โรเมโอกับจูเลียต (William Shakespeare) (แปล ปณิตา ธรรมนิธิ)

 เรื่อง “โรมิโอกับจูเลียต” ถูกประพันธ์ขึ้นในตอนปลายศตวรรษที่สิบหก     เรื่องนี้เป็นเรื่องเศร้าของคู่รักหนุ่มสาวซึ่งมีชื่อเสียงโด่งดังที่สุด  และเป็นบทประพันธ์ที่เช็คส์เปียร์รักมากที่สุดเรื่องหนึ่ง 

วิลเลียม เช็คสเปียร์

         ไม่มีใครล่วงรู้ถึงเรื่องราวในชีวิตของเช็คสเปียร์สักเท่าไหร่   เขาเกิดเมื่อปี   1564  ที่สแตรทฟอร์ด อัพพอน เอวอน อันเป็นเมืองเล็กๆแถบชนบทของอังกฤษ ในปี 1582 เขาได้สมรสกับแอนน์  แฮธเวย์  ซึ่งเป็นลูกสาวชาวนา  วิลเลียมกับแอนน์มีทายาทสามคนด้วยกัน  แต่มีชีวิตรอดเพียงสองคนเท่านั้น

          ในปี 1588 เช็คสเปียร์เดินทางไปลอนดอน  แล้วเริ่มเขียนและผลิตละคร  พอถึงปี 1592    

เขาก็ประสบความสำเร็จในอาชีพนี้  ละครของเขาได้จัดขึ้นเพื่อให้พระนางเจ้าเอลิซาเบ็ธที่1 กับพระเจ้าเจมส์ที่ 1 ทอดพระเนตร

          บทละครส่วนใหญ่ของเช็คส์เปียร์แบ่งเป็นสามประเภทด้วยกัน  :  ประวัติศาสตร์ (มักเป็นเรื่องของกษัตริย์และบุคคลสำคัญในอังกฤษ  กรีซ  และโรม) ศรีสุขนาฏกรรม  และโศกนาฏกรรมเช็คสเปียร์ชอบนำเรื่องเล่าของคนอื่นมาเล่าซ้ำ      หรือไม่อย่างนั้นก็ได้เนื้อเรื่องมาจากเกร็ดประวัติศาสตร์ที่เป็นพงศาวดาร

          ทว่าเช็คสเปียร์มิได้ประพันธ์บทละครเพียงอย่างเดียวเท่านั้น   เขายังได้แต่งคำประพันธ์ที่

เรียกกันว่า ซอนเน็ต (Sonnet)  ซอนเน็ตเป็นโคลงที่มีลักษณะพิเศษ  โดยมีความยาวเพียงสิบสี่บรรทัดเท่านั้น  และซอนเน็ตส่วนใหญ่ของเช็คส์เปียร์เป็นเรื่องที่เกี่ยวกับความรัก

          เช็คส์เปียร์เสียชีวิตในปี  1616  แต่บทละครกับบทกวีของเขาไม่เคยตาย   เรื่อง “โรมิโอกับจูเลียต” ถูกประพันธ์ขึ้นในตอนปลายศตวรรษที่สิบหก     เรื่องนี้เป็นเรื่องเศร้าของคู่รักหนุ่มสาวซึ่งมีชื่อเสียงโด่งดังที่สุด  และเป็นบทประพันธ์ที่เช็คส์เปียร์รักมากที่สุดเรื่องหนึ่ง