เรื่องสั้น แพะกับแกะ (จรัญ ยั่งยืน)

แพะกับแกะ

1.

“น้ำพัดคอสะพานขาดอีกแล้ว”

“อ้าว...เห็นว่ามันเพิ่งจะซ่อมเสร็จไปได้ไม่นาน”

“นั่นนะซี แต่ทำไมมันถึงได้พังเร็วนักวะ”

“มีใครแอบเอาขอเบ็ดไปเกี่ยวมันรึเปล่า”

พูดจบ แพะก็หัวเราะ ทำให้แกะหัวเราะตาม แพะไม่แน่ใจว่าแกะเข้าใจในสิ่งที่เขาพูดหรือเปล่า แต่เสียงหัวเราะของเพื่อนทำให้ย้อนรำลึกถึงวัยเด็ก แกะแปลกแยกกว่าพี่ของเขาทั้งสามคน เขาผิวดำสนิทดั่งตัวเหนี่ยงนา ขณะที่พี่ๆ ของเขาผิวสีน้ำตาลกรวด เขาถูกเพื่อนๆ ล้อว่าพ่อโมโหที่ตอนเขาแบเบาะชอบร้องโยเย พ่อจึงเอาไปโยนใส่ถังถ่าน ถ่านดำๆ เลยติดสีผิวของเขามาตั้งแต่บัดนั้น

“มึงน่าจะชื่อไอ้เหนี่ยงมากกว่าไอ้แกะ”

แพะกระเซ้าเพื่อน ตั้งแต่เกิดมาเขายังไม่เคยเห็นแกะตัวดำๆ เลยสักตัว แกะจัดอยู่ในจำพวกดำดีสีไม่ตก ยิ่งอยู่กลางแดดจ้าผิวยิ่งดำมะเมื่อม แกะไม่เคยจากบ้านเกิดไปไหนนานๆ ชีวิตผูกพันอยู่กับท้องนาและสายน้ำ ไม่เหมือนแพะที่ครึ่งชีวิตจมอยู่ในป่าคอนกรีต

ความจริงชื่อของแพะก็มีที่มาที่พิสดารไม่น้อย มันไม่ได้ถูกตั้งขึ้นโดยคิดว่าเขาจะเติบโตมาเป็นเพื่อนเล่นกับแกะหรอก มันมาจากว่าตอนที่แม่แพ้ท้อง แม่อยากกินแพะทั้งตัว เล่นเอาพ่อเหงื่อปวดขมับ ต้องไปหาเนื้อแพะถึงในเมืองมาให้กิน ด้วยความอุตริของแม่คราวนั้น เมื่อแม่คลอดลูกออกมา เขาจึงมีชื่อว่าแพะ แม้ทุกวันนี้ชื่อนี้จะดูอัปมงคลสำหรับการตั้งชื่อคน ถูกเอาไปใช้ในทางเสียๆ หายๆ ทั้งเรื่องจับแพะ จับแพะชนแกะ ได้ทีขี่แพะไล่ แต่แพะก็ยังจำเป็นที่จะต้องมีอยู่ แม้แต่เขาเองเมื่อทำอะไรผิดพลาด บางทีก็ยังเรียกหาแพะเลย

“ไอ้แพะ คราวนี้มึงกลับมาอยู่บ้านเลยรึไง แล้วทำไมมึงไม่เอาเมียมาด้วย”

เป็นคำถามภาษาซื่อ แต่ทำให้แพะรู้สึกเจ็บแปลบๆ ข้างใน เขาแต่หัวเราะกลบเกลื่อน

“ปีนี้ ปลาชุมนะ” แพะเปลี่ยนเรื่อง เขาสาวขอเบ็ดมาตรงหน้า สีเงินของมันสะท้อนแดดสายวิบวับ เขาเอามือล้วงเข้าไปในกระป๋องใส่ดินที่มีคราบสีติดเกรอะกรัง ในดินร่วนซุยมีเหยื่อปลาซุกซ่อนอยู่ ไส้เดือนเป็นเหยื่อโอชะของปลาโดยเฉพาะปลาดุก ปลาดุกย่างไฟหยดติ๋งๆ เป็นเหยื่อโอชะของคน
“ที่ไหนๆ ก็มีเหยื่อ เหยื่อมันหาง่ายจะตาย”

มันเป็นคำพูดธรรมดาของคนเมืองที่มีมันสมองแหลมคม “รัก-ชัง-โลภ-โกรธ”นี่แหละทำให้ชีวิตของเราตกเป็นเหยื่อโดยไม่รู้ตัว

แกะล่าเหยื่อด้วยการไปขุดดินร่วนๆ ข้างบ้าน เดี๋ยวเดียวก็ได้ไส้เดือนมาใส่กระป๋องยั้วเยี้ย แต่นักตกปลาในเมืองไม่จำเป็นต้องลงทุนขุดไส้เดือน พวกมันตกเป็นเหยื่อของเหยื่อปลอมๆ

“ไม่กลัวว่าปีนี้น้ำจะท่วมอีกหรือ”

แพะถาม เพราะเห็นว่าปีนี้ชาวบ้านเตรียมการรับมือน้ำท่วมน้อยมาก มีไม่กี่ครัวเรือนที่อพยพข้าวของไปจับจองถนนที่นับวันจะถมสูงขึ้นเรื่อยๆ จนเกือบจะสูงเท่าหลังคาชาวบ้าน

“เกี่ยวข้าวแล้วไม่กลัวหรอก ยุ้งก็ยกสูงแล้ว”

“เห็นใครๆ ต่างออกมายืนยันว่าปีนี้เอาอยู่”

แกะหัวเราะร่วน ขณะที่แพะนิ่งงัน