เจ้าสาวมังกรขาว 1

รีวิวจากบรรณาธิการ batorastore.com

เจ้าสาวมังกรขาว 1

ผู้เขียน – นางาโนะ มิสึกิ

ผู้แปล – วัลยา โทมิซาวะ

ที่หยิบเล่มนี้มาอ่าน เพราะชอบหน้าปกของเรื่อง นี้ค่ะ ฝีมือคุณอุสึบะ คาเงโร่ นี่วาดได้สวยดีจริงๆเลย...ไม่ใช่สิ...หน้าปกก็ส่วนหนึ่งมันทำให้เราจิ้นตามเนื้อเรื่องได้ แต่เนื้อหานั้นต่างหากที่สำคัญกว่า

เรื่องราวของ สึมิชิโระ เด็กสาวที่มีนัยน์ตาสีแดงเพลิง ซึ่งผู้คนต่างกล่าวหาเธอและแม่ว่าเป็น “ตัวกาลกิณี”  เป็นที่รังเกียจของคนทั่วไป จนกระทั่งวันหนึ่ง เธอได้รับคำสั่งจาก ฮิเอ็น พี่ชายต่างมารดาของเธอว่า ให้เธอเป็นเจ้าสาวของมังกรขาว นัยหนึ่งก็คือเหยื่อสังเวย เพื่อหาทางลอบสังหารมังกรชูทราลให้ได้ แม้ว่าจะหวาดกลัวเพียงใด แต่สึมิชิโระจำเป็นต้องทำ เพื่อบ้านเมืองและครอบครัวของเธอ แต่เมื่อเธอถูกพามายังดินแดงแห่งสรวงสวรรค์โดยมังกรสีขาวที่รูปลักษณ์สง่างามน่าเกรงขาม เมื่อถึงคืนส่งตัว สึมิชิโระกลับพบว่า มังกรชูทราลผู้ที่ฮิเอ็นและใครๆต่างก็หวาดกลัวนั้น แท้จริงแล้วกลับเป็นชายหนุ่มที่หล่อเหลาสง่างามยิ่งนัก บวกกับทั้งมังกรตัวอื่น อย่างเฮรุซ ที่เป็นลูกบุญธรรมของชูทราล และเหล่าเพื่อนบ้านตัวน้อยที่คอยดูแลเอาใจใส่เธอ ทำให้ทัศนคติของเธอที่มีต่อมังกรนั้นเปลี่ยนไป โดยเฉพาะความรู้สึกที่มีต่อ ชูทราล เจ้าบ่าวของเธอนั่นเอง

ที่จริงตอนที่อ่านชื่อเรื่อง ในหัวคิดไปถึงว่า มังกรต้องเป็นแบบประมาณมังกรจีนที่เคยเห็นด้วยทั่วไป นึกไม่ถึงว่าจะเป็นมังกรในรูปแบบของชาวตะวันตก (มีสี่ขา มีปีก) ก็รู้สึกแปลกใจนิดหน่อย ตอนแรกๆสงสารนางเอกที่ต้องถูกขอให้เป็นเครื่องสังเวยมังกร แต่พออ่านไปจนถึงคืนเข้าหอและได้เห็นรูปร่างที่แท้จริงของพระเอก... ขอถอนคำพูดค่ะ...จากสงสารกลายเป็นอิจฉาริษยาค่ะ เนื่องจากพระเอกหล่อมากกก ชูทราลนั้นหล่อละลายใจสาวแต่นางเอกกลับไปค่อยจะเคลิ้มตามไปสักเท่าไหร่ ช่วงนี้ที่ขัดใจเป็นอย่างยิ่ง แต่สำหรับคนที่เชื่อฝังหัวมาตลอดว่ามังกรเป็นสัตว์น่ากลัว ต่อให้แปลงกายมาหล่อเท่าไหร่ก็ยังหวั่นๆอยู่นะ อันนี้พอเข้าใจ ยอมรับได้ เรื่องนี้นางเอกถูกส่งมาฆ่าพระเอกค่ะ แถมยังสวมเครื่องรางที่ทำให้พระเอกไม่สามารถอ่านใจได้ (เรื่องนี้มังกรสามารถอ่านใจได้ค่ะ นางเอกก็ถูกพระเอกอ่านใจไปหลายครั้ง เล่นเอานางเอกเขินไปเหมือนกัน) แต่พอนางเอกได้เห็นถึงนิสัยใจคอของพระเอกแล้วก็รู้ว่ามังกรไม่ใช่สิ่งเลวร้ายอย่างที่ใครๆคิด แต่ถึงสามีจะนิสัยดีแค่ไหนเธอก็ไม่อาจรักเขาได้ เพราะเธอนั้นแอบรัก ทัตสึมิ ที่เป็นเพื่อนสมัยเด็กของเธอ จนเมื่อเธอกลับมาที่เมืองของเธออีกครั้ง ก็พบว่า ชายที่เธอแอบรักได้แต่งงานกับเพื่อนสนิทของเธอที่ชื่อ ชินะ แล้ว เรื่องนี้นำพาความเจ็บปวดให้สึมิชิโระมากที่เดียวค่ะ รู้สึกสงสารเหมือนกัน แต่สุดท้ายชูทราลก็คอยปลอบโยนสึมิชิโระ จนสึมิชิโระตัดสินใจที่จะคอยปกป้องชูทราลและไม่คิดฆ่าชูทราลมาอีก แต่ก็สายเกินไป เมื่อฮิเอ็นที่ต้องการจะฆ่าชูทราลปรากฏตัวขึ้น...

ส่วนบนนั่นคือรีวิวเล่มแรกค่ะ เส่ม 2 กับ 3 บอกเล่าถึงเผ่าพันธุ์มังกรที่นอกเหนือจากเผ่าของชูทราล ซึ่งถึงเปรียบชูทราลเป็นสีขาว ซารุก อาเซฟาห์ เจ้าแห่งเผ่าเฟดดาก็เป็นสีดำ ทั้งสองเผ่าต่างเป็นไม้เบื่อไม้เมากันมาตั้งแต่ครั้งอดีต เมื่อล่าสุด อาเซฟาห์ได้ชิ้นส่วน พันธุ์ต้นกำเนิด และแพร่เชื้อโรคให้กับบรรดาเผ่าโกลต์จนเกือบเอาชีวิตไม่รอด แต่ได้สึมิชิโระช่วยไว้ ทำให้มังกรในเผ่าเริ่มเชื่อใจเธอมากขึ้น จากนั้นชูทราลจึงพาเธอไปสืบหาพันธุ์ต้นกำเนิดและแก้แค้นซารุก แต่ระหว่างเขากลับถูกมังกรเขาเดียวตัวหนึ่งโจมตี และสึมิชิโระถูกลักพาตัวไป

ในขณะที่รีวิวอยู่นี่ก็เริ่มรู้สึกอยากอ่านเล่มต่อไปขึ้นมาบ้างแล้วค่ะ เล่มที่แล้วจบลงอย่างแสนเศร้า แต่ก็ทำให้พระเอกกับนางเอกเข้าใจกันมากขึ้น ถ้าใครที่สนใจเกี่ยวกับมังกร และตำนานรักต่างเผ่าพันธุ์ เรื่องนี้จึเป็นอีกเรื่องหนึ่งที่สนุกไม่แพ้กันนะคะ