เมียไม่เก่า (ชนิตร์นันท์)

ตอนที่ 1

          “อือ... อา... ซี้ด... โอว... ซี้ด... อา... ซี้ด... โอว...”

          เสียงหนึ่งที่ดังแทรกเสียงดนตรีสดดังกระหึ่มอยู่ด้านนอก ทำให้คนที่กำลังก้าวเท้าเข้าสู่ด้านในของห้องพักนักดนตรีถึงกับชะงักเท้า หัวคิ้วเรียวสวยขมวดเข้าหากันพยายามเงี่ยหูฟังเสียงนั้นให้ชัดๆ อีกสักครั้ง เพราะเสียงแปลกปลอมดังที่เข้าใจ ไม่น่าจะมาเกิดในที่แห่งนี้ ในขณะที่ผู้คนด้านนอกพลุกพล่านเพราะมันก็เป็นช่วงเวลาทำเงินทำทองของผับแห่งนี้

          แต่เสียงที่ได้ยินก็ยังคงดังชัดอย่างสม่ำเสมอ สอดประสานเสียงหญิง-ชายสลับกัน ดั่งจะบ่งบอกว่าคนก่อกำเนิดเสียงนั้น ไม่ได้กังวลสักนิดว่าความดังจะไปกระทบหรือรบกวนใครหรือเปล่า เพราะต่อให้ดังกว่านี้ ก็ไม่มีทางที่เสียงจะเล็ดลอดไปถึงด้านนอกได้ หากจะไม่มีใครเดินเข้ามาได้ยินอย่างที่เธอกำลังยืนตะลึงอยู่นี้

          สองเท้าสั่นพอๆ กับหัวใจ แต่ก็ต้องเข้าไปให้ถึง เข้าไปดูให้รู้ว่าต้นกำเนิดของเสียงนั้นเป็นใครกัน ภาวนาขอแค่ไม่ใช่คนของเธอก็พอ เพราะเสียงดนตรีที่ดังในจังหวะเร่งเร้านั้นอาจทำให้หูเธอเพี้ยนไป และเสียงผู้ชายครวญครางด้วยความเสียวซ่านมันก็คงจะไม่ต่างกันเท่าไร

          “อูย... โอว... เสียว... โอว... สุดยอด...”

          แต่เสียงแหบพร่าด้วยแรงอารมณ์ของเขาคนนั้น ยิ่งฟังก็ยิ่งคุ้นจนพานให้ใจเธอสั่น สมองวิงเวียนคล้ายจะเป็นลมเสียให้ได้ ฝ่ามือวางเท้าที่ขอบประตูเพื่อพยุงตัวเองไม่ให้ฟุบพับลงไปเสียก่อน มาถึงตอนนี้มีหนทางเดียวคือต้องเข้าไปดูให้เห็นกับตา ให้มันรู้ไปว่าความไว้ใจมันจะยังคงอยู่หรือจางหายไปกับเสียงครวญครางเหล่านั้นแล้ว