยางอายุมากกว่าพี่เจเจไม่ใช่เหรอ แต่ทำไมพี่เจเจถึงไม่เรียกพี่จีฮยางว่าพี่ล่ะ"

นักร้องที่ชื่อว่าแชฮยอกซึ่งไม่รู้ว่าดื่มอยู่นานเท่าไหร่แล้วเดินมานั่งแล้วก็เอ่ยถามขึ้นพร้อมกับทำตาโต ทันใดนั้นเจเจก็เม้มปากแล้วแสยะยิ้มออกมา แต่จีฮยางทำเป็นไม่สนใจท่าทีของเจเจ เขาเดินตรงเข้าไปตบไหล่ของแชฮยอกเบาๆ

"ดื่มไปเยอะเลยนี่นา ว่าแต่ไม่ไปเกณฑ์ทหารเหรอ"

"ก็กำลังคิดๆ อยู่เหมือนกัน แต่ถ้าไป คะแนนความนิยมก็จะตกลง แล้วพี่คิดว่าไง ผมควรไปดีไหม"

แชฮยอกทำหน้าเศร้า

"รีบไปแล้วรีบกลับมาน่าจะดีกว่า อย่าไปกังวลอะไรมากมาย คนอื่นๆ เขาก็ไปจนกลับมากันหมดแล้ว"

จีฮยางตบไหล่ของแชฮยอกแล้วเติมเหล้าให้ ในระหว่างนั้นเจเจก็จับตาดูพวกเขาด้วยสีหน้าที่ไม่สบอารมณ์อย่างแรง ส่วนฮูจุนคงจะทนกับแววตายิ้มเยาะของเจเจไม่ได้ก็เลยลุกขึ้นพรวดจากที่นั่ง

"จะไปไหนเหรอ"

จีฮยางถามด้วยความเป็นห่วง

"ไปห้องน้ำแป๊บนึง"

ฮูจุนตอบคำถามแล้วก็เดินออกจากห้องวีไอพีไป ทันใดนั้นเองเจเจ ก็ถามจีฮยางด้วยสีหน้าที่เย็นชาว่า

"อยากได้ยินคำว่าพี่จากปากฉันเหรอ"

พอจีฮยางได้ฟังคำถามแดกดันของเจเจ เขาก็เปลี่ยนรูปปากที่เม้มแน่นให้กลายเป็นรอยยิ้มก่อนที่จะมองหน้าเจเจแล้วพูดกลับไปว่า

"ถ้านายเรียกฉันว่าพี่ ผู้คนคงจะตื่นตระหนกกันหมดแน่ๆ เพราะปกตินายก็ไม่เคารพฉันอยู่แล้ว ได้โปรดอย่าเรียกว่าพี่เลย มันกระดากหู"

พอพูดจบจีฮยางก็โยนขนมชิ้นหนึ่งเข้าปาก

"ที่ฉันยอมอดทนกับนายเป็นเพราะจุน แต่รู้เอาไว้ซะด้วยนะว่าคนที่ไม่ถือสาหาความอะไรนายเพราะจุนมีอีกมากมายก่ายกองนัก"

จีฮยางยกแก้วเบียร์ขึ้นมากระดกจนหมด จากนั้นก็หันไปพูดคุยกับผู้คนรอบข้างโดยไม่สนใจสายตาของเจเจ คำพูดและท่าทางของจีฮยางทำให้เจเจโกรธจนลมออกหูออกจมูก

พอเดินหนีออกมาข้างนอก ฮูจุนก็พบกับบรรยากาศที่ชวนอึดอัดยิ่งกว่า เขาจึงเดินแหวกผู้คนที่กำลังเต้นแร้งเต้นกาเพี่อที่จะออกไปหาอากาศบริสุทธิ์ แต่แล้วในตอนนั้นเอง

"อินฮยอง มาแล้วเหรอ วันนี้ใส่เดรสสีแดงเลยนะ สวยจังเลย”

เสียงของผู้หญิงคนหนึ่งทำให้ฮูจุนชะงัก เขาลังเลว่าควรจะทำยังไงดี จนในที่สุดเขาก็หันหลังกลับไปช้าๆ อินฮยองกำลังเดินมาหาเขาท่ามกลางควันและแสงสปอตไลต์ที่สาดส่องอยู่ในฮอลล์

 

กึนยองดื่มเหล้าจนแทบจะล้มพับ

"เธอไม่ได้กินข้าวเย็นมาใช่มั้ย"

ซูฮวันมองกึนยองพร้อมกับส่ายหน้าอย่างเอือมระอา

"ก็ตั้งใจว่าจะมาแบบห้องว่างนี่แหละ เอิ๊กกก"

กึนยองลุกขึ้นอย่างโซเซ

"ให้ไปเป็นเพื่อนมั้ย"

ซูฮวันมองกึนยองด้วยความเป็นห่วง

"ไม่ต้องเลย ฉันรู้ดีว่าผู้หญิงที่ไปห้องน้ำกับนายน่ะจะกลายเป็นยังไง"

(ติดตามอ่านต่อได้ในฉบับเต็ม)