[7's] Extra Edition ปฏิบัติการลับฉบับคู่รักสุดฮอต

First Section : รู้จักกับ (7's)

 

7's (เซเว่นเอส) คือกลุ่มวัยรุ่นจำนวนเจ็ดคนที่โด่งดังที่สุดในเมืองอินเตอร์พาร์ก ทั้งเจ็ดมีความเป็นสุดยอดในแต่ละด้านซึ่งไม่มีใครในเมืองนั้นทัดเทียมได้ ส่วนตัว s นั้นย่อมาจาก super ซึ่งแปลว่ามีอะไรเหนือกว่าคนอื่นๆ นั่นเอง

แซทเทิล : หนุ่ม super handsome หล่อ เท่ เพอร์เฟ็กต์ที่สุดในเมืองนี้ไม่มีใครคนไหนหน้าตาดีได้เทียมเท่าเขาอีกแล้ว เขามีเรือนร่างเซ็กซี่แบบชายในฝันของผู้หญิงทั้งหลาย และใครต่อใครต่างก็โหวตให้เขา เป็นหนุ่มที่มีหญิงสาวอยากเป็นแฟนด้วยมากที่สุด

สไปรล์ : สาว super beautiful สวย น่ารัก เพอร์เฟ็กต์ที่สุดในเมืองนี้ เธอเป็นผู้หญิงที่มีดวงตาพิฆาต ผู้ชายคนไหนที่ได้สบตาต้องตกเป็นทาสรักของเธออย่างถอนตัวไม่ขึ้น รูปร่างของเธอจัดได้ว่าสมบูรณ์แบบ มีขนาดหน้าอกและสะโพกที่กลมกลึงจนหญิงสาวหลายๆ คนอิจฉา และแน่นอนว่าเธอได้รับการโหวตให้เป็นผู้หญิงที่มีผู้ชายอยากควงด้วยมากที่สุด

ลีเทย์ : หนุ่มหล่อลูกครึ่งไทย-สเปน-เกาหลี กับฉายา super playboy แห่งอินเตอร์พาร์ก เขาเปรียบผู้หญิงเป็นเหมือนขนมหวาน ต้องได้ลิ้มลองหลังอาหารเย็นทุกมื้อ และไม่ใช่เรื่องน่าแปลกที่ผู้หญิงทุกคนพร้อมใจกันที่จะเป็นขนมหวานให้เขาได้ลิ้มรส แต่ก็มีผู้หญิงอยู่แค่สองแบบที่ไม่เคยได้เป็นคู่ควงของเขา 1. ผู้หญิงขี้เหร่ และ 2. กะเทย!

ซัลเฟอร์ : หนุ่มหน้ากวนที่เพิ่งย้ายเข้ามาได้ไม่นานนัก แต่ได้รับการยอมรับว่าเขาคือชายหนุ่มที่ super cool ที่สุด เขาคือสุดยอดจอมวางแผน สามารถแก้ปัญหาได้ทุกอย่างเพราะมีสมองอันชาญฉลาดเป็นเลิศ ใช้คอมพิวเตอร์ได้ดีทุกโปรแกรมเสมือนว่ามันเป็นเพื่อนสนิท จึงไม่น่าแปลกใจที่หลายๆ คนในเมืองนี้ต้องพึ่งความสามารถของเขา

คิไรส์ : หนุ่มหล่อ super high society ลูกชายเจ้าของบริษัท คิไรส์ ยูไนเต็ด คอร์ปอเรชั่น บริษัทยักษ์ใหญ่ในอินเตอร์พาร์ก ซึ่งควบคุมสาธารณูปโภคทุกอย่างในเมืองนี้ ไม่เพียงรวยเป็นอันดับหนึ่งของเมืองนี้เท่านั้น แต่ยังรวยเป็นอันดับสามของประเทศอีกต่างหาก มีข่าวลือว่าเขาสามารถซื้อได้ทุกอย่างในเมืองนี้ ไม่เว้นแม้กระทั่ง...ผู้หญิง

วาเลนเซีย : สาวสวย superstar เธอคือนักแสดงสาวชื่อดังของประเทศไทย เป็นที่รักของทุกคนในเมือง เพราะทำให้เมืองเล็กๆ แห่งนี้ เป็นที่รู้จักทันทีหลังจากรายการวันวานยังว้านหวานมาบุกบ้าน และยังให้เธอพาเที่ยวไปรอบๆ เมืองอีกด้วย ดังนั้นเธอจึงเป็นสุดยอดคนดังที่อินเตอร์พาร์กภูมิใจ

เทรซิส : หนุ่มจอมบู๊ super badboy เขาไม่เคยกลัวใคร ไม่เคยกลัวแพ้ และไม่เคยกลัวตาย จึงไม่แปลกที่จะไม่มีใครกล้าต่อกรกับเขา เพราะถือว่าเขามีอิทธิพลมากที่สุดในเมืองนี้ แม้แต่ตำรวจยังส่ายหัว โชคยังดีที่เขาถือคติไม่ทำร้ายใครก่อน ไม่อย่างนั้นอีกไม่นานประชากรในเมืองนี้คงเหลือไม่ถึงร้อยคนเป็นแน่

 

กฎของ (7's) (ฉบับปรับปรุงใหม่)

1.ถ้ามีใครคนใดคนหนึ่งใน (7's) เสียชีวิตหรือแต่งงาน จะสิ้นสุดการเป็น (7's) ทันที และต้องมีคนใหม่มาแทน โดยที่คนใหม่นั้นจะต้องมีคุณสมบัติตรงกับคนเก่าทุกประการ และเป็นที่ยอมรับของ (7's) ทุกคน โดยคนที่มารับช่วงต่อนั้นจะต้องเป็นพี่ น้อง หรือเครือญาติของ (7's) เท่านั้น

2.เมื่อเข้ามาเป็น (7's) แล้ว จะต้องผ่านพิธีร่วมสาบานกับพี่น้อง (7's) ครบทุกขั้นตอน

3.ห้ามคนใน (7's) มีความสัมพันธ์ลึกซึ้งต่อกันในด้านชู้สาว หากพบหลักฐานหรือมีพยานบ่งชี้ คนใดคนหนึ่งในสองคนนี้จะต้องออกจากการเป็น (7's) ทันที หรือออกทั้งคู่

4.ถ้ามีคนโหวตให้ใครคนใดคนหนึ่งพ้นสภาพจากการเป็น (7's) เกินห้าคน คนที่ถูกโหวตจะถูกไล่ออกทันที

5.คนที่จะมาเป็นแฟนของ (7’s) จะต้องผ่านด่านทดสอบจาก (7’s) เสียก่อน ถ้าผ่านก็จะได้รับสร้อยข้อมือประกาศตัวเป็นสวีตฮาร์ตของ (7’s) และจะมีอภิสิทธิ์เหนือคนอื่นๆ แต่แฟนของ (7's) ไม่มีสิทธิ์เป็นฝ่ายทิ้ง (7's) ก่อน ถ้าผู้ใดฝ่าฝืน คนคนนั้นอาจจะหายตัวไปอย่างไม่ทราบสาเหตุ

6.ห้ามแย่งแฟนของเพื่อนในกลุ่ม ถ้าถูกจับได้จะถูกไล่ออกจากการเป็น (7's) ทันที ยกเว้นคนที่ถูกแย่งจะเป็นฝ่ายยินยอม

7.กฎทุกกฎสามารถเปลี่ยนแปลงได้ แต่ (7's) จะต้องลงชื่อเห็นชอบด้วยทุกคน

 

(7’s) Love Story Update!!!

-    ซัลเฟอร์ พบรักกับ ฮันนี่พาย สาวน้อยน่ารักที่มาพร้อมกับความสดใส ไร้เดียงสา เธอมักจะโดนเขาหลอกให้เล่นเกมจิตวิทยาเพื่อตั้งเงื่อนไขอยู่เสมอๆ และเธอก็ต้องเป็นฝ่ายแพ้ทุกที                (ให้มันได้อย่างนี้เซ่!) ใครจะไปรู้ล่ะว่าเบื้องหลังของเรื่องทั้งหมดจะเกิดจากการที่เขาต้องการปลุกปั้นให้เธอก้าวขึ้นมาเป็นซูเปอร์สตาร์ชื่อดังแทนวาเลนเชีย และมัดมือชกเธอให้เข้าร่วมเป็น (7's) อย่างหน้าตาเฉย แต่ตอนจบมันไม่ง่ายอย่างนั้นน่ะสิ เรื่องราวสับสนอลหม่านอีกร้อยแปดพ้นเก้าที่เธอและเขาต้องเผชิญ ผูกมัดให้คนทั้งคู่ต้องใกล้ชิดกันอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้ ความรักของทั้งคู่จะเป็นอย่างไร ติดตามได้ใน (7‘s) วางแผนร้ายปั้นหัวใจยัยหน้าใสสุดจี๊ด

-    เทรซิส พบรักกับ เพรทเซล สาวน้อยผู้อ่อนแอและโดนรังแกอยู่เป็นนิจ เธอพลาดท่าไปขอร้องให้เขาช่วยสอนให้เธอเป็นคนเลวเพื่อที่จะได้ต่อกรกับพวกเพื่อนๆ ใจร้ายที่ชอบกลั่นแกล้งเธอได้ แต่หารู้ไม่ว่าการที่ได้มาใช้ชีวิตกับแบดบอยอย่างเขานั้นเป็นเรื่องเลวร้ายยิ่งกว่า บทเรียนแต่ละบทที่เขาสอนให้เธอได้เรียนรู้นั้นล้วนแล้วแต่น่าปวดหัวทั้งสิ้น ความรักของ ขาและเธอจึงบ้าบิ่นและโหดร้ายจนเกินกว่าที่จะบรรยายออกมาได้ เรื่องราวของเขาและเธอนั้นจะต้องฝ่าพ้นอุปสรรคมากมายขนาดไหน ติดตามได้ใน (7‘s) Pretty Bad Girl บทเรียนรักกั๊กหัวใจยัยวายร้ายฝึกหัด

-    คิไรส์ พบรักกับ แอปเปิ้ลพัพฟ์ สาวน้อยจอมสร้างปัญหาให้เขาต้องปวดหัวไม่เว้นแต่ละวัน แต่ลูกชายเจ้าของโรงเรียนอย่างเขามีหรือจะยอมแพ้ เขามีคิไรส์ ไฮสกูลเป็นเดิมพัน ยังไงซะก็ต้องรับมือกับสาวน้อยคนนี้ให้ได้ ไม่ว่าจะต้องแลกด้วยอะไรก็ตาม แต่ใครจะรู้ว่าปมปัญหาของเธอคนนี้ไม่ธรรมดาเลยสักนิด ผู้ชายที่ไม่ได้ดีเด่นอะไรนอกจากมีเงินอยู่ในระดับรวยล้นฟ้าอย่างเขาก็เลยต้องทำทุกอย่างที่จะดึงเธอขึ้นมาจากความเจ็บปวดที่เผชิญอยู่ให้ได้ แล้วเขาจะทำสำเร็จหรือไม่ ติดตามได้ใน (7’s) So What!!! สวย แสบ ซ่าห์ มีปัญหามั้ยคะสุดหล่อ

-    วาเลนเซีย พบรักกับ ฮิโรกิ นักร้องไอดอลชื่อดังมากความสามารถ และเป็นเทพบุตรในฝันของหญิงสาวทั้งเมือง แต่เธอไม่มีวันคิดแบบนั้นหรอก เพราะไม่ว่าจะร่วมงานกันกี่ครั้งๆ เขาก็มีเรื่องที่ทำให้เธอเข้าใจว่าเขาเป็นผู้ชายโรคจิตได้ซะทุกครั้ง โดยเฉพาะครั้งล่าสุดที่เธออดรนทนไม่ไหว ประกาศขอแบนผู้ชายคนนี้อย่างเป็นทางการ ไม่ยอมร่วมงานกันอีกต่อไป ไม่ว่าชาตินี้หรือชาติไหน แต่สุดท้ายก็มีเหตุจำเป็นที่ทำให้เธอต้องมาปะทะ กับเขาอีกจนได้ แล้วเธอจะรอดพ้นเงื้อมมือคนโรคจิตอย่างเขาไปได้ยังไงกัน! ติดตามได้ใน (7‘s) Idol's Party น่ารักอย่างนี้... บอกทีว่าเลิฟ-เลิฟ

-     สไปรล์ พบรักกับ เจ้าชายซีเวลส์ เจ้าชายสุดหล่อจอมเอาแต่ใจที่อยากจะขายเกาะในประเทศของตัวเองเพื่อแลกกับสาวสวยจากประเทศต่างๆ ที่ถูกส่งมาให้เลือกเป็นเครื่องบรรณาการ รวมถึงสาวสวยอย่างสไปรล์ ที่เป็นตัวแทนจากประเทศไทยด้วย งานนี้ทำเอาสาวสไปรล์ถึงกับไปไม่เป็น เพราะไม่ได้อยากจะมาเล้ยยย แต่ไอ้เพื่อนตัวแสบอย่างอีตาคิไรส์เนี่ยสิหาเรื่องให้เธอ จำใจด้วยใจจำยอม ต้องบินลัดฟ้ามาเหยียบย่ำอยู่ที่ประเทศซินนามอนอย่างเสียไม่ได้ แล้วอะไรจะเกิดขึ้นล่ะเนี่ย ในเมื่อเธอน่ะเป็นสาวสวยจอมเหวี่ยงตัวแม่เลยนะ แต่กลับต้องมายอมให้อีตาเจ้าชายจอมเอาแต่ใจโขกสับแบบนี้ เรื่องมันก็ชักจะไปกันใหญ่ ติดตามได้ใน (7‘s) Beauty and Crazy Prince สวยเริดเชิดใส่เจ้าชายเอาแต่ใจ

-    แซทเทิล พบรักกับ คาราเมล สาวน้อยน่ารักผู้อยากขาวเป็นชีวิตจิตใจ เธอถึงต้องสรรหาสารพัดวิธีเพื่ออัพความขาว จนกระทั้งได้เจอกับผลิตภัณฑ์สุดเจ๋งอย่าง Kiss4white ที่จะช่วยให้ผิวขาวราวหิมะได้ภายในเจ็ดวัน แต่มีข้อแม้ว่าจะต้องจุ๊บกับผู้ชายหน้าตาดีเท่านั้นจึงจะได้ผล ดังนั้น เธอจึงเลือกใช้ยานี้กับชายหนุ่มที่หล่อที่สุดในอินเตอร์พาร์กซึ่งก็คือแซทเทิลนั่นเอง แต่คนเราน่ะนะ จุ๊บกันบ่อยเข้าความรักความผูกพันมันก็บังเกิด แต่จะทำยังไงได้ไนเมื่อแซทเทิลเองก็ยังมีลับลมคมในกับสไปรล์เพื่อนร่วมแก๊งอยู่ เธอจะฝ่าฟันอุปสรรคชิ้นโตนี้ไปได้หรือไม่ ติดตามต่อได้ใน (7‘s) The Kiss Show สุดหล่อจ๋า อยากสวยช่วยฉันที!

-    ลีเทย์ พบรักกับ โยเกิร์ต หญิงสาวผู้เกลียด (7’s) เป็นชีวิตจิตใจ เนื่องจากความทรงจำอันแสนเลวร้ายในอดีต ประจวบกับเธอไม่มีเงินจ่ายค่าเช่าบ้านทำให้เธอเปิดแฟนเพจแอนตี้ (7's) เพื่อรับจ้างทำลายสมาชิกในแก๊งทั้งเจ็ดคน และโชคก็เข้าข้างเธอเมื่อมีคนมาจ้างเป็นจำนวนเงินหนึ่งแสนบาทเพื่อให้หักอกลีเทย์กลางงานเปิดตัวสวีตฮาร์ต โยเกิร์ตตกลง รับงานอย่างไม่ลังเล แต่เรื่องกลับไม่ง่ายนัก เพราะดูเหมือนว่าลีเทย์เองก็มีเสน่ห์บางอย่างที่ทำให้เธอเริ่มหวั่นไหว แล้วผลสรุปของการแก้แค้นครั้งนี้จะเป็นยังไง ติดตามต่อได้ใน (7‘s) X-Sensafion สูตรรักสุดร้าย ปราบหัวใจนายเพลย์บอย

 

บทนำ

 

13.30 น.

สภา (7's)

อินเตอร์พาร์ก

"ท่านจะยุติบทบาทของ (7's) ไว้เพียงเท่านี้จริงๆ เหรอครับ!"

ชายหนุ่มวัยสามสิบต้นๆ ผู้ดำรงตำแหน่งเลขานุการสภาเบิกตากว้างอย่างไม่อยากจะเชื่อหูตัวเองนัก มันก็น่าใจหายอยู่หรอกนะ เพราะเขาเองก็พัวพันอยู่กับ (7' s) มากว่าเจ็ดปีแล้วนี่นา แล้วทำไมอยู่ดีๆ ท่านอเนก ประธานสภา (7's) ถึงได้คิดจะยุบ (7's) ซะดื้อๆ อย่างนั้นเล่า

"แกไม่เห็นเหรอว่าตั้งแต่ (7's) ทุกคนมีแฟน คะแนนความนิยมก็หดหายลงไปเยอะ แถมยังมีเพจแอนตี้ผุดขึ้นมาอีกเป็นดอกเห็ด ถ้าปล่อย ว้อย่างนี้อินเตอร์พาร์กของเราก็จะไม่มีอะไรที่เป็นจุดเด่นไว้สำหรับเชิดหน้าชูตาอีกแล้วแน่ๆ"

ท่านอเนกถอนหายใจอย่างไม่รู้จะทำยังไงเหมือนกัน ตัวเขาเองก็รัก (7's) เหมือนลูก แต่การที่ได้รับคำสั่งจากท่านนายกเทศมนตรีมาว่าให้ ทำอะไรสักอย่างเพื่อกู้วิกฤตของอินเตอร์พาร์กให้กลับมาเกรียงไกรอีกครั้ง หรือไม่ก็ยุบ (7's) ไปซะก็ทำให้ตัวเขาเองหนักใจไม่แพ้กัน...มันไม่ต่างอะไรกับการไล่ลูกของตัวเองออกจากบ้านนั่นแหละ

"ถ้าอย่างนั่นแทนที่เราจะยุบ (7's) รุ่นเก่าไป เราก็สร้าง (7's) รุ่นใหม่ มาสืบสานต่อดีกว่ามั้ยครับท่าน"

"แล้วจะใช้ชื่อกลุ่มว่ายังไง มันไม่สับสนแย่รึ เซเว่นเอสหนึ่ง เซเว่นเอส สองแบบนี้น่ะนะ ทำเป็นสาขาร้านข้าวมันไก่ไปได้”

"(7'x) ดีมั้ยครับท่าน"

"(7'x) งั้นเหรอ..." ท่านอเนกเริ่มคล้อยตาม "แต่เราจะหาใครที่หล่อเท่าแซทเทิล ฉลาดเท่าซัลเฟอร์ หรือต่อสู้เก่งแบบเทรซิสจากไหนได้อีก เท่าที่อยู่มาก็ยังไม่เคยเห็นเลยนะ"

"เราก็ต้องเปลี่ยนคอนเซ็ปต์การนำเสนอครับท่าน อะไรที่เป็นแบบแผนเดิมๆ ย่อมไม่นำสนใจเท่าอะไรใหม่ๆ แนวคิดใหม่ๆ หรอกครับ อืม...ผมว่า ผมพอจะมีไอเดียแล้วล่ะ"

"ดีจริง! ไม่เสียแรงที่เลือกแกมาเป็นเลขาฯ ส่วนตัวของฉัน ไหน! คิดอะไรได้ ลองนำเสนอมา ถ้ามันได้เรื่องได้ราวจริงๆ ฉันจะได้รีบทำเรื่องเสนอท่านนายกเทศมนตรี ความเครียดตลอดสัปดาห์นี้ของฉันจะได้ถูกปลดเปลื้องสักที"

"ระยะนี้อินเตอร์พาร์กค่อนข้างระส่ำระส่าย มีเรื่องร้ายๆ เกิดขึ้นไม่เว้นแต่ละวัน ผิดกับคอนเซ็ปต์ ^,ปลอดภัย มีวินัย รักสงบ เคารพกฎหมาย^, ซึ่งเป็นคำขวัญของอินเตอร์พาร์กอย่างมาก เพราะงั้นผมจึงคิดว่าเราควรจะตั้งกลุ่ม (7'x) ขึ้นมาเพื่อคอยดูแลรักษาความสงบของบ้านเมือง และ ท่าให้ประชาชนในเมืองมีความเกรงใจ ไม่กล้าทำความผิดอะไรอีก ดีมั้ย

ครับท่าน"

"นี่แกอย่าบอกนะว่าเราต้องไปหาพวกซูเปอร์ฮีโร่ แบทแมน สไปเดอร์แมน อะไรพวกนั้นมาเป็น (7'x) น่ะ!"

"ผมเกรงว่าท่านจะดูการ์ตูนมากเกินไป”

"นาคินทร์!!!"

"หยอกเล่นน่ะครับ คืออย่างนี้ครับท่าน วันก่อนโน้นผมมีโอกาสไปดูงานที่สถานพิจารณาคดีเยาวชนแห่งอินเตอร์พาร์ก (สคอ.) ได้ไปศึกษาประวัติของเยาวชนหลายๆ คนที่ทำความผิด พบว่าบางคนมีความสามารถสูงเกินกว่าที่จะเอามากักขังไว้ให้เสียดายความสามารถเล่นเช่นนี้ แถมหน้าตาแต่ละคนก็ไม่ธรรมดาเลย ผมคิดว่าถ้าเราเอาพวกเขาเหล่านี้มาตั้งทีม (7'x) มันก็เป็นความท้าทายหนึ่งที่พวกเขาน่าจะอยากลองมากกว่าการทำผิดกฎหมายเพื่อท้าทายความสามารถตัวเองไปวันๆ นะครับท่าน”

"แบบนี้ก็เท่ากับว่าเราเอาลูกเสือลูกตะเข้มาเลี้ยงรึเปล่าวะ"

"ของแบบนี้ก็ต้องมีการทดสอบความเสี่ยงกันสักหน่อย ผมว่าถ้าโปรเจ็กต์นี้ประสบความสำเร็จล่ะก็ ท่านนายกเทศมนตรีได้ยิ้มหน้าบานไปถึงดาวอังคารแน่ๆ เพราะนอกจากจะเป็นช่องทางโปรโมตเมืองอินเตอร์พาร์กแล้ว คนทำความผิดก็จะน้อยลงตามไปด้วย"

"อืม...ก็น่าสนใจดีนะ ไหนแกลองน่าเสนอมาสักคนซิ"

"ครับท่าน" นาคินทร์ก้มหัวรับคำสั่งแล้วเดินไปเปิดเครื่องแม็กของตัวเองก่อนจะพิมพ์ยุกยิกๆ ไม่นานนักเขาก็พริ้นต์ออกมาเป็นกระดาษส่งให้ท่านอเนก "นี่ครับ คนแรกที่ผมสนใจ"

ท่านอเนกรับกระดาษแผ่นนั้นมาดูอย่างละเอียด ด้านบนระบุชื่อ 'เอ็กซ์คิว^, ถัดมาเป็นรูปถ่ายเต็มตัวของชายหนุ่มวัยรุ่นคนหนึ่งสวมเสื้อเชิ้ตสีดำ ดวงตาคมเข้มสีน้ำตาลอ่อน ใบหน้าเรียบเฉย หน้าตาเหมือนจะเป็นลูกครึ่งประเทศใดประเทศหนึ่ง ถึงแม้ว่าท่านอเนกจะอายุค่อนข้างมากแล้ว แต่ก็พอมองออกว่าชายหนุ่มคนนี้หน้าตาดีในระดับสาวกรี๊ดกันทั้งประเทศอย่างแน่นอน เพราะงั้นเรื่องหน้าตาถือว่าผ่านฉลุย แล้วประวัติล่ะ!?

ประวัติของเขาทำเอาท่านอเนกถึงกับตาเหลือก เด็กหนุ่มคนนี้ไม่ธรรมดาจริงๆ สามารถโกงได้ทุกรูปแบบตั้งแต่สากกะเบือยันเรือรบ คดีต่างๆ ที่เขาเคยก่อไว้มีมากมายยาวเหยียดซะยิ่งกว่ารายการรูดซื้อของจากบัตรเครดิตของภรรยาเขาเสียอีก

"อุวะ! ไม่น่าเชื่อเลย มันมีคนแบบนี้อยู่ในโลกด้วยเหรอเนี่ย โกงได้แม้กระทั่งร้านขายหมา แล้วแบบนี้จะมาช่วยพวกเราจับโจรได้เรอะ^,,

"อ้าว! ท่านไม่รู้อะไรซะแล้ว การที่จะจับโจรได้ก็ต้องใช้โจรด้วยกันนี่แหละถึงจะตามกันทัน"

"แล้วแกแน่ใจได้ยังไงว่าเขาจะไม่ปฏิเสธพวกเรา"

"โธ่! ท่าน เยาวชนพวกนี้ก่อคดีไว้เยอะมาก ถ้าถูกตัดสินว่ามีความผิดจริงมีหวังติดคุกหัวโตแน่ๆ การได้มาร่วมงานกับเรา ทำประโยชน์เพื่อบ้านเมือง ย่อมดีกว่าไปนอนเกาคางเกาขาเล่นๆ ในคุกอยู่แล้ว หรือท่านว่าไม่จริง?"

"เออ...นั่นสินะ^,, ท่านอเนกเริ่มมีประกายความหวังอย่างเห็นได้ชัด "ดี! งั้นฉันมอบหน้าที่คัดเลือก (7'x) ให้แกแล้วกัน แต่ของแบบนี้มันต้องมีการทดลองงานก่อนมั้ยวะ ถึงจะรู้ได้^,ว่ามีความสามารถจริงๆ หรือ ไก่กาอาราเล่น่ะ^,,

"เรื่องนั้นไม่ต้องห่วงครับท่าน ผมคิดเอาไว้แล้ว"

"ยังไง -0-"

"เราต้องใช้ (7's) ให้เป็นประโยชน์ครับท่าน ดีไม่ดีอาจจะได้ประโยชน์สองต่อด้วยซ้ำ นั่นก็คือผมจะให้โจทย์แต่ละคนไปคนละสองข้อ ซึ่งโจทย์ที่ว่านี้จะเกี่ยวข้องกับเหล่าสวีตฮาร์ตของ (7's) ถ้าใครทำโจทย์ทั้งสองข้อนี้บรรลุ ก็จะได้รับการบรรจุเข้าเป็น (7'x) ครับท่าน"

"แล้วมันเป็นประโยชน์สองต่อยังไง"

"โจทย์แต่ละข้อถ้าพวกเขาทำได้ ความรักของเหล่า (7's) กับสวีตฮาร์ตก็จะเสี่ยงต่อการสั่นคลอนมากๆ ครับท่าน ถ้าเกิดทั้งคู่ทะเลาะกันขึ้นมาจริงๆ แล้ว (7's) กลับมาโสดอีกครั้งก็อาจจะเรียกคะแนนนิยมคืนมาจากชาวอินเตอร์พาร์กก็ได้นะครับ"

"ฟังดูใจร้ายนะ แต่ก็โอเคเลย เน้นยํ้าไปว่าถ้าใครทำให้ (7's) ถึงขั้นแตกหักกับแฟนได้จะมีรางวัลพิเศษให้ด้วย ว่าแต่ว่า...แกจะรู้ได้ยังไงว่าพวกเขาทำสำเร็จจริงหรือไม่จริงน่ะ"

"ซัลเฟอร์เคยประดิษฐ์ต่างหูสีดำอันเล็กๆ ที่ซ่อนกล้องเอาไว้ในนั้นให้กับทางสภาไว้สิบชิ้นครับ ผมจะให้ผู้ได้รับคัดเลือกของเราทุกคนใส่ต่างหูนี้เอาไว้เพื่อบันทึกภาพเหตุการณ์ภารกิจทุกอย่างที่พวกเขาทำ เราจะได้รู้วิธีการของแต่ละคนด้วยไงครับท่าน"

"เออดี แล้วจะเริ่มแผนการนี้ได้เมื่อไหร่"

"พรุ่งนี้"

 

7.30 น.

ห้องพักส่วนตัวของ (7's)

อินเตอร์พาร์ก

"นี่มันเรื่องอะไรกันวะ ใครพยายามจะเล่นตลกกับพวกเรา!!!"

ลีเทย์เป็นคนแรกที่เริ่มเปิดประเด็นในห้องประชุม หลังจากที่ (7's) ทุกคนได้รับจดหมายลึกลับแบบเดียวกันหมด โดยในเนื้อความจดหมายเขียนเอาไว้ว่า

 

ระวังตัวเอาไว้ให้ดีๆ ภายในเจ็ดวันนี้คุณจะถูกแฟนนอกใจ ไม่เชื่อ อย่าลบหลู่

 

"นั่นสิ" คิไรส์พยักหน้าพลางอ่านทบทวนข้อความในจดหมายซํ้าไปซํ้ามาแล้วหันไปทางซัลเฟอร์ ผู้ซึ่งฉลาดหลักแหลมที่สุดในเจ็ดคนนี้ "แกว่าไงวะไอ้ซัล!"

"ไร้สาระ เรื่องแค่นี้ต้องเรียกประชุมด้วยเรอะ”

"มันไม่ใช่ ‘เรื่องแค่นี้ นะ!!!" วาเลนเซียเหวี่ยงขึ้นบ้าง เธอถึงกับยอมทิ้งงานถ่ายแบบกับสองหนุ่มคู่จิ้นริทและโตโน่แห่งเดอะสตาร์เพื่อมาเข้าประชุมด่วนในการนี้โดยเฉพาะ "ดูก็รู้ว่ามีคนกำลังวางแผนจะทำอะไรเกี่ยวกับแฟนของพวกเราอยู่"

"คิดซะว่ามันเป็นจดหมายลูกโซ่สิ พวกนายจะกลัวอะไรกับแค่คำขู่เพ้อเจ้อแบบนี้^,,

"ขู่อะไรไม่เข้าท่า! อย่าให้จับได้นะว่าใครส่งมา จะกระทืบให้ตายคาที่เลย เล่นไม่เข้าเรื่อง เอ๊ะ! ลองโทรแจ้งตำรวจให้มาสืบหาต้นตอดีมั้ย"

เทรซิสซึ่งเลือดร้อนที่สุดในกลุ่มรีบควักโทรศัพท์มือถือขึ้นมาเตรียมจะกดโทร แต่ก็ถูกซัลเฟอร์แย่งโทรศัพท์ไปซะก่อน

"นายจะบ้ารึไง! โทรแจ้งตำรวจเพราะจดหมายปัญญาอ่อนแบบนี้เนี่ยนะ เสียชื่อ (7's) หมด”

"ซัลเฟอร์พูดถูกนะ" สไปรล์พยักหน้าหงึกหงัก "แต่ฉันว่าเราคงอยู่เฉยๆ ไม่ได้แล้วล่ะ เรื่องนี้ต้องมีเบื้องหลังแหงๆ เราควรจะทำยังไงกันดี"

"ทำอะไรไม่ได้"

"อะไรนะ =() = "

"ในเจ็ดวันนี้ดูแลแฟนของตัวเองให้ดีๆ แล้วกัน มันก็แค่อาทิตย์เดียวเอง จะนอกใจง่ายๆ ได้ยังไง กลัวกันไปได้"

"แกก็พูดแบบนี้ได้สิวะ ในเมื่อแกฉลาดกว่าคนอื่น" แซทเทิลขมวดคิ้วเครียด "แล้วถ้าแฟนพวกเราคนใดคนหนึ่งเกิดนอกใจขึ้นมาจริงๆ ล่ะจะทำยังไง!"

"ซวยไป..."

"ไอ้ซัล!!!"

"ก็ตามนั้น"

 

(ลีเทย์ โยเกิร์ต) VS เอ็กซ์คิว

1

อาคันตุกะไร้มารยาท

 

ผู้ได้รับการคัดเลือก

ชื่อภาษาไทย : เอ็กซิท ควอทเซอร์

ชื่อภาษาอังกฤษ : Xzitt Quartzer

รหัสของชื่อ : XQ (เอ็กซ์คิว)

เพศ : ชาย

อายุ : 18 ปี

เชื้อชาติ : ไทย-เยอรมัน

ความสามารถ : เจ้าแห่งกลโกง

คดีที่กำลังพิจารณาโทษ :

-โกงแต้มในบัตรเครดิตเพื่อนำไปแลกของที่อยากได้แบบไม่จำกัดแต้ม

-โกงคะแนนสอบ O-NET จนได้ 100 เต็มทุกวิชา

-โกงไอเทมในเกมเพื่อเอามาประมูลขายในราคาแพงหูฉี่

ฯลฯ

 

โจทย์

1.ขึ้นเตียงกับโยเกิร์ต

2.ถ่ายรูปคู่กับโยเกิร์ตที่บ้านของตัวเอง

 

9.00 น.

คอนโดฯ K-7

ห้องของลีเทย์

ติ๊งต่อง~

ติ๊งต่อง~

ติ๊งต่อง~

อ้าววว =0= ใครกันเนี่ย กดออดรัวขนาดนี้ในเวลาเก้าโมงเช้าเรอะ!!! เสียมารยาทเกินไปแล้วนะยะ แถมวันนี้ลีเทย์ก็ดันไม่อยู่ซะด้วย เห็นว่ามีประชุมด่วนกับพวก (7’s) แล้วนี่เขานัดใครไว้หรือเปล่าก็ไม่รู้ ไม่เห็นบอกอะไรเลย จะว่าเป็นพวก (7's) ก็ไม่น่าใช่ พวกนั้นก็น่าจะอยู่กับลีเทย์นี่นา สรุปว่าฉันต้องเป็นคนออกไปเป็นหนังหน้าไฟคอยรับแขกที่ไม่ได้เชิญด้วยตัวเองเหรอเนี่ย เซ็งชะมัด ง่วงมากด้วย ฮือๆๆ

ติ๊งต่อง~

ติ๊งต่อง~

โอ๊ยยย...รู้แล้วววจ้าาา ออดหน้าประตูห้องนะไม่ใช่กระดิ่งเรียกหมา กดไม่มีความเกรงอกเกรงใจกันบ้างเลย ชิ

พึ่บ~

ฉันพยายามเสยผมที่ยุ่งเหยิงเหมือนรังมดคันไฟให้พลิ้วไหวดูเป็นผู้เป็นคนขึ้นมาหน่อย จากนั้นก็คว้าเสื้อคลุมตัวยาวสีเหลืองอ่อนที่ทำจากขนเป็ดตัวเมียอายุห้าปีเกิดที่ปาปัวนิวกินีแต่ตายที่ยโสธรมาสวมทับชุดนอนที่สุดแสนจะเซ็กซี่เอาไว้ (แบบว่าลีเทย์ชอบให้ฉันใส่ชุดแบบนี้น่ะนะ

"หยุดกดได้แล้วค่าาา กำลังจะไปเปิดให้แล้ววว"

ฉันตะโกนออกไปก่อน อย่างน้อยหูของฉันก็จะได้สงบสุขสักพัก จากนั้นฉันก็เอาตาไปแนบกับตาแมวตรงประตูเพื่อเซอร์เวย์ดูก่อนว่าใครเป็นใคร เกิดเป็นโจรหนุ่มสุดซ่าส์ที่อยากล่าสวาทสาวสวยขี้เหงาเปล่าเปลี่ยวอยู่คนเดียวลำพังล่ะจะทำยังไง!

(โหมดเพิ่งอ่านนิยายรักจากสำนักพิมพ์แจ่มใสจบไปสามเล่มรวด ยัยแอปเปิ้ลพัพฟ์ไม่น่าเอามาแนะนำเล้ยยย ฉันติดหนึบหนับเลยเนี่ย TOT)

โอ๊ะ! หรือจะจริง!!!

มีผู้ชายหล่อสุดๆ สะดุดสายตาฉันยืนอยู่หน้าประตูห้องของลีเทย์จริงๆ ด้วย =0= แต่ลักษณะหน้าตาท่าทางโดยรวมแล้วไม่น่าจะเป็นโจรแฮะ เพราะเขาดูเด็กกว่าฉันนิดหน่อย แต่หน้าใสมากกก ดวงตาเรียวคม ทรงผมสไลด์ ทั้งหัวยีให้ยุ่งเล็กน้อย รูปร่างสูง หุ่นดี ริมฝีปากบางเฉียบที่แม้จะบึ้งตึงนิดหน่อยแต่ก็น่ามองมาก อืม...ถ้าให้เทียบกับพวกหนุ่มๆ (7' s) แล้ว เขาถือว่าหล่อพอๆ กับแซทเทิลเลยนะเนี่ย บอกว่าเป็นน้องชายที่พลัดพรากจากกันก็ยังเชื่อ เพียงแต่ว่าอีตานี่ใบหน้าดูเป็นมิตรน้อยกว่า และท่าทางก็เหมือนจะยียวนกวนประสาทกว่า

ติ๊งต่อง~

ติ๊งต่อง~

ติ๊งต่อง~

และเสียมารยาทกว่าด้วย

บางทีเขาอาจจะเป็นนักร้องเกาหลีที่หลงทางผ่านมาก็ได้นะ นี่ถ้าฉันไม่ได้มีแฟนอยู่แล้วล่ะก็ พล็อตเรื่องแบบนี้ก็กุ๊กกิ๊กกรุบกริบอยู่ไม่น้อยเลยนะยะ นางแบบสาวสุดเซ็กซี่กับหนุ่มเกาหลีที่...

ติ๊งต่อง~

ติ๊งต่อง~

ที่ไม่มีมารยาท

"เฮ้! คนที่บอกว่าจะมาเปิดให้น่ะสะดุดตาตุ่มตัวเองตายไปรึยัง รอนานแล้วนะ!!!"

หยาบคายที่สุด! นี่ถ้าไม่เห็นว่าหน้าตาดีมีออร่าน่าคบหานะ แม่จะด่าให้เปิดเปิงวิ่งลงลิฟต์ร้องไห้ไปฟ้องแม่แทบไม่ทันเลยคอยดู!

"ยังไม่ตาย แต่ไม่เปิด" ฉันตะโกนตอบกลับไปพลางจ้องมองเขาผ่านตาแมวไปด้วย "นายเป็นใครฉันยังไม่รู้จักเลย จะเปิดให้เข้ามาง่ายๆ ได้ยังไง"

"ฉันก็ไม่รู้จักเธอเหมือนกัน!"

แหงสิยะ! ยังไม่ทันเห็นหน้าฉันเลยสักกระผีก ถ้าแค่ได้ยินเสียงแล้วบอกว่ารู้จักฉันเป็นอย่างดีล่ะก็ฉันจะพาเขาไปออกรายการคนอวดผีแข่งกับริว จิตสัมผัส!

"นายไม่จำเป็นต้องรู้จักฉัน แต่ฉันจำเป็นต้องรู้จักนาย เพราะนายมายืนกดออดอยู่ที่หน้าห้องฉันนี่!"

"แต่ฉันไม่ได้มาหาเธอ"

ฝ่ายตรงข้ามเริ่มทำหน้ามุ่ย เขาโยนกระเป๋าแบ็กแพ็กใบใหญ่สีนํ้าเงินเข้มลงพื้นดังโครม! แล้วเริ่มเอาเท้าเตะประตู

ปัง!

"เปิดสักทีเถอะ ร้อนจะตายแล้ว ง่วงมากด้วย"

ไอ้บ้านี่ต้องไม่คุ้นเคยกับคำว่ามารยาทแน่ๆ!

"ไม่เปิด ในเมื่อนายไม่ได้มาหาฉัน แล้วทำไมฉันจะต้องเปิดให้นายด้วย"

"แล้วนี่ไม่ใช่ห้องของพี่ลีเทย์รึไง! เขาไม่ได้บอกเธอเรอะว่าวันนี้ฉันจะมา"

ฮะ? อีตานี่นัดลีเทย่ไว้เหรอ แต่ตอนที่ลีเทย์พรวดพราดออกจากห้องไปก็ไม่เห็นบอกอะไรไว้เลยว่าจะมีใครมา บอกแค่ว่าจะออกไปประชุมด่วน หรือไอ้เจ้าหนุ่มนี่คือต้นเหตุที่เขาต้องรีบออกไปแบบนั้นกันนะ -O-

ติ๊งต่อง~

ติ๊งต่อง~

ติ๊งต่อง~

โอ๊ยยย...แค่เผลอตัวอยู่ในภวังค์ไม่ถึงสองนาที อีตานี่ก็กดออดรัวๆ ขึ้นมาอีกแล้ว หูฉันจะหนวกก็วันนี้แหละ ฮึ่ย! อ๊ะ! ใช่สิ แค่ดึงเครื่องรับสัญญาณเสียงออดที่เสียบอยู่ตรงข้างประตูออกซะก็สิ้นเรื่อง แค่นี้เสียงออดก็จะเงียบฉี่จนเสียชาติเกิดต้นตระกูลออดไปเลย สม!

กึกๆๆ-

คิๆ ฉันเห็นอีตาหน้าหล่อพยายามจะกดออดรัวๆ อีกครั้ง แต่คราวนี้กลับไม่มีเสียงอะไรดังขึ้นมาแม้แต่น้อย เขาทำหน้ามุ่ยหนักกว่าเดิม ก่อนจะเปลี่ยนมาเป็นใช้กำปั้นทุบแรงๆ ที่ออดแทน

ปึ้งๆๆ

"เฮ้ย! นี่เธอปิดเสียงออดงั้นเรอะ เสียมารยาทจริงๆ เลย จะให้แขกมายืนรอเป็นชั่วโมงๆ แบบนี้ไม่ได้นะ"

กล้าพูดคำว่าเสียมารยาท!!! นี่เขาเข้าใจความหมายของคำนี้จริงๆ หรือเปล่าเนี่ย น่าจะส่งกลับไปเรียนภาษาไทยใหม่ให้รู้แล้วรู้รอด แต่ดวงตาสีน้ำตาลอ่อนกับจมูกที่โด่งอย่างกับสันเขื่อนลำตะคองแบบนี้ไม่พ้นลูกครึ่งชาติใดชาติหนึ่งแน่ๆ

"โอ๊ย! พ่อคู้ณณณ มาเที่ยวทุบทำลายออดชาวบ้านเขาแบบนี้มารยาทดีแย่แล้ว นี่! จะบอกอะไรให้นะ นายเป็นแขกของลีเทย์ไม่ใช่แขกของฉัน เพราะงั้นก็รออยู่ตรงนั้นแหละ ไว้ให้ลีเทย์กลับมาต้อนรับขับไล่ เอ๊ย! ขับสู้นายเองก็แล้วกัน"

"แล้วเธอเป็นอะไรกับพี่ลีเทย์"

"ฉันก็เป็นแฟนเขาน่ะสิ"

"อ้อ! นางแบบโป๊น่ะนะ"

"นางแบบเฉยๆ ย่ะ

"แต่ฉันเคยเห็นเธอขึ้นปกหนังสือ ใส่ชุดเกาะอก แหวกนม แถมยังนั่งแหกแข้งแหกขาอยู่บนโซฟาสีแดงกับผู้ชายเปลือยด้วย นิตยสารอะไรนะ Freesex อะไรสักอย่างนี่แหละ"

"ไอ้บ้า! นั่นมันนิตยสาร Freestyle ต่างหาก!!! แล้วฉันก็แค่ใส่เสื้อเกาะอกสีแดงเพลิงแซมขนนกแบบเซ็กซี่ๆ นั่งเหยียดขายาวๆ บนโซฟาเหมือนนางพญาหงส์ ส่วนผู้ชายที่ถ่ายคู่กับฉันเขาก็แค่ใส่กางเกงยีนโชว์ขอบกางเกงใน แล้วก็เปลือยท่อนบนโชว์ซิกซ์แพ็กส์เท่านั้นแหละ ไม่ใช่หนังสือโป๊สักหน่อย! นายไม่เข้าใจแฟชั่น!"

"ถ้าฉันเป็นพี่ลีเทย์ ฉันจะไม่อนุญาตให้เธอถ่ายแบบนั้นเด็ดขาด"

"เขาก็ไม่อนุญาตหรอก แต่ฉันดันรับปากพี่เจ้าของนิตยสารเล่มนั้นไปแล้วก็เลยปฏิเสธไม่ได้ วันที่ถ่ายเขาก็ไปนั่งเฝ้า คอยควบคุมดูแลตลอดนั่นแหละ ไม่ต้องเป็นเดือดเป็นร้อนแทนหรอกน่า"

"โอเค แต่ตอนนี้ฉันเดือดและร้อนมาก ให้ตายเถอะ! ข้างนอกนี่ร้อนจนจะเป็นลมอยู่แล้ว ฉันยิ่งความดันต่ำอยู่ด้วย ถ้าเกิดฉันเป็นอะไรขึ้นมาล่ะก็เธอต้องรับผิดชอบ!"

เขาไม่ได้โกหกหรอก ข้างนอกนั่นร้อนมากจริงๆ ช่วงนี้เป็นช่วงซัมเมอร์ ขนาดอยู่ในห้องแอร์ตลอดเวลายังต้องเปิดยี่สิบเอ็ดองศาเลย ไม่งั้นเอาไม่อยู่ ใบหน้าหล่อๆ ของอีตานั่นเริ่มมีเหงื่อเม็ดเล็กๆ เกาะพราว ผมที่ตอนแรกดูเข้ารูปเข้าทรงกว่านี้ก็เริ่มจะยุ่งเหยิงแถมยังชื้นเหงื่อ...เอาจริงๆ เขาก็น่าสงสารนะ แต่เรื่องอะไรฉันจะต้องเปิดประตูต้อนรับคนที่ไม่รู้จักด้วยล่ะ แม้ว่าเขาจะอ้างว่ารู้จักกับลีเทย์ก็เถอะ แต่ใครๆ ก็พูดได้นี่นา...

"ถ้าฉันเปิดให้นายเข้ามาแล้วนายทำอะไรฉันล่ะ ใครจะรับผิดชอบ"

"ไม่มี..."

"พูดแบบนี้ยิ่งไม่เปิดไปกันใหญ่

"งั้นเธอก็โทรหาพี่ลีเทย์ซะสิ! บอกเขาด้วยว่าฉันชื่อเอ็กซ์คิว และฉันมารอนานมากแล้วด้วย เสียเวลาชะมัด!!!"

"ก็ได้ๆ ถ้าเขาอนุญาตให้นายเข้ามา ฉันก็จะเปิดให้ แต่พนันได้เลย ว่าเขาไม่ยอม!!!"

"โทรสักที! ฉันร้อนจนจะเป็นบ้าแล้วโว้ยยย^,,

"รู้แล้วๆ"

ฉันผละออกจากประตูห้องที่เอาตาไปแนบจนแทบจะได้เสียกับตาแมว แล้วเดินไปคว้าโทรศัพท์มือถือของตัวเองขึ้นมากดเบอร์ของลีเทย์

'หมายเลขที่ท่านเรียกไม่สามารถติดต่อได้ในขณะนี้^,

อ้าว ปิดเครื่องเหรอ หรือแบตฯ หมด หรือแอบไปหาสาวกันแน่!

หน็อย...โทรหาแซทเทิลแทนก็ได้!!!

(ฮัลโหลโยเกิร์ต)

ค่อยยังชั่ว...ติดต่อแซทเทิลได้แฮะ

"แซท...ขอฉันคุยกับลีเทย์หน่อยสิ ฉันโทรหาเขาไม่ติด"

(อ้อ! เพิ่งแยกย้ายกันเมื่อกี้เอง ลีเทย์คงกำลังลงไปหาเธอที่ห้องแล้วล่ะ มีธุระอะไรด่วนรึเปล่า)

"อ่า...งั้นไม่เป็นไร ขอบคุณมากนะ"

โอเค...อย่างน้อยอีตานั่นก็ไม่ได้ไปหาสาวที่ไหน แต่ก็ช่วยไม่ได้หรอกนะ ในเมื่อติดต่อลีเทย์ไม่ได้ ฉันก็ยังยอมให้ไอ้เจ้าเด็กลูกครึ่งไร้มารยาทนั่นเข้ามาเพ่นพ่านในนี้ไม่ได้เช่นกัน

"ฉันมีข่าวดีกับข่าวร้ายมาบอก" ฉันตะโกนออกไปข้างนอก กะระดับเสียงให้เขาได้ยินชัดๆ "อยากฟังข่าวไหนก่อนดีล่ะ"

เงียบ...

เสียมารยาทอีกละ คนพูดด้วยก็ไม่ยอมพูดด้วย ทีอย่างนี้ทำเป็นเล่นตัวนะยะ!

"นี่! ตับแตกตายไปแล้วรึไง ได้ยินมั้ยที่ฉันพูดน่ะ^,,

เงียบ...

เอ๊ะ...หรือว่าเขารอนานจนทนไม่ไหวชิ่งกลับไปแล้วหว่า ไหนลองส่อง ดูหน่อยซิ

หวาาา =0= ตายจริง ตายจริงๆ!!! อีตานั่นนอนคว่ำอยู่กับพื้น สภาพเหมือนเพิ่งโดนสิบล้อขับมาเหยียบร่างจนแบนแต๊ดแต๋ นี่เขาเป็นลมเป็นแล้ง ไปแล้วจริงๆ เหรอเนี่ย เอ๊ะ! เมื่อกี้เขาบอกว่าเป็นความดันต่ำใช่มั้ยนะ ซวย ล่ะสิ!

แอดดด~

ฉันรีบเปิดประตูอย่างเร็วแล้วกระโจนเข้าไปนั่งยองๆ ข้างๆ ร่างที่นิ่งสงบของเขาพลางเอามือจับที่แขนเขาแล้วเขย่าเบาๆ

"เอ็กซ์คิว...เอ็กซ์คิว"

เงียบ...

เขาดูเหมือนตายไปแล้วจริงๆ ด้วย โอ๊ย! ทำยังไงดี บาปฟรีไม่รู้ตัวเหรอเนี่ย ไหน...ลองเอามืออังที่จมูกดูซิ

ฟึ่บ!

อา...ดูเหมือนว่าจะหายใจแผ่วๆ อยู่นะ หรือฉันคิดไปเองก็ไม่รู้ ไม่ได้ๆๆ ต่อให้เขายังไม่ตายฉันก็ต้องเอาร่างเขาเข้ามาในห้องก่อน เผื่อถึงคราวซวยเขาเกิดตายขึ้นมาจริงๆ ฉันจะได้หาวิธีซ่อนศพได้อย่างแนบเนียนกว่านี้ หรือไม่...ลีเทย์ก็อาจจะมีความเห็นอื่นๆ เพราะงั้นขอโทษนะเอ็กซ์คิว...

ครืด...ครืด...

ฉันพยายามดันทุรังลากร่างของเอ็กซ์คิวให้เข้ามาในห้องทีละนิด จนตัวของเขาพ้นขอบประตูมาได้ ฉันก็ค่อยคว้าเอากระเป๋าของเขาเข้ามาด้วยพลางถีบประตูให้ปิดลง

ปึ้ง!

แฮกๆ -O-

เหนื่อยชะมัดเลย TOT รู้สึกเหมือนอยู่ในหนังฆาตกรรมยังไงก็ไม่รู้ นี่อาจจะเป็นส่วนหนึ่งของหกแพร่งเวอร์ชั่นเรียลลิตี้ก็ได้นะ แต่เอาเถอะ... อย่างน้อยตอนนี้ก็น่าจะไม่มีใครรู้ว่าฉันทำให้เขาตาย ไม่ได้ตั้งใจจริงๆ นะ ฮือๆๆ

กึก!

โอ๊ะ รู้สึกเหมือนว่าเขาจะเริ่มขยับตัวแล้วแฮะ ฉันหันไปนั่งจ้อง รอปาฏิหาริย์ ขอให้เขาฟื้นคืนชีพ และดูเหมือนว่าสิ่งศักดิ์สิทธิจะเข้าข้างฉันซะด้วย เอ็กซ์คิวค่อยๆ ลืมตาขึ้นแล้วหรี่ตามองฉัน จากนั้นเขาก็พึมพำเบาๆ

"เธอ..."

"หะ...หา =()="

โอ๊ย! ค่อยยังชั่ว เขายังไม่ตาย >_<

"ฉัน...ไม่ไหวแล้ว"

"เอาไงดีล่ะ" ฉันได้แต่เลิ่กลั่กมองไปมองมาทำอะไรไม่ถูก พอหันไปมองหน้าเขาอีกครั้งก็เห็นเขาเบนสายตาไปจ้องที่เตียง สงสัยคงอยากจะพักผ่อน "ไปนอนที่เตียงดีมั้ย^,,

"อืม^,,

"นาย...ช่วยตัวเองไหวรึเปล่า ฉันรับมือนายไม่ไหวแน่ๆ TOT"

"ก็พอไหว แต่เธอก็ช่วยฉันด้วยแล้วกัน"

"โอเคๆ^,,

ฉันเข้าไปพยุงร่างสูงของเอ็กซ์คิวให้ค่อยๆ ลุกขึ้น เขากลายเป็นผู้ชายบอบบางแบบนี้ได้ยังไงเนี่ย แตกต่างจากอีตาเสียมารยาทเมื่อก่อนหน้านี้ อย่างกับคนละคน

"ค่อยๆ นะ"

ชีวิตไม่เคยรู้สึกเกร็งขนาดนี้มาก่อน TOT เหมือนแบกรับความหวังของคนทั้งแผ่นดินเอาไว้ยังไงก็ไม่รู้ นี่ถ้าฉันทำเขาหลุดมือขึ้นมาอาจจะตายจริงได้น ะเนี่ย อ่อนปวกเปียกขนาดนี้น่ะ

"โอ๊ยยย!"

แง้ อีตานี่เหยียบเท้าฉันอ่ะ -O-

"โทษที...เธอเจ็บเหรอ"

"เจ็บน่ะสิ ตัวนายก็ไม่ใช่เบาๆ นะเนี่ย^,,

“จะถึงยังล่ะ”

ถามแบบนี้เพราะเขายังหลับตาอยู่ ดีนะที่เตียงไม่ได้อยู่ไกลมาก ไม่อย่างนั้นหลับตาไปพยุงกันไปแบบนี้มีหวังโดนเหยียบไปถึงกกหูแน่ TOT

"ใกล้แล้ว ค่อยๆ นะ"

อีกนิดเดียวเท่านั้น...อีกแค่ไม่ถึงห้าก้าว ห้า...สี่...สาม...สอง...

"หวาาา 0_๐"

"เฮ้ยยย =() = "

ฟุ่บ!

อย่างกับในนิยายรักเลยค่าาา แรงต้านทานของฉันหมดกะทันหัน อีตาบ้านี่หนักเกินไปจริงๆ แถมขาเขอก็ยังพันกันเป็นเปียพจมาน มันก็ล้มน่ะเซ่ หลังของเอ็กซ์คิวก็เลยพลิกลงไปแผ่หลาอยู่บนเตียงเต็มๆ โดยมีร่างของฉันทับลงไปบนอ้อมอกแข็งแรงของเขาอีกที แต่ที่แย่กว่านั้น...

"ทำอะไรน่ะ...โยเกิร์ต”

ละ...ลีเทย์กลับมาแล้ว แถมเขายังเห็นภาพที่น่าตื่นตาตื่นใจที่สุดในอินเตอร์พาร์กแห่งนี้แล้วด้วย >_<

ฉันนอนทับอยู่บนร่างของเอ็กซ์คิวอย่างแนบชิดสนิทเหมือนญาติ มือของฉันเกาะบ่าของเขาไว้อย่างแน่นหนา ส่วนมือของเขาก็โอบกอดฉันเอาไว้อย่างแนบแน่น...

นรกแตก TOT

 

(ติดตามอ่านต่อได้ในฉบับเต็ม)