เรื่องลับๆของหนูนากับว่าที่พ่อสามี เล่ม 1 (มัสยา บุรินทร์)

1

หนูนากับหนุ่มหื่น (ว่าที่สามี)

 

...รวบผม  เพื่อความทะมัดทะแมง  เป็นครั้งสุดท้าย  มองสำรวจความเรียบร้อย... อยู่ในชุดบริการผู้สูงอายุ  ที่เพิ่งเรียนจบมาจากโรงเรียนบริบาล 

นึกถึงคำพูดของหนุ่มใหญ่  เจ้าของโรงเรียน  แอบมีความหวังเล็กน้อยถึงปานกลาง

นี่คือการเปลี่ยนงานครั้งใหญ่  มีเหตุผลเดียว  เพื่อความอยู่รอด

หลังถูกเลิกจ้างมาจากโรงงานที่เธอคิดว่าค่อนข้างมั่นคงที่สุด  ทำไงได้  อายุตอนนี้เกือบสามสิบ 

ไม่มีผัวเลี้ยง  แต่ยังมีภาระต้องส่งเสียหลาน ๆ  อันเกิดจากน้องชายบ้าง  พี่สาวบ้าง 

หนูนา ไม่ดราม่า   รู้ดีว่าเศรษฐกิจแบบนี้ ขืนมัวเลือกงาน  เธอจะตกอยู่ในสถานการณ์ลำบากสุด ๆ ทันที 

ความย่ำแย่ของตัวเธอ  ถ้าหากมีแค่เพียงลำพังก็ไม่สู้กระไร

หนูนา  มักพ่วงเอาความทุกข์ของคนอื่นมาไว้ในตัวอยู่ด้วยเสมอ  สำหรับคนอื่นอาจเห็นว่าเป็นภาระเกินตัว 

ทั้ง  ๆ ที่ในความเป็นจริง  เธอจะอยู่รอดตามลำพังก็ยังได้  ไม่มีใครตำหนิ

“พร้อมแล้ว  สู้เว้ย” 

หนูนาพูดกับตัวเอง  ก่อนจะหมุนร่างก้าวออกไปจากห้องเช่า  กำลังสับเท้ายาว ๆ ผ่านปากซอยก็ได้ยินเสียงเป่าปากวี้ด ๆ  

“เชอะ” 

สะบัดบ๊อบใส่  

หนูนาไม่ใช่คนสวยอะไรหรอก  แค่หน้าตาพอไปวัดไปวาตอนสาย ๆ  ขายาว  บนความสูง 167  เซนติเมตร  ก้นใหญ่แต่ไม่เละ   เอวคอด  นมแม่ให้มาเยอะพอสมควร 

การไม่มีผัว  ไม่ได้แปลว่าเธอจำเป็นต้องมี  และไม่เลือกว่าจะเป็นผู้ชาย

เห็นเป็นแบบนี้ก็เลือกเหมือนกัน

เจอะผู้ชายประเภทเช้าฮาเย็นเฮ  ไม่เอาการเอางาน  ก็ขอบายดีกว่า

อยู่ตัวคนเดียว  ทำงานส่งเสียหลาน ๆ  ก็ปวดหัวตึ้บแล้ว  ขืนต้องเลี้ยงผัวอีกคน  คงบ้าตายไปเสียก่อน

 

รถยนต์นั่งหรูหราคันหนึ่งทะยานเข้ามาจอดแทบจะชิดกับร่างของหนูนา   หญิงสาวขยับปากจะด่าทอด้วยความตกใจ   แต่...

“หนูนาใช่ไหม”

คิ้วขมวดย่น “ชะ...ใช่ค่ะ”

“ขึ้นรถสิ”

“ฉันต้องไป...”

“ขึ้นรถ... ฉันมารับเธอตามคำสั่งของคุณภูมิ”

น้ำเสียงของเข้มขึ้น  จนหนูนาไม่สามารถปฏิเสธได้    อีกอย่าง...  เพราะเขาอ้างชื่อของ คุณภูมิ   เจ้าของโรงเรียนการบริบาล 

เข้ามาในรถ  แอร์และกลิ่นน้ำหอมภายในรถยนต์หรู  ทำให้หนูนารู้สึกเล็กลีบไปชั่วขณะ

“ฉันชื่อ  ชีวิน”  เขาแนะนำตัวเอง 

นานแค่ไหนแล้วที่ไม่เคยเกิดอาการใจเต้นรัวผิดจังหวะแบบนี้มาก่อน

ผู้ชายร่างสูงใหญ่ ผิวขาว หนวดเคราแม้จะตัดแต่งเรียบร้อย  แต่กลับยังดูดิบเถื่อน  เร่าร้อน  ขับรถหรู  ผู้หญิงคนไหนบ้างไม่เกิดการหวั่นไหว

อายุของหนูนาผ่านร้อนผ่านหนาวมาถึง  25  ปี   เคยเกิดความรู้สึกหวั่นไหวกับผู้ชายบ้าง  แต่ด้วยความที่มัวยุ่งอยู่กับเรื่องงาน หรือด้วยอะไรสักอย่าง  หนูนาจึงเลือน ๆ ไปแล้วว่าควรจะมีรักสักคน 

ชายหนุ่มที่เคยก้าวเข้ามาในชีวิตอันเต็มไปด้วยเรื่องงานเสียเป็นส่วนใหญ่  ก็คือหนุ่ม ๆ ในสายงานเดียวกัน 

มันก็แค่นั้น  ในเมื่อชีวิตของเธอดำรงอยู่แค่....ห้องพักกับโรงงาน

จนกระทั่งถูกบอกเลิก

ด้วยสำนึกในภาระหน้าที่  และไม่เคยคิดจะต้องแบมือขอความช่วยเหลือจากใคร  จึงทำให้หนูนา...ไม่มีเรื่องอื่นอยู่ในหัว  นอกจากการดิ้นรนเพื่อหางานทำ

งานนี้ถือว่าเป็นงานแรก  หลังจากลงทุนใช้เงินเก็บบางส่วนมาจ่ายค่าโรงเรียน  ไม่รู้ใครเคยพูดเอาไว้ว่า  บางที...งานแบบนี้นั่นแหละ  หนูนาอาจจะได้เจอกับผู้ชายใจดี  ไม่แน่หรอก  วาสนาอนาคตไม่สามารถมองเห็นได้ล่วงหน้า  มันก็แค่คาดเดาด้วยความหวังกันทั้งนั้น

หนูนาแอบมองชายหนุ่มอีกครั้ง  คราวนี้ถึงได้รู้ว่าหัวใจของตัวเองเต้นไม่เป็นจังหวะจริง ๆ  จนกระทั่ง...  จู่ ๆ  เขาเลี้ยวรถเข้าไปในตรอก  มันเป็นซอยตัน  เธอรู้ดี  ซอยตันซอยเปลี่ยว  ด้วยว่าด้านหนึ่งเป็นกำแพงสูงของโรงงานอะไรสักอย่าง  อีกฟากเป็นที่ดินของเอกชน  ยังไม่มีการก่อสร้าง  แต่ล้อมรั้วเอาไว้สูงลิบ   

“จอดรถทำไมคะ”  หนูนาหลุดปากออกมาเสียงสั่น ๆ ขึ้นมาทันที  เมื่อเห็นเขาหันขวับมามอง  ดวงตามีประกายประหลาด

และแล้ว  อาการตื่นกลัวของเธอ  อันเกิดจากสัญชาตญาณของผู้หญิงก็เป็นจริงขึ้นมาทันที  “ฉันให้เธอพันหนึ่ง  ทำให้ฉันได้ไหม”

“อะไรนะคะ”  แทบไม่เชื่อหูตัวเอง   แต่มันจะแปลกอะไร  เพราะท่าทางของชายหนุ่มดูดิบเถื่อน  หื่นกระหาย