บ่วงสวาทมาเฟีย (วไลกร)

หนุ่มอิตาลี นีโอ อันโตเลส ผู้มีความหล่อและความโหดใกล้เคียงกัน เขาถูกลูบคมจากสาวสวยด้วยการส่งจิวเวลรี่ปลอมมาให้ เธอกล้ามาก! กล้าเหยียบจมูกมาเฟียผู้ทรงอิทธิพลอย่างเขา เรือนร่างสวยงามเท่านั้นถึงจะชดใช้ให้เขาสาแก่ใจ...อณิษฐา
            อณิษฐา เทวาพงศ์ สาวสวยทายาทธุรกิจจิวเวลรี่ชั้นนำ ถึงคราวตกอับ เมื่อมรดกหลายพันล้านมีแต่หนี้สิน มารดาสุดที่รักหายไปพร้อมเช็คเงินสดสองร้อยล้าน และเธอยังถูกซ้ำเติมด้วยข้อหาต้มตุ๋น แต่นั่น...ยังไม่รุนแรงเท่าจิวเวลรี่สองร้อยล้านกลายเป็นของปลอมเมื่อถึงมือลูกค้า

            “จำไว้ เมื่อผมพูดดีด้วย ใช่ว่าผมจะยอมให้คุณก้าวร้าว คุณมีหน้าที่ทำตามคำสั่งผมเท่านั้น” เสียงเฉียบขาดกับแววตาดุดันจ้องใบหน้าสวยใกล้ชิดจนสัมผัสได้ถึงลมหายใจอุ่นๆ ของเขา
            “ฉันเป็นแค่ลูกหนี้ ไม่ใช่ทาส ขอเวลาฉันอีกสองสัปดาห์ ฉันจะนำเงินสองร้อยล้านมาคืนคุณให้หมด” แววตาแน่วแน่ที่มาพร้อมกับคำพูดหนักแน่น ทำให้คนฟังยกมุมปากยิ้มหยัน
            “คุณพูดถึงแต่เงินต้น แล้วดอกเบี้ยล่ะ ถ้าคุณไม่มีเงินจ่ายดอกเบี้ยผมมีทางออกให้คุณ” นีโอพูดเรียบๆ เขาผละจากร่างเพรียวสวย หยิบแก้วไวน์ของเขามาดื่มจนหมดแก้ว
            “ทางออกอะไร” อณิษฐาถามโดยไม่ยอมมองหน้า แก้มยังร้อนวูบไม่หาย ถึงกระนั้นก็ไม่กล้าโวยวายเพราะอยู่ในเพนต์เฮาส์ของเขา
            “คุณมีดีพอสำหรับดอกเบี้ย” เจ้าหนี้รูปหล่อ วางมือบนหัวเข่าแล้วลากผ่านชุดรัดรูปขึ้นมาถึงต้นขา มือเล็กรีบปัดออกให้มือเขาพ้นจากร่างของเธอ
            “อย่ามาทำบ้าๆ ฉันไม่ใช่...” เธอแหวใส่ แต่เขาส่งนิ้วชี้ยื่นมาแตะริมฝีปากรูปกระจับ
            “ชู่วส์ จำได้มั้ย ว่าผมต้องการคุณมากแค่ไหน” เสียงแหบทุ้มพร่าสั่นกระซิบข้างลำคอระหง ทำให้ขนอ่อนบนกายสาวลุกชัน หญิงสาวนั่งนิ่งห้ามสมองไม่ให้คิดถึงภาพในอดีตเมื่อหนึ่งปีก่อน
            “ไม่ ฉันจำไม่ได้ และไม่คิดจะจำด้วย” อณิษฐารีบปฏิเสธ
            “จำไม่ได้ ไม่เป็นไร เช็คใบละหนึ่งร้อยล้านสองใบที่คุณเขียนค้ำประกันหนี้สินไว้ให้กับผม มันเลยดิวมาหลายเดือนแล้ว และผมจะไม่ยอมให้คุณผัดผ่อนอีกต่อไป นอกจากว่าคุณจะยอมจ่ายดอกเบี้ยจนผมพอใจ” พูดพลางไล้ข้อนิ้วที่ต้นแขนเรียวเสลาเนียนขาว