Secret Revenge รักซ่อนเร้น ลับซ่อนร้าย (Rose Quartz)

บทนำ

Shadow Scar's Party

ร่างเพรียวนั่งนิ่งขณะก้มลงมองกล่องพัสดุสีดำบนตัก มันเพิ่งถูก ล่งมาที่บ้านของเธอวันนี้และแม่บ้านก็ยกขึ้นมา'ให้เมื่อไม่กี่นาทีที่ผ่านมา หญิงสาวไม่รู้ว่าใครเป็นคนล่งมาจนกระทั่งอ่านซื่อผู้ล่งนั่นแหละ

ริม'ฝีปากบางบิดเบ้เล็กน้อย นึกภูมิใจที่อย่างน้อยเธอก็ไม่ได้กระโดด หริอกรีดร้องอย่างคนเสียสติเหมือนที่เคยได้ยินมาว่าผู้โชคร้ายส่วนใหญ่เป็น แบบนั่นกัน

หญิงสาวไม่รู้ว่ามันเกิดอะ ไรขึ้น

แต่เรื่องเดียวที่เธอรู้ในตอนนี้ก็คือ 'ความลับของเธอไม่ได้เป็นความลับ อีกต่อไป'

เธอพยายามนึกย้อนไปถามหาความผิดพลาดของตัวเองว่าเธอพลาด มันตอนไหน นึกเสียดายในใจว่าควรจะระวังตัวมากกว่านี้ หรือประมาท น้อยกว่านี้

แต่มันก็ไม่ใช่เรื่องแปลกอะไรไม่ใช่เหรอ...ในเมื่อพักหลังๆ เรื่องราว ของเธอก็ดูจะเป็นที่สนใจของคนอื่นไม่น้อย ถึงแม้จะไม่ใช่ในทางที่ดีสัก

เท่าไหร่ก็เถอะ

ใบหน้างามใช้มือเสยผมยาวที่ตกลงมาปรกหน้า ก้มลงมองบัตรเชิญ สีดำในมือเรียวก่อนจะเบือนไปจ้องหน้ากากคริสตัลวาววับประดับด้วย ขนนกสีดำสวยที่อยู่ในกล่องพัสดุซึ่งถูกส่งมาพร้อมกับบัตรเชิญนี่

หญิงสาวหยิบดอกกุหลาบสีแดงสดสวยที่วางอยู่ในกล่องขึ้นมาสูด กลิ่นหอม...

ถึงแม้ชมรม Shadow Scar จะเรียกสิ่งนี้'ว่า 'บัตรเชิญ^, แต่การที่ ล่งหน้ากากนี่มาพร้อมบัตรเชิญโดยไม่ถามถึงความเต็มใจ สำหรับเธอแล้ว นี่ถือว่าเป็นการบังคับให้เธอต้องไปปรากฏตัวทางอ้อมมากกว่า หญิงสาว มั่นใจว่าคนอื่นๆ ที่โชคร้ายได้รับบัตรเชิญนี่คงคิดไม่ต่างกับเธอนัก

เธอยิ้มเหยียดก่อนจะก้มลงมองซื่อตัวเองที่ปรากฏอยู่บนการ์ดสีดำ ด้วยตัวอักษรสีทองสวยงาม พลางไล่อ่านข้อความบนนั้น

Dear, Ms. Mary Anna Davis

We are pleased to inform you that you are welcome to our ‘Secret Party' by Shadow Scar Society.

The party will be start at 22.14 P.M. on February 14^th 2013 please make sure you can 'show up' on that day and will be there ‘on time'

Best Regards, Shadow Scar Society.

Shadow Scar คือชมรมลึกลับที่นักศึกษาทุกคนของ Arcadia University ขยาด ไม่มีใครรู้ว่ามีการคัดเลือกสมาชิกชมรมอย่างไร เปิด รับสมัครสมาชิกชมรมตอนไหน หรือหัวหน้าชมรมคือใคร...

นักศึกษาทุกคนของ Arcadia University ต่างรู้ดีว่าถ้าหากไม่อยาก ตกเป็น 'เหยื่อ^, ของชมรม Shadow Scar นี่ล่ะก็...จงเหยียบความลับ

ของตัวเองไว้ให้มิด

มารีแอนนา เดวิสยิ้มเหยียด

จะเรียกว่าความโชคร้ายก็ไม่เซิงเท่าไหร่ บางทีหญิงสาวควรจะภูมิใจ เสียด้วยซา Arcadia University มีนักศึกษามากมายหลายพันคน แต่ คนที่จะได้รับเชิญไปงานปาร์ตี้นี้มีเพียงแค่ไม่กี่คนเท่านั้น

และหนึ่งในนั้นก็คือเธอ...

มารีแอนนาวางการ์ดในมือลง ก่อน'จะหยิบ'โทรศัพท์มือถือขึ้นมากด

"สวัสดีค่ะ ขอสายอิซาเบลล่า มอร์ริส" หญิงสาวเอ่ยสั้นๆ "จากมารี แอนนา เดวิส ประเทศไทยค่ะ"

มารีแอนนาก้มลงหยิบของกำนัลแสนสวยจากชมรม Shadow Scar ยิ้นทาบบนใบหน้าสวยของเธอก่อนจะหันไปล่องกระจกเงาบานใหญ่ใน ห้องนอน

"เบสล่า นี่มา'รีแอนน์'นะ เป็นไงบ้าง ฉันสบายดี ไม่มีอะไรหรอก ก็แค่ จะรบกวนเธอช่วยตัดชุดให้หน่อยน่ะ" มา'รีแอนนาพูดด้วยนํ้าเสียงสบายๆ หญิงสาวจ้องมองนัยน์ตาสีแอมเบอร์ของตัวเองภายใต้หน้ากากคริสตัล ผ่านกระจกเงาขณะที่พูดสายไปด้วย

หน้ากากนี่สวยใช่ย่อย อย่างน้อย Shadow Scar ก็พอมีคลาส บ้างล่ะ

มารีแอนนาใช้เวลาร่วมครึ่งชั่วโมงคุยเรื่องจิปาถะถามไก่เรื่อง สารทุกข์สุกดิบและบอกเล่าความต้องการของเธอว่าทำไมถึงได้โทรหา ปลายสายในวันนี้ อย่างน้อยหญิงสาวก็เชื่อมั่นและไว้ใจในรสนิยมของ คนปลายสายที่เพิ่งวางหูไปว่าชุดของเธอที่จะใช้ไปงาน Secret Party จะต้องออกมาสมบูรณ์แบบตามแบบที่เธอต้องการ

มา'รีแอนนาก่ายรูปตัวเองที่สวมหน้ากากอยู่ ก่อนจะถอดหน้ากากออก เพื่อก่ายรูปรายละเอียดของหน้ากากให้ชัดๆ แล้วล่งรูปเช้าอีเมลไปหา ปลายสายที่เธอเพิ่งวางหูไป

อิซาเบสล่า มอร์ริส คือเพื่อนสนิทสมัยไฮสกูลที่กำลังตามล่าหาฝัน อยู่ที่ปารีส ฝรั่งเศส และการรับตัดชุดและออกแบบเสื้อผ้าคือหนึ่งในงาน

ของเธอ

มารีแอนนาก้มลงมองบัตรเชิญของชมรม Shadow Scar อีกครั้ง ในเมื่อยังไงๆ ก็หนีไม่ได้ หญิงสาวก็จะไปเผชิญหน้ากับชมรมนี่อย่าง สมเกียรติ

วันที่ 14 กุมภาพันธ์ 2013

เวลาผ่านไปราวกับโกหกตั้งแต่วันที่หญิงสาวได้รับบัตรเชิญจากชมรม Shadow Scar

มารีแอนนา เดวิสซ่อนใบหน้าของเธอภายใต้หน้ากากคริสตัลประดับ ด้วยขนนกสีดำแสนสวย หญิงสาวยิ้มโชว์ฟันขาวที่เรียงตัวสวยราวกับไข่มุก ให้ชายร่างยักษ์ในทักซิโดสีดำที่ทำหน้าที่เป็นคนเปิดประตูรถลีมูซีนให้เธอ ถึงจะเป็นเพียงแค่เสี้ยววินาทีที่ชายร่างยักษ์ชะงักไป แต่แค่นั้นก็เพียงพอ แล้วที่ทำให้เธอรู้ว่าหนึ่งในอาวุธที่ยอดเยี่ยมที่สุดของเธอยังทำงานได้ดีอยู่ หากคุณสงสัยว่าอาวุธที่ว่านั้นคืออะไรล่ะก็ อย่างที่บอกไป...รอยยิ้ม ของเธอไงล่ะ

มารีแอนนาเชิดหน้าขึ้นพร้อมรอยยิ้มกว้างขณะมองประตูทางเข้าไป ในงาน เธอจะไม่กลัวจนหัวหดเหมือนคนอื่นหรอก...อย่างน้อยนั้นก็คือสิ่ง ที่เธอบอกตัวเองนี่นะ

แต่ถึงจะพูดอย่างนั้น หญิงสาวก็ค้นพบว่ามันเป็นเรื่องยากที่จะ ทำเมินเฉยกับความกลัวของตัวเอง เพราะคุณ...¹ไม่มีทางรู้เลยว่าชมรม Shadow Scar รู้ความลับอะไรของคุณบ้าง

มนุษย์ทุกคนมีความลับ ไม่ว่าจะเป็นเรื่องเล็ก เรื่องใหญ่ หากนั้น เป็นเรื่องที่บอกใครได้ เรื่องนั้นคงไม่เป็นความลับ

สำหรับมารีแอนนาแล้ว...หลังจากใช้เวลาถึงสองอาทิตย์ในการ พิจารณาเรื่องราวทั้งหมด หญิงสาวก็ตัดสินใจแล้วว่าหลังจากปาร์ตี้นี้... ความลับของเธอจะไม่เป็นความลับอีกต่อไป

อย่างน้อยเธอก็ขอเลือกที่จะเป็นฝ่ายเปิดเผยความลับของตัวเธอเอง ให้โลกรู้ ดีกว่าถูกเปิดเผยเพราะถูกไล่ล่าและเพราะความจนตรอก

ความจนตรอก...ไม่เคยมีอยู่ในพจนานุกรมของมารีแอนนา เดวิสหรอก หญิงสาวตัดสินใจแล้ว สำหรับความลับนี่ คนที่ควรจะรู้ ก็จะได้รู้... และคนที่ควรจะเห็น ก็จะได้เห็น...

ส่วนสายตาซาวบ้านน่ะเหรอ มา'รีแอนนา'ไม่แคร์'หรอก อยากรู้ก็รู้ไป สิ...ถึงแม้เรื่องนี้จะทำให้เธออาจต้องเอาตัวลงไปคลุกโคลนให้ตัวเปื้อน เสียบ้าง แต่พอมาคิดดูแล้ว ยังไงๆ ก็ไม่มากเท่าคนอื่นๆ ที่มีส่วนในเรื่อง นี้ด้วยกันกับเธออยู่ดี

มารีแอนนาเลือกที่จะนั่งเฉยๆ อยู่ในมุมเงียบๆ คนเดียวมากกว่า จะสนใจกับสารพัดโชว์ที่ Shadow Scar จัดหามาแสดงในคืนนี้ เธออยาก ให้วาเลนไทน์งี่เง่าห่วยแตกนี่จบๆ ไปซะที หญิงสาวอยากออกไปจากที่นี่ จนถึงตอนนี้หญิงสาวก็ยังคิดถึงเจ้าของนัยน์ตาสีบัตเตอร์สก็อตซ์ เหลือเกิน หน้าเขาเสียไปเลยในตอนที่เธอบอกเขาว่าไม่สามารถออกไปเดตกับ เขาในคืนวันวาเลนไทน์ได้ เขาไม่แม้แต่เอ่ยปากถามเธอด้วยซํ้าว่าทำไม มารีแอนนาถอนหายใจก่อนจะแหวกม่านสีม่วงออกดูบรรยากาศ รอบนอกงาน มองเห็นสวนกุหลาบที่อยู่ด้านนอกและน้ำพุที่เปิดไฟสีเหลืองนวล สวยทิ้งไว้ หญิงสาวยิ้มเล็กน้อยเมื่อสังเกตเห็นว่ารูปปั้นที่อยู่ในสวนนั้นยัง สวมหน้ากากเลย

นอกจากมารีแอนนาแล้ว ในงานปาร์ตี้นี้ก็มีหลายคนที่เพิ่งมาถึงและ กำลังดูโชว์ตระการตาบนเวที

สำหรับมารีแอนนา การจัดแสดงโชว์ของ Shadow Scar ในงาน นั้นเหมือนเป็นการจุดไฟแล้วเติมเชื้อเพลิงให้กับความกลัวในใจเสียมากกว่า ทิ้งลักษณะของโชว์ เพลงบรรเลง รวมไปถึงดนตรีที่เปิด พังอย่างไรก็ ไม่สามารถทำใจพังให้ไพเราะเสนาะหูได้ลงจริงๆ

มารีแอนนาไม่สนใจโชว์หรือเครื่องดื่มของกินใดๆ สิ่งเดียวที่เธอเลือก ดื่มคือโรเร่หรือพิ้งก์ไวน์ แทนที่จะเป็นค็อกเทลรสหวานอย่างที่เธอชอบ ต่อให้ชมรมนี่จะจัดแต่งสถานที่ให้ได้ความรู้สึกราวกับอยู่ในแดนสวรรค์ ขนาดไหน ก็ไม่สามารถลบความจริงที่ว่าหญิงสาวกำลังอยู่ในถิ่นของศัตรู

และทุกคนที่นี่ต้องการ 'จัดการ^, เธอไปได้หรอก

และแน่นอนว่าถึงแม้หญิงสาวจะรู้ว่า Shadow Scar ไม่ได้ ต้องการจะจัดการเธอในตอนนี้ไม่ใช่คืนนี้ แต่มา'รีแอนนาก็รู้ดี'ว่าปาร์ตี้วันนี้ ก็แค่ปาร์ตี้โรคจิตที่ Shadow Scar เลือกที่จะจัดนั้นมาเพื่อสร้างความ บันเทิงใจให้กับเหล่าสมาซิกชมรมโรคจิตผ่านความกลัวของคนอื่นเท่านั้น เพราะฉะนั้นหญิงสาวก็ขอเลือกที่จะมีสติสัมปชัญญะให้มากที่สุดเท่า ที่จะ มากได้ดีกว่า

หญิงสาวกวาดตามองผู้ร่วมซะตากรรมอีกหลายคนที่ซ่อนตัวเอง ภายใต้หน้ากากแบบเดียวกับเธอหากแต่คนละสี...บ้างสีขาว บ้างสีเทา

บ้างสีดำ...

ถ้าหากหน้ากากแต่ละสีมีความหมายที่เธอไม่รู้ซ่อนอยู่กันล่ะ...ถ้าหาก นั้นหมายถึงความร้ายแรงของความลับ...ถ้าหากมัน...

"ถึงเวลาแล้วครับ"

มารีแอนนาสะดุ้งเฮือกเมื่อจู่ๆ บริกรหนุ่มภายใต้หน้ากากสีขาวเดิน เข้ามากระซิบข้างหูเธอ หญิงสาวพยักหน้าเบาๆ เป็นเซิงรับรู้ สูดลมหายใจ เข้าปอดเสียเต็มอก พยายามขับไล่ความคิดงี่เง่าออกไปจากหัวก่อนจะเชิด ปลายคางนั้นสูงแล้วลุกขึ้นเดินไปยังห้องว่างอีกห้องที่เพิ่งเปิดประตูพร้อม กับผู้ร่วมซะตากรรมอีกหลายชีวิต

หญิงสาวมองนั้นไปบนเวที ปรากฏร่างสูงใหญ่ของชายหนุ่มภายใต้ ชุดสูทและหน้ากากแฟนทอมสีขาว

มารีแอนนาเอียงคอเล็กน้อย อมยิ้มบางๆ ก่อนจะจิบโรเซ่ในมือ เธอ อยากรู้นักว่า Shadow Scar มีวิธีจัดการกับเหล่าลูกแกะน้อยของพวกเขา อย่างไร

"ยินดีต้อนรับทุกคนเข้าสู่ปาร์ตี้ในคืนนี้อย่างเป็นทางการ และผมหวัง ว่าทุกคนจะยินดีที่ได้รับเชิญให้มาเป็นแขกคนสำคัญของงานนี้^,,

เสียงของชายหนุ่มภายใต้แฟนทอมสีขาวนั้นทุ้มนุ่มซวนฝัน น่าเสียดาย ที่ไม่ใช่ฝันดี...

ปลายคางของมารีแอนนาเชิดสูงนั้นกว่าเดิม