สาวมั่นเดิมพันรัก Naughty girl (Cookie)

บทที่ 1

 

“คุณคะ ขอโทษนะคะ รบกวนเวลาสักหนึ่งนาที ไม่ทราบว่าคุณสนใจจะช่วยเหลือเด็กยากไร้จากทั่วโลกไหมคะ”

เสียงใสกังวานดังขึ้นปลุกเขาออกจากภวังค์ความคิด โมวิคถอดแว่นกันแดดออกพลางมองไปที่ใบหน้าเปื้อนยิ้มตรงหน้า

เธอยิ้มน้อยๆ ดวงตาเป็นประกายสุกใสราวกับจันทร์เต็มดวง เหงื่อเม็ดเล็กๆ ผุดขึ้นตามแก้มเนียนใสและมีบางเม็ดที่ร่วงหล่นลงมา

ชายหนุ่มมองดวงหน้าสดใสเบื้องหน้า ดวงตาคมเข้มเป็นประกายแวบหนึ่งก่อนจะเลือนหายไป

เธอสวยและงดงามมาก

วงหน้าเรียวรูปไข่งามหมดจดรับกับดวงตากลมโตสดใสมีชีวิตชีวา ริมฝีปากจิ้มลิ้มชวนจินตนาการให้ลิ้มลอง จมูกโด่งรั้นชุ่มชื้นราวกับกลีบกุหลาบ รวมเสน่ห์ของเด็กผู้หญิงและหญิงสาวอย่างลงตัว

เธอไว้ผมหน้าม้าเสมอคิ้ว เรือนผมดำขลับยาวเลยบ่า บนศีรษะมีหมวกปีกกว้างขยับปีกตีขึ้นลง เธอสวมชุดเดรสรัดรูปสีเหลืองอ่อน รูปร่างสูงระหง ลำคอขาวห้อยสร้อยเงินเส้นเล็กๆ รูปหัวใจที่แกว่งไปมายามเธอโก่งตัว หญิงสาวคุกเข่าอยู่ข้างๆ เก้าอี้ชายหาดของเขา ในมือถือแผ่นใบปลิวและปากกาด้ามหนึ่ง นิ้วเรียวที่กำปากกาอยู่ยาวสะอาด เล็บสวยน่ารักราวกับเปลือกหอย

เธอดูเด็กมาก เหมือนเด็กผู้หญิงคนหนึ่งในความคิดของเขา

“คุณคะ คุณมาจากประเทศตะวันออกใช่ไหมคะ”

หลังจากที่เห็นเขาถอดแว่นกันแดดออก ดวงตาสีดำแวววาวและรอยยิ้มสดใสก็ปรากฏขึ้นทันทีพร้อมกับแผ่นกระดาษที่แบออก ‘ตรงหน้า’ เขา

จะว่าไปแล้วการที่เขานอนอยู่บนเก้าอี้ชายหาดในขณะที่เธอยื่นแผ่นใบปลิวมาให้ก็เท่ากับเขากำลังเงยหน้ามองอยู่เสียมากกว่า

ที่นี่คือฮาวาย ดินแดนอันมีคำทักทายที่โด่งดังที่สุดว่า ‘อะโลฮ่า!’ และบนหาดไวกิกิที่แสนครึกครื้นนี้ก็มีนักท่องเที่ยวชายหญิงจำนวนนับไม่ถ้วนตามทฤษฎีที่ว่าเพศต่างกันจะดึงดูดกันได้มากกว่าเพศเดียวกัน ดังนั้นหลักการหาเงินข้อแรกของหญิงสาวอย่างพวกเธอก็คือพยายามหาเงินกับนักท่องเที่ยวชาย ซึ่งอัตราประสบความสำเร็จนั้นมีถึงแปดสิบเปอร์เซ็นต์มันช่างน่าเหลือเชื่อจริงๆ

“ดูสิคะ เด็กๆ พวกนี้ก็เป็นคนตะวันออกเหมือนกัน” หญิงสาวชี้นิ้วเรียวเล็กไปที่ภาพบนใบปลิว กลีบปากสวยคลี่ยิ้มน้อยๆ “พวกเขาเป็นชนเผ่าพื้นเมืองในเขตทุรกันดารของไต้หวัน มีชีตอดอยากแร้นแค้นถึงได้ตัวเล็กกว่าเด็กๆ ที่อยู่ในวัยเดียวกัน ถ้าคุณช่วยบริจาคเงินสักนิด เด็กๆ เหล่านี้จะมีชีวิตความเป็นอยู่ที่ดีขึ้นอีกโขเลยค่ะ”

พวกเธอหาเงินบริจาคเพื่อช่วยเหลือเด็กยากไร้ทั่วโลก เด็กๆ ต่างเชื้อชาติมากมายจึงมีอาหารอิ่มท้องและมีรอยยิ้มที่สดใสบริสุทธิ์อีกครั้งด้วยกำลังของพวกเธอ

ทุกครั้งที่ได้รับคำขอบคุณที่ส่งมาจากเด็กๆ เหล่านั้น มันคือกำลังใจที่ยิ่งใหญ่ที่สุด และทำให้พวกเธอตั้งใจมาเรี่ยไรเงินในวันที่ไม่มีเรียนอย่างนี้

“ต้องบริจาคเท่าไรครับเด็กๆ ถึงจะไม่อดอยาก” โมวิคถามด้วยสีหน้าครุ่นคิด น้ำเสียงทุ้มต่ำ

เธอมีความหวังแล้ว!

กลีบริมฝีปากสวยของบีน่าคลี่ยิ้มกว้างขึ้น “แล้วแต่ค่ะ ตามกำลังของคุณก็ได้ ฉันขอบคุณแทนพวกเด็กๆ ด้วยนะคะ”

หลักการหาเงินข้อที่สอง...ลงมือก่อนย่อมได้เปรียบ รีบขอบคุณก่อนมักมีโอกาสประสบความสำเร็จถึงเก้าสิบเปอร์เซ็นต์

เป้าหมายของเดือนนี้อยู่ที่สองพันดอลลาร์สหรัฐ ยังขาดอีกหนึ่งพันสองร้อยดอลลาร์ ดังนั้นทุกคนยังต้องพยายามต่อไป ในฐานะที่เธอเป็นประธานชมรมเพื่อการกุศลยิ่งต้องเป็นแบบอย่างที่ดีให้กับทุกคน วันนี้เธอจะหาเงินให้ครบหนึ่งพันสองร้อยดอลลาร์ให้ได้!

“สิบล้านดอลล์พอไหม” ชายหนุ่มถามหลังจากครุ่นคิดด้วยสีหน้าจริงจัง

สิบล้านดอลลาร์?!

รอยยิ้มสวยหุบฉับลง แพขนตางอนยาวกะพริบถี่ๆ ด้วยความงงงัน “เอ่อ...คุณกำลังล้อฉันเล่นอยู่หรือเปล่าคะ”

ไม่ใช่ว่าเธอไม่มีมารยาท แต่เพราะเธอเคยเจอคนสารเลวคนหนึ่ง มันบอกเธอว่าจะบริจาคเงินให้สิบล้านดอลลาร์ แต่พอเห็นเธอนิ่งอึ้งไปมันก็หัวเราะแล้วส่งแฮมเบอร์เกอร์ที่กัดอยู่ในปากมาให้เธอ

‘โกหกน่ะสิ! สิบล้านน่ะไม่มีหรอก แต่ถ้าเป็นแฮมเบอร์เกอร์ล่ะก็ไม่มีปัญหา อ่ะ เอากลับไปให้เด็กพวกนั้นกินสิ! น้ำลายของคุณชายอย่างฉันนี่แพงมากนะ!’

‘แกสิเอาไป!’ ตอนนั้นเธอประเคนฝ่ามือไปบนหน้าหล่อๆ ของหมอนั่นเต็มแรง

และโชคร้ายก็มาตกที่เธอ เพราะไอ้คุณชายอวดดีวอนฝ่ามือนั่นเป็นแขกของโรงแรมรอยัล วิตตอง ถึงแม้ตอนหลังเธอจะถูกแม่ตำหนิชุดใหญ่ แถมยังถูกกักบริเวณสามวัน แต่เธอก็คิดว่ามันคุ้มแล้ว เพราะไอ้คนพรรค์นั้นมันสมควรที่จะโดนเธอตบจริงๆ

แต่ว่า...ถ้าหากผู้ชายมาดดีสุดๆ คนนี้กำลังหลอกเธอ เธอยังลังเลอยู่ว่าตัวเองจะลงมือได้ไหม

เธอเป็นลูกสาวของโรมแรมรอยัล วิตตอง เลยเห็นผู้คนมานับไม่ถ้วน โดยเฉพาะพวกมหาเศรษฐี ไฮโซ ดาราฮอลลีวูดทั้งหลายแหล่

และแน่นอนว่าพวกเศรษฐี ดาราเหล่านั้นมักมีหน้าตาที่หล่อเหลาไม่ธรรมดา แต่เธอก็ไม่เคยเห็นใครเพอร์เฟ็กต์เท่าเขาสักคน มองแวบเดียวเธอก็รู้แล้วว่าเขาคือผู้ชายในฝันของผู้หญิงทุกคน และเพราะความใจดีของเขา ทำให้เธอคิดว่าตัวเองจะต้องมองเขาใหม่ซะแล้ว

เขาเป็นคนที่ดูสมาร์ตแต่แฝงด้วยความเซ็กซี่ ทั้งเซ็กซี่และเพอร์เฟ็กต์ เส้นผมดกดำที่ปกคลุมอยู่เหนือศีรษะได้รูปมีบางกระจุกที่ปรกลงมาบังดวงตาสีดำคู่สวยและเปี่ยมด้วยเสน่ห์ลึกล้ำราวกับจะเชื้อเชิญให้เข้าไปค้นหา

เขามีใบหน้าหล่อเหลาคมคาย คิ้วเข้มดกดำ ไม่ว่าจะเป็นจมูกที่โด่งเป็นสันหรือริมฝีปากบางเฉียบ ราวกับเป็นสิ่งที่พระเจ้าเสกสรรมาให้อย่างลงตัวและเปี่ยมด้วยเสน่ห์อันลึกลับ

เขามีรูปร่างสูงใหญ่จนเก้าอี้ชายหาดไซส์มาตรฐานดูเล็กเกินไปสำหรับเขา เรือนร่างของเขาแกร่งกำยำ กล้ามเนื้อแข็งแกร่งเป็นมัดสวย หัวไหล่หนา และเอวเพรียวสอบอย่างชายชาตรี ไหนจะยังเจ้าสิ่งที่แสดงความเป็นชายที่อยู่ในกางเกงว่ายน้ำที่เธอมองไม่เห็นนั่นอีก...อ๊ายๆ! ผู้หญิงที่ดีไม่ควรคิดถึงเรื่องนี้

สรุปก็คือ เดาได้ไม่ยากว่าเขาจะเป็นคนชอบออกกำลังกายเป็นประจำ

แต่ผิวของเขานี่สิ ค้าวขาว ถึงแม้จะนอนอาบแดดบนเก้าอี้ชายหาดให้แสงแดดจัดจ้าสาดส่องลงมา แต่ผิวของเขาก็ยังไม่เปลี่ยนเป็นสีแทน

ทำไงดี? เธอชอบผู้ชายผิวสีน้ำตาลไหม้ แต่เขาไม่มีเนี่ยสิ แต่ว่าสีผิวของเขาก็เข้ากับใบหน้าคมเข้มของเขาดีนะ

เขาเป็นคนตะวันตกงั้นเหรอ แต่ว่าเขามีนัยน์ตาสีดำนะ...หัวสมองของบีน่าสว่างวาบทันใด แบบนี้ก็แสดงว่าเขาเป็นลูกครึ่ง!

“ผมไม่ได้ล้อเล่น” โมวิคลุกขึ้นนั่ง เผยให้เห็นร่างกายสูงแกร่งน่ามองและเอวสอบไร้ไขมันส่วนเกินชัดเจน “ผมพักอยู่ที่โรงแรมรอยัล วิตตอง คุณรอผมอยู่ตรงนี้นะ ผมจะกลับไปเอาเช็คมาให้”

ใจดีจริงๆ! ดวงตาใสแจ๋วของบีน่าเป็นประกายระริกด้วยความดีใจ

เขาไม่ได้ส่งขวดน้ำแร่ที่วางอยู่ข้างๆ เก้าอี้ชายหาด แล้วบอกให้เธอเอาไปให้พวกเด็กๆ ที่ยากลำบาก เขาช่างเป็นคนใจบุญเหลือเกิน! ยิ่งไปกว่านั้นยังเป็นเงินตั้งสิบล้านดอลลาร์แน่ะ!

เขาทำให้ต่อมอยากรู้ของเธอทำงาน หญิงสาวเอียงหน้าหันไปมองเขาอย่างน่ารัก แพขนตางอนยาวกะพริบขึ้นลง “ฉันขอถามอะไรคุณสักข้อได้ไหมคะ”

จู่ๆ เธอก็อยากรู้ว่าทำไมเขาถึงใจดีอย่างนี้ เพราะดูยังไงเขาก็ไม่เหมือนพวกที่ชอบทำบุญเอาหน้าเอาตา

ยิ่งไปกว่านั้นเขายังยอมเสียสละเวลามาคุยกับเธอ เธอคาดไม่ถึงจริงๆ เพราะท่าทางของเขาเหมือนคนเฉยชาและไม่ชอบคบค้าสมาคมเข้าหาคนอื่นก่อน

“อะไรครับ” โมวิคประสานมือไว้บนตัก ช่างเป็นภาพที่ดูสง่าและน่าเกรงขาม

“คุณไม่กลัวว่าฉันจะเป็นพวกสิบแปดมงกุฎเหรอคะ” เมื่อเห็นคิ้วหนาของเขาเลิกขึ้นด้วยความสงสัย หญิงสาวจึงอธิบายต่อไป “ฉันหมายความว่าคุณไม่กลัวฉันจะหลอกเงินคุณหรือคะ”

“ไม่หรอก” เขาตอบโดยไม่หยุดคิดสักนิด

บีน่ายิ่งอยากรู้ หญิงสาวถามเขาต่อด้วยความสงสัย “ทำไมคะ”

ทำไมเขาถึงได้เชื่อใจคนที่เพิ่งเจอกันโดยบังเอิญแบบนี้

“คุณมีข้อมูลให้ผมดูไม่ใช่หรือ ในนั้นก็เขียนชัดเจนอยู่แล้วว่าเด็กๆ เหล่านั้นต้องการความช่วยเหลือ” เขาพูดเหมือนว่ามันควรจะเป็นอย่างนั้น

บีน่าเบิกตากว้าง เธออดไม่ได้ที่จะหัวเราะออกมา

เป็นไปไม่ได้มั้ง แค่นี้ก็เชื่อเธอแล้วเหรอ

พระเจ้า! เขาไร้เดียงสาเกินไปหรือเปล่า

My God! เขาเป็นคนที่หายากจริงๆ!

เธอตัดสินใจแล้วว่าจะหาทางใกล้ชิดผู้ชายที่หายากคนนี้ให้ได้ ถ้าเขามีลูกมีเมียแล้วก็แล้วไป แต่ถ้ายังไม่มีล่ะก็...หึๆๆ พี่เขนของเธอเป็นถึงพระราชา ถ้าเธอจะคว้าเศรษฐีแสนซื่อสักคนเป็นสามีก็คงไม่ผิด! ผู้ชายแบบนี้จะต้องเหมือนกับพ่อที่รักและทะนุถนอมแม่ไปตลอดชีวิตแน่ๆ!

“ถ้าหาก...ฉันหมายถึงถ้าหากว่าข้อมูลพวกนั้นฉันนั่งเทียนเขียนขึ้นมาเองล่ะคะ” หญิงสาวลองถามหยั่งเชิง

แบบนี้เขาจะต้องคิดทบทวนใหม่แล้วล่ะมั้ง

ทว่าเธอกลับเห็นเขาส่ายหน้าทันควัน “คุณไม่ทำหรอก”

หญิงสาวสบตาเขาด้วยความฉงนสนเท่ห์ “ทำไมคุณถึงเชื่อฉันคะ”

เธอชักห่วงเรื่องทรัพย์สมบัติของเขาซะแล้ว ก็คนดีๆ อย่างนี้ถูกหลอกง่ายนี่นา!

ตั้งแต่เด็กแม่สอนเธอว่าอย่าเอาเปรียบคนอื่น แต่ก็อย่ายอมให้คนอื่นมาเอาเปรียบเราเช่นกัน ในหมู่คนจีนในฮาวาย พวกเธอสี่พี่น้องมีชื่อเสียงในด้านความกลมเกลียวไม่ยอมแพ้ใคร และสะกดคำว่าร้องไห้ไม่เป็น

“ก็ไม่ทำไม” ชายหนุ่มตอบเสียงเรียบ “ดูยังไงคุณก็ไม่ทำหรอก”

ตอบแบบนี้ก็เหมือนไม่ได้ตอบนั่นแหละ! บีน่ามองเขาอย่างใคร่ครวญครู่ใหญ่

จะว่าไปแล้วคนที่มีเงินถึงขนาดบริจาคตั้งสิบล้านได้โดยไม่กะพริบตาสักนิดคงไม่ใช่คนทึ่มๆ แน่ๆ

จากท่าทางที่ดูสุขุมของเขา ถ้าไม่ใช่ผู้จัดการใหญ่ก็คงเป็นคนระดับผู้บริหาร และคนที่จะไต่เต้าขึ้นมาเป็นผู้นำคนอื่นได้ต้องไม่ใช่คนที่สมองมีแต่ขี้เลื่อยแน่นอน แต่เขาบริจาคเงินสิบล้านโดยไม่คิดสักนิดเนี่ยสิ ดูเหมือนเธอจะต้องเชื่อประโยคที่ว่าข้าวสารชนิดเดียวกัน เลี้ยงคนออกมาร้อยอย่างจริงๆ เสียแล้ว

“เมื่อกี้คุณบอกว่าคุณพักอยู่ที่โรงแรมรอยัล วิตตองเหรอคะ” หญิงสาวถามเสียงหวาน

โมวิคพยักหน้า

“บังเอิญจัง! ฉันก็พักที่นั่นเหมือนกัน” แถมอยู่ที่นั่นตลอดเลยด้วย แน่นอนว่าประโยคนี้เธอไม่ได้พูดออกไป บีน่าส่งยิ้มหวานไปให้ “เพราะฉะนั้นฉันกลับไปเอาเช็คกับคุณดีกว่า จะได้ไม่ต้องรบกวนให้คุณเดินกลับมาอีก คุณว่าแบบนี้ดีไหมคะ”

ผู้ชายคุณภาพคับแก้วอย่างเขาเก้าสิบเปอร์เซ็นต์สูญพันธุ์ไปหมดแล้ว แถมเขาอาจมีภรรยา มีผู้หญิงมากิ๊กกั๊กอีกไม่น้อย ถ้าคิดจะยื้อแย่งเขามาทำสามี เธอคงได้แต่ฝันกลางวันแน่นอน

แต่ว่าถ้าเกิดเขากลับไปปรึกษากับตัวอุปสรรคอย่างภรรยาล่ะ แล้วคุณภรรยาเกิดคัดค้านขึ้นมา เธอก็ต้องชวดเงินน่ะสิ เธอจะพลาดโอกาสงามๆ อย่างนี้ไม่ได้เด็ดขาด เพราะนี่เป็นเงินบริจาคที่มากที่สุดของปีนี้ เด็กๆ ในไต้หวันเหล่านั้นจะได้มีความสุขแล้ว!

“ผมยังไงก็ได้ครับ” ชายหนุ่มตอบ

บีน่าลอบยิ้มกับตัวเอง แค่นี้ก็รู้แล้วว่าเขาเป็นคนพูดง่าย! หญิงสาวยิ้มพลางผายมือให้เขาด้วยท่วงท่าราวกับสุภาพบุรุษ “เชิญค่ะ คุณสปอนเซอร์รายใหญ่”

 

โมวิคและบีน่าพากันเดินเข้าไปในลิฟต์ที่ตกแต่งอย่างหรูหรา ชายหนุ่มเปลือยอกท่อนบน และพันผ้าขนหนูที่ทางโรงแรมจัดสรรไว้ให้รอบเอว โดยมีสายตาของบีน่าที่แอบสำรวจร่างกายเขาอย่างถือวิสาสะไปตลอดทาง

เธอไม่เคยรู้สึกสนใจใครมากขนาดนี้มาก่อน บุคลิกของเขาดึงดูดใจเธอเหลือเกิน เธอต้องยอมรับว่าที่เธอตามเขามานั้นไม่ใช่เพราะเรื่องเงินบริจาคอย่างเดียว แต่เธอไม่อาจข่มความสนใจที่มีต่อเขาได้ เธออยากรู้ทุกๆ เรื่องของเขา

อย่างเช่นเธออยากรู้ว่าเขาใส่ชุดสูทแบรนด์ไหน เขาดื่มไวน์อะไร และถ้าเขามีแฟน เธอก็อยากรู้ว่าผู้ชายอย่างเขาจะมีแฟนแบบไหน คงจะเป็นผู้หญิงที่ทั้งสวยทั้งแสนดี

"ถึงแล้วครับ” ชายหนุ่มกดพาสเวิร์ดห้าหลักตรงประตูเพื่อจะเข้าห้อง

บีน่าเอามือทั้งสองข้างไพล่หลังไว้ขณะสำรวจด้านหลังของชายหนุ่ม

(ติดตามอ่านต่อได้ในฉบับเต็ม)