เล่ห์รักจรัสทราย (เพลงมีนา) (EBOOK)
ประหยัด: 96.75 บาท ( 75.00% )
เนื้อหาบางส่วน
คำนำ
จากความรักต่างชนชั้นของ ‘ราเฟย์’ และ ‘อารยา’ ได้รับการต้อนรับจากมิตรรักนักอ่านเป็นอย่างมาก จนทำให้ความรักในดินแดนทะเลทรายไม่อาจหยุดลงได้เพียงเท่านั้นจนกลายมาเป็นเรื่องราวของหัวใจที่ถูกความรักเล่นงาน ทว่าความรักของ ‘องค์หญิงจัสมิน บิน อัจฟาห์’ น้องสาวร่วมบิดาของ ‘ราเฟย์’ และ ‘ซาคีล อัล ดาเร’ หรือ ‘เลโอ’ -ราชสีห์ทะเลทราย ผู้ปกครองประเทศ อาเนียดาเร ไม่อาจหล่อหลอมรวมกันได้ง่ายๆ เพียงเพราะคำว่า ‘ทิฐิ’ ที่ซ่อนอยู่ในหัวใจคนทั้งคู่ ร่วมลุ้นกับความรักที่แสนร้อนระอุของพวกเขาทั้งคู่ใน เล่ห์รักในรอยทราย นะคะ
และที่สำคัญ ต้องขอขอบคุณนักอ่านที่ติดตามผลงานมาโดยตลอด และยินดีที่จะรับคำติ-ชม เพื่อสร้างสรรค์งานเขียนชิ้นต่อไป
อย่าลืมติดตามผลงานลำดับต่อไปของ ‘เพลงมีนา’ นะคะ
เพลงมีนา
บทที่
1
พายุทรายโหมกระหน่ำอย่างบ้าคลั่งราวกับจะกลืนกินทุกชีวิตในห้วงทะเลทรายแห่งนี้ ทว่าพายุทรายที่รุนแรงไม่อาจกลบเสียงปืนที่ดังขึ้นหลายนัด เสียงเอะอะโวยวายจากผู้คนที่เผชิญชะตากรรมที่มิอาจคาดฝันแต่กระนั้นกลิ่นคาวเลือดกลับไม่เจือจางไปกับลมพายุ
ชายหนุ่มร่างสูงโปร่งสะดุ้งเฮือกเมื่อกระสุนนัดหนึ่งแหวกอากาศเข้าฝังในร่างของเขาถึงสามนัด! ก่อนสติสุดท้ายจะหายไปเขาจำได้เพียงร่างของตนเองทรุดลงในพื้นทราย
“พระเจ้า อย่าเพิ่งพรากลมหายใจข้าไปตอนนี้” ชายหนุ่มพึมพำ ดวงตาสีควันบุหรี่กำลังจะปิดสนิทเพราะทนความเจ็บปวดไม่ไหว
“ข้าไม่กลัวความตายเลยแม้แต่น้อย แต่ประชาชนของเรา”
ชายหนุ่มสำลักลิ่มเลือดจนไม่อาจฟื้นกายให้ลุกขึ้นขึ้น ทว่าในพายุฝุ่นทรายอันบ้าคลั่งเขามองเห็นดวงตาสีฟ้าสดใสใต้ผ้าคลุมหน้าสีดำก้าวเท้าเข้ามาใกล้ เขาเผลอคิดไปว่า...นั่นเป็นมัจจุราชผู้นำพาดวงวิญญาณของเขา
‘ช่างเป็นมัจจุราชที่มีดวงตางดงามเหลือเกิน’ เขาได้บอกกับตนเองก่อนที่จะโลกของตนจะถูกความดำมืดเข้าครอบงำ
“หลังพายุใหญ่ท้องฟ้ามักงดงามเสมอ”
หญิงสาวพึมพำเมื่อมองไปนอกหน้าต่าง เธอเองก็ไม่อยากจะเชื่อเลยว่าหลังจากผ่านพายุทรายมาได้สี่วัน หมู่บ้านเล็กๆ ชายแดนประเทศบาฮาเนียก็เริ่มกลับสู่สภาวะปกติราวกับไม่เคยเกิดสิ่งใดร่างเพรียวลมลุกขึ้นบิดตัวไปมาไล่ความเมื่อยขบหลังจากนั่งทำงานจนสว่างไม่รู้ตัว เธอวางมือจากกองเอกสารตรงหน้าแล้วก้าวเท้ามาตามทางเดินเพื่อมาอีกห้องหนึ่งซึ่งอยู่ไม่ไกลนัก บ้านของตระกูลอัลเนฮัลไม่ใหญ่โตหรูหราแตกต่างจากเศรษฐีคนอื่นๆ แต่ก็สุขสบายไม่น้อยและเป็นที่พอใจของหญิงสาวเป็นอย่างยิ่ง
“คิดถูกจริงๆ ที่มาพักที่นี่ตามที่พี่ราเฟย์แนะนำ” เธอบอกกับตัวเองขณะที่ผลักบานประตูเข้าไปในห้องนอนที่มีร่างชายหนุ่มร่างสูงใหญ่นอนไม่ได้สติอยู่
“คุณจัสมินมาพอดีเลย” ไนราทักด้วยรอยยิ้ม หญิงสาวอายุเพียงสิบเก้าปีรูปร่างเล็กและผิวสีน้ำผึ้งตามแบบฉบับสาวบาฮาเนียนแท้ๆ เธอวางมือจากการจัดดอกไม้ในห้องคนป่วยแล้วถลาเข้ามาหาหญิงสาวผู้เข้ามาใหม่
“ขอโทษนะไนรา ฉันทำงานเพลินจนลืมมาช่วยเธอเลย” จัสมินกล่าวแล้วยิ้มขอโทษจากใจ แต่ไนราส่ายหน้าไปมาจนผมเปียยาวๆ สะบัดไปมา
“ไม่เป็นไรค่ะ ไนราเข้าใจ ว่าแต่คุณจัสมินได้นอนหรือยังคะ” ไนราถามเมื่อเห็นอีกฝ่ายส่ายหน้าเป็นการตอบรับก็รีบอาสาขึ้นมา “เช้าๆ อย่างนี้รับนมสดดีกว่าไหมคะ จะได้สดชื่น ดื่มสักแก้วแล้วคุณจัสมินก็ไปพักดีกว่า”
“แต่...”
“ไม่มีแต่ค่ะ รอเดี๋ยวนะคะ” ไนรายิ้มกว้างแล้วกึ่งวิ่งกึ่งเดินออกไป
จัสมินหรือจัสมิน บิน อัจฟาห์ องค์หญิงแห่งบาฮาเนียยิ้มให้กับความไร้เดียงสาของเด็กสาวผู้เป็นลูกสาวคนเล็กของเจ้าบ้านที่เธอพักอาศัยอยู่ได้สองสัปดาห์แล้ว อีกราวๆ สามเดือนข้างหน้าจะมีพิธีอภิเษกสมรสขององค์รัชทายาทราเฟย์ บิน อัจฟาห์และจะมีพิธีสถาปนาแต่งตั้งเป็นองค์กษัตริย์แห่งบาฮาเนียดินแดนที่โอบล้อมด้วยทะเลทราย ทุกคนในวังต่างมีงานล้นมือแต่ดูเหมือนคนที่สนุกสนานที่สุดน่าจะเป็นเสด็จพ่อมากว่าว่าที่เจ้าบ่าวด้วยซ้ำไป ส่วนว่าที่เจ้าสาวช่างเป็นคนสมถะและเรียบง่ายแม้ว่าตอนนี้จะอุ้มท้องลูกคนแรกแต่กลับดูเปล่งปลั่งอย่างยากจะอธิบาย จัสมินเผลอหัวเราะน้อยๆ ออกมาเมื่อนึกถึงเรื่องราวความรักที่กว่าจะลงตัวของพี่ชายและเพื่อนสาวชาวไทยนามอารยา กว่าความรักจะลงตัวก็เกือบจะสูญเสียคนรักไปแล้ว
“เมื่อไหร่ฉันจะมีคนรักบ้างนะ” จัสมินบอกกับตัวเองพลางเดินมานั่งบนเตียงนอนที่มีร่างสูงใหญ่สลบอยู่นานสี่วันแล้ว
เมื่อสี่วันที่แล้วขณะที่เดินทางกลับจากหมู่บ้านเล็กๆ แห่งหนึ่ง แต่ก็ต้องเผชิญพายุทะเลทรายเข้า เธอและผู้ร่วมเดินทางตั้งใจจะหลบพายุทรายที่โอเอซิสแต่กลับกลายเป็นว่าเจอการต่อสู้จากกลุ่มใดไม่อาจไม่รู้ได้ เสียงกระสุนราวกับห่าฝนทำให้เธอตกตะลึงแทบทำอะไรไม่ถูก ดีที่ว่ามีบอร์ดี้การ์ดมือดีคอยคุ้มกันทำให้รอดปลอดภัย แต่ก็สุดกับชายหนุ่มคนหนึ่งที่นอนจมกองเลือดและบาดแผลของเขาฉกรรจ์จนไม่คิดว่าจะมีชีวิตรอด
“ช่วยเขาเถอะกีวอน อย่าปล่อยให้เขาตายโดยที่เราไม่ได้ลงมือช่วยอะไรเลย”
จัสมินจำน้ำเสียงที่สั่งบอดีการ์ดหนุ่มอย่างเฉียบขาดได้ เธอรู้ดีว่ามีแค่ไม่กี่ครั้งที่เธอจะใช้อำนาจความเป็นองค์หญิงสั่งให้ใครทำอะไรตามใจ แต่เธอก็ไม่รู้ทำไมต้องช่วยผู้ชายที่ไม่รู้จักคนนี้
แต่เจ้าของรูปร่างสูงโปร่ง ใบหน้าคมเข้ม ผมยาวประบ่าสีดำสนิทแสนคุ้นตาราวกับว่าเคยเจอกันมาก่อน ตลอดสี่วันที่เขาสลบเพราะพิษกระสุนสามเม็ดที่ฝังอยู่ก็ยังทำให้เธอนึกไม่ออก เธออยากรู้ใต้ขนตายาวเป็นแพของเขามีดวงตาสีใดซ่อนอยู่
“ว้าย!”
จัสมินสะดุ้งสุดตัวเมื่อจู่ๆ ดวงตาคู่นั้นก็ลืมตาขึ้นมาทันที! ร่างเพรียวบางผงะไปด้านหลังอย่างอัตโนมัติ แต่กลับถูกมือใหญ่ของคนเจ็บกระชากที่ข้อมือไว้ราวกับเธอเป็นผู้ร้ายข้อหาฉกรรจ์ ดวงตาสีควันบุหรี่จ้องมองเธอเขม็งราวกับจะร่ายคำสาปก่อนที่จะทรุดฮวบลงไปอีก
“เกิดอะไรขึ้นครับคุณจัสมิน!” กีวอนวิ่งเข้ามาในห้องทันทีที่ได้ยินเสียงหวีดร้องของเจ้านาย มือหนากระชากปืนพกออกมาเตรียมพร้อมทันที แต่เมื่อเห็นร่างชายหนุ่มบนเตียงแค่ ‘ละเมอ’ จับแขนองค์หญิงเท่านั้น เขาก็เก็บปืนเข้าที่พร้อมถอนหายใจหนักๆ ไปหนึ่งที
“ขะ...ขอโทษกีวอนฉันตกใจหน่ะ” จัสมินพูดอย่างรู้สึกผิด “แต่คุณช่วยมาแกะมือเข้าออกจากแขนฉันหน่อยซิ”
“ได้ครับองค์หญิง”
“เราตกลงกันแล้วว่าจะไม่เรียกฉันว่าองค์หญิงนะ” จัสมินทำหน้าบูดบึ้งเหมือนเด็กสาวไม่สมอายุยี่สิบสองของตนเลย
“ครับ” กีวอนข่มอารมณ์ตนเองไม่ให้หัวเราะออกมา เขาเดินไปช่วยองค์หญิงจัดการให้ผู้ชายคนที่เขาและองค์หญิงเคยช่วยชีวิต “ท่าทางเขาได้สติแล้วครับ”
“จริงเหรอ” จัสมินพูดอย่างตื่นเต้น “ฉันละกลัวจะไม่ฟื้นตั้งแต่คุรหมอผ่าเอากระสุนออกเขาก็สลบยาวเลย...เรารีบไปตามคุณหมอมาดูอาการดีกว่า”
“ครับ” กีวอนรับคำสั่งแล้วเดินออกมาแต่ก็สวนกับหญิงสาวร่างเล็ก ไนราเงยหน้าจากถาดอาหารเช้าขององค์หญิงจัสมินสบตากับดวงตาสีนิลของกีวอน แก้มเนียนแดงขึ้นมาทันทีก่อนจะหลบสายตาของเขาและรีบซอยเท้าเข้าไปหาองค์หญิง
“ขอบใจจ๊ะไนรา” จัสมินรับถาดอาหารเช้ามาวางบนโต๊ะใกล้เตียงคนเจ็บ “เมื่อครู่กีวอนเข้ามาดูฉันสงสัยว่าเขาจะได้สติแล้ว”
“เป็นเรื่องดีจริงๆ เลยค่ะ” ไนรายิ้มโล่งอกออกมา “งั้นไนราไปหาผ้ามาชุบน้ำเช็ดหน้าให้เขาก่อนนะคะ”
“จ๊ะ รบกวนหน่อยนะ”
“รบกวนที่ไหนกันคะ”
ไนรา อัลเนฮัล ลูกสาวคนเล็กในตระกูลอัลเนฮัล รูปร่างเล็กบอบบางราวกับดอกไม้แต่มีดวงตาที่แสนโอนโยน แม้ว่าตระกูลอัลเนฮัลจะร่ำรวยแต่ทว่าชอบชีวิตสมถะไม่นิยมสร้างบ้านหลังใหญ่เพื่อบ่งบอกความมั่งคั่งแต่เพราะสิ่งนี้ทำให้ลูกๆ แต่ละคนใช้ชีวิตเรียบง่าย ไม่ทะเยอทะยานจนเป็นที่ไว้ใจของราชวงค์อัจฟาห์ให้ดูแลพื้นที่ชายแดนของบาฮาเนีย ด้วยร่างกายที่อ่อนแอของไนราทำให้เธอได้เรียนแค่มัธยมปลายในโรงเรียนสตรีล้วน แต่บิดาของเธอก็ส่งอาจารย์ที่มีความรู้ด้านต่างๆ ที่ลูกสาวสนใจมาสอนเพิ่มความรู้อยู่เสมอ
“น้ำ...ขอน้ำ...” เสียงแหบแห้งแผ่วขึ้นบางเบาแต่ก็ทำให้จัสมินกุลีกุจอไปรินน้ำใส่แก้วแล้วประคองให้เขาดื่มที่ละนิด
“ช้าๆ นะ!” เธอเผลอดุคนเจ็บอย่างไม่ตั้งใจ “เดี๋ยวจะสำลัก”
‘ใครกัน ใครกล้าบังอาจมาสั่งซาคีล อัล ดาเร!’
แต่เวลานี้เขากระหายน้ำอย่างยิ่งแต่ก็ไม่สามารถดื่มได้มากนัก ชายหนุ่มหงุดหงิดอยู่ในใจไม่เคยมีใครกล้าสั่งให้เขาทำอะไรมานานหลายปีแล้ว แต่เขากลับรู้สึกหงุดหงิดหนักกว่าเก่าเมื่อไม่สามารถขยับตัวได้ตามใจปรารถนา ไหล่ซ้ายเจ็บร้าวไปถึงใต้ทรวงอกด้านขวาและที่ต้นขา เขาพยายามลืมตาขึ้นเพื่อหาคนที่กล้ามาออกคำสั่งกับเขา เจ้าของดวงตาสีควันบุหรี่ต้องหรี่ตาเพื่อปรับสภาพกับแสงสว่างในห้องนอนที่แปลกตา เรือนผมสีแดงเป็นประกายรับแสงตะวันและดวงตาสีฟ้ากระจ่างสดใสจ้องมองเขาพร้อมรอยยิ้มสดใส
ช่างเหมือนดวงตาของมัจจุราชที่เคยจ้องมองเขาถูกสุ่มทำร้ายอย่างไม่คาดฝัน อ่า...จริงซิ เขาและทหารคนสนิทออกไล่ล่าพวกโจรค้ามนุษย์แต่กลับเป็นฝ่ายสุ่มโจมตีเสียเอง ในคืนที่วันที่เกิดพายุทะทราย
“หมอมาแล้วครับ” กีวอนเปิดประตูให้คุณหมอเข้ามาดูคนเจ็บที่รู้สึกตัวแล้ว
ใบหน้าคมเข้มออกจากแปลกใจเขาคิดว่าลมหายใจของเขาถูกพรากจากไปตั้งแต่คืนนั้นคนที่ถูกเรียกว่าหมออายุราวสี่สิบปีเศษ ความเจ็บปวดที่แล่นไปทั่วร่างทำให้เขารู้ว่าพระเจ้ายังเมตตาเขาอยู่ คนเจ็บเหลือบมองหญิงสาวผมผมยาวหยักศกสีดวงอาทิตย์ที่ยืนไม่ห่างจากตียงของเขานัก บัดนี้เขารู้แล้วว่าดวงตาคู่นั้นไม่ใช่มัจจุราชแต่กลับเป็นนางฟ้าที่นำพาดวงวิญญาณของเขากลับมาอีกครั้ง.
รายละเอียด
รายละเอียดหนังสือ เล่ห์รักจรัสทราย (ชุดเล่ห์รักในรอยทราย) ชื่อหนังสือ เล่ห์รักจรัสทราย (ชุดเล่ห์รักในรอยทราย) ประเภท นิยาย ผู้แต่ง เพลงมีนา พิมพ์ครั้งที่แรก 2552 สำนักนกฮูก พับลิชชิง พิมพ์ครั้งที่สอง 2559 ธารจันทร์สำนักพิมพ์ ราคาปก 129 บาท ราคาขาย 79 บาท ราคาขายผ่าน Apple 2.99 $ เนื้อหาโดยย่อ เล่ห์รักจรัสทราย (ชุดเล่ห์รักในรอยทราย) ท่ามกลางความร้อนระอุของทะเลทราย ซาคีล รู้ดีกว่า สิ่งที่เร้าร้อนกว่าคือ จัสมิน หญิงสาวผู้มีดวงตาสีฟ้าสดใสและเรือนผมสีตะวันฉายผู้ปลุกปั่นอารมณ์ปรารถนาให้หัวใจที่เต็มเปี่ยมไปด้วยเพลิงแห่งรัก และเขารู้ดีว่าถ้าไม่ได้ครอบครองหญิงสาวผู้นี่เขาต้องถูกไฟแห่งรักเผาไหม้เป็นจุล! กระสุนสามนัด!ทำให้ ซาคีล อัล ดาเร ผู้มีฉายา ราชสีห์ทะเลทราย ต้องตกที่นั่งลำบาก ในขณะที่เขาเข้าทำการจับกุมโจรค้ามนุษย์ แต่การบาดเจ็บครั้งนี้นอกจะได้เรียนรู้คำว่า ‘ทรยศ’ แล้ว ทว่ามันยังทำให้เขาได้พบกับ จัสมิน บิน อัจฟาห์ องค์หญิงแห่งบาฮาเนีย ที่ไม่รู้ตัวตนที่แท้จริงของเขาที่เป็นถึงกษัตริย์แห่งอาเนียดาเร จัสมิน-หญิงสาวเจ้าของเรือนผมหยักศกสีเดียวกับดวงตะวันยามเช้าและดวงตาสีฟ้าเจิดจ้าประดับด้วยรอยยิ้มจริงใจ จัสมินหนีความวุ่นวายของการเตรียมงานอภิเษกของ ราเฟย์ บิน อัจฟาห์ พี่ชายร่วมบิดาของเธอ แต่ในคืนหนึ่งที่ที่พายุทรายเข้าเล่นงานเธอกลับได้พบชายหนุ่มร่างสูงที่ดูเพียงแวบเดียวก็รู้ว่าไม่ใช่คนธรรมดา เขาหมดสติจมกองเลือดจนเธอต้องยื่นมือเข้าช่วยเหลือ โดยหลงลืมไปว่าเธอเคยพบเจ้าของดวงตาสีควันบุหรี่คนนี้มาก่อน ทั้งคู่ไม่เคยคาคคิดเลยว่า...การพบกันครั้งนี้ทำให้พวกเราไม่สามารถพรากหัวใจของตนเองออกจากกันและกันได้ ในเมื่อความรักได้ก่อกำเนิดขึ้นในหัวใจของพวกเขาแล้ว และไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น! ซาคีลจะต้องนำผู้หญิงของเขากลับคืนให้ได้! ไม่ว่าจะต้องใช่เล่ห์เหลี่ยมใดกับหัวใจก็ตาม.
รีวิว (0)
