Ring! Ring! ชุลมนวุ่นรัก สายรัก(ลับ)พิเศษ
ประหยัด: 104.25 บาท ( 75.00% )
มีสินค้ามือสองอยู่จำนวน : 1 รายการราคา 70.00 บาท ซื้อสินค้ามือสอง
Quick View
เนื้อหาบางส่วน
บทนำ
หากคุณซื้เกียจจำเบอร์โทรศัพท์ที่เรียงสลับไปมาจนเวียนหัว...
หากคุณเชื่อว่าเบอร์โทรศัพท์ที่เหมาะกับวันเกิดของคุณมีผลต่อ
ชีวิตรัก...
หากคุณมีเงินเหลือเพืเอและรักในการเก็บสะสมหมายเลขสวยๆ ไว้ใน
คอลเล็กชื่น...
หากทั้งหมดที่เรากล่าวมา
คุณตอบว่า...ใช่
เราสามารถตอบโจทย์นี้ให้คุณได้
เพราะเรา...คือผู้นำอันดับหนึ่งในธุรกิจซื้อขายชิมเบอร์สวย
ที่จะเนรมิตเบอร์สวยให้คุณได้ตามที่คุณต้องการ
ขอให้ไว้วางใจในบริการของเรา
เรา...สัญญาว่าจะมอบความพอใจสูงสุดให้แก่คุณ
บริษัท เรียงเบอร์ จำกัด มหาซน
เรียกฉันว่า...น้องตอ =0=
เพราะโบราณเขาว่าไว้...
เป็นมนุษย์ สุดนิยม เพียงลมปาก
จะได้ยาก โหยหิว เพราะชิวหา
แม้นพูดดี มีคน เขาเมตตา
จะพูดจา จงพิเคราะห์ ให้เหมาะความ
อย่า...อย่าเพิ่งตกใจนึกว่าฉันหลุดมาจากหลุมยุคกรุงศรีอยุธยาหรือ อาณาจักรล้านนาที่ไหน แต่ฉันแค่รู้สึกว่าทุกครั้งที่อ่านกลอนบทนี้มันมีอะไร บางอย่างกระแทกลงที่กลางหัวใจสีดำดวงน้อยๆ ของฉันอย่างน่าประหลาด
เพราะจะว่าไป...ฉันเองก็ใช้ปากในการเจรจาหาเงินมาเนิ่นนาน หลายล้านปีแสง (เว่อร์ แล้วล่ะนะ
และนอกจากจะต้องใช้ปากแล้วก็ยังต้องใช้ความกะล่อน+ความ สตรอเบอรี่เช้าช่วยอีกต่างหาก
สงสัยกันแล้วใช่มั้ยล่ะว่างานที่ว่านั่นมันคืองานอะไร งานของฉันก็คือ...เป็นตัวกลางในการเจรจาขอซื้อเบอรโทรศัพท์ สวยๆ จากเจ้าของเบอร์เพื่อเอามาขายต่อให้กับพวกเศรษฐีที่เงินเหลือเยอะ จนไม่รู้จะเอาไปถมที่ดินส่วนไหนของประเทศไทยอีกดี ก็เลยเอามา
ละลายทิ้งเล่นๆ ด้วยการกว้านซื้อเบอร์โทรศัพท์สวยๆ ไปเก็บสะสมเพื่อ เสริมดวง หรือไม่ก็เอาไว้อวดซาวบ้านเพื่อโชว์ความกิ๊บเก๋ =0=
อันที่จริงลูกค้าของฉันก็ไม่ได้มีแต่พวกมหาเศรษฐีเท่านั่นหรอกนะ มีลูกค้าบางคนที่จัดอยู่ในขั้นอัตคัดขัดสนด้วยซํ้า แต่ก็อยากจะมีเบอร์สวย ไว้ใช้จนอุตส่าห์เจียดเงินค่าขนมอันน้อยนิดมาจ้างให้ฉันช่วยเจรจาขอซื้อ
เบอร์ที่เขาต้องการจากเจ้าของเบอร์มาขายต่อให้เขา
โดยราคาซื้อขายจะขึ้นอยู่กับความสวยของเบอร์ เซ่น ถ้าเป็นเบอร์ตอง (มีเลขซํ้าติดกันสามตัว) อย่างเซ่น 089-333-XXXX ราคาก็จะถูกกว่าเบอร์ ที่มีเลขซํ้าติดกันสี่ตัว อย่างเซ่น 089-XXX-3333
หรืออย่างเบอร์ 087-654-3210 (เห็นมั้ยว่าเบอร์มันลดลงมาเรื่อยๆ 10 เหมือนเวลาเรานับถอยหลังเลย) ก็จะแพงกว่าเบอร์ที่มีการเรียงเลขถอยหลัง
ลงมาเพียงแค่หกตัว อย่างเซ่น 087-654-3XXX
โดยปกติบริษัทของฉันก็จะมีเบอร์สวยไว้ขายลูกค้าอยู่แล้ว แต่ไม่รู้ว่า เพราะอะไรลูกค้าส่วนใหญ่มักจะไม่ค่อยสนใจเบอร์สวยที่บริษัทมีขายอยู่แล้ว ลูกค้ามักจะระบุเบอร์ที่พวกเขาต้องการมาให้และว่าจ้างให้บริษัทของฉัน ส่งตัวแทนไปเจรจาขอซื้อเบอร์จากเจ้าของเบอร์มาให้ โดยที่ลูกค้าพวกนี้ จะยอมทุ่มเงินไม่อั้น ขอเพียงเพื่อให้ได้เบอร์สวยตามที่พวกเขาต้องการ มีหลายครั้งที่เจ้าของเบอร์ไม่ยอมขายเบอร์ให้ฉันด้วยเหตุผลส่วนตัว สารพัดประการเกินกว่าที่จะเอามาสาธยายให้หมดได้ภายในหน้ากระดาษ เดียว -*-
และมีหลายครั้งที่ฉันเกือบจะหงายหลังตกเก้าอี้เมื่อได้ยินเหตุผลที่เขา ไม่ยอมขายเบอร์ให้ฉัน ไม่ว่าฉันจะพยายามเสนอเงินให้มากมายแค่ไหน ก็ตาม เพราะเหตุผลของเขามันปัญญาอ่อนเสียจนฉันเองยังนึกสงสัยว่า ตอนเด็กๆ แม่ให้เขากินอะไรเข้าไปถึงได้มีความคิดพิลึกๆ แบบนี้
มีเจ้าของเบอร์สวยคนหนึ่งไม่ยอมขายเบอร์ให้ฉันด้วยเหตุผลที่ว่า เขาไปดูดวงมาและหมอดูบอกว่าถ้าเขาเปลี่ยนไปใช้เบอร์อื่นที่ไม่ใช่เบอร์นี้ จะทำให้เขากลายเป็นหมันไปตลอดชีวิต -_-+ ซึ่งฉันมาแอบสืบรู้ทีหลัง ว่ามีบริษัทซื้อขายเบอร์สวยเจ้าอื่นมาเสนอราคาที่สูงกว่าให้เขาจนเขา ตัดสินใจจะขายเบอร์ให้กับบริษัทอื่น ทว่าสุดท้าย'ฉันก็ใช้ความสตรอเบอรี่ เอ่อ ไม่สิ -_-+ ใช้วาทศิลป์เจรจาขอซื้อเบอร์จากเขาได้เป็นผลสำแจ โดยเทคนิคของฉันก็ไม่มีอะไรมาก ขั้นแรกคือเสนอเงินก้อนโตให้ก่อน และ ถ้าเขายังไม่ยอมขาย ฉันก็จะพยายามงัดเรื่องโกหกออกมาจากสมองให้ มากที่สุดเพื่อโน้มน้าวให้เจ้าของเบอร์ยอมขายเบอร์ให้ฉัน -_- บางครั้ง
ก็ใช้มารยาหญิงล้านเล่มเกวียน ยาว่าล้านเล่มเกวียนจริงๆ เพราะ
ฉันมีสารพัดเทคนิคที่จะทำให้เจ้าของเบอร์ทั้งชายและหญิงตกหลุมพราง และยอมขายเบอร์ให้ฉันมานักต่อนักแล้ว และนั่นทำให้เพื่อนๆ ในบริษัท เรียกฉันว่าน้องตอ (คงไม่ต้องให้บอกหรอกนะว่าทำไมพวกเพื่อนๆ
ถึงเรียกฉันแบบนี้ แง-)
ในบริษัทฉันถือเป็นมือวางอันดับหนึ่งในการเจรจาขอซื้อเบอร์ไม่มี เจ้าของเบอร์คนไหนไม่ยอมขายเบอร์ให้ฉัน อาจจะมีพลาดไปบ้างแต่ก็ ถือว่าไม่มากสักเท่าไหร่เมื่อเทียบกับเพื่อนๆ คนอื่นที่มักจะทำงานพลาด มากกว่า'จะสำแจ
และทุกครั้งที่มีใครในบริษัทเจรจาขอซื้อเบอร์ไม่สำเร็จ บริษัทก็ จะล่งฉันไปแทนเพราะมั่นใจในความสามารถ (การตอ...) ของฉัน -_-๐ ส่วนเหตุผลที่ฉันทำงานสำเร็จทุกครั้งคงไม่ต้องให้บอกแล้วล่ะนะว่าทำไม = () = '
บริษัทพยายามจะตื๊อให้ฉันดร็อปเรียนชั่วคราวแล้วมาทำงานนี้แบบ เต็มเวลา แต่ฉันก็ตอบปฏิเสธไปและขอทำเฉพาะวันที่ไม่มีเรียนหรือหลัง เลิกเรียนเท่านั่น เพราะฉันรู้ดีว่าการศึกษาสำคัญยิ่งกว่าสิ่งอื่นใด แล้วที่ ฉันมาทำงานนี้ก็เพราะฉันต้องการเงินมาจ่ายค่าหน่วยกิต ไม่ได้จะเอาไป ช็อปปิงหรือเอาไปใช้ฟุ่มเฟือยอะไร เพราะฉันรู้ดี'ว่าการ'ใช้เงินฟุ่มเฟือยมัน จะล่งผลเสียยังไงต่ออนาคตของฉัน
หลายปีก่อนครอบครัวของฉันจัดได้ว่าอยู่ในขั้นมีอันจะกินเลยทีเดียว ทว่าก็เหม่อนโชคซะตากลั่นแกล้งเมื่อจู่ๆ บริษัทรับเหมาก่อสร้างของพ่อฉัน ก็เกิดมีปัญหาขาดสภาพคล่องทางการเงิน เนื่องจากภาวะการชะลอคัวทาง เศรษฐกิจของประเทศทำให้ฉันต้องมาตกอยู่ในสภาพคุณหนูตกยากอย่าง หลีกเลี่ยงไม่ได้ TOT
พ่อแม่ของฉันตัดสินใจย้ายไปอยู่ต่างประเทศเพื่อหางานทำและ หลบหนี้ไปในคัว =0 =
ส่วนฉัน (ซึ่งเป็นลูกสาวคนเดียวของครอบครัว) ก็ต้องออกไปหางาน พิเศษทำหลังเลิกเรียนเพื่อหาเงินมาจ่ายค่าเทอมที่เทียบได้กับเงินเดือนของ
นักศึกษาจบใหม่รวมกันสักหกเดือน -_-A เนื่องจากมหาวิทยาลัยที่ฉันเรียน เป็นมหาวิทยาลัย เอกซนที่มีซื่อ เสียงและได้รับการยอมรับเป็นอย่างมาก ไม่แพ้มหาวิทยาลัยดังๆ ของรัฐบาล ฉะนั้นค่าเทอมก็ย่อมต้องแพงเป็น ธรรมดา...
...เท่านั้นไม่พอ ฉันยังต้องทำเรื่องขอโอนหน่วยกิตจากคณะวิศวะฯ 12 คอมพิวเตอร์ไปอยู่คณะวิทยาศาสตร์คอมพิวเตอร์แทนเพื่อลดโหลดในการ
จ่ายค่าเทอม (คณะวิทยาศาสตร์ค่าเทอมมันถูกกว่าวิศวะฯ อ่ะนะ TAT) อีกด้วย ทั้งๆ ที่ฉันเองใฝ่ฝันอยากจะเรียนวิศวะมาตั้งแต่เด็กๆ อยากจะเป็น โปรแกรมเมอร์อนาคตไกลและสร้างผลงานโด่งดังไปทั่วโลกแบบบิลล์ เกตส์ (เพ้อเจ้อไปทั้ย =0 = ) แต่ถึงตอนนี้...ดูเหมือนว่าทุกสิ่งทุกอย่างที่ฉันฝัน เอาไว้จะไม่เป็นไปดังหวังลักเท่าไหร่ เพราะดูเหมือนว่าฉันจะมีแววได้ดี เพราะความสามารถ'ในการสตรอเบอรี่มากกว่าความสามารถทางด้าน คอมพิวเตอร์อ่ะนะ TAT
ปัจจุบันฉันยังคงใช้ชีวิตตามปกติเหมือนวัยรุ่นทั่วไป ตื่นนอน กินข้าว เช้าห้องเลกเซอร์ ทำงานพิเศษ กลับบ้าน ดูทีวี เล่นเน็ต เช้านอน ส่วน วันเสาร์อาทิตย์ก็ออกไปเจอลูกค้าและหาทางทำยอดขาย (เบอร์โทรศัพท์) ให้ได้มากที่สุด อาจจะมืนัดเพื่อนที่คณะไปดูหนังบ้างนิดหน่อยถ้าฉันไม่มี นัดกับลูกค้า
วนเวียนอยู่อย่างนี้ซาแล้วซํ้าเล่า ไม่มีอะไรแปลกใหม่เลยลักนิด
(• • )*
จนกระทั่ง...
สองวันที่ผ่านมานี้ฉันรู้สึกว่ามีอะไรบางอย่างไม่ชอบมาพากลเกิดขึ้น กับชีวิตของฉัน
เรื่องมันมีอยู่ว่า...
วันก่อน...มีอีเมลแปลกประหลาดล่งมาหาฉัน โดยเชียนบอกเป็น ทำนองว่าจะขอนัดเจอฉันเพื่อว่าจ้างให้ไปทำงานพิเศษงานหนึ่ง และไม่บอก รายละเอียดเลยลักนิดว่างานที่ว่านั่นมันคืองานอะไร
มีงานพิเศษจะให้เธอทำ ถ้าเธอตกลง เรานัดเจอกันได้เลย
ติดต่อฉันได้ที่อีเมลนี้ตลอด 24 ชั่วโมง
[email protected]. fh
วันต่อมา...ก็มีซองจดหมายสีทองมาสอดอยู่ที่หน้าประตูบ้านเช่า ของฉัน และนั่นทำให้ฉันแทบจะเป็นลมคาซองจดหมายสีทองนั้น เพราะ ข้อความในจดหมายระบุมาว่า...
เงินก้อนแรกสำหรับการเริ่มด้นที่ดีระหว่างเรา
หวังว่าเราจะได้ร่วมงานกันเร็วๆ นี้
[email protected]. fh
"0_0!"
ที่ฉันช็อกไม่ใช่เพราะข้อความนั่นหรอกนะ แต่เป็นเพราะไอ้เช็ค เงินสดหนึ่งแสนบาท! ที่แนบมาพร้อมกับจดหมายลึกลับนี่ต่างหาก
ให้ตายเถอะ- เงินแสนนี่ฉันต้องใช้เวลาหลายเดือนเลยนะกว่าจะ หาได้ ><ว<
จริงอยู่ว่าฉันสามารถขายเบอร์สวยให้กับพวกเศรษฐีได้ในราคาสูงลิ่ว แต่ต้องอย่าลืมว่าฉันได้ทำสัญญาตกลงกับทางบริษัทเอาไว้ว่าฉันจะได้รับ ส่วนแบ่งจากการขายเบอร์เพียงหนึ่งเปอร์เซ็นต์เท่านั่น YOY
นั่นเท่ากับว่าถ้าฉันขายเบอร์ให้เศรษฐีได้หนึ่งล้าน ฉันก็จะได้ส่วน แบ่งเพียงแค่หนึ่งหมื่น
แล้วเบอร์เบอร์หนึ่งกว่าฉันจะไปเจรจาขอซื้อจากเจ้าของเบอร์มาขาย ต่อให้ลูกค้าได้ บางทีต้องใช้เวลาเป็นเดือนๆ
โอย- เหมือนจะง่ายแต่จริงๆ แล้วมันไม่ง่ายเลยนะเนี่ย----------------- TWT
ฉันซักจะสงสัยซะแล้วสีว่าไอ้งานพิเศษที่ว่านั่นมันคืองานอะไร อ๋า- หรือว่าจะเป็นงานอย่างว่า 0_0H!
งานพิเศษที่ต้องใช้เรือนร่างอันแสนสะโอดสะองเหมือนนางละเวง
เข้าช่วยในการหลอกล่อเงินออกจากกระเป๋าลูกค้า 0_0H! โอว- ม่ายยย
ทำแบบนี้มันดูถูกกันเกินไปแล้วนะไอ้เสี่ยตัณหากลับ!!!
คิดว่าฉันจะยอมเอาเรือนร่างอันสวยสดงดงามเหมือนดอกลิลสี่แรกแย้ม ของฉันไปแลกกับเงินแสนของแกงั้นเรอะ! แบบนี้มันหยามกันชัดๆ เลย!
และเมื่อดูจากข้อความในจดหมายนั่นแล้ว ฉันก็รู้สึกได้เลยว่า 'ไอ้, เจ้าของอีเมล [email protected] นี่จะต้องเป็นผู้ชาย และต้องเป็นผู้ชายแก่คราวก๋ง! ที่ชอบกินเด็กเป็นกิจวัตรอย่างไม่ต้อง
สงสัย =0=
ว่าแต่...เขาไปเอาที่อยู่กับอีเมลฉันมาจากไหนกันเนี่ย โฮก- อย่าบอกนะว่าเขาสะกดรอยตามฉันมานานแล้ว! 0_0 คิดได้ตังนั่นฉันก็รีบเดินไปลงกลอนประตูกับหน้าต่างทุกบานในบ้าน เหมือนพวกที่ป่วยเป็นโรควิตกจริตอยู่ตลอดเวลา และยังไม่ทันที่ฉันจะได้ ไปนั่งสงบสติอารมณ์ เสียง'โทรศัพท์มือถือของฉันก็ตังขึ้น -J3
พร้อมกับหน้าจอที่ไม่ปรากฏหมายเลขใดๆ เลย ขึ้นแต่เพียงว่า private number
อะไรกันเนี่ย มีการ1ซ่อนเบอร์ไม่'ให้'ฉันรู้'ว่าเป็น'ไคร'โทรมาด้วยงั้นเรอะ ฉันว่าเรื่องนี้มันชักจะทะแม่งๆ แล้วนะเนี่ย >()<!
-J3
-J3
-J3
เสียงโทรศัพท์ตังซํ้าติดๆ กันอีกสามครั้งจนฉันเริ่มกลัวกับการโทรจิก ไม่ยอมเลิกราแบบนี้ -J3 -J3 -J3
โอย- อะไรของเขาเนี่ย โทรจิกอย่างกับเวลาจับได้ว่าแฟนมีกิ๊กยังไง
(โปรดติตตามต่อในฉบับเต็ม)
สุนทรภู่