Pink Romeo วายร้ายหน้าใสหัวใจสีชมพู (ชุด Romeo)

Here we are, Romeo!

PART II

Interviewer ะ สวัสดีค่ะทุกๆ คน สบายดีนะคะ ลูแปง ะ ครับ สบายดีมากๆ

Interviewer ะ ฉบับแรกที่สัมภาษณ์ไปนั้นได้กระแสตอบรับที่ดีมาก เลย เราเลยเปิดโอกาสให้ผู้อ่านทางบ้านส่งคำถามเข้ามาถามหนุ่มๆ โรมิโอ กัน ทุกคนพร้อมจะตอบคำถามกันแล้วใช่มั้ยคะ ©

ลูแปง : (นิ่ง)

ชินเชีย (เล่นพีเอสพี)

รันเวย์ : (คุยโทรศัพท์)

จาร์ฟา : (หลับ)

Interviewer ะ (ไม่สนใจ) เริ่มกันที่คำถามจากคุณไอริณเสยนะคะ อยากถามลูแปงว่าระหว่างผู้หญิงฉลาดกับผู้หญิงสวยจะเลือกอะไรคะ อืม... เป็นคำถามที่น่าสนใจทีเดียวนะคะ

ลูแปง : (นิ่งคิดสักพักก่อนจะตอบ) ตามหลักการแล้ว ขึ้นซื่อว่าผู้หญิง

ก็น่ารำคาญหมดแหละครับ ไม่ว่าจะฉลาดหรือสวยก็น่ารำคาญเท่าๆ กัน ถ้าเลือกได้ผมขอเลือกคนที่ไม่น่ารำคาญแล้วกันครับ ©

Interviewer ะ มาต่อกันที่คำถามจากคุณมิวนะคะ ถามรันเวย์ว่า คิดว่าตัวเองมีดีอะไรผู้หญิงถึงได้มาชอบ อืม...นั่นสิคะ คิดว่ามีดีอะไร รันเวย์ ะ (กดวางโทรศัพท์และยิ้มกว้างทันที) ถามใหม่ว่าผมมีอะไร ตรงไหนที่ผู้หญิงจะไม่ซอบดีกว่านะครับ a_a+

Interviewer ะ ทำนองว่าเพอร์เฟ็กต์ทุกอย่างจนผู้หญิงต้องหลงรัก อะไรแบบนั่นเหรอคะ

รันเวย์ : แน่นอนสิครับ AA

Interviewer ะ (ทำหน้ามีน) โอเคค่ะๆ คำถามนี้จากคุณบ๊วยนะคะ ฝากมาถามหนุ่มๆ โรมิโอว่าคิดยังไงกับคำว่าพรหมลิขิตคะ

 รันเวย์ : เรื่องบังเอิญ

จาร์ฟา : เรื่องงี่เง่า

ชินเชีย : เรื่องโรแมนดิก

ลูแปง : เรื่องไม่จริง ©

Interviewer ะ คำตอบสมเป็นลูแปงมากๆ เลยนะคะ                          และ

อีกคำถามจากคุณป็อป ถามว่าถ้าไม่มีหลักการในโลก ลูแปงจะทำยังไงคะ ลูแปง ะ ก็กำหนดหลักการขึ้นมาเองใหม่ทั้งหมดไงครับ © Interviewer ะ ภาวนาอย่าไหโลกต้องมีวันนี้นแล้วกันนะคะ =_=; และคำถามต่อจากผู้อ่านค่ะ จากคุณตุ๊กนะคะ ถาม'ว่าลูแปงกับรันเวย์คิด ยังไงที่จาร์ฟากับชินเชียชิงมีแฟนตัดหน้าพวกคุณ รันเวย์ ะ ยินดีครับ ©

ลูแปง : รู้สึกว่า...เพื่อนของตัวเองช่างโง่เง่าจริงๆ อะไรทำนองนั้น

₁

Interviewer ะ หมายความว่ายังไงที่ว่าโง่เง่าคะลูแปง

ลูแปง : คนฉลาดที่ไหนจะเอาหัวใจตัวเองไปฝากไว้กับคนอื่นล่ะครับ

ผมคนหนึ่งล่ะที่ไม่มีความคิดโง่ๆ แบบนั้น จาร์ฟา : จะคอยดู

ชินเชีย ะ เฮอะ ฉันจะรอเหยียบยาแกคนแรกเลยเมื่อวันนั้นมาถึง

ลูแปง : (หน้านิ่ง)

Interviewer ะ คำถามสุดท้ายแล้วค่ะ คุณน้ำถามว่าทำไมพวกคุณ ถึงได้ชอบกีฬาผาดโผนต่างๆ ในที่นี้หมายถึงชินเชียชอบสเก็ตบอร์ด รันเวย์ ชอบโรลเลอร์เบลด จาร์ฟาชอบแข่งรถ และลูแปงชอบแข่งมอเตอร์ไซด์ เริ่ม ที่จาร์ฟาก่อนเลยก็ได้ค่ะ

จาร์ฟา : คือ...ผมชอบความเร็วอยู่แล้วและคิดว่ารถคงจะปลอดภัย ที่สุดสำหรับกีฬาท้าความเร็วแบบนี้ ก็เท่านั้นแหละครับ =_=

รันเวย์ : ผมว่าโรลเลอร์เบลดมันเท่ดี สาวไหนเห็นเป็นต้องหลง ทุกราย AA

ชินเชีย : ผมเล่นมาตั้งแต่เด็กแล้ว ไม่แน่ใจเหมือนกันแฮะว่าเริ่มต้น ได้ยังไง แต่เหมือนว่าคนเล่นก่อนจะเป็นพี่ชายและเพื่อนๆ ของพี่ชาย ผม เห็นว่ามันเท่ดีก็เลยเริ่มหัดเล่นบ้าง ไปๆ มาๆ เล่นเก่งกว่าพี่แล้วล่ะตอนนี้

A_A

ลูแปง : เพราะว่ายังไม่มีใครเลือกมอเตอร์ไซด์ ผมเลยเลือก ทุกคน ก็น่าจะรู้ว่าผมไม่ชอบอะไรที่ซํ้ากับใคร

Interviewer ะ หวังว่าทุกคนที่ล่งค่าถามเข้ามาจะได้รับค่าตอบที่

น่าพอใจกลับไปนะคะ ส่วนอันนี้เป็นค่าถามจากดิฉันเองค่ะ อยากทราบ

ว่าแต่ละคนมองความรักไว้ยังไงบ้างคะ ขอสั้นๆ ได้ไจความนะคะ

รันเวย์ : ความรักคือ...จูบดีๆ มั้งครับ >_<

ชินเชีย : ทำไมต้องจูบวะ รันเวย์ : ก็คนรักกันไง =_=

ชินเชีย : มีแต่แกเท่านั้นแหละที่คิดอะไรแบบนี้ ฮู่ววว! ความรัก สำหรับผมคือความเข้าใจ (แม้ปัจจุบันนี้จะไม่ค่อยเข้าใจกับคนที่คบอยู่ เท่าไหร่ก็ตามเถอะ) -0-;

Interviewer ะ จาร์ฟากับลูแปงล่ะคะ

ลูแปง : ความพึงพอใจ...ของผมเอง ©

จาร์ฟา : ความบ้าบิ่น

Interviewer ะ ค่ะ งั้นขอจบบทสัมภาษณ์สั้นๆ ง่ายๆ เลยแล้วกัน นะคะ สำหรับผู้อ่านทางบ้านที่อยากส่งคำถามเข้ามาก็สามารถส่งมาได้ที่ [email protected] ค่ะ ยินดีรับพิจารณาทุกคำถามนะคะ ขอบคุณ หนุ่มๆ โรมิโอและผู้อ่านทุกท่านค่ะ หวังว่าจะได้เจอกันอีกในไม่ข้านี้นะคะ สวัสดีค่ะ (-A-)

Yeah, because

I can see US holding hands

Walking on the beach, our toes เท the sand

I can see US on the countryside

Sitting on the grass, laying side by side

You could be my baby, let me make you my lady

Girl, you amaze me

Ain't gotta do nothing crazy

See, all I want you to do is be my love[1]

เพราะว่า...

ฉันเห็นภาพเราสองคนจับมือกัน

เดินเล่นตามชายหาดและปล่อยให้เท้าจมอยู่กับผืนทราย

ฉันเห็นภาพเราสองคนไปเที่ยวแถวชนบทด้วยกัน

นั่งอยู่บนผืนหญ้าและนอนเคียงข้างกัน

เธอจะเป็นที่รักของฉัน ขอให้ฉันได้ทำให้เธอเป็นผู้หญิงของฉัน

ที่รัก เธอทำให้ฉันทึ่ง

ฉันไม่ได้คิดจะทำอะไรบ้าๆ

แต่ทั้งหมดที่ฉันต้องการจากเธอคือให้เธอมาเป็นคนรักของฉัน

ฉันยืนรอแฟนสุดที่รักอยู่ข้างหน้าหอนาฬิกาตรงลานอเวนิว ตอนนี้ อากาศเย็นมากแล้วแต่เขาก็ยังไม่มาซะที ฟินส์ไปไหนนะ เฮ้อ...นี่มัน วันเกิดฉันแท้ๆ -O-;;

ฉันหยิบโทรศัพท์'ขึ้นมาโทรหาเขา และเมื่อเขารับสาย ฉันก็รีบใส่

ทันที

"อยู่ไหนแล้วฟินส์ ฉันมายืนรอนานมากๆ แล้วนะ! ถ้าจะมาสายก็โทร มาบอกหน่อยได้มั้ย อากาศก็เย็น'จะตายแล้วเนี่ยยย >_<"

(เพ...ฉันขอโทษนะ...)

"ฉันรู้แล้ว นายจะมาสายใช่มั้ย (ไม่ใช่ เพ คือ...ฉัน...ฉันไปไม่ได้...)

"อ้าว -0-!"

(ขอโทษนะเพ ฉันหมุนเงินไม่ทันจริงๆ ฉัน...)

"อะไรหมุนเงินไม่ทัน วันเกิดฉันแค่เลี้ยงก๋วยเตี๋ยวก็¹ได้ =_="

(ไม่ใช่เพ คือ...ฉัน...ฉันขอโทษนะ!)

แล้วฟินส์ก็กดตัดสายไปเลย อะไรกันเนี่ย ฉันจะไปเข้าใจได้ยังไง! ฉัน กด'โทรหาเขาอีกรอบแต่ก็พบว่าเขาปิด'โทรศัพท์ไปแล้ว เป็นบ้าอะไรฮะ ฉัน โมโหแล้วนะ! -_-A จึ๊กๆ

ใครบางคนสะกิดไหล่ฉัน และพอฉันหันไปก็เจอกับ...อะ...อาร์มี่

๐_๐

เฮ้ยยย- เขาคือหนุ่มหล่อโฉดโหดมหาประลัยของ Holy Angel High School เลยนะ >_<! ว่าแต่คนหล่อเลวอย่างเขาจะมามีธุระอะไร กับฉันล่ะ

"สวัสดี เธอคือแฟนของฟินส์ใช่มั้ย"

อาร์มี่! อาร์มี่กำลังคุยกับฉัน 0_0

 "ใช่

"งั้นไปกันได้แล้วล่ะ A_A"

"ไป...ไปไหน 0_0" ฉันถามด้วยความตกใจเมื่ออยู่ๆ เขาก็ลากแขน

ฉันไป

"ไปทำตามข้อตกลงของฉันกับพิเนสไง"

"ข้อตกลงอะไร ฉันไม่รู้เรื่อง ปล่อยนะ!" ฉันพยายามดิ้นแต่ว่าเขา ฉับแขนฉันไว้แน่นมาก

"ฟินส์ยืมเงินฉันไปตั้งแต่สองเดือนก่อน มันไม่มีเงินใช้คืนก็เลยล่งเธอ มาเป็นของกำนัลแทนเงิน"

"ว่าไงนะ! 0_0"

"ได้ยินไม่ผิดหรอกสาวน้อย แฟนคนดีของเธอน่ะหาเงินไม่ทันจนถึง กับต้องล่งเธอมาแทนเงิน"

"เขา...เขาไม่มีทางทำแบบนั้นหรอก นายกำลังหลอกฉันใช่มั้ยอาร์มี่!"

"เธอรู้จักฉันด้วยเหรอ"

"ใช่ นายเป็นคนดัง"

"ดังทางไหน

"ดังทางหล่อ โหด โฉด ชั่วมาก และนายก็ชั่วจริงๆ!"

ฉันตะคอกใส่และเอากระเป๋าในมือตีเขาแรงๆ แต่หมอนั้นกลับปิดมัน ออกอย่างง่ายดายแถมหัวเราะอีกต่างหาก

"เธอน่ารักดีนะ ฉันชอบ"

"นายจะพาฉันไปไหนเนี่ย^,,

ฉันถามเมื่อเห็นคนขับรถของเขาเปิดประตูรถรออยู่ และเขาก็ทำท่า เหมือนจะยัดฉันเข้าไปในรถด้วย "ไปคอนโดฯ ฉันไง"

"เฮ้ย! นายทำแบบนี้ไม่ได้นะ ฉันจะแจ้งตำรวจ!"

"ได้ แต่ต้องหลังจากที่เธออยู่ในห้องฉันทั้งคืนแล้วนะ"

"กรี้ดดด! ปล่อยนะ!"

"นี่! แฟนเธอล่งเธอมาแล้ว ช่วยหุบปากและไปกับฉันอย่างสันติได้มั้ย

"ไม่! ฉันไม่เชื่อว่าฟินส์จะทำแบบนั้น นายต้องโกหกฉันเพื่อหา ข้ออ้างลากฉันไปด้วยแน่ๆ นายแอบชอบฉันใช่มั้ยล่ะ

"ฮ่ะๆ เธอนี่ตลกจัง ใช่ ฉันชอบเธอ เพราะฉะนั้นฉันถึงยอมให้ฟินส์ เอาเธอมาแลกกับเงินห้าหมื่นยังไงล่ะ"

"ไม่จริง! ปล่อยนะๆๆ" ฉันตีแขนเขาแรงๆ แต่เขาไม่สะทกสะท้าน และลากฉันไปถึงประตูรถจนได้ คนขับรถทำหน้านิ่งและผายมือต้อนรับ เฮ้ย ฉันจะต้องขึ้นรถไปกับหมอนี่จริงๆ เหรอ 0_0 "ไม่ๆๆ ปล่อยน้า—"

"นี่ หยุดดิ้นได้หรือยัง ถึงฉันจะชอบเธอแต่ฉันซักจะรำคาญแล้วนะ

- _-A"

"รำคาญก็ปล่อยฉันไปสิไอ้ชั่ว!"

"ใช่ ฉันชั่ว แต่คนที่ชั่วกว่าฉันน่ะคือแฟนเธอ!"

"ฟินส์ไม่ได้ทำแบบนั้นแน่ นายอย่ามาโกหก!"

"งั้นถ้าหมอนั้นทำล่ะ"

"ฉันจะยอมไปกับนายเลยเอ้า!" ฉันพูดอย่างมั่นใจ "ก็ได้ ตกลงตามนั้นนะ" เขาแค่นหัวเราะก่อนจะปล่อยแขนฉัน ฉัน จึงสะกัดแขนและลูบข้อมือน้อยๆ เพราะเขาบีบมันจนแดงไปหมดแล้ว บ้า เอ๊ย!

"โทรศัพท์" เขาแบมือที่ใส่ถุงมือหนังสีดำ (ใส่ทำไม -O-;;) แล้ว คนขับรถก็วางโทรศัพท์มือถือเครื่องบางสีเงินลงบนมือเขา และหมอนั้น ก็กดโทรออกหาใครบางคน...

ระหว่างที่เขายืนรอสาย ฉันก็ลอบสังเกตและเพิ่งเห็นว่าเขาใส่เสื้อโค้ต สีดำที่มีเฟอร์สีเดียวกัน หมอนี่เป็นผู้ชายจริงหรือเปล่า ทำไมแต่งตัวจัดกว่า ฉันอีก แต่ก็ดูตีนะ ฉันเถียงไม่ลงจริงๆ ว่าถ้าเขามาจีบฉันดีๆ ฉันอาจจะยอม คบกับเขาก็ได้ แต่ลากมาแบบนี้นี่...ป่าเถื่อนเกินไป ฉันรับไม่ได้ "สวัสดีฟินส์"

(l*%A&()

"ใช่ แฟนแกน่ารักอย่างที่แกบอกจริงๆ"

(โปรดติดตามต่อในฉบับเต็ม)