บำเรอเสน่หา (กานจ์แก้ว)

เมื่อสิงห์หนุ่มที่ได้ขึ้นชื่อว่าเป็นเพลย์บอยตัวฉกาจอย่างเจ้าชายชารีฟ ซึ่งเป็นถึงองค์รัชทายาทอันดับหนึ่งของสหพันธรัฐดาบิย่า ถูกหญิงสาวระดับรากหญ้าอย่างนรีกานต์ปฏิเสธ ความอยากเอาชนะจึงก่อเกิดขึ้น

“ผมไม่คิดเลยนะว่า นางแบบบนเวทีคนนั้น จะเป็นคนคนเดียวกับคุณ และเป็นคนที่กล้าปฏิเสธคำเชิญจากผม” เจ้าชายหนุ่มตรัสอย่างเกรี้ยวกราด ต่างกับแววตาที่เป็นประกายแพรวพราว

                “หม่อมฉันแค่ปฏิเสธในสิ่งที่ตัวเองไม่ต้องการจะทำก็เท่านั้น แต่ถ้าเรื่องนั้นทำให้พระองค์ทรงกริ้ว หม่อมฉันก็ขอประทานอภัยโทษด้วยเพคะ” นรีกานต์เชิดหน้าพูดอย่างไม่ยี่หระ

                “นับตั้งแต่วันพรุ่งนี้ คุณไม่ต้องมาทำงานที่นี่อีก เพราะคุณจะต้องเข้าไปช่วยผมทำงานในวังในฐานะ...” พระองค์ละไว้ในฐานที่เข้าใจ ทำเอาคนฟังตาลุกวาวด้วยความโกรธ

                “ไม่! หม่อมฉันจะไม่ไปอยู่ในวังเด็ดขาด!”

                “ถ้าคุณขัดคำสั่งของผมล่ะก็ ไม่ใช่แค่ตัวคุณคนเดียวเท่านั้นที่จะเดือดร้อน ชีวิตเพื่อนรักของคุณก็จะพังทลายลงไปด้วย” ในเมื่อพูดดีๆ ไม่ยอมทำตาม ก็ต้องโดนเผด็จการแบบนี้ล่ะ จะได้รู้ตัวว่ากำลังคุยอยู่กับใคร

ติดตามเรื่องราวความรักที่แสนจะสนิทสิเน่หา ได้ใน ‘บำเรอเสน่หา’ คุณจะรู้ว่าความแค้นสามารถแปรเปลี่ยนมาเป็นความรักได้เสมอ