เล่ห์สวาททาสเสน่หา (นางแก้ว) (EBOOK)

ตอนที่1 น้ำฟ้า

 

คุณทรงศักดิ์ เศรษฐีใหญ่ มีธุรกิจนับพันล้านมีอำนาจบารมีในสังคม แม้แต่นักการเมืองยังมองคุณทรงศักดิ์ด้วยตาเป็นมัน เพราะเงินของท่านหนามือนัก ส่วนคุณตรง มองสองสตรีที่ควงขนาบแขนท่านเข้ามาในงานด้วยความปลาบปลื้ม  หม่อมหลวงน้ำทองคือภรรยาของเขาเป็นกุลสตรีทุกกระเบียดนิ้วและอีกนางหนึ่งคือน้ำฟ้า ตันไพบูลย์กิจ บุตรสาวคนเล็กอันเกิดจากหม่อมหลวงน้ำทอง ก่อนหน้านี้คุณทรงเป็นม่ายเมียตาย และมีบุตรเกิดกับภรรยาเก่า แต่เธอผู้นั้นไม่ได้มีการเอ่ยถึงกันมาหลายสิบปีแล้ว...

ถึงแม้น้ำฟ้าจะเปรี้ยวจนเข็ดฟันจนเป็นที่รู้กันทั่วในสังคมระดับสูงแต่เธอ เป็นที่รักยิ่งของคนตระกูลนี้ แม้จะมีวัยเพิ่งพ้นแรกรุ่นไม่กี่ปี แต่น้ำฟ้าโด่งดังในหมู่นักท่องราตรี ระดับแถวเดียวกัน

 ซึ่งแม้จะขึ้นชื่อในเรื่องเที่ยวเตร่และเจ้าชู้ตัวยง หากว่าหนุ่มที่เข้ามากรายใกล้ ต่างรู้ดีแก่ใจว่าเข้าไม่ถึงใจของน้ำฟ้า หรือเป็นคนเหมือนใกล้ง่าย แต่ได้แค่ใกล้ ส่วนที่ต้องการครอบครองนั้น น้ำฟ้าไม่ให้ใครสักคน

                รถเบนซ์รุ่นใหม่ขับเคลื่อนออกไปอย่างนุ่มนวลพาประมุขของคฤหาสน์ร้อยล้านมุ่งตรงไปยังงานราตรีเพชรน้ำหนึ่ง ซึ่งจัดขึ้นในวังของเจ้านายพระองค์หนึ่งเพื่อเป็นการหารายได้เข้าการกุศล

                “เจ้าโอ๋ของคุณป๋าเด่นมากเชียวนะคืนนี้”

                คุณทรงศักดิ์เอ่ยอย่างชื่นชมเอ็นดูในบุตรสาว สวยงามยิ่ง

                “แหม แต่ชุดราตรีเรียบร้อยแบบนี้โอ๋ไม่ค่อยชอบเลยค่ะคุณป๋า”

                คำฉอเลาะด้วยน้ำเสียงสูง ๆ ต่ำ ๆ เกินปรกติทำให้หม่อมหลวงน้ำทองไม่ค่อยพอใจกิริยาวาจาของลูกสาวเพียงคนเดียว ท่านจึงค้อนคมวงใหญ่ พร้อมสอนว่า

                “ลูกโอ๋ระวังน้ำเสียงการพูดหน่อยสิคะ เสียงสูง เสียงต่ำเกินเหตุอย่างนี้คนฟังเขาจะรำคาญนะคะลูก”

                หม่อมหลวงน้ำทองท้วงติงด้วยคำพูดอ่อนหวาน ยังผลให้สองพ่อลูกปล่อยเสียงหัวเราะในลำคอโดยมินัดหมายกัน คุณทรงศักดิ์เอ่ยเข้าข้างลูก

                “คุณน้ำก็ปล่อยเจ้าโอ๋มันเถอะ ทำเสียงแบบนี้ก็ดีฟังเหมือนนกแก้วนกขุนทอง” ท่านหันไปหยอกลูกสาวสุดที่รัก น้ำฟ้าทำกระเง้ากระงอดเข้าใส่บิดา

                “คุณป๋าละก็เดี๋ยวไม่รักซะเลยนี่คะ” จากนั้นคนงามพูดด้วยน้ำเสียงปกติไม่ดัดจริตแบบคราแรก ยังผลให้หม่อมหลวงน้ำทองยิ้มในสีหน้าอย่างพึงพอใจ

“ อุ๊ยแต่ไม่ดีกว่า โอ๋ต้องรักคุณป๋ามากมาก ไม่งั้นเดี๋ยวโอ๋จะอดได้มรดกร้อยล้าน”

               

                คุณทรงศักดิ์เอ็นดูในความน่ารักของบุตรสาวตรงนี้ เพราะน้ำฟ้าปรับตัวได้อย่างรวดเร็วจนคนข้าง ๆ ชื่นชม ซึ่งเป็นเสน่ห์โดยธรรมชาติของหญิงสาวเอง

                “นี่ดีนะที่คุณแม่มีเชื้อสายผู้ดี เจ้าโอ๋เลยได้ใส่เพชรของเก่า”

                คุณทรงศักดิ์เอ่ยชวนคุยเรื่อย ๆ แต่คำพูดของเขาก็ทำให้หม่อมหลวงน้ำทองเอ่ยโต้เรียบ ๆ แต่คมอยู่ในที

                “พูดราวกับว่าคุณทรงไม่มีเงินจะซื้อหามาอย่างนั้นแหละ แหวนมรกตของคุณชายก็มาจำไว้ที่คุณไม่ใช่หรือคะ”

                “คุณชายเจ้าของแหวนเขาเป็นนักเล่นหรือคะคุณพ่อ”

                น้ำฟ้าถามใคร่รู้ ผู้บิดากุมมือลูกสาว และใช้อีกมือแตะเบาๆ สอนว่า

                “ความชั่วร้ายของการพนันมันไม่ส่งเสริมใครหรอกลูกโอ๋ หมดทั้งเงินและเกียรติยศ สู้คนทำมาหากินโดยสุจริตก็ไม่ได้”

                หม่อมหลวงน้ำทองเหลือบแลสบตาสามีอย่างเคารพรักจริงใจ แม้ในอดีตคุณทรงศักดิ์เป็นม่ายเมียตายทั้งสองคน หม่อมหลวงน้ำทองซึ่งเป็นเชื้อสายผู้ดีมิได้รังเกียจที่จะแต่งงานกับคุณทรงศักดิ์ พ่อม่ายลูกติดหลายคน  เพราะเขาเป็นคนที่จริงจังทำงานโดยความสุจริตจนร่ำรวยมหาศาล มีโซ่ทองคล้องใจระหว่างคุฯน้ำทองและคุณทรงศักดิ์คือน้ำฟ้าเพียงคนเดียว

 

ในงานราตรีเพชรน้ำหนึ่ง

 

เป็นงานราตรีหรูหรา คราคล่ำไปด้วยเศรษฐี และผู้ดี แถวหน้าของเมืองไทย ฝ่ายชายแต่งกายด้วยชุดละม้ายกันจะแตกต่างหรือแยกแยะได้ดีตรงเนื้อผ้าเท่านั้น หากเหล่าสตรีดุจดั่งดอกไม้ที่ให้ความสวยงามแก่โลกน้อยๆใบนี้ ดังนั้นทุกคน ทุกนาง ทั้งสาว และสาวมาก ต่างแต่งกายกันอย่างงดงาม หลากสีสัน ที่อวดกันมากคือ เพชร ที่นำมาประดับกันอย่างไม่ยอมน้อยหน้ากัน

เพียงเยื้องย่างเข้าไปในงาน น้ำฟ้าก็มองหาหญิงสาววัยเดียวกันทันที ซึ่งงานระดับไฮโซเช่นนี้ใครมีบุตร ธิดา ต่างพากันออกโชว์ตัวตั้งแต่อายุยังน้อย น้ำฟ้าก็เช่นกัน เธอออกงานตั่งแต่แรกรุ่นจนเป็นสาวเต็มตัว คุ้นเคยกับงานเช่นนี้ดี

สาวชุดราตรีสีครีมใส่เครื่องประดับตั้งแต่เรือนผมดำขลับด้วยกิ๊บเพชรรูปเดือนเสี้ยวสวยงาม สวมสร้อยเพชรเส้นใหญ่รัดรอบคอระหง ข้อมือก็เป็นเพชรชุดเดียวกับสร้อยคอ เธอชื่อพิมพ์ลักษณ์เพื่อนสนิทเอะอะทักทายตามนิสัยเศรษฐีใหม่แต่ไม่ลืมที่จะทำความเคารพผู้ใหญ่ทั้งสองอย่างคุ้นเคย

               

                “สวัสดีค่ะคุณอา แหมนี่จ้ะโอ๋สวยเด่นแบบนี้เพราะคุณอาน้ำใช่มั้ยคะจ้ะโอ๋ โห...สร้อยคล้องหน้าผากสวยจัง”

                หม่อมหลวงน้ำทองยิ้มรับ เพราะท่านต้องคอยระวังกายแต่งกายให้ลูกสาวเสมอ ด้วยว่าลูกสาวชอบเสื้อผ้าอาภรณ์โชว์เนื้อ เนียนละเอียด  แต่ท่านชอบให้ลูกสาวแต่งกายเรียบร้อยแต่ดูคลาสสิกมากกว่า วันนี้น้ำฟ้าจึงงามดั่งเพชรน้ำหนึ่งสมชื่องานทีเดียว

                “คุณอาขา พิมพ์ขออนุญาตพาจ้ะโอ๋ไปทางโน้นนะคะ”

                เธอของอนุญาตผู้ใหญ่ ซึ่งพวกท่านหันหน้าไปทางมุมหนึ่ง ซึ่งมีบุรุษสตรีวัยไล่เลี่ยกันอยู่สามสี่คนล้วนลูกหลานคนดังทั้งนั้น หม่อมหลวงน้ำทองเอ่ยปากอนุญาตแต่ยังมีติ่งไว้นิด

                “ได้ค่ะ แต่ต้องให้ลูกโอ๋ไปเคารพผู้ใหญ่ก่อนนะ”

                “ค่ะคุณอา จ้ะโอ๋เค้าไปคอยทางโน้นนะ แล้วถึงเวลานางแบบแสดงเครื่องประดับแล้วค่อยมาลุ้นว่าคุณอาจะประมูลของราคาเท่าไหร่กัน”

                พิมพ์ลักษณ์เอ่ยแล้วขออนุญาตผู้ใหญ่ไปที่กลุ่มของเธอด้วยปราดเปรียวสมรูปโปร่งจนดูผอม ส่วนน้ำฟ้าถูกพาไปเคารพผู้ใหญ่ที่คุณทรงศักดิ์และหม่อมหลวงน้ำทองเคารพ ซึ่งกว่าจะปลีกตัวออกมาได้ เกือบถึงเวลาแสดงแล้ว

น้ำฟ้ามัวแต่มองหากลุ่มของพิมพ์ลักษณ์จึงเดินเกือบชนชายหญิงคู่หนึ่งที่เดินควงแขนกันราวประกาศให้สังคมแถวหน้ารู้ว่าคู่กัน

 

                “โอ๊ะ ขอโทษค่ะ” น้ำฟ้ารีบเอ่ยขอโทษอย่างรักษามารยาทเต็มที่ “อ้าวที่แท้ก็รตีนี่เอง”

                มารตีเชิดหน้าใส่น้ำฟ้าอย่างไม่อยากคบหาด้วยและไม่เอ่ยทักทายจนทำให้น้ำฟ้าเก้อไปเล็กน้อย แต่หญิงสาวยังไม่เข็ด จึงทักทายบุรุษที่เคียงข้างสาวงามระดับนางงามเช่นมารตรี

                “สวัสดีค่ะ น้ำฟ้า ไพบูลย์กิจ”

                “สวัสดีครับ ตนัย สิงห์เดชา”

                เขาแนะนำชื่อและนามสกุล น้ำฟ้าทำตาโตราวกับตื่นเต้นที่จะได้รู้จักเสียเหลือเกิน หากแท้จริงของหัวต้องการเอาชนะมารตีให้ได้

                “คุ้นจังเลยค่ะ”

                ชายหนุ่มหน้าตาดีทำยืดอกเล็กน้อยภาคภูมิใจที่สาวงามผู้นี้ทำท่าปลื้มใจเขา

                “น่าจะคุ้นนะครับ”

                มารตีมองค้อนใบหน้างามงอหงิกหมดสวยด้วยความไม่พอใจน้ำฟ้า ก่อนเขย่าแขนแข็งแรงของตนัย “ไปเถอะค่ะคุณนัย”

                เธอดึงกึ่งลากตนัยจากไปทันที พอพ้นจากเพียงน้ำฟ้าเล็กน้อย มารตีเอ่ยอย่างจงใจให้น้ำฟ้าได้ยินว่า

                “ยัยน้ำฟ้า แรดจะตายไปอยู่มหาลัยก็ควงไม่ซ้ำหน้า ควงตั้งแต่ลูกคนขายถั่วยันลูกรัฐมนตรี”

                น้ำฟ้าร้อนหูในคำพูดของมารตีเพื่อนคู่แค้นร่วมมหาวิทยาลัยและคณะที่ศึกษา ทั้งสองเขม่นกันตั้งแต่ปีหนึ่งจนเรียนจบแล้ว ยังขับเคี่ยวกันไม่เลิก

                แต่จะให้มาด่ากลางงานอย่างที่ด่าทอกันเหมือนเมื่อครั้งอยู่ร่วมรั้วเดียวกันนั้น เวลานี้น้ำฟ้าไม่อาจทำได้ เธอจึงได้แต่เดินเชิดหน้าราวกับไม่ได้ยินน้ำคำของอีกฝ่าย จากนั้นจึงหากลุ่มของพิมพ์ลักษณ์กระทั่งได้พบกัน

พิมพ์ลักษณ์เอ่ยต่อว่าไม่จริงจังนัก

                “ไงจ้ะคนสวยกว่าจะนวยนาดมาได้ เค้าหมดน้ำส้มไปสามแก้วแล้วนะ”

                “โทษทีจ้ะ เอ่อขอโทษนะทุกคน”น้ำฟ้าดึงแขนเพื่อนออกห่างกลุ่มมานิดหนึ่ง เอ่ยถามเสียงเบา ชี้ชวนไปทางมารตีและตนัยซึ่งกำลังเดินไปหาท่านนายพลอัครพลที่โต๊ะ

                “รู้จักมั้ยคนนั้นน่ะ”

                “อ้าวก็ยัยมารตีไงเล่า”

                “เดี๋ยวหยิกโอ๋จะไปถามถึงแม่นั่นทำไมเล่า” ว่าเดี๋ยวหยิก แต่เจ้าตัวก็เหน็บเพื่อนไปเสียทีหนึ่ง พิมพ์ลักษณ์พยักหน้า

                “รู้จักสิ เป็นลูกชายคนสุดท้องของท่านนายพลแต่เจ้าชู้ขึ้นชื่อเลย คุณหญิงเค็มยังกับเกลือละ นี่โอ๋ไม่รู้หรือว่าเขาเทียวรับเทียวส่งมารตีได้เดือนกว่าแล้ว”

                เพื่อนสาวส่ายหน้า ดวงตาคู่สวยทอแววเสียดายชัดเจน พิมพ์ลักษณ์ถองสีข้างเพื่อนเบา ๆ เมื่อสังเกตเห็นเพื่อนสาว

                “ทำหน้าเหมือนแมวถูกทิ้งเชียว”

                “แหม ก็โอ๋ชอบคนนั้นนี่นา”

                “แน้ เรื่องอะไรไปบอกชอบง่ายดายนัก เดี๋ยวตี” พิมพ์ลักษณ์ ตีแขนเพื่อนไปเผียะหนึ่ง ทั้งสองแยกไปกระซิบกระซาบเรื่องส่วนตัวจนเพื่อนในกลุ่มหันมาท้วงติง

                “จะคุยกันสองคนใช่มั้ย”

                หนึ่งในกลุ่มทักท้วง สองสาวจึงพากันหัวเราะคิก กลับไปในกลุ่มต่อ จนได้เวลาแสดงแบบน้ำฟ้าจึงไปนั่งข้าง ๆ มารดา คุณทรงศักดิ์เอ่ยกับลูกสาวสุดที่รัก

                “ชอบชิ้นไหนก็บอกนะ เจ้าโอ๋คุณป๋าจะซื้อให้”

                “มรดก เครื่องเพชรจากคุณแม่ก็มากแล้วค่ะคุณป๋า”

                “คุณป๋าจะซื้อให้เป็นมรดกจากคุณป๋าบ้างไงล่ะเจ้าโอ๋”

                น้ำฟ้ายิ้มสวยตอบรับบิดา จากนั้นหญิงสาวอดชายตามองหาหนุ่มนามว่าตนัยเสียไม่ได้

                ตนัยถูกนักข่าวถ่ายรูปขณะควงแขนกับมารตีหญิงสาวพอใจที่รู้ว่าจะได้ลงข่าวคู่กับลูกชายนายพลคนดัง แต่มารตีไม่รู้ว่าคุณหญิงยิ่งมณีไม่พอใจอยู่ลึก ๆ ที่ลูกชายแสดงโจ่งแจ้งเกินไป

ดังนั้นเมื่อมารตีปล่อยแขนลูกชายเพื่อไปทำธุระ ท่านจึงเอ่ยปากกับลูกชายไปอย่างตรงจุด

                “แม่ไม่ชอบที่เปลควงผู้หญิงคนนี้”

                “แต่พ่อแม่เขาก็รวยนี่ครับคุณแม่”

                “ได้ครึ่งของทรงศักดิ์หรือเปล่า ลูกสาวเขาก็สวยมาก ทำไมเปลไม่รู้จักมอง เปลมาคว้าก้อนกรวดก้อนทรายเคี้ยวเล่นอยู่ให้เสียเวลาทำไม”

                “คุณทรงศักดิ์” ชายหนุ่มทวนชื่ออยู่ริมฝีปาก

                “มหาเศรษฐีระดับประเทศเชียว”

                คุณหญิงยิ่งมณีบุ้ยใบ้ไปทางเก้าอี้นั่งของครอบครัวตันไพบูลย์กิจ สาวงามเด่นคนนั้นนี่เอง ท่าทางที่เธอแสดงออกเมื่อครู่นี้ ก็ทำทอดสะพานให้เขาอยู่แล้วนี่ คิดแล้วชายหนุ่มหยักยิ้มมุมปาก พลางเอ่ยอย่างมั่นใจเต็มที่

                “ถ้าคุณแม่ชอบผมก็จะพยายามครับ”

เขาพูดอย่างเชื่อมั่นในฝีมือตัวเอง ว่าตนเองมีฝีมือระดับลูกชายนายพลผู้เรื่องอำนาจมีหรือจะไม่สำเร็จ!!

 

เครื่องเพชรสวยละลานตาเพียงนำมาแสดงเศรษฐีทั้งหลายก็ตาลุกวาวแสดงความมั่งมีแย่งกันเป็นเจ้าของใครได้เป็นเจ้าของก็ได้หน้าและคงถูกนิตยสารไฮโซลงเรื่องไปหลายเดือน เป็นการโฆษณาตระกูลใหญ่ของเขา ให้คนระดับกลาง ๆ อิจฉาเล่น

“ชอบชุดนี้มั้ยเจ้าโอ๋”

“แต่เขาก็อยากเป็นเจ้าของหลายคนนี่คะคุณป๋า”

“รู้ราคาจริงก็ถอยหมดเชื่อป๋าสิ”

เมื่อพิธีกรประกาศราคาเพชรน้ำงาม ดีไซน์งามติดอันดับหนึ่งในร้อยของโลก มูลค่ายี่สิบล้านกว่าบาท ทำเอาผู้ที่ฮือฮาอยากได้กันนักถึงกับถอยยังกับที่คุณทรงศักดิ์เอ่ย

                “ยี่สิบกว่าล้าน โห คุณป๋าจะให้โอ๋หรือคะนี่ โอ๋อยากได้ค่ะ”หญิงสาวรีบบอก อยากอวดรวยตามบิดา คุณทรงศักดิ์ เอ่ยบอกบุตรี

                “ของขวัญรับปริญญา”

                คนในงานต่างวิจารณ์กันเซ็งแซ่เมื่อเครื่องเพชรชุดนั้นคุณทรงศักดิ์แสดงความจำนงที่จะเป็นเจ้าของโดยไม่เกี่ยงราคา ช่างภาพจากนิตยสารรุมถ่ายภาพคุณทรงศักดิ์ และครอบครัวเพื่อนำไปทำข่าวไฮโซ ผู้ร่ำรวยตัวจริง

                คุณหญิงยิ่งมณีปลายตามองลูกชาย ซึ่งตนัยก็สบตากับผู้ให้กำเนิดเป็นเชิงว่าเขามีความคิดตรงกับมารดาแล้วในเรื่องความร่ำรวยมหาศาลของตันกิจไพบูลย์ และเขาจะเข้าไปพัวพันกับน้ำฟ้าให้ได้โดยเร็ววัน!!