หลงสวาท (venus909)

หลงสวาท 1

ธีรธร

          รถยุโรปหรูหลักสิบล้านแล่นเข้าเทียบหน้าโรงแรมยามพลบค่ำ พนักงานรีบจัดแถวเรียงรายยิ้มต้อนรับอย่างสุภาพ ชายหนุ่มร่างสูงใหญ่ลงมาเปิดประตูให้เจ้านายผู้นั่งเชิดคอระหงษ์ ปลดกระดุมเสื้อเชิ้ตอยู่ในท่าทางสบายๆ แต่ยังคงไว้ด้วยมาดเนี๊ยบผู้บริหาร กวาดตามองคนที่โค้งคำนับให้เพียงหางตา ไม่มีทีท่าอยากเสาวนาด้วยเลยสักนิด แต่ก็คงไม่ต่างจากพนักงานหรอก หลายคนหวาดกลัวไม่กล้าเงยหน้าสบตาเพราะเจ้านายคนนี้ขึ้นชื่อเรื่องความเจ้าระเบียบที่สุด ใครพูดจาผิดหูหน่อยมีหวังโดนไล่ออกแน่ๆ จึงไม่แปลกถ้าจะจำไม่ได้ว่าวันนี้นายมากับผู้หญิงคนไหน

          "เอารถไปเก็บ ทุกอย่างเตรียมพร้อมหรือยัง" บทสนทนาแรกจากปากเจ้านายหนุ่มร่างสูงใหญ่สมวัย พนักงานอึกอักพูดไม่ออกคิดตามไม่ทัน...ไม่นึกว่าตัวเองจะโชคร้ายต้องมาตอบคำถามอะไรแบบนี้

                "เอ้า!! เป็นใบ้หรือไง ถาม!! ทำไมไม่ตอบ" เสียงเกรี้ยวกราดแสดงอารมณ์ฉุนเฉียวจนคนรอบข้างตัวสั่น โชคดีที่บอร์ดี้การ์ดร่างสูงเข้ามาห้ามไว้ 

          "พร้อมแล้วครับ" เสียงสั่นพูดด้วยความไม่มั่นใจนัก แต่คงดีกว่าการเงียบปล่อยให้อีกฝ่ายต้องถามซ้ำ
 

@Floor 43

          "ปาร์ตี้สละโสด"

          ผมเบื่อท่าทีหวาดกลัวจอมปลอมพวกนี้เหลือเกิน ต่อหน้าถามอะไรก็ไม่ตอบแต่ลับหลังเอาเจ้านายไปนินทากันสนุกปาก เพราะแต่ละคนมีจุดยืนแตกต่างกันผมจะไล่บี้หาความจริงใจจากพนักงานพวกนี้ไม่ได้ ในเมื่อทุกคนมีหน้าที่และมาทำงานเพื่อคำว่าเงิน ความเคารพรักแท้จริงคงไม่ต้องพูดถึงขอแค่พวกเค้าทำงานตามหน้าที่อย่างเต็มกำลังก็พอแล้ว บอร์ดี้การ์ดซ้ายขวาตามมาส่งจนถึงหน้าประตูห้อง ชั้น 43 ทั้งชั้นเป็นห้องพักส่วนตัวของครอบครัวเรา แบ่งเป็นสองห้องใหญ่ ห้องหนึ่งของผมอีกห้องของลูกพี่ลูกน้องผม

          ทันทีที่ผมก้าวข้ามประตูเข้ามา ตรงหน้าฉาบด้วยแสงสีเสียงดังอึกทึกครึกโครม ผู้คนมากหน้าหลายตาทักทายผม บางคนก็รู้จัก...บางคนก็ไม่คุ้นเคยกันเท่าไร สังคมที่เคลือบไว้ด้วยการสร้างภาพ ทำให้ทุกคนอยากสนิทกับลูกเจ้าสัวอย่างผม

          "ธีรธรทางนี้ค่ะ" เสียงหวานหูโบกมือเรียกผมแต่ไกล เราทักทายกันแบบธรรมเนียมฝรั่งกอดจูบกันเป็นเรื่องธรรมดา จนบางที่ผมลืมไปแล้วด้วยซ้ำว่าร่างบางที่เกาะผมอยู่...เธอชื่ออะไร

          "มานานยัง" ผมทักทายคุยเล่นตามประสา

         

          "นานแล้วค่ะ ตอนแรกที่ได้ยินข่าวตกใจหมดเลย...ไม่คิดว่าธีร์จะตกลงใจกับใครง่ายๆ" เสียงฉอเลาะเจือความแง่งอนไว้ในคำพูด สาวๆ พวกนี้เคยขึ้นเตียงกับผมแทบทุกคนต่างก็หวังจะพิชิตใจผมให้ได้ ข่าวที่เธอว่าคงทำให้เธอเสียอารมณ์อยู่ไม่มากก็น้อย

          "ไม่มีอะไรหรอก ก็แค่ของเล่นชิ้นใหม่น่ะ" คำตอบผมเรียกเสียงกรี๊ดพอใจได้ดีเลย ในเมื่อป๊าเล่นวิธีนี้...ผมก็เตรียมวิธีตอบกลับไว้ให้แล้ว

          "ไงไอ้คุณธีร์ ไปไงมาไงพลาดท่าให้ถูกจับแต่งงานได้วะเนี่ย" เสียงเตวิณเพื่อนสนิทคนเดียวของผมแทรกเข้ามา

          "ป๊าคงกลัวกูมั่ว จนได้มึงเป็นเมียเข้าละมั้ง" หลายชีวิตรอบตัวผมโห่ร้องแทบจะพร้อมกัน 

          "ยกเว้ย!! คืนนี้กูเตรียมของเด็ดมาฉลองด้วย รับรองสนุกลืม"

               เสียงบีทเร้าร้อนคลอแสงไฟสลัว แอลกอฮอร์สูตรเข้มเข้ากล่อมประสาทให้ยิ่งครึกครัก พูดคุยกันบ้างแดนซ์กันบ้างตามสเต็ปงานปาร์ตี้ทั่วไป แต่เพราะที่นี้คือที่ปิดบวกกับคนคุ้นเคยกันทั้งนั้น บางเสียงจึงเล็ดลอดออกมาเร้าพวกเราด้วยเหมือ

                 "อ๊ะ.. อ๊ะ.. แรงอีกค่ะ.. อืม.. โอ้ว!! สุดยอด.." แสงสปอร์ตไลท์หมุนวนส่ายไปมากระทบกิจกรรมคู่รักหลายคู่ เป็นภาพชินตาของงานปาร์ตี้แหละครับ สุรานารีพร้อม..

 

               เตวิณเดินนำสาวๆ หลายคนมาทางผม พร้อมแนะนำว่าผมคือเจ้าชายในคืนนี้ มองแววตาแต่ละคนเยิ้มหวานกระหายกว่าไอ้คนที่โยกร่างอยู่ตรงโน้นซะอีก

                "Come on,This is your prince"

                "อะไรวะ หามาจากไหนเนี่ย"

                "กูคัดมาเองกับมือ จัดมาให้ครบทั้งขาวหมวย คาวาอี้ หรือตู้มๆ อินเตอร์เป็นไง...ถูกใจไหม"

                คำพูดมันชัดเจนเห็นภาพดีครับ มาเต็มตาด้วยระบบเฮชดีโฟร์เคเลย สาว 4 คน 4 สไตล์ที่มันหามาแต่งชุดเซ็กซี่พร้อม บราซีทรูมองทะลุเนื้อหนังกับชั้นในตัวจิ๋วปิดเพียงหมิ่นเหม่ยั่วสายตาหนุ่มคนอื่นได้ดีที่เดียว พวกเธอเริ่มโยกย้ายเต้นเร้ารอบตัวผม สาวหมวยขาวกระจ่างทั้งตัว หน้าตาจิ้มลิ้มเอียงอายแฝงด้วยสายตายิ้มยั่ว อีกฝั่งเป็นสาวตาคมผิวแทนเนียนอวบอัด สวยสมส่วนยังกับนางแบบอินเตอร์ มือไม้ปัดป่ายทั่วร่าง ไล่ปลดกระดุมออกจนครบทุกเม็ด พลางมองหาเหลี่ยมมุมเพื่อรุกเร้ามากกว่านี้ โซฟานุ่นรับร่างผมไว้ตรงกลาง ด้านล่างมีสาวหมวยสองคนคุกเข่าบรรจงปลดตะขอกางเกงให้ นิ้วเร่งรูดเอ็นนิ่มซ้อนตัวใต้กองขนอุ่น พนักวางมือซ้ายขวามีสองสาวอินเตอร์ประกบคอยเสิร์ฟลิ้นร้อนทั่วแผงอก

 

 

                พวกเธอระดับมืออาชีพเลยครับ...ใครเป็นผมตอนนี้คงมองเห็นสวรรค์อยู่ร่ำไร ร่างกายห้อมล้อมด้วยรสสวาทจากหลายเชื้อชาติ หูเปิดรับเสียงดนตรีเร้าใจ ซอกคอถูกซุกไซ้สร้างความเสียว มีบางคนพยายามจะจูบแต่ผมเบี่ยงหน้าหนี เธอคงไม่รู้กฎมั่งว่าสนุกด้วยกันได้แต่ห้ามจูบ เพราะจูบผมมีไว้สำหรับคนพิเศษเท่านั้น

               เอ็นแข็งตอนนี้ถูกสองสาวรุกเร้ากระดกลิ้นสากสะกิดราวกับเป็นไอศครีมแท่งอุ่น เธอสลับกันครอบปากครูดขึ้นลง แม่สาวคาวาอี้หน้ากลมเธอกระดกลิ้นดูดสองก้อนแฝดจมหายไปให้โพลงปาก เสียงจ๊วบบวกเสียงครางอื้อพอใจกระเส่าออกมาเรื่อยแม้เกมส์เพิ่งเริ่มต้น

                ริมฝีปากแดงเด่นจูบซับลงลิ้นทั่วร่างผมจนแยกประสาทไม่ออกว่าจะเสียวส่วนไหนก่อนดี ร่างผมเกร็งสั่นไปหมดเม็ดแข็งยอดอกถูกดูดดึงเสียวซ่านไม่ต่างกัน สาวอินเตอร์หน้าอกล้นขอบบราเริ่มทนไม่ไหว ส่ายสองเต้าอัดหน้าผมราวกับเธออยากโดนฟัดซะเหลือเกิน สงเคราะห์ช่วยปลดตะขอบราเกะกะออกไปไกลๆ เหลือเพียงก้อนกลมขนาดใหญ่กับจุกชมพูปานกว้างมือผมขยำคลึงเค้นระบายความเสียว บางที่เผลอลงแรงดึงทึ้งบิดจุกยอดอกจนเธอซู๊ดปากสั่นพร่ำเสียงกระเส่าพอใจ ผมลงลิ้นเร้าอารมณ์แทนคำปลอบประโลมที่อยากมอบให้ ส่วนแข็งผมถูกกระตุ้นปลุกปั่นจนพร้อมใช้งานแล้ว 

                "มองอะไรพวกมึง มาช่วยกูซิวะ" เวลาหลายนาทีที่ผมโดนรุมอยู่คนเดียว ในขณะที่เพื่อนผมคนอื่นยืนจ้องตาเป็นมัน บ้างก็เค้นคลึงของตัวเองคลายความอยากไปพลางๆ ไอ้เตวิณไม่รอช้าเดินมาขยำเต้าสาวอินเตอร์ก่อนคนแรก เพื่อนผู้ชายที่ยืนรออีก 4-5 คน กรูเข้ามาร่วมวงด้วย เสียงครางหวานหูกระเส่าไร้ทิศทาง ตอนนี้คู่ใครคู่มัน บ้างก็มั่วกันหมดกลายเป็นมหกรรมเซ็กหมู่ สาวหมวยคนนี้เธอยังไม่ละจากเอ็นแข็งผมไปไหน ดูท่าทีแล้วคงไม่เจนสนามเท่ากับคนอื่นๆ ผมจึงตบตักเรียกเธอขึ้นมาออนท็อปให้

                ผู้ชายทุกคนรู้ดีว่าสาว AV อวบอัดสไตล์นี้เธอมีดีที่ตรงไหน ร่างขาวเนียนชันตัวขึ้นสูงจ่ออาวุธผมเข้าปากทาง เธอยิ้มหวานราวกับไร้เดียงสาแต่ท่าทางที่เธอทำอยู่ก็รู้งานไม่แพ้ใคร แค่ปากทางครอบทับอาวุธความอุ่นร้อนในโพลงตอดตัวตุบๆ กระตุกเร้าจนผมอยากเร่งเครื่องกระแทก เธอคลี่ยิ้มขยับตัวขึ้นลงช้าๆ คลึงก้นกลมกับหน้าตักส่ายเอวควงแท่งแข็งในร่างหลายรอบ ขยับตัวเร่งเครื่องอีกครั้ง เธอโยกไปครางไปเสียงสั่น

                "อ๊ะ..คีมูจี อืม.. อ๊ะ อ๊ะ..อิคึ อิคึ อิคึ อร๊ายย" ผมพอคุ้นอยู่บ้างจึงเข้าใจที่เธอพูด ปากสั่นพร่ำครางเสียวจัง... อ๊ะ!! ใกล้แล้ว...ใกล้แล้ว แต่ร่างเธอโหมโยกตัวไม่หยุด เธอกระแทกเร็วแรงเน้นๆ จนผมเกร็งปลดปล่อยออกมาก่อน...เธอก็ยังไม่เสร็จ 

                เตวิณรอรับช่วงอยู่นานแล้ว เห็นมันคลึงเค้นหน้าอกอวบดึงบิดจุกปลายยอด นิ้วช่วยบี้เกี่ยวเม็ดกลางตัวจนเธอครางไม่ได้ศัพท์ ตอนนี้ได้ทีรีบเข้าเสียบแทนผม มันผลักให้ร่างเธอซบอยู่บนอกผม ยกสะโพกขึ้นชันเร่งเครื่องกระแทกเน้นๆ ทั้งบดบี้มือช่วยเร้าทุกทิศทาง เสียงครางสูงร้องพร่ำ อิคึ..อิคึ.. อร๊าย!! อ๊ะ อึก ปักสุดท้ายที่เตวิณส่งให้ทำเอาร่างเธอกระตุกสั่นระริกปลดปล่อย ไม่นานไอ้เตวิณก็ครางต่ำเร่งเครื่องตามมาติดๆ

 

 

                "โคตรอึดเลย มึงเอาไรให้เธอกินเปล่าวะ"

                "ของแถมนิดหน่อยเว้ย..ขนมติดปลายเตียง"

                หืม...ไอ้พวกนี้ไม่น่าล่ะ ผมว่าแล้วแต่ละคนอึดมากแถมเร้าร้อนเกินกว่าปกติ ยิ่งสาวอินเตอร์หุ่นเป๊ะคนนั้นโดนรุมสามคน เรียกว่าเสียบครบทุกทิศทางเลยก็ว่าได้ เสียงครางสูง "อืม.. ฟัคมี พลีส ฟัค ฟัค อืมม.. ฟัคมี เบบี้" ดังไม่ขาดปากทั้งที่ร่างเธอก็ถูกปรนเปรอตลอด

                "ต่อเหอะมึง"

                "มึงเอาเลย"

                "กูขอไปอาบน้ำหน่อย"

                กลิ่นคาวคละคลุ้ง เสียงดนตรีลื่นหูในตอนแรกตอนนี้กลายเป็นเสียงสัญชาตญาณดิบหลายทิศทางหลายภาษา เซ็กช่วยปลดปล่อยความเครียดได้ก็จริงแต่ไม่ใช้ว่าผมจะหลงมัน สนุกแค่ชั่วครั้งชั่วคราวไม่ใช่มัวเมาจนขาดสติ ภาพตรงหน้าผมยิ่งกว่าหนังเอวีติดเรทที่เคยดูซะอีก มองแล้วรู้สึกแย่เหมือนกัน

                ระหว่างรอน้ำอุ่นให้เต็มอ่าง ผมยืนสูบบุหรี่ไปพลางๆ ปล่อยความคิดเป็นอิสระ จากที่มึนเมาในตอนแรกตอนนี้ไม่รู้สึกอะไรแล้ว สมเพชตัวเองมากกว่า...สุดท้ายผมก็เป็นอย่างที่คนพวกนั้นว่ากัน สัมผัสนุ่มนวลโผล่เข้ากอดผมจากด้านหลัง ปลายนิ้วเธอลูบไล้สื่อความหมาย

                "นีน่า อาบให้ไหมค่ะ"

                "จะดีหรอครับ ไม่กลัวผม.."

                "ไม่ค่ะ!! อย่าปฏิเสธเลยนะคะ หน้าที่นี้นีน่าเคยทำให้คุณ"

                "แต่คุณก็เลือกทำให้คนอื่นแล้วนิครับ"

                "ธีร์!! นีน่าอธิบายหลายครั้งแล้วนะคะ นีน่าไม่ได้รักเค้า...นี่น่ารักคุณ ยกโทษให้นีน่านะคะ อย่าโกรธนีน่าเลยนะ"

                "คุณไม่ได้มีความหมายกับผม...ขนาดนั้นหรอก ออกไปซะ”

                ผมพูดเสียงเรียบเอ่ยปากไล่เธอไปไกลๆ ไม่ใช่เพราะโกรธหรือเกลียดแต่ทุกครั้งที่เธออยู่ใกล้ ผมยังใจสั่น...ทำไมนะ? คนที่บอกว่ารักผมเหลือเกินกลับทิ้งกันไปหาคนอื่นง่ายดายนัก แถมผู้ชายคนนั้นก็เป็นลูกพี่ลูกน้องกันอีกด้วย

                เธออิดออดใช้สายตาตัดพ้อ ผมรู้ทันมารยาที่เธอพยายามสร้าง มันใช้กับผมไม่ได้หรอก ไม่มีใครยอมให้คนที่เคยทำร้ายเราวนกลับมาทำซ้ำรอยเดิมอีกแน่ เพราะเธอชีวิตผมถึงเป็นอย่างวันนี้

                นอนแช่น้ำอุ่นทิ้งหน้ากากผู้บริหารไว้ข้างกาย เพลงบรรเลงเปิดคลอกลบเสียงภายนอก ผมพยายามทบทวนว่าควรรับมือเกมส์วันพรุ่งนี้อย่างไงดี ทั้งที่ตัวเองยื่นข้อเสนอไปแล้วแต่ไม่รู้เลยว่ามันจะสำเร็จไหม
 

                "คุณหนูเนตรดาว" ในความทรงจำของผมตอนสิบขวบ คือเด็กผู้หญิงอ้วนกลม แก้มยุ้ย หัวหยิก ขี้มูกย้อย ไม่ว่าจะมองมุมไหนไม่ได้มีความน่ารักเลยสักนิด ไม่น่าเชื่อว่าวันนี้...เธอจะมาเป็นเจ้าสาวให้ผม โชคชะตาเล่นตลกชะมัด ทำไมป๊าต้องบังคับให้เราแต่งงานกัน ทั้งที่ไม่รู้จักไม่เคยเห็นหน้ากันเลย ก๊อกๆ

                "คุณธีร์ครับ คุณท่านโทรมาครับ" บอดี้การ์ดเอาสายจากป๊ามาส่งไหน ซึ่งไม่ต้องคุยผมก็รู้ว่าต้องโทรมาย้ำเรื่องงานวันพรุ่งนี้แน่...อะไรจะห่วงกันนักหนา ยัยนั้นอายุตั้งยี่สิบสามแล้วนะ แถมเต็มใจรับข้อเสนอเองด้วย

                "เฮ้อ!!"

                "คุณธีร์ไม่อยากแต่งงานหรอครับ"

                "แต่งไม่แต่ง ผมก็ไม่รู้สึกอะไรหรอก"

                "ไม่อยากแต่งแล้วทำไมไม่ปฏิเสธไปล่ะครับ”

                "บางทีเราก็ต้องฝืนรักษาน้ำใจใครบางคน ถูกไหม?"

                "ผมไม่เข้าใจหรอกครับ แต่ถ้าคุณธีร์พูดกับคุณท่านดีๆ คุณท่านต้องเข้าใจแน่เพราะคุณท่านรักคุณธีร์มาก"

                "รักมาก...ก็คาดหวังมาก ไม่ใช่หรอ"
 

                ถอนหายใจสมเพชตัวเองรอบที่ร้อย ต่อหน้าทุกคนผมอาจดูแข็งกร้าว กล้าพูดกล้าคิดแต่ความจริงแล้ว ผมแคร์ความรู้สึกคนมาก...มากจนกลายเป็นความหลง เหมือนที่ผมไว้ใจนีน่าหลงเธอเชื่อเธอ แล้วสุดท้ายเธอก็ตีจากไปอยู่กับคนที่ตอนนั้นเค้าดูดีกว่า ป๊าผมทำงานหนักสู้ดิ้นรนจนมีอย่างทุกวันนี้ ใครอาจมองว่าครอบครัวเราน่ารังเกียจแต่หลายคนก็พร้อมจะเข้ามาหา...เพื่อคำว่าผลประโยชน์

                "คุณเตวิณถามว่า นายจะให้สาวคนไหนอยู่รับใช้ต่อหรือเปล่า"

                "ทำไมอะ มันจะเคลมกลับบ้านกันหรอ"

                "ไม่น่านะครับ ผมเห็นหมดแรงหลับกันหมดแล้ว"

                "บอกมันว่า...ไม่ใช่สเปคผมสักคน เอากลับไปเหอะ"

                "แต่ผมว่าเมื่อกี้นายก็เคลิ้มอยู่นะครับ"

                "สนใจไหมล่ะ ไปสนุกกันก็ได้นะผมไม่ว่าหรอก"

                "ไม่ได้ครับ!! ผมปฏิบัติหน้าที่อยู่"

                "ไปเหอะ!! ผมขอนอนแช่น้ำอีกหน่อย ถ้าห่วงผมสลับกันไปก็ได้"
 

 

               นานๆ ทีจะเห็นบอร์ดี้การ์ดผมยิ้ม เป็นธรรมดาของผู้ชายทุกคนเห็นของดีอยู่ตรงหน้าก็อยากใส่กันทั้งนั้นแหละผมเข้าใจ ยิ่งสี่สาวเจนสนามแบบนั้น...หาไม่ได้ตามท้องถนนนะครับ เพราะมันเป็นอาชีพของเธอ ถือซะว่าได้ประโยชน์ทั้งสองฝ่าย เธอได้เงินพวกเราก็ได้ความรู้สึกแปลกใหม่ บางทีผู้หญิงสี่คนนั้นอาจจะมีค่ามากกว่ายัยคุณหนูเนตรดาวซะอีก เพราะเธอต้องยอมเป็นเมียบำเรอให้ผมเพื่อปลดหนีเงินไม่กี่บาท พรุ่งนี้ล่ะ...ได้เจอกันสักที
 

 @ท่าอากาศยานดอนเมือง

                ฉันยอมรับว่ามันมีทางออก แต่ที่เลือกทางนี้เพราะเป็นวิธีที่ง่ายและรวดเร็วที่สุด ระยะเวลาสามเดือนกับการไม่ต้องเป็นหนี้หนึ่งล้านบาท มันเปลี่ยนชีวิตครอบครัวเราได้จริงๆ นะ ขาก้าวเหยียบไปข้างหน้าเหมือนกับทางตรงนี้ไร้ผู้คนที่รู้จัก ใจคิดย้อนเรื่องที่รับปากไปแล้ว "นี่เราคิดถูกแล้วใช่ไหม" มองความวุ่นวายต่างคนต่างเดินต่างเร่งรีบด้วยความไม่คุ้นชิน "นี่เราต้องเป็นเนตรดาวอีกสามเดือนจริงๆ หรอ" คำถามรอบที่เท่าไรไม่รู้วนเวียนอยู่ในหัว ใจภาวนาให้ใครคนนั้นพูดง่าย ใจดี ไม่มีเล่ห์เหลี่ยม เฮ้อ!! ทุกอย่างเป็นภาพมโนที่ฉันสร้างขึ้น ทุกคนรู้ว่านาย "ธีรธร" ร้ายขนาดไหน

                ในวงการส่งออกสินค้าอุปโภคบริโภครู้จักครอบครัวนี้ดีว่าเป็นพ่อค้าคนกลางหน้าเลือด แถมชอบกักตุนสินค้าโกงราคาอีกตังหาก ไม่งั้นจะรวยเร็วแบบนี้ได้ไง ในวงการธุรกิจใครมีคอนเนคชั่นกว้างขวางกว่าย่อมได้เปรียบ ลูกเกษตรกรชาวสวนชาวไร่อย่างฉันการมีโอกาสได้ไปเรียนเมืองนอก...เป็นเพียงความฝัน แต่ฝันก็เป็นจริงเพราะครอบครัวของเนตรดาว