ทาสหัวใจ

ภัทราพร |
22/07/2014

ทาสหัวใจ ชอบนิยายของนักเขียนท่านนี้มากค่ะมีความรู้สึกว่าวางพล็อตมาดีมากๆเลยค่ะแล้วก็ชอบการเขียนของคุณเสี่ยวเฟิงหลิงด้วยมีความรู้สึกว่าสำนวนในการแปลนิยายแนวมากกว่ารักของคุณเสี่ยวเฟิงหลิงนั้นสนุกค่ะสำนวนในการบรรยายไม่พร่ำพรรณามากจนเกินไปค่ะอ่านแล้วรู้สึกเพลินแล้วก็มีเสน่ห์มากๆค่ะทำให้เราลึกซึ้งไปกับการอ่านทุกบรรทัดเลยอ่ะค่ะชอบชอบพล็อตเรื่องนี้ค่ะมีความรู้สึกว่ามันพอดีและไม่เว่อเว้อจนเกินไปเคยอ่านนิยายมาเยอะนางเอก็เจอใสซื่อมาเยอะแต่เรื่องนี้นางเอกไม่ใส่ซื่อตรงไปตรงมาถึงแม้ว่าจะดูร้ายไปบ้างแต่เธอก็มีเสน่ห์ค่ะเราชอบพล็อตเรื่องนี้ค่ะคือมันเป้นความรักที่มีเหตุมีผลกว่าพระนางจะรักกันไปด้ก็ฝ่าฟันอุปสรรคร่วมกันมาเยอะเวลาทำอะไรก็มีเหตุผลรองรับอ่ะค่ะอ่านแล้วชอบทั้งเล่มเลยรู้สึกมีความสุขที่ได้อ่านนิยายเล่มนี้แถมหน้าปกก็สวยมากๆเข้ากับพล็อตเรื่องสุดๆคือนางเอกจะแบบมีเสน่ห์ร้ายๆหน่อยชอบบุคลิกนางเอกนะดูเป็นคนปากแข็งดีอ่ะไม่รู้ว่าจะพูดยังไงดีคือสนุกตั้งแต่ต้นยันจบเรื่องเลยค่ะชอบมากๆ ภาษาสวยตั้งแต่จนจนจบค่ะนิยายเรื่องนี้มีทุกอารมณ์เลยอ่านแล้วอินตามมากๆอีกทั้งภาษาที่ใช้ในการบรรยายก็สละสลวยอ่านแล้วเพลิดเพลินไปกับทุกบรรทัดเลยค่ะชอบพระนางคู่นี้มากๆมีความรู้สึกว่าเขาเป็นอะไรที่มากกว่ารักเป็นที่หาที่บอกเลยว่าคนเราจะอยู่ด้วยกันแค่รักอย่างเดียวคงยังไม่พอก็คงต้องอาศัยความเข้าอกเข้าใจกันด้วยชอบอ่ะค่ะคืออยู่เนื้อเรื่องไม่ได้เร็วจนเกินไปพระนางก็ฝ่าฟันอุปสรรคด้วยกันมาเราชอบแนวความคิดของคนแต่งที่เขาสื่อผ่านออกมาจากเรื่องนี้อ่ะค่ะเราอ่านแล้วเรายังได้แง่คิดอะไรเยอะแยะเลยบ่งบอกเลยคว่านิยายแนวมากกว่าไม่ได้มีแค่นางเอกร้ายหรือนางเอกใสซื่อแต่มันบอกอะไรที่มากกว่านั้นจริงๆอ่ะค่ะอยากให้แจ่มใสนำนิยายแนวมีแง่คิดหรือคติสอนแฝงเข้าไปในเรื่องมาแปลอีกอ่ะค่ะอย่างน้อยแค่อ่านก็ทำให้คนอ่านได้มีความสุขอ่ะค่ะอีกทั้งคืออย่างน้อยนิยายก็ไม่ใช่เป็นเพียงแค่นิยายแต่ก็ยังได้มีแง่คิดสอนคนอ่านด้วยในเรื่องของชีวิตคู่เพราะมันเป้นอะไรที่คือเรื่องจริงอะค่ะเลยรู้สึกว่าประทับใจเรื่องนี้มากๆอีกอย่างเลยคือพระเอกเรื่องดีก็ไม่ได้ดีเลิศอะไรมากมายแต่เขาก็แสดงออกว่ารักนางเอกมากอ่ะอ่านแล้วเรามีความรู้สึกว่ามันเป้นอะไรที่ใช่มากๆอ่ะค่ะประทับใจเรื่องนี้ตั้งแต่พล็อตเรื่องแล้วหน้าปกด้วยชอบมากๆอ่านแล้วไม่ผิดหวังค่ะ

chutarat |
01/09/2013

จูฝูเสี่ยวคณิกาอันดับหนึ่งแห่งเรือนไหมงามที่เจียงเป่ย ถูกเชิญตัวมางานเฉลิมฉลองของวัดเทพแห่งยาจากโรงยาอายุยืน กลางดึกคืนที่นางมาถึงโรงยาอายุยืน นางได้เดินออกมานอกห้องแล้วหลงทางไปทางคอกม้า นางได้พบบุรุษผู้หนึ่งกำลังแบกฟางอยู่ นางจึงเข้าใจว่าเขาเป็นคนเลี้ยงม้า เขาดูใสซื่อถูกใจนางยิ่งนักจนนางหวั่นไหวมอบจุมพิตแรกกับบุรุษ ให้กับอาฉีผู้นี้ ต่อมานางก็ได้ล่วงรู้ว่าแท้จริง อาฉีกลับเป็นนายคนหนึ่งของโรงยาอายุยืน นามเอ้อฉีเฟิง คืนนั้นเขาแค่ต้องการหลอกนาง เพื่อให้นางนำเขาไปพบกับตัวคนที่ซื้อตัวจวินจี้หวาคณิกาอันดับหนึ่งแห่งเจียงหนานไปเมื่อ 3 ปีก่อน ซึ่งก็คือหานชุนซู่นั่นเอง เขาได้เสนอที่จะตอบแทนนางอย่างงาม แต่เมื่อนางถามถึงเหตุผล เขากลับปฏิเสธที่จะบอก นางจึงได้ปฏิเสธข้อเสนอของเขาไปแล้วเดินทางกลับเรือนไหมงาม เขาก็ได้ตามนางมาแต่นางก็ไม่ได้ออกมาพบเขา แต่เมื่อได้ยินว่ามีคนสองคนมาพบเขาแล้วมีการโต้เถียงกัน นางจึงได้ตัดสินใจออกมาพบพวกเขา สตรีคนหนึ่งที่สวมเสื้อผ้าของบุรุษที่มาพบเอ้อฉีเฟิงกลับดีใจยิ่งที่ได้พบนาง เรียกนางว่าพี่เสียงเฟิ่ง บอกว่าท่าทางของนางเหมือนกับพี่สาวที่ชื่อเสียงเฟิ่ง สตรีคนนั้นเป็นศิษย์น้องเล็กของเขา บุรุษอีกคนคือศิษย์น้องสามของเขา เอ้อฉีเฟิงจึงได้เล่าให้นางฟังว่าเมื่อก่อนหัวหน้าป้อมสกุลชิวได้รับเขาเป็นศิษย์คนโต อาจารย์และอาจารย์หญิงของเขามีบุตรสาว 2 คนคือเสียงเฟิ่ง และอีกคนคือศิษย์น้องเล็กของเขา ป้อมสกุลชิวได้ทำการปศุสัตว์เลี้ยงม้า ซึ่งก็ได้เกิดพบว่ามีม้าหายไป ปรากฏว่าเป็นฝีมือของศิษย์น้องรอง อาจารย์ของเขาจึงได้ขับไล่ศิษย์น้องรองไป แต่ตอนที่ศิษย์น้องรองจะไปได้ขอให้เสียงเฟิ่งที่ตนเองหลงรักมาตลอดไปด้วย แต่นางไม่ยินยอมและปฏิเสธเขาต่อหน้าทุกคนเพราะนางปักใจกับเอ้อฉีเฟิง และบิดามารดาของนางก็ตั้งใจจะยกนางให้กับเอ้อฉีเฟิงซึ่งเป็นศิษย์คนโตอยู่แล้ว แล้วระหว่างที่เอ้อฉีเฟิงไม่อยู่ที่ป้อมสกุลชิว ศิษย์น้องรองได้ยกพวกมาหวังจะชิงตัวเสียงเฟิ่งไป แล้วได้สังหารศิษย์น้องสี่ไป ศิษย์น้องสามก็เสียโฉมจากไฟที่เผาไหม้ป้อมระหว่างช่วยศิษย์น้องเล็กไว้ ส่วนเสียงเฟิ่งที่พยายามปกป้องบิดามารดาไว้ก็ถูกฟันจนเสียโฉม จนศิษย์น้องรองไม่ต้องการนางอีก ก็ได้ถูกทิ้งให้สิ้นใจในกองเพลิง แล้วเอ้อฉีเฟิงก็ได้เบาะแสมาว่าคนที่อยู่กับหานชุนซู่ในการซื้อขายม้าคนหนึ่งคือคนของศิษย์น้องรองที่บุกเข้าไปปล้นฆ่าคนในครั้งนั้น เขาจึงต้องการพบหานชุนซู่ จูฝูเสี่ยวก็ได้รับปากที่จะให้เขาพบกับหานชุนซู่ แลกกับการให้เขาเป็นนายบำเรอของนางเป็นเวลา 3 วัน นางเอกของหนังสือเรื่องนี้ต้องบอกว่า ใจกล้า เจ้าชู้กรุ้มกริ่ม เป็นคนที่มั่นใจในเสน่ห์ของตัวเองมากๆ แต่ก็มีเสน่ห์ พระเอกจากที่ตอนแรกพบว่ามาหลอกนางเอกนึกว่าจะเป็นพวกเจ้าเล่ห์ แต่จริงๆก็เป็นคนซื่อจริงๆ ถึงโดนนางเอกกลั่นแกล้ง แต่ก็มีบุคลิกของผู้นำ แต่เพราะนางเอกเด่นเกินหน้าพระเอกเลยทำให้พระเอกดูเรียบๆไป อ่านแล้วชอบนางเอกมากกว่าพระเอกถึงนางเอกจะดูกล้าเกินไป แต่ก็จริงใจกับตัวเองและคนอื่น