Dream Delivery ส่งรักถึงที่แถมฟรีหัวใจ (ชุด delivery)

ขอบคุณ 'Dream Delivery ภารกิจส่งฝันถึงที่ ฟรี! ค่าบริการ^,
ซีซั่นที่ 5

เรียลลิตี้โชว์ที่ทำให้ฉันได้ 'รู้จัก^, และ 'หลงรัก' เขา
ถึงแม้ว่าความจริงเราจะไม่ได้ 'รู้จัก' และ 'รักกัน' ก็ตาม

Dream Delivery ส่งรักถึงที่ แถมฟรีหัวใจ^,

ฉันรู้จักเขาจากเรียลลิตี้โชว์รายการนั้น
และถ้าหากสามารถย้อนวันเวลากลับไปได้
คืนวันเสาร์ตอนสามทุ่ม คืนนั้นฉันจะกอดเจ้าตุ๊กตาหมาตัวโตเอาไว้
ในอ้อมแขน
กอดแน่น...แน่น
และไม่มีวันปล่อยมือ!

บทนำ

อะนะ?

(สวัสดีค่ะ มาพบกับข่าวต้นชั่วโมงยี่สิบเอ็ดนาฬิกานะคะ ราฟาเอล นาปรังตกรอบแบดมินตันชายเดี่ยวรุ่นนํ้าหนักไม่เกินสี่สิบกิโลกรัมแล้ว เจ้าตัวร่ำไห้เผย...)

ปิ๊ด

(ด้วยขอบขาสิบแปดชั่นป้องกันการซึมเปื้อนด้านข้าง พร้อมที่รองรับอึอึ๊เป็นรูปหัวใจผูกกัน...)

ปิ๊ด

(เบื่อแล้วใช่มั้ยกับทรวงอกขนาดมินิไซส์ไร้เสน่ห์ดึงดูดของคุณ วันนี้ทีวีคดเคี้ยวขอน่าเสนอ...)

ปิ๊ด

“เฮ้...ฟองดู กลับไปช่องเมื่อกี้ก่อน”

"นายอย่าหวังอะไรเอกซ์ๆ เลยฟัดจ์ นางแบบโฆษณาน่ะโคตรหย่อนยานแก่คราวป้า"

"ฉันเปล่าอยากดู แต่นั่น...มัฟฟินกำลังคว้ามือถือเตรียมโทรออก''

ปิ๊ด

(เพียงแค่คุณละเลงเนื้อครีมลงไป ทาถู...ทาถู ผลลัพธ์ที่ได้จะไม่มีวันทำให้คุณผิดหวัง เอาเลย...เอาเลย โทรด่วนตอนนื้ที่ 02-XXX-XXXX ฟรี! ค่าจัดส่งถึงที่ พิเศษ! ท่านที่โทรมาหาเราสิบสายแรกรับฟรีฟองนํ้าเสริมทรงเอาไว้ใช้ชั่วคราวก่อนที่ผลิตภัณฑ์ของเราจะแสดงความอึ้งทึ่งให้ปรากฏจนคุณต้องร้องว้าววว)

ฉันนั่งถอนหายใจอย่างเบื่อหน่ายอยู่บนโซฟาในห้องนั่งเล่น มือกดเล่นเกมในโทรศัพท์มือถือไปสายตาก็จับจ้องไปยัง ‘สิ่งที่น่าสนใจ’ ในทีวีไปพลาง แต่สิ่งที่มองเห็นก็มีแค่เพียงภาพซูมหลากหลายมุมมองของหน้าอกใหญ่ไพศาลภายใต้ชุดชั้นในลายขวางไล่เฉดสีรุ้ง

นี่มันอะไรกัน...นี่มันอะไร!

"โทรด่วนตอนนื้ที่ 02-XXX-XXXX เอาเลย...เอาเลย"

"เงียบน่าฟัดจ์" ฉันแยกเขี้ยวใส่นายน้องชายตัวแสบที่นั่งทำหน้าทะเล้นอยู่บนพื้นหินอ่อนกลางห้อง นายนี่หันไปพยักพเยิดกับนาย น้องชายอีกคนของฉันที่หน้าตาเหมือนกันราวกับแกะออกมาจากแม่พิมพ์อย่างไงอย่างงั้น

"ปากก็บอกให้เงียบ มือก็กดมือถือ ฮั่นแน่ๆ"

"ฉันเล่นเกมอยู่ต่างหากเล่า"

"ถ้าโทรไปภายในสิบสายแรก เค้าแถมฟองนํ้าด้วยนะมัฟฟิน เอาไว้ใส่เล่นที่บ้านลั้ลลาๆ แก้ขัดไปก่อนก็ได้"

อืม...ไม่ใช่แค่หน้าตาหรอกที่เหมือนกันราวถอดแบบ นิสัยกวนประสาท กวนโมโห แถมทะลึ่งทะเล้นนี่ก็เป็นอีกคุณสมบัติพิเศษที่นายสองคนนื้มืเหมือนกันเป๊ะๆ ราวกับผ่านการ 'คัดลอก^, และ 'แปะ' ลงบนโครโมโซมมาเลยทีเดียว

สมกับที่เป็นฝาแฝด...ไม่เสียชาติเกิดเลย

"ฟองดู!" ฉันทำเสียงโหด

"มาเถอะวันนี้...เปลี่ยนไข่ดาวของคุณให้กลายเป็นไข่ยัดไส้ เพียงแค่คุณละเลงเนื้อครีมลงไป ทาถู...ทาถู อู้ว...ว้าวววว"

"นายฟัดจ์" ฉันแผดเสียงลั่นห้องนั่งเล่น และก่อนที่ฉันจะทันคิดอะไร เจ้าตุ๊กตาหมาตัวโตที่ฉันกอดไว้ในอ้อมแขนก็ถูกเหวี่ยงลอยละลิ่วออกไปด้วยความเร็วสูง

โชคร้าย... เป้าหมายของฉันหลบทัน

และนั่น...เจ้าหมาน้อยตัวหนักอึ้งลอยไปกระแทกเข้าอย่างจังกับมือขาวๆ ของคนที่นั่งอยู่กัดจากเป้าหมาย นายฟองดูร้องด้วยความตกใจก่อนจะปล่อยรีโมตทีวีในมือร่วงลงสู่พื้นหินอ่อนตามแรงโน้มถ่วงของโลกที่ 'เชอร์ไอแซก นิวตัน^, เป็นผู้ค้นพบใต้ต้นแอปเปิล

ปิ๊ด

ทีวีถูกเปลี่ยนช่องไปเองตามแรงกระแทกลงบนพื้นของรีโมต

(สวัสดีคร้าบบบบบบ...)

"เหวี่ยงไอ้หมาอ้วนนี่มาทำไมน่ะมัฟฟิน รีโมตตกพื้นเลย"

นายฟองดูที่เอื้อมมือไปเก็บรีโมตขึ้นมาจากพื้นทำหน้าเซ็งก่อนจะเริ่มบ่นฉัน

"หม่าม้ายิ่งบอกอยู่ว่าห้ามทำหล่น...เนี่ย เป็นรอยเลย"

"ใช่...มัฟฟิน คราวหลังจะทำอะไรใช้กึ๋นหน่อย" อีตาฟัดจ์ช่วยผสมโรง

เอากับนายสองคนนี้สิ ตกลงฉันเป็นพี่หรือเป็นน้อง?

"เฮ้ย!" นายฟองดูทำเสียงตกใจ นิ้วมือกดจึ้กๆ ไปมาบนรีโมตทีวี ไม่ยอมหยุด

"เฮ้ย!" นายฟัดจ์ก้มหน้ามองรีโมตในมือนายฟองดูสลับกับเงยหน้ามองทีวี ก้มๆ เงยๆ ขึ้นลงอยู่อย่างนั้น

หึ! จะแกล้งแสดงบทบาทสมมติทำเป็นว่ารีโมตเสียเพี่อให้ฉันรู้สึกผิดล่ะสินะ ฉันรู้ทันหรอก คิกๆ~

(ขอต้อนรับทุกท่านเข้าสู่...ดรีม ดีลิเวอรี ภารกิจส่งฝันถึงที่ ฟรี! ค่าบริการ ซีซั่นที่ห้าคร้าบ)

(ครับผม เรียลลิตี้ที่เปิดโอกาสให้เราทุกคนจัดส่งความฝันไปพร้อมๆ กันจนถึงมือพวกเค้า คนสั่งฝันทั้งสิบสองคนเช่นเคยครับ ในช่วงเวลานี้ของทุกปีเราจะกลับมาพบกัน ผม...วีเจโอห์ม อธิป ศศธาริน)

(และผม...วีเจมิ้นต์ พิภู ไพทยากร แน่นอนว่าไม่ใช่แค่เราสองคนเท่านั้น ยังมีอีกสิบสองคนสั่งฝันที่เราจะยกเวทีให้พวกเค้าทั้งหมดครอบครองในค่ำคืนนี้ พร้อมที่จะไปเจอพวกเค้ากันรึยังคร้าบบบบบบ)

(กรี๊ดดดดดดดดด)

(กรี๊ดดังๆ แบบนี้แปลว่าพร้อมแล้ว และถ้าพวกเราพร้อม พวกเค้าก็พร้อม ขอเชิญพบกับสิบสองคนสั่งฝันในเพลงธีมเปิดคอนเสิร์ตในค่ำคืนแรกของดรีม ดีลิเวอรี ภารกิจส่งฝันถึงที่ ฟรี! ค่าบริการ ซีซั่นที่ห้าคร้าบบบบบบ)

ฉันวางโทรศัพท์มือถือในมือลงบนพื้น เปลี่ยนจากท่านั่งไปเป็นท่านอนกระดิกเท้าอย่างสบายอารมณ์แต่ไร้วัฒนธรรมเป็นที่สุดอยู่บนโซฟาตัวเดิม สายตาจับจ้องไปยังภาพความเคลื่อนไหวในทีวีด้วยอารมณ์ว่างเปล่า

Dream Delivery เรียลลิตี้นี้อีกแล้วสินะ มีทุกปีกับคอนเซปต์คนสั่งฝันและคนส่งฝัน มืทุกวันตลอดซีซั่นกับการถ่ายทอดสดชีวิตของผู้เข้าแข่งขันทุกคนตลอดยี่สิบสี่ชั่วโมง แล้วก็ถ่ายทอดสดคอนเสิร์ตทุกๆ คืนวันเสาร์ตอนสามทุ่ม

เหมือนเคย...วีเจพิธีกรวัยรุ่นหล่อน่ารักคู่เดิม บรรยากาศแสนสนุกสนานในคอนเสิร์ตแบบเดิมๆ คนดูกรี๊ชดกันสนั่น ปัายไฟเขียนชื่อคนสั่งฝันระยิบระยับไปทั่วทั้งฮอลล์

และตอนนี้...สิบสองคนสั่งฝันบนเวทีที่พอกล้องซูมเข้าไปใกล้ๆ แล้ว มักจะ 'หน้าตาดี๊ดี^, กำลังยิ้มและโพสท่าน่ารักๆ ให้กล้องไปพร้อมๆ กับประสานเสียงร้องท่อนฮุกของเพลงธีมรายการพร้อมกัน

(ฝันแล้วก็อยากจะฝันอีก)

ให้ตาย! ฉันคิดถึงเพลงการ์ตูนมารูโกะขึ้นมาอย่างแรงงง

"ฟองดู...เปลี่ยนช่องหน่อย" ฉันร้องบอกเสียงอู้อี้

กลัวจริงๆ กลัวว่าท่อนต่อไปของเพลงจะมีเนื้อร้องว่า 'ปิ๊ดชาลาปิ๊ดชาลา^,

"รู้อะไรมั้ยมัฟฟิน...รีโมตเสีย" นายฟัดจ์บอกก่อนจะคว้ารีโมตมากดสาธิต

ปิ๊ด

ทีวีค้างอยู่ที่ช่องเดิม

"ไม่ต้องมาอำ ฉันรู้ว่าฉันทำผิดไปแล้วที่ขว้างไอ้หมาอ้วนออกไป แต่ว่าได้โปรดเปลี่ยนช่องเถอะ"

"ไม่ได้อำสักนิดเดียวมัฟฟิน มันพังแล้ว รีโมตทีวีน่าเข้าจากชายแดนแอฟริกาของหม่าม้าได้พังลงแล้ว" นายฟองดูส่งรีโมตมาให้ฉัน

"เหอ" ฉันทำตาโตตอนยื่นมือไปรับมันมา...เล็งไปที่ทีวีแล้วยิง ปั้ง!

ไม่ใช่สินะ

ฉันเล็งรีโมตไปที่ช่องรับสัญญาณของทีวีแล้วกดเลือกช่องอื่น

ปิ๊ด

ปิ๊ด

ปิ๊ด

ทุกช่องมีแต่ภาพสิบสองคนสั่งฝันกำลังเต้นลัลล้าๆ กันอยู่บนเวทีทั้งนั้น

"ซ่อม..." ฉันยื่นมันคืนกลับไปให้นายฟัดจ์

"เรียนสายศิลป์ภาษา ไม่ใช่สายอาชีพ" น้องชายฉันยียวน

"ฟองดูซ่อมให้มัฟฟินหน่อยน้า" ฉันหันหาเป้าหมายอีกคนแล้วก็เริ่มครวญคราง...จะบ้าเหรอ ให้ดูทีวีช่องที่มีแต่หน้าใครก็ไม่รู้สิบสองคนนี้เนี่ยนะ

"ง่วงนอนแล้ว ไว้พรุ่งนี้แล้วกันนะมัฟฟิน^,, นายฟองดูยกมือปิดปากหาวต่อกันเป็นชุด แล้วน้องชายฝาแฝดขนมหวานก็พากันสะบัดก้นหนีออกไปจากห้องนั่งเล่น ทิ้งให้ฉันนั่งดูภาพเวทีที่ว่างเปล่าหลังจากเพลงธีมมารูโกะ (?) จบลงอยู่ตามลำพัง

แสงไฟสปอตไลต์ส่องไปยังด้านหนึ่งของเวทีที่สองพิธีกรน่ารักกำลังนั่งเก้าอี้เตรียมสัมภาษณ์กันอยู่

(เป็นยังไงคร้าบ เพลงธีมเปิดคอนเสิร์ตจากพวกเค้า สุดยอดไปเลย รึเปล่า)

(กรี๊ดดดดดดดดด)

ฉันพลิกสำรวจรีโมตทีวีในมือไปมา ไม่มีรอยบุบสลายอะไรสักหน่อย ทำไมมันถึงเสียได้นะ แล้วทีวีบ้านฉันก็ดันเป็นรุ่นที่หม่าม้าน่าเข้ามาจากชายแดนแอฟริกา บนตัวทีวีไม่มีปุ่มสำรองให้เอาไว้กดเปลี่ยนช่องหรือตั้งค่าอะไรทั้งนั้น

(กรี๊ดดังแบบนี้แปลว่าสุดยอดไปเลยใช่มั้ยครับ เอาล่ะ เพื่อไม่ให้เป็นการเสียเวลา เรามากดกันต่อเลยดีกว่า พบกับคนสั่งฝันคนแรกที่จะมาโชว์เพลงเดี่ยวของเค้าในค่ำคืนนี้กันเล้ยยยยยย)

ฉันเปิดฝาช่องใส่ถ่านออก เผื่อว่าจะกำลังโดนน้องชายฝาแฝดตัวแสบรวมหัวกันหลอกเล่น  แต่เปิดออกมาดูก็ยังเห็นถ่านอยู่ครบดี... ต่อถูกวงจรไม่มีผิดพลาด

(ดีสิบสาม น้องอะนะคร้าบบบบบบ)

(กรี๊ดดดดดดดดด)

หา?

ฉันละลายตาจากช่องใส่ถ่านของรีโมตทีวีขึ้นมาเพื่อที่จะพบกับภาพของผู้ชายในจอทีวีที่กล้องกำลังแพนและโคลสอัพเข้าไป เขาลุกขึ้นจากเก้าอี้นั่งหมายเลขสิบสามและกำลังเดินช้าๆ มาตามทางเดินบนเวที ร่างสูงเพรียวสมส่วนของเขาอยู่ในชุดเสื้อยืดคอกลมสีขาวสวมทับด้วยแจ็กเกตฮูดแขนยาวลายทางลงสีชมพูช็อกกิงพิงค์สลับสีขาวดำกับกางเกง ขายาวสีดำ ใบหน้าขาวเนียนใสกับคิ้วเข้มตาโตและริมฝีปากสีชมพูอ่อนของเขาเข้ากันดีกับผมซอยรากไทรสีน้ำตาลเข้มยาวระต้นคอที่ถูกหนังยาง มัดเป็นจุกเล็กๆ เอาไว้ตรงท้ายทอย

และฉันยังคงนั่งมองเขาที่อยู่ในทีวีอย่างไม่อยากจะละสายตาต่อไป

เมื่อกี้นายนี่ชื่อบ้าอะไรนะ

(อะนะครับ อ่านตรงตัวเลย)

อะนะ?

(ก็...ชื่อจริงมาจากอักษรขึ้นต้นของชื่อคุณพ่อกับชื่อคุณแม่รวมกันครับ แล้วชื่อเล่นก็มาจากชื่อจริงอีกที)

เขาตอบพร้อมรอยยิ้มร่าเริง ฉันมองหน้าจอทีวี...ระบบตรรกะและเหตุผลส่วนไหนในสมองไม่รู้เริ่มสั่งการให้ฉันกระเด้งตัวลุกขึ้นมาจากท่านอนเปลี่ยนเป็นท่านั่งกอดเข่ามองดูรอยยิ้มเขาอย่างตั้งใจ

อา เวลาเขายิ้มแล้วจะเห็นรอยผ่าเล็กๆ ใต้คางด้วย >///<

(ครับ...เพลงที่เลือกมาร้องในคืนนี้คือเพลงที่ร้องตอนออดิชั่นเข้ามาครับ เป็นเพลงสากลฮะ ค่อนข้างเก่าแต่เป็นเพลงที่ผมชอบ Truly Madly Deeply ของ Savage Garden)

อ๊างงง เพลงโปรดฉันนนนนน >///<

(ยังไงก็...ช่วยกันเป็นกำลังใจให้ผมด้วยนะครับ อะนะ ดีสิบสาม จะทำค่ำคืนนี้ให้ดีที่สุดครับผม ช่วยกันเอาความฝันมาส่งถึงมือผมให้ได้นะครับ)

(กรี๊ดดดดดดดดด)

เสียงกรี๊ดในทีวีดังต่อกันเป็นลูกโซ่มาก แต่เขาน่ารักจริงๆ อย่างกับเทวดาน้อยตกลงมาจากสวรรค์แบบนั้นเลย

‘D13 อณ อรรคพิพิธธ์’

ฉันใช้สายตาจับจ้องไปยังชื่อจริงและนามสกุลที่ขึ้นโชว์บนหน้าจอ ตอนที่เทวดาน้อยของฉัน (?) ยืนสแตนด์บายอยู่ท่ามกลางความมืดบนเวที แล้วพอเสียงโน้ตดนตรีตัวแรกดังขึ้น แสงไฟสปอตไลต์สีชมพูกับสีขาวก็เริ่มส่องสว่างพร้อมๆ กัน...หัวใจห้องบนซ้ายของฉันเริ่มหลอมละลายยยยยย

(I'll be your dream I'll be your wish I'll be your fantasy)

(ติดตามต่อได้ในฉบับเต็ม)