ROMANTIC SUMMER ฝ่าฝืนกฏเหล็กหัวใจยัยร้ายเดียงสา

 

 

 

ความจริงฉันกะว่าจะเซอร์ไพรส์พี่ศิลาด้วยการไปหาเขาที่คอนโดฯ เอง แต่ ไม่คิดว่ามันจะทำให้ยัยคุณหนู (บ้านนอก) อย่างฉันต้องมาปวดก้านสมอง จนจะระเบิดอยู่ที่นี่น่ะสิ!

"ว่าไงครับ ตกลงว่าจะให้พี่ไปส่งหรือเปล่า พี่คิดราคาไม่แพงหรอก" คนขับแท็กซี่ยังทู่ซี้จะไปส่งฉันให้ได้ เอาวะ! ไปก็ไป! เขาอุตส่าห์มา รับถึงที่แล้วนี่นา

"ฉันจะไปเอกมัย..."

"ไม่ไปแล้วครับ!"

อ้าวเฮ้ย! อะไรวะนี่!?!

ยังไม่ทันที่ฉันจะพูดอะไรก็ถูกลากออกห่างจากคนขับแท็กซี่ด้วย นํ้ามือของผู้ชายคนหนึ่ง เขาตัวสูงไม่ตากว่าหนึ่งร้อยแปดสิบห้าเซ็นต์แน่ๆ เพราะฉะนั้นการที่เขาจะลากฉันซี่งมีความสูงเพียงหนึ่งร้อยหกสิบเซ็นต์ให้ ติดไม้ติดมือไปด้วยท่าทางที่เหมือนไม่ออกแรงอะไรจึงไม่ใช่เรื่องแปลกเลย แต่มัน 'แปลก^, ตรงที่เขามาลากฉันไปด้วยนี่แหละ "ไอ้ผู้ชายประสาท! ปล่อยคอเสื้อฉันเดี๋ยวนี้นะ"

ฉันดิ้นและพยายามจะหยิกมือหมอนี่สุดชีวิตจนเขารำคาญนั่งถึงได้ หันกลับมาแผ่รังสีอำมหิตใส่ฉันด้วยนัยน์ตาสีดำสนิท แต่ร้อนแรงสุดพลัง ฉัน จึงเงยหน้าขึ้นมองเขาพลางสลัดไหล่ที่เคล็ดขัดยอกไปด้วย ถึงคนตรงหน้า จะหน้าตาดีบรรเจิดขนาดไหน แต่ถ้านิสัยห่ามๆ เยี่ยงที่เขาเป็นอยู่...ฉันก็ไม่ สน!

ฉันเป็นถึงสาวสวยคนหนึ่งของจังหวัดอุบล เจ้าของฉายา 'นางนพมาศ ร้อยสมัย' เชียวนะยะ

"ยัยบ้านนอก จะโดนหลอกยังไม่รู้ตัวอีก!"

"หา!?!" ฉันมองหน้าตาหล่อๆ ด้วยความงงสุดขีด ไม่เข้าใจว่าอะไร ทำให้เขาคิดว่าฉันจะโดนหลอก "พูดบ้าอะไรของนาย คนที่จะหลอกฉันน่ะ มันนายมากกว่า คิดว่าหล่อตายล่ะสิ ฉันถึงจะได้ยอมไปไหนด้วยง่ายๆ" ฉันเบ้ปากเถียงกลับอย่างไม่ยอมแพ้ พลางเสยผมเส้นละเอียดสีน้ำตาล ช็อกโกแลตที่มีความยาวถึงสะโพกขึ้นด้วยความหงุดหงิด ฮึ่ย! ถึงหมอนี่

 

 

จะหล่อเหมือนหลุดมาจากนิตยสารรวบรวมนายแบบที่หล่อที่สุดในโลก แต่ ฉันก็ไม่โง่ที่จะหลงใหลจนให้เขาลากไปไหนมาไหนได้ง่ายๆ นะ

ว่าไปแล้ว...หมอนี่ก็เป็นผู้ชายติดจะเย็นซา ท่าทางห่ามๆ โหดๆ แต่ มีเสน่ห์กระซากใจสุดๆ ยิ่งนัยน์ตาสีนิลคูนี้ยิ่งดูลึกลับ ทว่ากลับร้อนแรงเป็น บ้า (เอ่อ...ฉันไม่ได้สนใจเขาจริงๆ นะ สาบานได้) ร่างสูงสวมกางเกงยีน ทะมัดทะแมง เสื้อกล้ามสีขาวและทับด้วยแจ็กเก็ตสีดำอีกตัว ด้านหลัง สะพายกระเป๋าเดินทางใบใหญ่นักเอ้กเหมือนเพิ่งจะไปเที่ยวต่างจังหวัดมา แถมหน้าตาก็หล่ออลังการสวนทางกับทุกคนในหมอชิตแบบรุนแรงสุดๆ ไป เลย

ว่าด้วยเรื่ององค์ประกอบของหน้าตาก็ดีเว่อร์อ่ะ เขามีเส้นผมสีนํ้าตาล เข้มซอยสไลด์เข้าทรงยาวเคลียบ่า แม้มันจะยุ่งเหยิงชี้โด¹เด่ไปมา แต่กลับ ดูดือย่างบอก'ไม่ถูก ริม'ฝืปากติดจะบางนิดๆ แต่เป็นสีแดงสดตัดกับผิวขาวๆ โดยไม่ต้องแต่งเติมใดๆ จมูกโด่งมาก ใบหน้าได้รูป คิ้วเข้มและมันพาดผ่าน ในตำแหน่งที่รับกับหน้าอย่างถึงที่สุดด้วย

"ฉันหวังดีนะถึงได้ลากคอเธอมาด้วย อยากโดนหลอกก็กลับไปหามัน

สิ!"

"ฉันไปแน่...ชิ!"

ฉันเบ้ปากใส่เขาแล้วหมุนตัวเดินกลับไปหาคนขับแท็กซี่ที่ไอ้บ้าหน้า หล่อนี่ลากฉันหนีมา แต่เดินไปได้ไม่กี่ก้าวฉันก็ต้องชะงักถึกเมื่ออีตาบ้านี่ กระซากคอเสื้อฉันไว้จากทางด้านหลังอีก! ฉันแทบหายใจไม่ออกจึงหันขวับ กลับไปมองเขาแล้วสลัดไหล่ให้หลุดจากมือยาวๆ นั่น โหย- หมอนี่ลักที่ หลังมือเป็นรูปมังกรด้วยอ่ะ

"ยังจะกลับไปอีก!"

"ฉันจะกลับบ้าน นายยุ่งอะไรด้วยล่ะ"

"จะกลับบ้านนอกแล้วเหรอ"

"ฉันจะกลับบ้านนอก บ้านใน หรือจะไปไหนแล้วมันหนักส่วนไหน บนหัวนาย ปล่อยได้แล้ว!"

"Damn! จะไปก็ไปแท็กซี่มิเตอร์สิยัยทึ่ม! เธอจะให้แท็กซี่ที่กำหนด

ราคาเองหลอกทำไม รู้ไว้ด้วยนะว่าพวกนั้น'จะชาร์จราคาขึ้นไม่รู้กี่เท่าของ ราคาจริง แล้วก็ไม่ได้กดมิเตอร์ด้วย บางคนก็เข้ามาโดยที่ไม่ผ่านการคัดกรอง จากพนักงาน เธออาจจะโดนเชือดข้างทางทันทีที่ออกจากที่นี่!"

บทจะพูดอีตานี่ก็ตวาดเอาๆ จนคนที่อยู่รอบตัวเริ่มมองฉัน ให้ตาย สิ! อุตส่าห์ขอพ่ออ้อนแม่เดินทางมาเองจนได้ อุตส่าห์ไม่บอกพี่ชายให้มา รับเพราะกะว่าจะไปเซอร์ไพรส์ไยพระเจ้าต้องส่งซาตานมาเป็นมารผจญอีก

"งั้นฉันก็จะไปกับแท็กซี่ที่กดมิเตอร์" ฉันสะบัดหน้าเดินหนีไปอีกทาง แต่ไอ้บ้านี่ก็กระซากคอเสื้อฉันไว้อีกแล้ว คราวนี้ดึงแรงกว่าเดิมจนลิ้นจุก คอหอยฉันเลยล่ะ "ฉันหายใจไม่ออกนะอีตาบ้า! นายมันโรคจิต!"

"แท็กซี่มิเตอร์ไปทางนู้น!"

เขาชี้มือไปทางที่มีคนไปยืนออกันอยู่และเป็นคนละทางกับทางที่ฉัน จะไป ฉันหน้าซาด้วยความอับอายสุดชีวิต แตกยังแกล้งเชิดหน้าขึ้นไม่ ยอมแพ้

"เฮ้ย! ไปเข้าห้องน้ำแป๊บเดียว แกไปเก็บผู้หญิงที่ไหนมาวะธาม...สวย ดึนี่หว่า"

ใครอีกคนร้องทักขณะที่จํ้าอ้าวเข้ามาร่วมวง เขาเป็นผู้ชายที่หล่อลาก ไส์อีกแล้ว ใบหน้ามีส่วนผสมของเอเชียและตะวันตกเต็มไปด้วยเสน่ห์สะกด สายตาผู้คนที่พบเห็น รูปร่างดูดีเหมือนนายแบบ ส่วนสูงเกินหนึ่งร้อยแปด สิบห้าเซ็นต์แน่ๆ เส้นผมสีดำสนิทยาวระด้นคอถูกซอยสไลด์แบบรากไทรรับ กับใบหน้าเรียวแหลมได้รูป ริม'ฝีปากหยักลึกสีแดงสด ดวงตาสีน้ำเงินเข้ม จมูกโด่ง เจาะหูให้เยอะที่สุดเท่าที่ชีวิตนี้จะเจาะได้ และมีคิ้วเรียวรับกับ ใบหน้าพอดิบพอดีด้วย

"เด็กจะโดนหลอกน่ะ เพิ่งมาจากบ้านนอก ไม่รู้ภาคไหน"

"แกเป็น ส.ส. ปวีณาหรือไงวะธามถึงต้องยื่นมือเข้าไปช่วย"

"หุบปากน่าเซนท์"

ธามหันไปเขม่นนายลูกครึ่งกวนโอ๊ยที่ซื่อ 'เซนท์^, ตอนที่เขายืนเทียบ รัศมีกันนี่ความหล่ออลังการกินกันไม่ลงเลยล่ะ คนที่เดินผ่านไปผ่านมา บรรดาแม่ค้า สาวแก่ แม่ม่าย และผู้ชายหัวใจสาวต่างมองพวกเขาตา

 (ติดตามต่อได้ในฉบับเต็ม)