ROMANTIC RAIN แหกกฎหัวใจยัยนางร้ายจอมมารยา!

1 รีวิว

รหัสสินค้า: 9786160608744
ผู้แต่ง: Hideko_Sunshine
ของหมด (ต้องการสินค้า)

ราคา: 189.00 บาท 47.25 บาท
ประหยัด: 141.75 บาท ( 75.00% )

มีสินค้ามือสองอยู่จำนวน : 3 รายการ
ราคา 80.00 บาท - 100.00 บาท
ซื้อสินค้ามือสอง Quick View

เพิ่มในรายการโปรด มีสินค้าชิ้นนี้ ต้องการขาย?

แลกสินค้านี้เป็น points
ขายสินค้ามือสอง

เนื้อหาบางส่วน

The Story of...

HURT...PAIN...PASSION...REVENGE...DESIRE...AND LOVE

'อยากให้ฉันกลับไปคืนดีกับเธองั้นเหรอ
ถ้าอย่างนั้นก็ลองไปกับไอ้เวรนั่นก่อนสิ
ฉันจะเปิดโรงแรมให้ ถ้าเธอเป็นผู้หญิงของมันแล้ว
ค่อยซมซานกลับมา...แล้วฉันจะพิจารณาดูอีกที!^,
...From Nine' to Laongfon'
บทนำ

The Beginning of PAIN STORY'

ถ้าพูดถึง 'ฤดูฝน^, คุณจะนึกถึงอะไร
ร่ม...เสื้อกันฝน...รถติด...พายุ...เสียงฟัาร้อง...หรือนํ้าท่วม?

แต่สำหรับฉัน...คงจะนึกถึง 'เขาคน'นั้น'

เจ้าของใบหน้าหล่อเหลาแสนเย็นซาและ'นัยน์ตาสีนั้าตาลลึกลับ
กับช่วงเวลาหนาวเย็นภายใต้ผืนทะเลในเวลาพลบคาที่ฝนตกหนัก
ฉันอยู่ในอ้อมแขนแข็งแกร่งของเขา
และริมผืปากของเรา...ลัมกัสกันและกัน...

เขาคนนั้น...เดินเข้ามาในชีวิตฉันในวันหนึ่งของฤดูฝน
และเขาซื่อ 'นายน์'

RAIN ROMANCE

ซ่า'ๆ'ๆๆ

"ละอองฝน! หยุดวิ่งเดี๋ยวนี้ เธอคิดว่าจะหนีฉันพ้นหรือไง!"

เสียงเข้มที่ตะโกนตามหลังไม่ได้ทำให้ฉันที่กำลังวิ่งอยู่ท่ามกลางสายฝน เทกระหน่ำบนถนนค่อนข้างเปลี่ยวหยุดวิ่งตามคำสั่งเลย ตรงกันข้ามฉัน กลับออกตัววิ่งอย่างไม่คิดชีวิตและไม่รู้จักเหน็ดเหนื่อย ถ้าฉันหยุดวิ่ง เมื่อไหร่ย่อมหมายถึงชีวิตของฉันกำลังจะก้าวขึ้นไปแขวนอยู่บนเส้นด้าย หมับ!

ทว่า...โชคร้ายกลับเป็นของฉันเมื่อเจ้าของเสียงนั้นวิ่งตามมาจนทัน และกระชากข้อมือฉันไว้ได้สำเร็จ ด้วยความหนาวเย็นและด้วยความ หวาดกลัวจึงทำให้ฉันตัวสั่นอย่างเห็นได้ซัด

แต่ 'อัษฎา^, ผู้เป็นพี่ชายบุญธรรมก็ยังไม่เปลี่ยนใจเลยลักนิดเดียว...

เจ้าของร่างสูงหนึ่งร้อยแปดสิบเซนติเมตรและใบหน้าคมคายจนได้

รูปจัดว่าเป็นชายหนุ่มหน้าตาดีคนหนึ่งกำลังกวาดสายตามองสำรวจฉัน

อย่างพอใจราวกับประเมินสินค้า เขาคงกำลังคิดในใจว่าน้องสาวบุญธรรม ซึ่งกำลังจะเป็นดาราดังที่มีทั้งลุคสวยและเซ็กซี่คนนี้คงสามารถปลดหนี้ให้

เขาได้

'ละอองฝนมีรูปร่างที่จัดได้ว่าเย้ายวนใจทั้งหน้าอกที่พอดิบพอดี เอว คอดกิ่วและสะโพกผาย เมื่อรวมกับส่วนสูงราวๆ หนึ่งร้อยหกสิบห้าเซนติเมตร และใบหน้างดงามทุกส่วน...ไม่ว่าจะเป็นนัยน์ตากลมโตสีนํ้าตาลหวานซึ้ง ภายใต้กรอบแพขนตางอนยาว จมูกโด่งรั้นจิ้มลิ้ม และริมฝีปากเย้ายวนใน ใบหน้ารูปไข่ซึ่งล้อมกรอบไว้ด้วยเส้นผมยาวสลวยสีแดงเข้มที่ทำให้เธอดู สวยหวานและเซ็กซี่เพิ่มขึ้นไปอีก

กล้าพูดได้เลยว่าไม่มีผู้ชายคนไหนกล้าปฏิเสธเธอแน่นอน!'

นั่นคือคำบรรยายถึงตัวฉันจากนิตยสารเล่มหนึ่งซึ่งเปิดตัวฉันสู่วงการ บันเทิงจนทำให้ใครต่อใครต่างสนใจ แน่นอนว่าเมื่อพี่อัษฎาได้อ่านนิตยสาร เล่มนั่น เขาจึงเริ่มมองเห็นคุณสมบัติเหล่านั่นและคิดจะทำชั่วๆ กับฉัน บัดซบที่สุด! เขาคงรอคอยเวลานี้มานาน พอมีโอกาสถึงได้กัดไม่ปล่อย เลย

"ปล่อยฉันนะ พี่บ้าไปแล้วหรือไง อยู่ๆ จะพาฉันไปเป็นของเดิมพัน ในคลับบ้าอะไรนั่นน่ะ พี่ก็รู้ว่าฉันเป็นดารา...ถ้าเป็นข่าวนั่นมาจะทำยังไง" ฉันตวาดพี่อัษฎาเสียงตังและพยายามสลัดมือเขาทิ้ง ทว่าสิ่งที่ฉันหวังกลับไม่เป็นผลเลย...

บ้าจริง! นี่ถ้าฉันไม่ฉวยโอกาสช่วงที่เขากำลังแวะเติมน้ำมันแล้วรีบ วิ่งออกมาก็คงถูกพาไปถึงที่ผับนั่นแล้วกระมัง แต่มันจะมีประโยชน์อะไร ถ้าฉันหนีมาแล้วถูกเขาตามมาจับตัวเอาไว้อีก

ถ้าไม่ติดว่าพี่อัษฎาเป็นลูกชายของผู้มีพระคุณ ฉันคงตบหน้าเขาไป แล้วที่มีความคิดชั่วๆ อย่างนี้ เขาหลอกฉันว่าอยากให้ออกมาช่วยเคลียร์ งานที่บริษัทเพราะพรุ่งนี้จะต้องมีการรับรองลูกค้า พนักงานที่มีอยู่ทำงาน ไม่ทัน ฉันจึงออกมากับเขา แต่สุดท้ายเขากลับตลบหลังด้วยการจะพาฉัน ไปเป็นของเดิมพันในผับ

แน่ล่ะ! พี่อัษฎารู้ว่าฉันกำลังจะด้ง...

พอเรียนจบฉันเริ่มเดบิวต์เป็นดาราหน้าใหม่ด้วยผลงานละครฟอร์ม ใหญ่ของทางซ่องสิบสาม ซึ่งกำลังออนแอร์อยู่ในปัจจุบัน ประกบคู่กับดารา คู่พระ-นางระดับแม่เหล็กของซ่อง และฉันก็ได้รับบทบาทสำคัญ แม้ว่า จะเป็นตัวร้าย แต่ก็ไม่ใช่ตัวร้ายกะโหลกกะลาสักนิด

ในตอนแรกมีคนสบประมาทฉันไว้มากมายตั้งแต่เปิดกล้องเลยด้วยซํ้า ว่าดาราหน้าใหม่อย่างฉันได้รับบทใหญ่ๆ แบบนี้ต้องใช้เส้นสายแน่ๆ แล้ว ก็ไม่มีทางที่ฉันจะทำได้ดีด้วย แต่เพียงแค่ตัวอย่างละครออนแอร์ออกไป ฉัน ก็สามารถพิสูจน์ไห้ทุกคนเห็นว่าฉันคือดาราเจ้าบทบาทคนหนึ่งที่มีอนาคตไกล นั่นทำให้ฉันกลายเป็นนักแสดง 'คลื่นลูกใหม่^, ที่น่าจับตามอง...

"ก็เพราะเธอเป็นดาราน่ะสิฉันถึงจะพาเธอไปด้วย" พี่อัษฎายิ้มหยัน และรวบมือฉันไว้แน่น เขาล่อลวงฉันออกมาด้วยถึงขนาดนี้แล้วคงไม่มีทาง จะปล่อยง่ายๆ "ยิ่งกำลังจะดัง ค่าตัวก็ยิ่งสูง!"

"เลว! พี่อัษฎายังมีความเป็นคนอยู่บ้างหรือเปล่า ฉันเป็นน้องสาว

พี่นะ"

"น้องสาวงั้นเหรอ...เธอเองก็รู้ดีอยู่แก่'ใจว่าอะไรเป็นอะไร ครอบครัว ฉันเนี้ยงเธอมา มีบุญคุณท่วมหัวเธอแค่ไหน...กับแค่เรื่องไปผับกับฉันแค่นี้ เป็นการตอบแทนผู้มีพระคุณไม่ได้เลยหรือไง"

"คนที่เลี้ยงฉันมาคือพ่อของพี่ต่างหาก...ไม่ใช่พี่!"

ตุบ!

พี่อัษฎาปล่อยข้อมือฉันแล้วตั้งท่าจะเปลี่ยนเป็นเข้ามาตะครุบตัวแทน ฉันต้องหาทางหนีให้ได้โซคดีที่วันนี้ฉันใส่กางเกงยีนขายาวพอดีตัวจึงสามารถ เคลื่อนไหวได้สะดวก ฉันตัดสินใจถีบเข้าที่ท้องของเขาแล้วรีบวิ่งหนีทันที "โอ๊ยยย ยัยบ้าเอ๊ย! เธอเจอดีแน่ยัยคนเนรคุณ!"

ขณะวิ่งหนีอย่างไม่คิดชีวิต ฉันได้แต่กัดริม'ฝีปากด้วยความเจ็บใจ ก็เพราะเป็นแบบนี้ไงฉันถึงตกเป็นเบี้ยล่างของพี่อัษฎาและยัย 'เพตรา^,น้องสาวของเขาหรือก็คือน้องสาวบุญธรรมของฉันอยู่ริ่าไป

ความจริงแล้วครอบครัว 'โรจน์อมรรัตน์' มีลูกชายเพียงคนเดียวก็คือ พี่อัษฎาซึ่งปัจจุบันอายุยี่สิบหกปีแล้ว เขาเป็นเจ้าของบริษัทรับออกแบบ

ตกแต่งภายในโดยมีคุณพ่อซึ่งเป็นนายตำรวจระดับสูงให้เงินทุนสนับสนุน แต่ถึงเขาจะอายุมากพอที่จะรับผิดชอบตัวเอง เป็นลูกตำรวจ แถมยังเป็น ถึงเจ้าของบริษัท...ทว่าเขายังติดเล่นการพนัน ไม่ว่าจะเป็นสนุกเกอร์ บอล หรือแม้แต่แข่งรถ หลายครั้งที่คุณพ่อต้องออกปากเตือนเขาอย่างอดรน ทนไม่ได้ เขาจึงเพลาๆ ลงบ้าง แต่ก็ยังไม่สามารถหยุดเล่นได้อย่างเด็ดขาด แล้วหลังจากที่ตระกูลโรจน์อมรรัตน์มีทายาทสืบสกุลหนึ่งคน คุณแม่ ก็เหมือนจะไม่สามารถมีลูกได้อีก ไม่ว่าจะพยายามเท่าไหร่ก็ไม่มีทีท่าว่า จะสำเร็จเลย แต่ทั้งสองท่านอยากได้ลูกสาวอีกลักคนจึงตัดสินใจรับเด็กจาก สถานเลี้ยงเด็กกำพร้ามาเลี้ยงซึ่งก็คือฉันนั่นเอง ตามลักษณะผิวพรรณที่ ออกสีนํ้าผึ้งอ่อน'ไส นัยน์ตาโตคมรี และจากคำบอกเล่าของท่าน เหมือน ว่าฉันน่าจะเป็นคนใต้นะ พวกท่านรักและเอ็นดูฉันซึ่งตอนนั่นมีอายุได้ สามขวบเหมือนลูกแท้ๆ ทว่าหลังจากนั่นไม่นาน...คุณแม่ก็ตั้งครรภ์ลูกสาว สมปรารถนาซึ่งก็คือเพตรานั่นเอง

นัจจุบันเพตราอายุสิบเก้าปี เธอเป็นสาวสังคม สวยสะพรั่ง และเป็น ที่ภูมิใจของทั้งคุณพ่อกับคุณแม่ไม่แพ้ลูกชายที่เปี่ยมไปด้วยรูปทรัพย์อัน สมบูรณ์ แม้ว่าฉันอาจมีความสวยไม่ได้น้อยไปกว่าลูกสาวตัวจริง

แต่...ยังไงฉันก็เป็นได้แค่เพียง 'ลูกลี้อิจฉา^, หรือ 'ลูกนอกไล้^, อยู่ดี ที่สำคัญฉันไม่เคยได้รับการยอมรับให้อยู่ในฐานะสมาซิกอีกคนหนึ่งของ ครอบครัวจากทั้งสองพี่น้องโรจน์อมรรัตน์เลย หมับ!

"ปล่อยฉันเดี๋ยวนี้นะ! ปล่อย!" ฉันร้องเสียงด้งหลังจากที่ถูกคว้าตัว ไว้ได้อีกครั้ง คราวนี้พี่อัษฎาอุ้มฉันจากทางต้านหลังจนเท้าลอยพื้นซึ่งทำให้ ฉันหนีไปไหนไม่ได้เลย "ช่วยด้วย! ใครก็ได้ช่วยฉันที!"

ฉันทั้งตะโกนทั้งดิ้นสุดชีวิต แต่พี่ชายบุญธรรมจิตใจต่ำช้าก็ทำหูทวนลม เหมือนไม่ได้ยิน เขาอุ้มฉันเดินกลับไปที่รถอย่างรวดเร็ว ดับความหวังที่ จะหนีรอดของฉัน'ไห้ริบหรี่ลงเรื่อยๆ โชคร้ายจริงๆ ที่ถนนสายนี้ค่อนข้าง เปลี่ยวมากจึงแทบจะไม่มีใครผ่านไปผ่านมา ทว่า...!

"ถ้าผู้หญิงไม่เต็มใจก็ปล่อยเขาไปไม่ดีกว่าเหรอ..." เสียงเข้มของใคร คนหนึ่งเอ่ยขึ้นขณะที่เจ้าของเสียงเลื่อนกระจกรถยนต์จากัวร์สีดำลงอย่าง ช้าๆ ในตอนที่พี่อัษฎาอุ้มฉันมาจนถึงรถยนต์สีขาวสุดเท่ของเขาแล้ว "หน้า อย่างแกไม่น่าจะอดอยากจนหาผู้หญิงไปนอนด้วยสักคนไม่ได้นะ"

"เรื่องนี้ไม่เกี่ยวกับแก อย่ายุ่งดีกว่า...นายน์"

พี่อัษฎาพยายามด้นร่าง'ฉันเข้า'ไป'ในรถ แต่ฉันก็ด้านทานแรงไว้สุดกำลัง ฟังจากคำพูดที่ทั้งสองคนคุยกัน ฉันมั่นใจว่าพวกเขาต้องรู้จักกันมาก่อน ทว่าฉันไม่แน่ใจนักว่าผู้ชายที่ซื่อ 'นายน์^, จะมีความเป็นคนมากพอที่จะ ช่วยเหลือฉันได้มั่ย เขาเป็นพวกเดียวกับพี่อัษฎาหรือเปล่า แต่การที่เขา ออกปากให้พี่อัษฎาปล่อยตัวฉันไปในตอนแรกก็น่าจะบอกได้ว่า...เขามี ความเป็นคนมากกว่าพี่ชายชั่วๆ ของฉันมาก

"ช่วยฉันด้วย! พี่อัษฎาจะพาฉันไปเป็นของเดิมพัน ฉันไม่เต็มใจจะไป ด้วยลักนิด เขาหลอกฉันมา!" ฉันตะโกนบอกและมองใบหน้าหล่อเหลาแสน เย็นซาของนายน์อย่างอ้อนวอน

"ยัยนี่เป็นเด็กอุปการะในบ้านฉัน นี่เป็นเรื่องในครอบครัวที่คนนอก ไม่ควรเสนอหน้าเข้ามาแล่" พี่อัษฎาบอกด้วยเหตุผลที่ทำให้ใครก็ไม่อยาก เข้ามายุ่ง "แต่ถ้าสนใจยัยนี่ล่ะก็...เจอกันที่ G CLUB ก็ได้นะ"

"นายน์! ช่วยฉันด้วย! ช่วยด้วย!" ฉันได้แต่ตะโกนเรียกผู้ชายคนนั้น อย่างสิ้นหวังเมื่อถูกพี่ชายบุญธรรมดันเข้าไปในรถจนสุดแรง ฉันจึงไม่อาจ จะต้านทานกำลังได้ ส่วนนายน์ก็ขับจากัวร์สุดหรูของเขาออกไปโดยไม่ปราย สายตามามองฉันอีกเลยแม้แต่หางตา ฉันทั้งห่อเหี่ยวและสิ้นหวังจนไม่รู้ จะทำอย่างไรต่อไป

หมอนั่นไม่คิดจะช่วยฉันลักนิดเลยหรือยังไงกัน!

G CLUB

ที่นี่เป็นคลับใต้ดินสไตล์ตะวันตก ตกแต่งดูดี ร้านกว้างพอสมควร และมีเก้าอี้ทรงสูงหน้าเคาน์เตอร์บาร์อยู่ตรงกันข้ามกับเวทีเล่นไลฟ์ ระหว่าง เคาน์เตอร์บาร์กับเวทีไลฟ์คั่นด้วยพื้นที่กว้างที่มีโต๊ะสี่เหลี่ยมตั้งอยู่หลายตัว

(ติดตามต่อได้ในฉบับเต็ม)

อ่านต่อ »

รีวิว (1)

เขียนรีวิว

ภัทราพร | 1 รีวิว

24/07/2014

ROMANTIC RAIN แหกกฎหัวใจยัยนางร้ายจอมมารยา! นิยายเรื่องนี้เป็นผลงานของพี่โอ๋มาแบบพล็อตสไตล์เดิมเลยแต่ชอบมากค่ะเพราะพี่โอ๋มีแนวการเขียนที่เป็นของตัวเองไม่เหมือนใครเลยติดตามผลงานของพี่โอ๋เรื่อยมาค่ะชอบผลงานของพี่โอ๋ทุกเรื่องเลยค่ะโดยเฉพาะคาแร็กเตอร์ของตัวละครชื่นชอบทุกเล่มเลยค่ะติดตามนิยายพี่โอ่แบบติดตามมาตั้งแต่เล่มแรกๆอ่ะบอกเลยเพราะตอนแรกนี่ไปอ่านในเวปไซน์เด็กดีมาก่อนแล้วพอรู้สึกชอบก็เลยมาซื้อเก็บแทบทุกเล่มไม่ค่อยเบื่อคาแร็กเตอร์พระเอกนางเอกของพี่โอ๋นะเพราะเราคิดว่านักเขียนแต่ละท่านเขาก็มีสไตล์งานเขียนเป็นของตัวเองอ่ะอยู่ที่ว่าคนอ่านจะเลือกอ่านของใครมากกว่าซึ่งเราติดตามผลงานของพี่โอ๋มาแทบทุกเล่มเลยแล้วก็ติดตามผลงานของนักเขียนท่านอื่นด้วยเลยรู้สึกว่าชอบแล้วก็อ่านนิยายได้หลากหลายแนวค่ะนิยายเรื่องนี้พระเอกโหดอ่ะแก้แค้นนางได้เจ็บแสบมากอ่านแล้วแอบหมันไส้พระเอกนะสงสารนางเอกเล็กน้อยแต่นางเอกเรื่องนี้ก็น่ารักมากอ่ะอ่านแล้วหลงรักเลยแถมอ่านๆไปก็ได้ฟินกับฉากน่ารักโรแมนติกของพระนางด้วยเราชอบนะเราว่านิยายเรื่องนี้สไตล์เรื่องก็คล้ายๆเรื่องอื่นของพี่โอ๋ด้วยอ่ะแต่ก็ชอบเพราะชอบพระเอกสไตล์นี้อยู่แล้วอ่านแล้วมีความรู้สึกว่าพระเอกปกป้องนางเอกได้อ่ะชอบมากอ่ะแค่หน้าปกก็เอาใจไปเลยแบบว่าหน้าปกเรื่องนี้สวยแล้วก็น่าอ่านมากเห็นแล้ววิ่งเข้าใส่เลยพอรู้ว่าพี่โอ๋เขียนนิยายเรื่องนี้เราก็ไม่อะไรมากเพราะคิดว่าพี่โอ๋เขียนนิยายสนุกอยู่แล้วอ่ะค่ะก็เลยซื้อมาอ่านเลยแอบติดตามอ่านไนเวปมาบ้างอ่ะแต่ก็ไม่มากเพราะว่าอันที่จริงชอบอ่านในเล่มมากกว่าขี้เกียจติดตามในเวปนิยายเรื่องนี้เนื้อหาและความสนุกของเรื่องเอาใจเราไปเลยเพราะเราประทับใจมากนางเอกแอบน่าสงสารเล็กน้อยแต่พระเอกก็รักนางเอกมากและนางหล่อเหลือทนฮ่าๆๆๆอ่านแล้วชอบอ่านเรื่องนี้เราว่าพล็อตเรื่องนี้มาทุกอารมณ์อ่ะแอบดราม่าเล็กน้อยแต่ก็มีความสุขด้วยมีฉากโรแมนติกปะปนอะไรประมาณนี้เรียกได้ว่ามาทุกอารมณ์เท่าๆกันไม่ขาดหายเลยรู้สึกว่าไม่เสียดายเงินที่ซื้ออ่ะค่ะนิยายพี่โอ๋ที่เคยอ่านม่ไม่ผิดหวังสักเล่มอ่ะค่ะด้วยความที่ชอบนิยายสไตล์นี้อยู่แล้วสำหรับเราก็เลยเฉยๆอ่านได้หมดเพราะพระเอกนางเอกน่ารักกุ๊กกิ๊กไปเราก็เบื่อเหมือนกันก็เลยเลือกที่จะอ่านนิยายหลายๆแนวมากกว่าเชื่อว่าพี่โอ๋ต้องออกนิยายสนุกๆแบบนี้มาเรื่อยๆอีกอย่างเลยพี่โอ๋เขียนนิยายที่แบบเป็นผู้ใหญ่อ่ะค่ะไม่เด็กจนเกินไปอายุเยอะก็อ่านได้เราเลยชอบเป้นพิเศษภาษาและสำนวนสละสลวยดูเป็นผู้ใหญ่ภาษาไม่วัยรุ่นจนเกินไปสำหรับเราๆว่าภาษาในการบรรยายแนวการเขียนของพี่โอ๋เป็นอะไรที่เวิคมากๆเพราะนิยายของพี่โอ๋ด้วยแหละทำให้เราติดสำนวนแบบผู้ใหญ่ๆ