SEXY SENSEI ปฏิบัติการรักร้ายมัดหัวใจผู้ชายร้ายลึก!

 

ช่วยเหลือ พร้อมทั้งตัดสินใจเดินหาห้องวีไอพีดังกล่าวด้วยตนเอง ทั้งนี้ก็เพื่อ สำรวจคลับนี้ไปในตัว

ดวงตากลมโตที่ปิดมาสคาร่าและเขียนด้วยอายไลน์เนอร์ดูมีเสน่ห์

มองบอนี้การ์ดที่ยืนพิงรถอยู่ข้างๆ ก่อนที่ริมฝีปากอิ่มเต็มซึ่งถูกเคลือบไว้

ด้วยลิปสติกสีหวานจะกรีดยิ้มล่งให้กับเขา

"ฉันจะไปแล้วนะ นายจะไปไหนก็ไปไป๊"

"แน่ใจนะว่าไม่ให้เข้าไปด้วยน่ะ สถานที่แบบนี้..ฉันไม่ไว้ใจเลย"

ทาคุโร่กวาดสายตามองรูปร่างสมส่วนที่ผู้ชายที่ไหนเห็นก็ต้องพูดเป็น คำเดียวกันว่า 'น่าสน^, ก่อนจะมองใบหน้ารูปไข่สวยๆ ราวกับเจ้าหญิง เธอ มีจมูกโด่งรั้นบอกนิสัยเอาแต่ใจ ผมสีน้ำตาลออกบลอนด์ทองเป็นลอนยาว ถึงสะโพก ริมฝีปากน่าสัมผัส แล้วไหนจะเรียวคิ้วที่รับกับรูปหน้าอีก

ปล่อยให้เดินเข้าโฮสต์คสับไปคนเดียวคงโดนพวกโฮสต์ตะครุบโดย ไม่ต้องจ่ายค่าชั่วโมงนั่งดริ๊งก์หรือเสียเงินเปิดแซมเปญเรียก (รายได้ของ หนุ่ม'โฮสต์จะขึ้นอยู่กับชั่วโมงนั่งดริ๊งก์เป็นเพื่อนแขก ค่าเครื่องดื่ม ค่าบุหรี่ ที่แขกจะสั่งเพิ่ม และถ้าหากแขกเปิดแชมเปญซึ่งเป็นเครื่องดื่มราคาแพง ก็จะได้รับการเทกแคร์จากหนุ่มโฮสต์เป็นพิเศษ) บางทีอาจจะถูกพวกแขก สาวๆ ด้วยกันหมั่นไส้จนถลาเข้ามาตบก็ได้

"ไม่เป็นไรหรอกน่า ยัยรันเป็นลูกสาวเจ้าของที่นี่^,นะ ใครจะกล้ามา ทำอะไรเล่า"

"ถ้ามีอะไรโทรหาฉันนะ"

"ยาเป็นรอบที่สามล้านแล้วย่ะ"

ฮารุกะสลัดมือขับไล่คนตัวสูงด้วยสีหน้าเบื่อหน่ายแล้วหมุนตัวเข้าไป ในโฮสต์คสับอันดับหนึ่งซึ่งมีสไตล์เป็นแบบปราสาทกรีก สาวๆ ที่มาเยือน Sexy Man Host Club จะได้รับการต้อนรับในแบบเจ้าหญิง เพียงแค่มี เงินหนาๆ ไว้จ่ายค่าดื่มกินและค่าบริการจากหนุ่มๆ รูปงาม

ที่นี่ได้รับการการันตีว่าเป็น'โฮสต์คลับที่บริการดีที่สุด! มีเสน่ห์ที่สุด!            ราคาแพงที่สุด! มีคลาสที่สุด! และเต็มไปด้วยหนุ่มๆ ที่หล่อและน่าหลงใหล

ที่สุดด้วย!!!

 

 

ฮารุกะก้าวเข้าไปข้างในโฮสต์คลับ เพียงก้าวแรกเท่านั้น...เสียงดนตรี ที่เปิดคลออยู่ก็ดังทักทายเธอก่อนสิ่งใด ตอนแรกเธอคิดว่าจะเป็นเพลงเต้น หนักๆ ซะอีก แต่เพลงที่เปิดกลับเป็นเพลงสบายๆ เหมาะกับการนั่งทัง และคุยก้นมากกว่า ชั้นล่างเป็นห้องรวมแบ่งแต่ละโต๊ะออกเป็นลัดเป็นส่วน อย่างดี ส่วนชั้นสองน่าจะเป็นโซนห้องวีไอพีที่เธอนัดกับรันเอาไว้

หญิงสาวไม่สนใจบริการจากพนักงานต้อนรับ เธอก้าวตรงเข้าไป ต้านในเพื่อจะชั้นบันไดวนแบบปราสาทไปยังชั้นสอง และเมื่อก้าวพ้นทาง เดินหน้าห้องรวม เธอก็เข้าสู่ส่วนโถงกลางที่มีบันได หากทว่า...

"ได้โปรดเถอะเคย์ นามิต้องเข้าห้องผ่าดัดพรุ่งนี้เข้านะ ถ้านายไม่ไป เยี่ยมเธอ...เธอก็คงไม่มีกำลังใจจะอยู่ต่อ ทำเพื่อนามิแค่นี้ก็'ไม่ได้เลยเหรอ" ผู้หญิงหน้าตาดีคนหนึ่งกำลังฉุดรั้งมือผู้ชายร่างสูงไว้ เขาอยู่ใน ชุดสูทดีไซน์เก๋ๆ พอดีตัว ผูกเนกไทแบบหลวมๆ สวมเสื้อเชิ้ตไม่ติดกระดุม สองเม็ดบน เผยให้เห็นกล้ามเนื้อสวยๆ บนแผงอกรำไรๆ ที่คงทำให้สาวๆ กรีดร้องไปตามๆ ก้น เพียงแวบแรกที่พบเขา...ฮารุกะก็รู้เลยว่าเขาต้องเป็น โฮสต์อันดับท็อปๆ ของที่นี่แน่นอน

เคย์...คีบบุหรี่ VIRGINIA SLIMS LIGHTS 6mg ชั้นสูบด้วยสีหน้า เรียบเฉยราวกับว่าไม่สงสารหรือเห็นใจผู้หญิงที่กำลังอ้อนวอนเขาเลยลักนิด เขาเป็นผู้ชายรูปร่างดีเหมือนนายแบบ อาจจะไม่ได้ดูหล่อลา หุ่นติด บางนิดๆ แต่กลับดูเข้มแข็งและมีเสน่ห์ดึงดูดสายตาไม่ได้ยิ่งหย่อนไปกว่า ก้น เขาสูงเกินกว่าหนึ่งร้อยแปดสิบเซนติเมตรแน่ๆ มีช่วงขายาวมากและ ไหล่กว้างพร้อมจะปกป้องผู้หญิงได้เสมอ

ว่าด้วยเรื่องรูปร่างหน้าตา...เคย์มีใบหน้าหล่อแหลมคมอย่างพอดิบ พอดี เหมือนเป็นคนที่หลุดออกมาจากหนุ่มหล่อเท่ในเกมหรือพระเอก การ์ตูนที่ขายความเท่และเซ็กซี่ เมื่อโครงหน้าดูดีรวมกับริม'ฝีปากบางแดง หยักลึกเหมือนถูกแกะสลักด้วยลิ่มแต่เป็นเส้นตรงไม่บอกอารมณ์ จมูกโด่ง เป็นลัน และเส้นผมสีดำซอยสไลด์ระบ่ารับกับใบหน้าทุกกระเบียดแล้วบอก

ได้เลยว่า...เขาดูเท่และมีเสน่ห์เกินกว่าผู้หญิงคนไหนจะต้านทาน

สิ่งที่น่าจะสะกดสายตาและฉุดกระซากหัวใจผู้หญิงให้กองอยู่แทบเท้า เขาภายในวินาทีเดียวได้ดีที่สุด คงหนีไม่พ้นนัยน์ตาคมกริบสีดำสนิทที่ดู ลึกลับ น่าค้นหา และเฉยซาแต่ทว่าน่ามองคู่นั้น "เคย...?"

ฮารุกะทวนซื่อชายหนุ่มที่ฟังสะดุดหูขณะหยุดมองดูว่าผู้หญิงคนนั้น จะรั้งเขาไว้ได้หรือไม่

"ฉันต้องขึ้นไปรับแขกช้างบน เธอกำลังทำให้ฉันสายนะ"

"ฉันจ่ายให้นายก็ได้! นับจำนวนเงินตามชั่วโมงที่นายจะต้องไปกับ ฉันเลย"

"ขอโทษนะ...แต่แขกคืนนี้จ่ายให้ฉันทั้งคืนแล้ว"

"แต่ฉันจ่ายให้นายมากกว่าที่แขกคนนั้นทุ่มให้นายสิบเท่าก็ยังได้ เลยนะ!"

"แล้วเธอจะให้ได้เท่าไหร่กันเซียว..." เคย์สวนกลับด้วยใบหน้านิ่งเรียบ "ฉันบอกแล้วใช่มั้ยว่างานของฉันคือการบริการ...ผู้หญิงที่สำคัญสำหรับฉัน คือคนที่จ่ายให้ฉันได้มากที่สุด ไม่ใช่ผู้หญิงพูดไม่รู้เรื่องและมาอ้อนวอน จนน่ารำคาญอย่างที่เธอทำอยู่!"

"เคย์!!" เธอกรีดร้องด้วยความโกรธที่ถูกเขาปฏิเสธ ถ้าจำไม่ผิดโฮสต์เป็นอาชีพที่ต้องบริการด้วยคำพูดหวานๆ ท่าที เอาอกเอาใจไม่ใช่เหรอ แล้วทำไม...เคย์ถึงได้ปฎิบัติกับลูกค้าราวกับว่า ยัยนี่ไม่มีค่าได้นะ

ฮารุกะคิดด้วยความสงสัย

"เธออย่าตื๊อมันอีกเลยน่า กลับไปเถอะ ยังไงเคย์ก็ไปกับเธอไม่ได้ หรอก วันนี้มันต้องต้อนรับลูกค้าวีไอพี แล้ววันนี้ค่าตัวเคย์ก็สูงมากนะ นามิ ไม่มีทางจ่ายไหวหรอก"

"แต่..."

                          "อย่าคิดว่าฉันกับไอ้เคย์ไม่รู้นะว่าพวกเธอคิดจะทำอะไร!"

ผู้ชายที่มากับเคย์พูดสวนขึ้นมาก่อนที่ผู้หญิงคนนั้นจะพูดจบ เขาใช้

 

 

นัยน์ตาสีเหล็กกล้าจ้องมองเธอราวกับว่ากำลังจะบีบคั้นให้เธอล่าถอย บอกตรงๆ ว่า...ถ้าเคย์มีเสน่ห์แบบเจ้าชายซาตาน ผู้ชายคนนี้ก็คงไม่ต่าง อะไรจากเทพบุตร เคย์อยู่ในชุดสูทสีดำผูกเนกไทสีขาว ส่วนเขา...อยู่ในชุด สูทสีขาวดีไซน์เก๋ แต่ผูกเนกไทสีดำ

รูปร่างของเขาใกล้เคียงกับเคย์ แต่น่าจะสูงกว่าราวๆ สองเซนติเมตร ได้ สิ่งสำคัญที่ทำให้เขาแตกต่างจากเคย์มากคงเป็นเรือนผมสีนํ้าตาลทอง อ่อนๆ ที่เน้นความหล่อคมของเขาให้โดดเด่นมากคั้นไปอีก

ฮารูกะซักเริ่มเข้าใจมากคั้นทุกทีแล้วว่า...ทำไม Sexy Man Host Club ถึงได้ทำเงินมากมายนัก ที่แท้ก็รวบรวมผู้ชายหน้าตาดีที่สุดเอา'ไว้'นั่นเอง!

"กลับไปเถอะ ฉันไม่อยากให้นามิกับเคย์จบกันแบบไม่สวยงาม หรอกนะ"

ผู้หญิงคนนั้นได้แต่ยืนอึ้งขณะที่เคย์กับเพื่อนของเขาเดินคั้นบันได ไปที่ชั้นสอง ฮารูกะมองภาพภาพนั้นด้วยความรู้สึกหดหู่ เธอรู้มาว่า... โฮสต์คลับก็ไม่ต่างอะไรจากดินแดนขายฝันสำหรับผู้หญิง ถ้าเธอมีเงิน เธอคือเจ้าหญิงของที่นี่ ผู้ชายทุกคนในนี้พร้อมที่จะมอบความรักให้กับเธอ แต่เมื่อไหร่ที่ไม่มีเงิน สภาพของผู้หญิงที่หลงใหลดินแดนแห่งนี้ก็คงไม่ต่าง จากผู้หญิงที่ฮารูกะกำลังมองอยู่

โฮสต์คลับ...แท้ที่จริงก็เป็นแค่ดินแดนของความรักอันจอมปลอม เท่านั้นเอง!

1

Deceptive love

"เธอนี่มันพิลึกคนจริงๆ ฉันบอกให้พนักงานต้อนรับรอรับเธอข้างล่าง แล้ว แถมยังบอกเธอไว้ก่อนแล้วว่าให้บอกพวกพนักงานว่าเธอเป็นแขก ของฉันจะได้ไม่ต้องมาตามหาตัวกันให้วุ่นก็ไม่ยอม

ยัยรันบ่นเป็นคนแก่ขี้หงุดหงิดทันทีที่เจอหน้าฉันไม่ใช่ว่าฉัน

 

 

 

จะหลงอะไรหรอกนะ แต่พอชั้นบันไดมาที่ชั้นสองแล้วพบว่าห้องวีไอพีนั้น แยกเป็นหลายห้องหลายโซน ฉันไม่รู้ว่าห้องไหนกันแน่ ก็เลยโทรไปบอก ให้ยัยรันออกมารับเท่านั้นเอง ไอ้ครั้นจะให้ไปถามกับพนักงาน ฉันก็กลัว เสียฟอร์มน่ะสิ

ก็ตอนแรกหยิ่งไม่ยอมรับบริการจากพวกเขาเองนี่นา T^AT "จะบ่นทำไม ฉันก็แค่อยากเดินดูว่าที่นี่มีอะไรดีนักหนาถึงได้ทำให้ ที่บ้านเธอรวยเอาๆ"

"เพราะที่นี่มีหนุ่มหล่อเป็นร้อยชีวิตยังไงล่ะจ๊ะ ©"

ยัยรันคว้ามือฉันเดินจูงไปยังห้องที่เธอเปิดรอไว้แล้ว ซึ่งถ้าให้ฉันเดา ก็คงเป็นห้องที่ดีที่สุดของที่นี่เลยล่ะ แหม...ระดับลูกสาวเจ้าของโฮสต์คลับ มาเยือนเองก็คงต้องต้อนรับอย่างดีที่สุดแหละ จริงนั้ย "เชิญครับคุณหนู..."

พนักงานที่หน้าห้องวีไอพีเปิดประตูให้เราสองคน ยัยรันก้าวเข้าไป ข้างในซึ่งมียัยเรโกะนั่งรออยู่ก่อนแล้ว ในห้องนั้นมีหนุ่มโฮสต์นั่งอยู่สามคน พอดี ยัยเรโกะที่เพิ่งจะร้องไห้แทบเป็นแทบตายเพราะอกหักมาเมื่ออาทิตย์ ที่แล้วจับไมค์ร้องเพลงอยู่กับหนุ่มหล่อในชุดสูทสีเข้ม ผมสีเทา หน้าตาหล่อ กระซากวิญญาณอย่างอารมณ์ดี

ยัยรันเห็นฉันยืนนิ่งด้วยความตกใจก็หันมายิ้มหวาน...

"ฉันบอกแล้วว่าวิธีนี้จะทำให้ยัยเรโกะหายเศร้าได้ในทันที AOA"

"ย่ะ©"

ฉันเบ้ปากใส่ยัยรันที่แสนจะภูมิใจในธุรกิจของครอบครัวแล้วเดิน ตามไปนั้งที่โซฟาตรงข้ามกับทีวีขนาดใหญ่ ส่วนยัยเรโกะกำลังอ่านเนื้อ คาราโอเกะบนหน้าจอพร้อมแหกปากไปด้วย "หวัดดีๆๆ ฮารุกะ >0<"

ยัยเรโกะที่น่าจะเริ่มเมานิดๆ โบกไม่โบกมือให้ฉันอย่างอารมณ์ดี แก้มใสๆ ที่ชั้นสีชมพูเรื่อๆ น่าเอามือไปหยิกมากๆ วันนี้เรโกะอยู่ในชุด เดรสสีขาวแบบน่ารักๆ และดูเป็นสาวสวยพอตัวเลย

"นี่ฮารุกะเพื่อนฉันเองนะ" รันแนะน่าฉันกับหนุ่มโฮสต์ "คนนั้น

 

(โปรดติดตามต่อในฉบับเต็ม)