ทนายเล่ห์รัก (มณีจันท์)

ฮีโรของอาชญากร

            บรรยากาศหน้าศาลอุทธรณ์ รัฐนิวยอร์ก เต็มไปด้วยบรรดา

สื่อมวลชนพร้อมอุปกรณ์ทำข่าวเต็มอัตราศึก เพื่อสัมภาษณ์จำเลย

ซึ่งขึ้นข่าวหน้าหนึ่งมาหลายครั้ง จากคดีพัวพันการฆาตกรรมและ

ยาเสพติด

ทว่าวันนี้ศาลตัดสินให้เขาพ้นผิด หลังการต่อสู้เป็นเวลาหลายปี

และเปลี่ยนทีมทนายความในครั้งที่สอง

บอดีการ์ดของ เทอเรนซ์ แบรนครอฟต์ ตามประกบนายจ้าง

ของตน ช่วยกันฝูงนักข่าวซึ่งกรูเข้าหาอย่างกระเหี้ยนกระหือรือ

แต่บางคนยังตาไวเห็นทนายความของเขาเดินหลบไปอีกทางกับชาย

สวมชุดสูทสีเข้มสองคนที่ข้ามถนนไปหารถซึ่งจอดรอรับ เลยรีบแยกตัว

ออกไปดักฝ่ายนั้นด้วย

“มิสเตอร์แบรนครอฟต์ วันนี้คุณรู้สึกยังไงบ้าง”

“ไม่เคยดีกว่านี้” แบรนครอฟต์ตอบ ตามองข้ามหัวนักข่าวไปหา

ดีเท็กทิฟ หรือนายตำรวจนักสืบหน้าตาเย็นชานามเจ้าหน้าที่ จอห์น

ซีเจล ผู้ทำคดีของเขาแบบกัดไม่ปล่อยซึ่งยืนดูห่างออกไป เหมือนยัง

อยากจองเวรเขาไม่เลิก

“คดีของคุณเคยแพ้ในศาลชั้นต้น วันนี้ที่ชนะได้เป็นเพราะ

ทนายความคนใหม่หรือเปล่า”

“วูล์ฟอาจจะเป็นทนายความที่เก่งกาจ แต่เขาช่วยให้ผมชนะคดี

ได้เพราะผมไม่ได้ทำอะไรผิด”

“คุณวางแผนจะฉลองชัยชนะวันแรกกับใคร”

 “ต้องเป็นครอบครัวอยู่แล้ว ผมมีกำลังใจต่อสู้เพราะมีภรรยา

กับลูกๆ คอยอยู่เคียงข้าง...”

“ไอ้ตอแหล!” เจ้าหน้าที่ซีเจลทำปากขมุบขมิบบ่นพึมเมื่อ

ได้ยินคำตอบจากคนถูกสัมภาษณ์ แม้จะอยู่ห่างออกมาพอสมควร

ทำให้พาร์ตเนอร์ หรือคู่หูของเขาที่ชื่อ รอดนีย์ เดรค หัวเราะ

“ข่าวว่าเมียเขากำลังเตรียมฟ้องหย่าไม่ใช่เรอะ”

“ชนะคดีอย่างนี้ แถมยังมีวูล์ฟเป็นทนายความให้อย่างนี้

น่าสงสารเธอ” สีหน้าของนักสืบหนุ่มใหญ่ไม่ใคร่สบอารมณ์เมื่อเอ่ยชื่อ

หัวหน้าทีมทนายความของแบรนครอฟต์

“พวกคณะลูกขุนกับผู้พิพากษาทำอย่างกับสาวกผู้ภักดีตอน

หมอนี่ขึ้นว่าความ”

สายตาของคู่สนทนาเหลือบไปยังร่างสูงของผู้ที่ตนกำลังเอ่ยถึง

ซึ่งกำลังเลี่ยงการตอบคำถามนักข่าวอยู่อีกฟากถนนก่อนเข้าไปในรถ

และเหมือนทนายความชื่อดังจะมีประสาทสัมผัสที่หกของพวกปีศาจ

เพราะอุตส่าห์หันมามองพวกเขาพลางส่งยิ้มยียวนให้ ก่อนประตูรถ

เมอร์เซเดส-เบนซ์คันงามจะปิดและแล่นออกไป

ตำรวจนักสืบคู่หูหันมามองหน้ากันเอง และซีเจลเอ่ยขึ้นก่อน

“ผมละเกลียดไอ้หน้าหล่อนี่จับใจ”

“แต่เราคงพูดไม่ได้ว่าเขามีดีแค่หน้าตา” เดรคขยับไหล่อย่าง

ปลงๆ ชื่อเสียงของคริสเตียน วูล์ฟ เจ้าของสำนักงานทนายความและ

ที่ปรึกษาทางกฎหมาย ‘เดอะวูล์ฟ’ เป็นที่เลื่องลือในนิวยอร์กและกลุ่ม

อิลิตหรือชนชั้นผู้นำ พวกเขารับทำคดีและดูแลกฎหมายธุรกิจให้บริษัท

จำนวนมาก ทั้งบริษัทสัญชาติอเมริกันและธุรกิจข้ามชาติหลายแขนง

ทั้งที่ยังก่อตั้งมาไม่ถึงสิบปีดี โดยชายหนุ่มวัยยี่สิบปีเศษในตอนนั้น

กลายมาเป็นหนุ่มฉกรรจ์สมฉายา ‘เดอะวูล์ฟ’ ในวัยสามสิบสามปี

ในวันนี้

บางคนคิดว่าเขาประสบความสำเร็จเพราะมี กอร์ดอน วูล์ฟ

บิดานักธุรกิจผู้ร่ำรวยคอยหนุนหลัง และได้เสน่ห์กับความหน้าตาดี

อย่างยิ่งมาจาก นาตาลี วูล์ฟ มารดาซึ่งเป็นดาวดวงเด่นผู้มีชื่อเสียง

ฉาวโฉ่ในอุตสาหกรรมภาพยนตร์ จนใครๆ พลอยรู้จักครอบครัวของเธอ

ไปด้วย แต่ความจริงก็คือ กรมตำรวจนิวยอร์กและดีอีเอไม่รู้เบื้องหลัง

ของ คริสเตียน วูล์ฟ ด้วยซ้ำ กระทั่งหลายปีก่อนเมื่อเขารับทำคดีให้

จอห์น รีเยส นักธุรกิจชาวอเมริกันเชื้อสายลาตินอเมริกา ซึ่งตำรวจ

เชื่อว่าเขาคือพ่อค้ายารายใหญ่ จนชายคนดังกล่าวหลุดคดีมาได้อย่าง

สวยงามไร้มลทิน

หน่วยปราบปรามยาเสพติดสหรัฐอเมริกาหรือดีอีเอถึงกับกุม

ขมับ เพราะไม่คิดว่าหลักฐานที่ตำรวจพยายามรวบรวมมาเป็นเวลา

หลายปีเพื่อโค่นล้มรีเยสจะพังลงอย่างไม่เป็นท่า

จากนั้นมาก็ดูเหมือนเขาจะได้รับความนิยมอย่างสูงเป็นพิเศษ

จากกลุ่มคนอย่างจอห์น รีเยส

“แบรนครอฟต์ชนะคดีนี้แล้ว ความเชื่อมโยงระหว่างเขากับคดี

ของเจเรมีจะยิ่งลดลง”

“คุณคิดว่าเขาเกี่ยวข้องกับคดีของคอร์เบ็ตจริงเหรอ” เดรคถาม

“แน่นอน” เจ้าหน้าที่ซีเจลพยักหน้ารับขรึมๆ

ด้วยข้อมูลซึ่งเขารับผิดชอบพื้นที่มาหลายปีเพื่อทลายแก๊งของ

นักค้ายาเสพติดรายใหญ่ซึ่งไม่เคยมีใครรู้จักตัวจริง ภายใต้ฉายา

‘เดอะ แชโดว์ เอ็มเพอเรอร์’ นายตำรวจเชื่อว่าทั้งจอห์น รีเยส, เทอเรนซ์

แบรนครอฟต์, อลัน เพเยอร์ และใครอีกหลายคนซึ่งเป็นผู้ต้องสงสัย

ล้วนมีความเกี่ยวข้อง และต้องเป็นองค์กรเดียวกัน

                “วูล์ฟทำคดีให้พวกนั้น คอร์เบ็ตจะตายฟรีหรือเปล่า”

“เขาเป็นตำรวจที่ดี ผมจะไม่ยอมให้เขาตายฟรี”

“นักข่าวเพื่อนของเขาก็คงคิดเหมือนคุณ” เดรคเหลือบตามอง

ซีเจลซึ่งเคยเป็นคู่หูของเจเรมี คอร์เบ็ต เจ้าหน้าที่มือดีของดีอีเอที่ถูก

ฆาตกรรมไปเมื่อหลายเดือนก่อน

เจเรมีเป็นพาร์ตเนอร์ของซีเจลมานาน ก่อนที่เขาจะถูกส่งไป

เป็นสายแฝงตัวทำคดีของ ‘เดอะ แชโดว์ เอ็มเพอเรอร์’ จนได้รับความ

ไว้วางใจจากแก๊งนี้ แต่วันหนึ่งเขาหายตัวไป ขาดการติดต่อจากหน่วยฯ

และพบศพถูกทำลายจำสภาพเดิมไม่ได้ จนต้องใช้วิธีตรวจดีเอ็นเอ

ในเวลาต่อมา

นับเป็นความสูญเสียสำคัญของหน่วยงานเพราะเขาเป็นตำรวจ

นักสืบฝีมือดี แต่ผู้ที่ได้รับผลกระทบทางใจมากกว่าใครคือคู่หูอย่าง

จอห์น ซีเจล ผู้ไม่เพียงแต่เป็นเพื่อนร่วมงานซึ่งคอยระวังหลังให้อีกฝ่าย

ทว่าครอบครัวของทั้งคู่ยังรู้จักสนิมสนมกันดี จนคอร์เบ็ตซึ่งยังโสดได้

เป็นพ่อทูนหัวลูกสาวของซีเจล

ความขมขื่นของซีเจลยังทำให้ความสัมพันธ์ระหว่างเขากับคู่หู

ใหม่ไม่ราบรื่นนัก แม้ไม่ถึงขั้นมีปัญหา

เจ้าหน้าที่เดรคเอ่ยถึง ‘นักข่าว’ เพราะหญิงสาวคนหนึ่งกำลัง

เดินเข้ามาหาพวกเขา

รูปร่างของเธอเพรียวและบอบบางแม้จะสวมเสื้อผ้าค่อนข้าง

หลวมล้าเทรนด์แฟชั่น มีกล้องตัวหนักคล้องคอ ติดป้ายชื่อผู้สื่อข่าว

หัวใหญ่ของหนังสือพิมพ์ในนิวยอร์ก โครงหน้าของเธอไม่โดดเด่นเมื่อ

แรกเห็น แต่เมื่อเธอส่งยิ้มน่ารักให้ ใบหน้าภายใต้กรอบแว่นหนาซึ่ง

กินเนื้อที่ไปเกือบครึ่งของหญิงสาวคนเดียวกัน กลับน่าดูเหมือนเป็น

คนละคน

“ฉันมองหาอยู่ว่าพวกคุณกลับไปหรือยัง”

“นักข่าวอย่างคุณน่าจะอยากทำข่าวแบรนครอฟต์กับวูล์ฟมาก

กว่าในเวลาอย่างนี้”

“ตากล้องของฉันอัดคำสัมภาษณ์ของพวกเขาไว้ให้แล้ว” เธอ

บอกอย่างไม่ใส่ใจ “พวกคุณพอมีเวลาหรือเปล่าคะ”

“เรากำลังจะกลับครับ” เดรคออกตัว

แต่ซีเจลกลับมองเธออย่างเป็นมิตร “คุณอยากถามเรื่องเจเรมี

เหรอ”

“ใช่ค่ะ เหมือนข่าวจะเงียบไปนาน”

“เพราะตำรวจแทบไม่มีหลักฐานอะไรน่ะสิ สาวน้อย”

“แล้วสารเคมีที่พบจากเสื้อผ้าของเขาล่ะคะ”

“คุณไปเอาเรื่องนั้นมาจากไหน” เดรคเลิกคิ้ว ตำรวจยังปิด

เงียบเกี่ยวกับหลักฐานที่เธอว่า เพราะยังอยากหาสิ่งที่แน่นหนาขึ้น

จนออกหมายค้นได้ “ผมคิดว่าเรายังไม่ได้รับการแนะนำตัว ถึงผมจะ

รู้จักคุณอยู่แล้ว”

“อเล็กซิสค่ะ...” ผู้สื่อข่าวสาวแนะนำตัวง่ายๆ พลิกบัตรผู้สื่อข่าว

ของตนให้เขาดู “เจเรมีเป็นเพื่อนของฉัน”

“รอดนีย์ เดรค ยินดีที่ได้รู้จักครับ ผมเป็นแฟนคอลัมน์ของคุณ”

ชายหนุ่มยื่นมือให้เธอจับ

“เจเรมีเป็นเพื่อนบ้านของอเล็กซิส แต่เป็นรุ่นพี่ของเธอสองสาม

ปี” ซีเจลซึ่งรู้จักเพื่อนสนิทของคู่หูดีช่วยขยายความ “สองคนนี้สนิทกัน

มาตั้งแต่เด็ก”

“เพราะอย่างนี้เอง คุณเลยสนใจทำข่าวของเขาเป็นพิเศษ”

เขาบอกได้เพราะติดตามบทความของเธอ

“ฉันให้ความสำคัญกับข่าวที่ทำเกือบเท่ากัน แต่ในฐานะเพื่อน

ของเจเรมี ฉันยอมรับว่าสนใจทำข่าวของเขาเป็นพิเศษ ถึงมันจะไม่ใช่

งานที่สนุกเลย” อเล็กซิสว่าเสียงอ่อน

“ผมเสียใจด้วย” เธอยิ้มให้เขาก่อนหันไปมองซีเจลเป็นเชิงอ้อนวอน “ฉันแค่

อยากรู้ว่ามันจะเป็นยังไง ถึงจะทำข่าวไม่ได้ก็เถอะ”

“ผมเห็นใจ แต่รออีกสักหน่อยเถอะ อเล็กซิส”

นี่แหละคือเหตุผลที่เธอตั้งใจมา เพราะตั้งแต่เจเรมีซึ่งเป็นทั้ง

เพื่อนและ ‘สาย’ ของเธอเสียชีวิต ข่าวฆาตกรรมของเขากับข่าวอลัน

เพเยอร์ก็หาได้ยากเย็น เพราะซีเจลไม่ค่อยให้ความร่วมมือจนผู้สื่อข่าว

สาวเริ่มทนไม่ไหว

เขาเคยเห็นเธอเป็นเพื่อนสมัยที่เจเรมียังอยู่ แต่กลับห่างเหิน

ออกไปมากในระยะหลัง

“ก็ได้ค่ะ เจเรมีเคยเห็นว่าฉันมีประโยชน์ ฉันอยากให้คุณนึกถึง

ฉันอย่างเดียวกันเพราะเขาเป็นคู่หูของคุณ…” ผู้สื่อข่าวสาวเหลือบมอง

พาร์ตเนอร์คนใหม่ของเขาแวบหนึ่ง

“อดีตคู่หูของคุณ”

“ผมรู้สาวน้อย เจเรมีชื่นชมคุณมาก”

“งั้นคุณคงไม่รังเกียจถ้าฉันจะโทร. หาเป็นการส่วนตัวบางครั้ง...

คุณด้วยนะคะ เจ้าหน้าที่เดรค” หญิงสาวกระวีกระวาดค้นนามบัตร

ของตนออกมายื่นให้เดรค แต่ส่งสายตาฝากความหวังไว้กับซีเจล

เป็นพิเศษ

“ไม่เลย” ซีเจลบอกแล้วอ้าแขนออก ดึงเธอเข้าไปกอดลูบหลัง

เบาๆ สองสามทีจึงปล่อยมือ

ต่อเมื่อหญิงสาวขอตัวเดินจากไป นายตำรวจหนุ่มใหญ่จึงหัน

ไปมองคู่หูซึ่งเอ่ยถาม

“ผมไม่ค่อยเห็นคุณเป็นมิตรกับพวกนักข่าวคนไหน”

“เจเรมีรักอเล็กซิส ผมยังเคยหวังว่าสองคนนี้จะสร้างครอบครัว

ด้วยกัน”

“คุณบอกว่าพวกเขาเป็นเพื่อนกัน?”

“แต่เธอมีความหมายกับเขามาก” ซีเจลเอ่ยแค่นั้น

            (โปรดติดตามต่อในฉบับเต็ม)