Play Me Monster ผู้ชายคนนี้อันตรายสำหรับคุณ (ชุด monster)

'ผู้ชายเจ้าชู้รักใครไม่เป็นนอกจากตัวเอง^,

Playboy Monster
(ปีศาจจอมเจ้าชู้)

ซื่อเล่น ะ ซัมเมอร์ (Summer)

ซื่อจริง-นามสกุล ะ -
งานอดิเรก ะ ดูหนัง หาร้านอาหารใหม่ๆ
สีที่ชอบ : สีเทา
สีที่เกลียด : สีแดง สีเขียว
หงุดหงิดทุกทีเวลา...ถูกแดกตัน
ดีใจทุกทีเวลา...ซิการ์สติหลุด

รำคาญทุกทีเวลา...ซิการ์พูดครับๆ ตลอด มันน่าหงุดหงิด
อนาคตอันใกล้...มีเสน่ห์เหมือนทุกที :)

สิ่งที่เสียใจที่สุด...เคยตัดผมตามนิค คาร์เตอร์ เรื่องน่าอายที่สุด...ชอบแบ็กสตรีต บอยส์ อ้าว ฉันเพิ่งบอกไปเหรอ สุดท้ายน...Feel me ladies. :)

บทนำ

"ไอริน!"

"ระ...รุ่นพี่" ฉันอึกอักด้วยความตกใจเมื่อเจอรุ่นพี่ชมรมบาสเกตบอล มาดักตรงประตูทางออกหลังโรงเรียน นี่ฉันอุตส่าห์ใช้ทางออกด้านหลัง แล้วนะ เขารูได้ยังไงอีกเนี่ย

"วันนี้'ทำไมกลับเร็วจัง 0_0"

"ฉันมีธุระน่ะค่ะ" ฉันตอบห้วนๆ ก่อนจะขยับตัวไปทางขวา แต่เขา ก็ก้าวขาตามอย่างรวดเร็ว "งั้นให้พี่ไปส่งมั้ย :)"

"ไม่เป็นไรดีกว่าค่ะ พี่เทมส์กลับไปซ้อมบาสต่อเถอะค่ะ"

"ซ้อมเซิ้มอะไรกัน ไม่ต้องซ้อมก็ได้ ช่วงนี้ไม่มีแข่งสักหน่อย"

"แต่ฉันนัดเพื่อนไว้"

"นัดไว้ที่ไหนล่ะ เดี๋ยวพี่ไปล่งดีกว่า ไปคนเดียวมันอันตราย" อยู่กับ พี่น่ะสิอันตรายกว่าอีก

"ไม่เป็นไรค่ะ ฉันนัดกับเพื่อนไว้ เดี๋ยวเพื่อนมารับ"

"งั้นพี่ไปยืนรอเป็นเพื่อน"

"พี่เทมส์ไม่ต้องไปหาพี่เอมี่เหรอคะ" ฉันถามหน้าซื่อแบบสื่อความนัย พี่เทมส์ชะงักไปก่อนจะยิ้มเจื่อนๆ แหงสิ เพราะฉันยกซื่อของแฟนเขา ขึ้นมาพูดนี่ ผู้ชายอะไร ประสาทชะมัด แฟนก็มีเป็นตัวเป็นตนอยู่แล้ว ยังจะมาระรานคนอื่นอีก

"วันนี้เอมี่ไปกับเพื่อนน่ะ"

"งั้นพี่เทมส์ก็ควรไปส่งพี่เอมี่นะคะ"

"พี่อยากไปกับเธอมากกว่านี่ "มันไม่ถูกต้องนะคะพี่เทมส์ "แปลว่าถ้าพี่เลิกกับเอมี่ เธอจะตกลงเหรอ 0_0"

"เปล่า...เปล่าเลยค่ะผู้ชายอะไร คิดเข้าข้างตัวเองสุดๆ

"งั้น'จะ'ให้พี่ทำ'ไง เธอถึงจะยอมไปเที่ยวกับพี่เนี่ย "เอ่อ...ฉันว่า..." ฉันอีกอักและพยายามคิดหาทางออก "ฉันว่ามันคง เป็นไปได้ยาก เพราะฉันเองก็มีแฟนอยู่แล้ว"

"หา?"

"ค่ะ ฉันมีแฟนแล้ว" อ่า...เหตุผลนี้ล่ะ ท่าทางจะได้ผล "ตลกน่ะ พี่ไม่เห็นเคย'ได้'ยิน"

"ฉันไม่ชอบเอาเรื่องความรักของคู่ตัวเองไปป่าวประกาศ"

"แต่..."

"เอาเป็นว่าเราเข้าใจตรงกันนะคะ งั้นฉันขอตัว..."

"เดี๋ยวก่อนสิ^,, พี่เทมส์คว้ามือฉันเอาไว้ ฉันสะดุ้งและพยายาม สะบัดออก แต่เขาก็ไม่ยอมปล่อยมือง่ายๆ "มันเป็นไปได้ยังไงที่พี่จะไม่รู้

อะไรเลย เธอโกหกซะมากกว่ามั้ง"

"ถ้าฉันโกหกจริงๆ มันหมายความว่าอะไรเหรอคะ (' ')"

"หมายความว่าเธอไม่ชอบพี่"

■ะ)^,

"แต่...แต่มัน'ไม่'ใช่ประเด็นตรงนี้นี่ตกลงว่าเธอโกหกพี่จริงๆ

ใช่มั้ย^,,

"เปล่าค่ะ ฉันมีแฟนแล้วจริงๆ" ฉันยืนยันคำเดิม "ใคร เขาคนนั้นคือใคร เธอบอกพี่ได้นั้ยล่ะ^,,

"พี่ไม่รู้จักเขาหรอก"

"แค่บอกซื่อมา พี่อาจจะรู้จักก็ได้"

ฉันสบตาพี่เทมส์ที่ดูหงุดหงิดสุดๆ และพยายามไม่แสดงท่าทีตุกติก ออกไป ทีนี้จะเอาซื่อใครมาอ้างล่ะ พูดซื่อมั่วๆ ไปแบบนายสมหมายอะไร อย่างนี้พี่เทมส์คง'ไม่เชื่อแหงๆ

'ได้ยินข่าวรุ่นพี่เคธี่ถูกทิ้งแล้วรึยัง! 0_0'

'ว่าไงนะ รุ่นพี่เคธี่คนสวยน่ะนะ'

'ก็ใช่น่ะสิ ฝ่ายชายคือ...ซัมเมอร์...พี่ซัมเมอร์จาก Holy Cross

 University'

'คนที่นิสัยไม่ดี เจ้าชู้ๆ คนนั้นน่ะเหรอ -0-;;'

'สงสารพี่เคธี่เนอะ T^AT'

'แต่นั้นแปลว่าพวกเรามีสิทธิ์นะ 'นั้นสิ คิกๆ >_<'

บทสนทนาตอนพักกลางวันของข้าวสวยกับแมนดี้ดังขึ้นมาในหัวพอดี และฉันก็โพล่งออกไปอย่างไม่คิดหน้าคิดหลัง...

"ซัมเมอร์...เขาซื่อ...ซัมเมอร์" ฉันอยากจะถอนคำพูด แต่ก็สายไป ซะแล้ว พี่เทมส์ขมวดคิ้วไม่เชื่อสุดๆ ทว่าก็ยอมปล่อยมือฉันแต่โดยดี "ซัมเมอร์...คนที่อยู่มหาวิทยาลัยโฮลี่ครอสน่ะนะ"

อ้าว ดันรู้จักอีก

"เอ่อ...อือๆ                ฉันตอบแบบไม่เต็มปากเต็มคำ พร้อมกับมอง

หาทางหนีทีไล่ก่อนที่ตัวเองจะถูกซักไซ้มากไปกว่านี้ และเหมือนสวรรค์ เป็นใจ ยัยข้าวสวยเพื่อนซี้ก็โผล่มาพอดี

"ไอรีน อยู่นี่นี่เอง!! 0_0"

"ข้าวสวย U.U^,,

"อ้าว พี่เทมส์ สวัสดีค่ะ" ข้าวสวยหันไปยิ้มทักทายพี่เทมส์ก่อนจะ พูดต่อ "พี่เอมี่ตามหาอยู่น่ะค่ะ ะ)"

"อะ...อ้าวเหรอ" พี่เทมส์อึกอักๆ ก่อนจะหันมาสบตาฉันที่ยิ้มจนตาหยี ให้อย่างไร้กังวล

"พี่เทมส์รีบไปหารุ่นพี่เอมี่ดีกว่านะคะ เดี๋ยวฉันเองก็ต้องรีบไป เหมือนกัน"

"งั้นไว้พรุ่งนี้...เราค่อยมาคุยเรื่องนั้นกันใหม่นะ"

"ไม่เห็นมีเรื่องอะไรให้คุยเลยนี่คะ 0_0"

"แต่..."

"บายบาย-" ฉันยิ้มและโบกมือลาก่อนจะลากข้าวสวยเดินไปด้วยกัน ปล่อยให้พี่เทมส์ยีนเงอะงะงุ่นง่านอยู่คนเดียว จนเมื่อเราออกมาจากประตู ทางออกหลังโรงเรียนแล้ว ข้าวสวยก็รีบถามซักไซ้ใหญ่ "เกิดอะไรขึ้นเหรอ"

"เรื่องเดิมๆ น่ะสิ เธอมาทันเวลาพอดี เฉียดฉิวไปนิดเดียว" ฉัน ถอนหายใจเบาๆ และเดินเลี้ยวเข้าไปในซอยข้างโรงเรียนเพี่อจะไปโผล่ ที่ประตูหน้า "รุ่นพี่ผู้ชายคนนั้นน่ากลัวชะมัด เขารู้ใต้ยังไงว่าฉันอยู่ประตูหลัง

"ลัทธิน้อง'ไอรีนไง^,,

"ขนลุก          ฉันเบ้ปากใส่ก่อนจะรีบบ่นอุบอิบ "แล้วอ้างไปแบบนั้น

จะเป็นไรเปล่าก็ไม่รู้"

"อ้าง?"                                                                                                              

"คือ...เมื่อลี้พี่เทมส์เค้า...ตื๊อมากๆ"

"ก็ตื๊อมาตลอดสามเดือนแล้วนี่เนอะ -O-;"

"ฉันเลยบอกไปว่าฉันมีแฟนแล้ว"

"อ้าว เธอมีแฟนแล้วงั้นเหรอ 0_0 หนุ่มๆ ใจสลายแย่ แบบนี้ฉัน ต้องไปกระจายข่าว น้องไอรีนคนสวยมีแฟนแล้ว ข้าวสวยอย่างฉันจะได้ แจ้งเกิดบ้าง *0*"

"ฉันบอกแล้วไงว่าฉันอ้างไป... =_="

"อ้างอะไร

"ฉันบอกว่าฉันมีแฟนแล้ว และอ้างซื่อของคนคนหนึ่งไป" "ซื่อ?...ซื่อใคร 0_0"

ฉันไม่กล้าบอกเลยว่าใคร

"นิชคุณใช่มั้ย! 0_0"

"บ้าสิ            ยัยนี่ก็ช่างจินตนาการ "หัวข้อตอนพักกลางวันของเธอ

ยังไงล่ะ"

"โอบามา =0="

"บ้าไปกันใหญ่แล้ว TOT"

"ฉันจะไปรู้เหรอ ตอนพักกลางวันฉันพูดตั้งเยอะ "ซัมเมอร์"

"อะไรนะ"

"ซัมเมอร์...คนนั้นน่ะ^,,

"หา? -0-"

"ฉันรู้ ฉันมันแย่มากเลย T^AT"

"เธอกล้าดียังไงมาแย่งแฟนฉัน ยัยไอรีนนน- นึกว่าสวยแล้วจะทำไร ก็ได้งั้นเหรอ กรี้ดดด" ยัยข้าวสวยดีดดิ้นเหมือนฉันไปแย่งหนุ่มมาจากอก ทั้งๆ ที่จริงๆ แล้วฉันยังไม่ได้ทำอะไรเลย อีกอย่างเขาก็ไม่ได้เป็นอะไรกับ ยัยนี่ด้วย จินตนาการเยอะจริงๆ =_=

"ฉันแค่อ้างซื่อไปงั้น พี่เทมส์จะได้เลิกยุ่งกับฉันสักที"

"แล้วเขาฟังด้วยเหรอ หลงรักเธอซะขนาดนั้น"

"ไม่ฟังก็แย่แล้ว ฉันมีแฟนแล้วนะ เขาจะมายุ่มย่ามไม่ได้"

"ทีเขามีแฟนแล้วยัง..."

"เออ ช่างเถอะๆ ฉันต้องรีบไปแล้ว" ฉันก้มมองนาฬิกาก่อนจะรีบ เร่งฝีเท้าไปที่ริมฟุตบาธ ซึ่งนักเรียนคนอื่นๆ กำลังรอรถกลับบ้านอยู่ บางคนรอขึ้นรถบัส บางคนรอคนขับรถมารับ บางคนก็ขับรถออกมาจาก โรงเรียน ที่เอมิลี่ไฮสกูลนี่มีนักเรียนหลากหลายรูปแบบเลยล่ะ และฉันก็เป็น แบบที่กำลังมองหาแท็กซี่เพื่อจะนั่งไปทำงาน

"วันนี้มีก่ายแบบอีกแล้วเหรอ"

"ฟิตติ้งเลื้อผ้าที่ใช้ถ่ายเอ็มวีเพลงใหม่ของวงไนท์น่ะ^,,

"หา?"

"อะไรละ

"เธอได้เล่นเอ็มวีเพลงใหม่ของวงไนท์งั้นเหรอ ทะ...ทำไมไม่บอกกัน

TOT"

"อ้าว ฉันยังไม่ได้บอกเหรอ"

"ไอรีน เธอคิดจะแย่งผู้ชายไปจากฉันทั้งหมดเลยใช่มั้ย U.U^,,

"เปล่า...เปล่านะ :("

"ฮือออ ยัยใจมาร!"

"ถ้าฉันเจอจะขอลายเซ็นพวกเขามาให้เธอแล้วกัน "เพื่อนรัก!! >0<" เปลี่ยนสีหน้าเซียวนะ ฉันถอนหายใจก่อนจะ ซะโงกหน้ามองหาแท็กซี่ อ๋า อะไรกันเนี่ย มีคนรอเรียกแท็กซี่อยู่เยอะชะมัด แบบนี้ฉันจะหารถไปทำงานได้เมื่อไหร่เนี่ย

"เออใช่ เพื่อนพี่ชายฉันฝากมาขอลายเซ็นเธอด้วย"

"ฮะ เอาไปทำไม" ฉันหันไปถามด้วยหน้าตาม่นๆ ลายเซ็นฉันเนี่ยนะ "เขาไปเที่ยวญี่ปุ่นมา เจอบ้ายบิลล์บอร์ดตรงย่านซิบุยะเข้าเลย ตกหลุมรักเธอเลย =_="

"ป้ายนั่นไม่ได้ใหญ่อะไรเลยนะ -0-"

"ขอแค่ลายเซ็นก็ให้ๆ มาเหอะน่า!"

"ของพรรค์นั่นฉันไม่มีหรอก" ฉันตอบหน้าเหยเก เพราะฉันไม่มี                            

ลายเซ็นจริงๆ นี่นา ฉันไม่ใช่ดารา ไม่ใช่นักร้อง ไม่ใช่นางแบบอาชีพ

ด้วยซ้ำ แค่รับงานถ่ายโฆษณากับเป็นพรีเซ็นเตอร์ให้สินค้าบางอย่าง เท่านั้นเอง แถมผลงานพวกนั้นส่วนใหญ่ก็ไม่ได้ออกอากาศในไทยด้วย ซึ่งมันก็ดี เพราะทั้งญี่ปุ่นและเกาหลีจ่ายเงินหนักกว่าทั้งนั้นล่ะ แต่ได้เงินมาเท่าไหร่ ก็ไปจบลงที่ร้านอาหารของแม่อยู่ดี ฉันไม่สนใจข้าวสวยที่รบเร้าและหันไปมองหาแท็กซี่อีกรอบ แต่ ยังไม่ทันที่ฉันจะยื่นมือออกไปโบกรถ รถแท็กซี่ลีชมพูสดก็มาจอดเทียบ ริมฟุตบาธตรงหน้าฉันทันที

"อ่ะ นั้นไปสิ^,, ข้าวสวยรีบไล่

"แต่...ฉันยังไม่ทันโบกเลยนะ -O-;;"

"คนสวยใครๆ ก็อยากรับ รีบนั้นไปเหอะ เดี๋ยวก็ไปทำงานสายหรอก"

"แต่..."

"ไปๆๆ^,, ข้าวสวยรีบเปิดประตูรถและยัดตัวฉันเข้าไปนั่งข้างในทันที เล่นเอาคนอื่นๆ ที่ยืนรอเรียกแท็กซี่อยู่ถึงกับหันมามองฉันด้วยแววตา ไม่พอใจกันอย่างไม่ปิดบัง "แล้วอย่าลืมไปคิดหาลายเซ็นให้ตัวเองนะ"

"ฉันไม่..." ปึง!

"บายยย-" ข้าวสวยปิดประตูรถใส่ฉัน ทั้งๆ ที่ฉันยังไม่ทันตอบ อะไรเลย ฉันถอนหายใจเบาๆ ก่อนจะหันหน้าไปมองลุงคนขับแท็กซี่ หน้าตาใจดี

"หนูเป็นดาราเหรอ ลุงว่าแล้วเซียว พอเสี่ยวเข้าถนนเส้นนี้ ลุงมองเห็น หนูคนแรกเลยนะ 0_0"

"เปล่า...เปล่าหรอกค่ะ

"ไม่ต้องถ่อมตัวหรอก สวยขนาดนี้ไม่เป็นดาราก็บ้าแล้ว"

"เอ่อ...ไปที่สตูดิโอ X ตรงถนน J น่ะค่ะ^,, ฉันรีบเปลี่ยนเรื่อง และ หวังว่าลุงจะหยุดซมฉันได้แล้ว มันไม่น่าดีใจหรอกนะ รู้สึกประหลาดๆ ด้วยซา

"เห็นมั้ย ไปสตูดิโอ ดาราจริงๆ ด้วย!! 0_0"

...เฮ้อ ปวดหัวจริงๆ

(โปรดติดตามต่อในฉบับเต็ม)