Fake Virgo จะหลอกหรือร้าย...สุดท้ายก็รัก (ชุด Prince of Zodiac : So Hot)

ชื่อ : จักรพรรดิ โชติช่วงชัชวาล

ชื่อเล่น : เคนเนดี้ (เคน)

วันเกิด : 17 กันยายน

ราศี : กันย์

กรุ๊ปเลือด : B

อาชีพ : นักศึกษา/ธุรกิจส่วนตัว

สีที่ชอบ : ขาว ดำ เทา

อาหารโปรด : ของเผ็ดทุกชนิด

สถานที่โปรด : ครอบครัวชอบไปที่ไหนก็จะชอบที่นั่นไปด้วย

ของที่มักพกติดตัวเสมอ : ความมั่นใจ

สเป็กสาวในฝัน : ไม่กะเกณฑ์ แค่รู้จักตัวเองและรู้จักตัวตนของผมก็พอ

นิยามความเป็นตัวเอง : มีกฎระเบียบในตัวเอง รักความสะอาด ดูแลตัวเอง ชอบที่จะเรียนรู้และรักความสงบ

บทสัมภาษณ์

ได้สัมภาษณ์หนุ่มๆ มาก็หลายราศีแล้ว จะพลาดราศีนี้ไปก็ดูจะไม่ยุติธรรม แถมราศีนี้ยังเป็นราศีที่มีคนกล่าวขวัญถึงกันอย่างหนาหูในเรื่องความหล่อและความสามารถ =0= วันนี้เราจึงมีโอกาสได้สัมภาษณ์หนุ่มราศีกันย์แล้ว

ในขณะที่กำลังเฝ้ารอและจินตนาการไปเรื่อยๆ ว่าหนุ่มราศีกันย์คนนี้จะเป็นอย่างไร ก็อดไม่ได้ที่จะต้องเสิร์ชอินเตอร์เน็ตแล้วกดคำว่า 'ราศีกันย์^, ขึ้นมาเปิดอ่าน ส่วนใหญ่แล้วจะบรรยายเกี่ยวกับหนุ่มราศีนี้ไว้ว่าเป็นพวก จอมเนี้ยบ มีระเบียบวินัยในชีวิต ทำอะไรมีแบบแผน รอบคอบ และร่ำรวย และเท่าที่ได้ข้อมูลมาจากสำนักพิมพ์ว่าหนุ่มราศีกันย์ที่กำลังจะมาพบเรา ในวันนี้เป็นหนุ่มที่ประสบความสำเร็จตั้งแต่อายุยังน้อยๆ นั่นก็ดูเหมือนจะค่อนข้างตรงกับลักษณะราศีที่ว่าเป็นส่วนใหญ่จริงๆ ชักอยากเห็นแล้วสิว่าหนุ่มราศีกันย์ที่เราเฝ้ารอเป็นใคร >_<

และแล้วเวลานั้นก็มาถึง ชายหนุ่มผู้สวมเสื้อเชิ้ตสีขาวแขนยาวที่กระเป๋าและตะเข็บเสื้อเป็นสีดำแลดูทันสมัยแปลกตาเดินเข้ามาหาพร้อมด้วยรอยยิ้มที่ทำเอาจะเป็นลม ผู้บริหารหนุ่มที่อายุอานามเพิ่งจะยี่สิบเอ่ยทักทายเราที่กำลังตื่นเต้นเหลือเกิน เขาคือเทพบุตร ดูหล่อ ดูรวย ยิ้ม สวย น่าหลงใหล จากนั้นเราก็เริ่มสัมภาษณ์ทันที

รู้สึกยังไงบ้างที่ได้รับเลือกเป็น Prince of Zodiac

เคนเนดี้ : ออกจะงงๆ สักหน่อยตอนได้ยินว่ามีการขอสัมภาษณ์และยกให้เป็น Prince of Zodiac พอรู้แล้วว่ามันหมายถึงอะไรก็รู้สึกดีใจครับ (ยิ้ม)

คิดว่าอะไรทำให้คุณได้รับเลือก

เคนเนดี้ : ไม่รู้สิครับ อาจเป็นเพราะความสำเร็จในหน้าที่การงานล่ะมั้ง หรือไม่ก็เพราะผมอายุยังน้อย ไม่รู้สิ

ชีวิตหลังจากได้กลายเป็น Prince of Zodiac มีอะไรเปลี่ยนไปบ้างมั้ย

เคนเนดี้ : ก็ยังคงดำเนินไปอย่างเช่นทุกวันครับ

คิดว่านิสัยตรงกับราศีตัวเองรึเปล่า

เคนเนดี้ : ส่วนใหญ่ก็ตรงนะครับ เพราะผมเองก็เป็นคนที่ค่อนข้างจะรักษาความสะอาด เจ้าระเบียบ ดูแลตัวเอง มัธยัสถ์ (ยิ้ม) เพราะถ้าไม่ประหยัดก็คงจะไม่รวย มันเป็นกฎประจำใจของผมน่ะ

สิ่งที่คุณเกลียดมากที่สุดในชีวิต

เคนเนดี้ : ผมเกลียดคนขี้เกียจและไม่มีความรับผิดชอบ

ความรักของหนุ่มราศีนี้ หรือความรักในแบบของคุณเป็นแบบไหน

เคนเนดี้ : ไม่มีรูปแบบตายตัวนะ แต่ถ้าเลือกได้ก็คงอยากได้คนที่รู้จักตัวตนของเราจริงๆ และเราก็ต้องรู้จักตัวตนของเขาด้วย ไม่ใช่สักแต่ว่ามองคนจากภายนอกแล้วก็ตัดสินเขาเพียงเพราะเขาแต่งตัวดีหรือแต่งตัวไม่ดี เพราะบางทีสิ่งที่คุณเห็นอาจจะไม่ได้เป็นอย่างที่คุณคิด

อะไรสำคัญที่สุดในชีวิตคุณ

เคนเนดี้ : ครอบครัวครับ

ถ้าเปลี่ยนราศีได้...คุณอยากเกิดราศีอะไร และเพราะอะไร

เคนเนดี้ : ราศีสิงห์ครับ ดูเข้มแข็ง ดุดัน ห้าวหาญดี แตกดีใจที่เกิดมาในราศีของตัวเอง เพราะตอนนี้ก็ดูเหมือนว่าผมจะมีทุกอย่างพร้อมแล้ว

หลังจากนี้ คุณวางแผนอะไรไว้กับชีวิตคุณบ้าง

เคนเนดี้ : วางแผนให้โลกสงบสุข อะไรแบบนี้มั้งครับ (หัวเราะ) ไม่รู้สิ สำหรับผมแล้วทำวันนี้ให้ดีที่สุดก็พอ

ฝากอะไรถึงคนอ่านของเราที่ช่วยกันโหวตให้คุณหน่อย

เคนเนดี้ : ก็อยากจะขอบคุณมากๆ ที่ทุกคนช่วยกันโหวตและคิดว่าผมเป็นตัวแทนของหนุ่มราศีกันย์ที่สามารถเป็นแบบอย่างได้ ก็ไม่รู้เหมือนกันว่าเห็นอะไรในตัวผม แต่ก็ขอขอบคุณมากๆ ที่ให้โอกาสผมได้ ลงนิตยสารแล้วมาคุยโวโอ้อวดอะไรแบบนี้ได้ (หัวเราะ) ไม่มีใครเกิดมาเพอร์เฟ็กต์ทุกคนหรอกครับ ทุกคนมี 'หน้ากาก^, เป็นของตัวเอง อยู่ที่ว่าเขาต้องการแสดงให้คุณดูมากกว่าว่าอยากให้คุณมองเขาเป็นแบบไหน ไม่เว้นแม้แต่ตัวผมเอง บางทีผมอาจจะทำตัวให้ดูดีเพื่อที่ทุกคนจะได้โหวตให้ผมก็เป็นได้นะ

1

พี่ชายคนเก่งของฉันเอง

อา...ซวยจริงๆ อีกแค่ไม่กี่วันฉันก็จะเรียนจบโดยไม่มีคดีด่างพร้อยเลยแท้ๆ แต่กลับต้องมาตกม้าตายเพียงเพราะเพื่อนชวนเล่นป๊อกเด้งในห้องเรียน ตอนนี้ก็เลยถูกหิ้วตัวไปห้องปกครองเพื่อรอผู้ปกครองมารับฟังคดีที่ฉันก่อขึ้น พ่อแม่ทุกคนที่ถูกเรียกมาต่างก็กำลังด่าลูกกันอย่างเอ็ดตะโร ส่วนฉันที่ไม่รู้จะทำยังไงดีเลยต้องโทรหาคนที่ไม่คิดจะพึ่งพามากที่สุด! เพราะให้พ่อกับแม่รู้ไม่ได้

"เธอแน่ใจนะว่าโทรไปตามผู้ปกครองมาแล้ว ทำไมถึงมาช้าอย่างนี้"

"น่าจะมาแล้วนะคะ ยังไงอาจารย์ช่วยรอสัก..."

ก๊อกๆ

ประตูกระจกถูกเคาะเป็นจังหวะสม่ำเสมอกัน จากนั้นก็ถูกเปิดออกด้วยมือแข็งแรง ร่างสูงในชุดสูทอาร์มานี่สีดำก้าวเข้ามาในห้องที่แสนแคบ เพียงแค่เขาเข้ามาห้องนี้ก็แลดูเล็กและกระจอกงอกง่อยไปในทันที ออร่าที่แผ่ออกมาจากรอบตัวเขาทำให้อาจารย์ที่ดุที่สุดในฝ่ายปกครองหงอยไปเลย "ผมเป็นผู้ปกครองของสมานันต์ อ้อ...น้องสาวผมนั่งอยู่ตรงนั้น”
ทุกคนในห้องมองมาทางฉันราวกับสงสัยว่าฉันเป็นอะไรกับผู้มาใหม่ เรามีความสัมพันธ์กันแบบใด และทำไมเราถึงได้ไม่เหมือนกันทั้งทางโครโมโซม xyz ขนาดนี้

"คุณเป็นอะไรกับนางสาวสมานันต์คะ" อาจารย์ถามเขาอย่างหลงใหล รอยยิ้มพิมพ์ใจถูกควักออกมาใช้ในทันทีเมื่อต้องการจะสะกดจิตใครสักคนให้อยู่ในอำนาจและการควบคุมของเขา

"พี่ชายครับ"

จ้องแบบนี้หมายความว่าอะไรยะ!! ฉันอ่านออกนะว่าพวกหล่อนนินทาฉันทางความคิดว่าเขาหน้าไม่เหมือนฉัน เฮอะ

"จำได้แล้ว =0= คุณคือผู้ชายที่ติดหนึ่งในสิบสองราศีคนนั้นนี่นา" เพี่อยืนยันว่าจำได้จริงๆ ยัยกระแตเพื่อนร่วมห้องของฉันก็รีบหยิบกระเป๋านักเรียนที่บางราวกับผ้าอนามัยไม่ห่อตัวดึงนิตยสารออกมา แล้วเปิดออกหราอวดให้เพี่อนๆ ดู แม้แต่อาจารย์เองยังอดที่จะชะโงกหน้ามาดูไม่ได้ (กระเป๋านักเรียนที่ไม่มีตำราเรียนแต่มีนิตยสารเนี่ยนะ -*-)

"จริงด้วย ฉันก็ว่าทำไมคุ้นๆ ฉันอ่านนิตยสารที่สัมภาษณ์คุณและเพิ่งคุยกับเพื่อนเมื่อกี้เองว่าคนอะไรหล่ออย่างนี้ เจอตัวจริงแล้วลมจะจับ เขาชื่ออะไรนะ"

"เคนเนดี้"

"แม้แต่ชื่อยังชวนให้ฉันอยากจะเป็นทอม^,,

โห...ก็คิดได้ ทอมกับดี้ ไอ้บ้า!

"แฮ่มๆ^,, อาจารย์กระแอมกระไอขัดจังหวะการกรี๊ดกร๊าดแล้วหันมาทางหนุ่มหนึ่งในสิบสองราศีที่เป็นพี่ของฉัน "คุณรับทราบแล้วใช่มั้ยคะว่าน้องสาวของคุณทำอะไรไว้ ทางเราจึงต้องเรียกผู้ปกครองมาให้ทราบถึงพฤติกรรม"

"นี่เป็นครั้งแรกของเธอใช่มั้ยครับ"

"ค่ะ"

"น่าแปลก ปกติแล้วน้องสาวของผมไม่ใช่คนออกนอกลู่นอกทางเลยนี่นา อาจจะเป็นเพราะความรักสนุก แล้วก็กำลังเก็บเกี่ยวช่วงเวลาที่น่าจดจำ ก่อนจะเรียนจบกับเพื่อนของเธอมากกว่า" เขาพูดด้วยน้ำเสียงเนิบนาบน่าฟังและมักจะสะกดให้ผู้ฟังเคลิ้มอย่างไม่อาจอธิบายได้ "ผมก็เคยมีช่วงเวลาเหล่านั้น จำได้ว่าแต่ก่อนนั้น..."

การร่ายนิทานซุงแหลเริ่มขึ้นแล้ว ทุกคนฟังอย่างตั้งอกตั้งใจในขณะที่ฉันได้แต่เบ้ปาก (แบร่) อะไรนะ รักแรกของเขาในสมัยเรียน เขาชวนเล่นไพ่ป๊อกเด้งบอกรัก โห มันคิดออกมาได้ยังไงเนี่ย

"แล้วผมก็ดึงไพ่ออกมาจากกอง เป็นรูปเอซโพแดง"

"ตอนเธอเห็นแล้วเป็นยังไงคะ" อาจารย์ถามอย่างสนใจ

"เธอก็ใจเต้นแรงแล้วถามว่า...มันมีความหมายอะไรมั้ย"

"แล้วคุณตอบเธอไปว่ายังไง"

"ไอเลิพ่ยู"

"กรี๊ดกร๊าด^,,

เสียงกรี๊ดกร๊าดดังสนั่นราวกับอยู่ในคอนเสิร์ตหนุ่มบาวสาวปาน ลืมไปแล้วสินะว่าโดนเรียกมาเพราะข้อหาเล่นไพ่เนี่ย

"ผมว่าที่เด็กๆ เล่นกันคงไม่ได้กินตังค์กันจริงจัง น่าจะเอาแบงก์มาวางกองๆ กันตรงหน้า แล้วก็คืนกันในที่สุด ทุกคนก็จะได้ช่วงเวลาที่ดีร่วมกัน แต่บังเอิญอาจารย์มาเห็นเข้าเสียก่อน การเล่นเกมของพวกแกก็เลยต้องหมองหม่นไป...อาจารย์กำลังทำให้เด็กๆ พวกนี้มีรอยด่างพร้อยนะครับ"

"เหรอคะ -0-"

"ใช่ เพราะผมเชื่อว่าน้องสาวของผมไม่ใช่คนเช่นนั้น บ้านเราได้รับการอบรมมาอย่างดี พ่อกับแม่เราทั้งคู่เป็นอาจารย์เหมือนกัน เราจึงถูกอบรมสั่งสอนมาว่าการทำความดี ละเว้นความชั่ว ทำจิตใจให้สงบนั้นเป็นสิ่งที่ควรพึงกระทำ และอีกอย่างผมว่าน้องสาวของผมน่าจะเล่นเพื่อฝึกปรือคำนวณตัวเลขมากกว่า...จอมยุ่ง เก้าสองตัวบวกกันได้เท่าไหร่"

"แปดเด้ง"

"สิบแปดค่ะ"

"ถูกต้อง แล้วเจ็ดแปดห้าล่ะ"

"บอด...เอ่อ หมายถึงยี่สิบ"

"เห็นมั้ยครับว่าการบวกเลขของน้องสาวผมพัฒนาไปถึงขั้นบรรลุโสดาบันแล้ว"

"การเล่นไพ่ทำให้เด็กๆ บวกเลขได้เร็วจริงๆ ด้วย -0-" อาจารย์เริ่มคล้อยตาม

"เห็นมั้ยครับว่ามันเป็นแค่เกมเท่านั้น”

ฉันรอดแล้ว...

เพียงแค่เขามาไม่ถึงยี่สิบนาที เล่าเรื่องโกหกพกลมเพียงเล็กน้อย พวกเราทั้งหมดที่ถูกจับในข้อหาเล่นการพนันก็ไม่ได้รับโทษใดๆ เพราะอาจารย์ให้เหตุผลว่า...จะไม่เอาโทษเพียงเพราะพวกเธอเล่นกระดาษมีเลขเพื่อเชื่อมความสัมพันธ์ (จากไพ่กลายเป็นกระดาษมีเลข แลดูน่าพังจริงๆ -*-) เคนหันมาทางฉัน (บางทีฉันก็เรียกเคนเนดี้สั้นๆ ว่าเคน) แล้วยิ้ม อย่างรู้สึกเหนือกว่ามหาศาล

"เธอเป็นหนี้ฉัน"

"เท่าไหร่ล่ะ จะชดใช้ให้"

"มหาศาล"

"=()= บอกมูลค่ามาสิฟะ จะได้ชดใช้ให้ถูก มาพูดว่ามหาศาลแบบนี้ มันไม่ดีเลยนะพรรคพวก"

"ฉันบอกพ่อดีกว่า"

"เท่าไหร่ก็ยอมค่า"

"งั้นฉันก็จะเงียบปากเรื่องที่เธอเล่นไพ่ในวันนี้ก็แล้วกัน"

เมื่อกลับมาถึงบ้าน พ่อแม่ไม่อยู่ในห้องนั่งเล่น นี่จึงเป็นช่วงเวลาพิเศษที่นอกจากฉันแล้ว มนุษย์คนใดก็ตามบนโลกใบนี้จะไม่มีทางเจอได้อุบัติขึ้น! ผู้ชายที่ติดหนึ่งในสิบสองราศีที่ว่าเป็นคนฉลาด มีระเบียบวินัย ตอนนี้กำลังกลายร่างแล้ว เพราะพอมาถึงบ้านเขาก็...

(ติดตามอ่านต่อได้ในฉบับเต็ม)