ความทรงจำบางอย่างช่างรางเลือน (รัชศักดิ์ จิรวัฒน์)

ด้วยเรื่องสั้นทั้ง 10 เรื่อง ล้วนเคี่ยวกรำประเด็นไว้ในทุกมุมมอง อาทิเรื่อง “เปลือก” ซึ่งกล่าวถึงค่านิยม ความเลิศหรูทันสมัยในความรักของชายหนุ่มหญิงสาว หากสุดท้ายทุกอย่างก็เฉลยด้วยตัวของมันเองว่าทุกอย่างเป็นของนอกกายที่ฉาบทาให้สวยงามเพียงเท่านั้น

                ขณะที่เรื่อง “ครอบครัวของผม (ในสังคมสองสี)” ซึ่งกล่าวถึงความขัดแย้งทางการเมืองในมุมมองของเยาวชน ขณะที่พ่อและแม่ไม่พูดจากันเพราะถือหางการเมืองคนละด้าน แต่สุดท้ายสิ่งที่ทำให้คนในบ้านปรับความเข้าใจกันได้ก็คือความเข้มแข็งของสถาบันครอบครัว

                เช่นเดียวกับเรื่อง “ความทรงจำบางอย่างช่างรางเลือน” เป็นเรื่องสั้นเหนือจริงที่กระเทาะเปลือกอารมณ์-ความรู้สึกของคนที่สูญเสียพ่อ แม้ต่อมาจะรู้ว่าเป็นฝีมือน้องสาวที่เผลอใช้พลังจิตจนทำให้พ่อตาย แต่ด้วยความเป็นพี่-น้อง เขาจึงไม่อาจลงทัณฑ์บุคคลร่วมสายเลือดเดียวกันได้

                 นับเป็นงานเขียนที่เข้มข้น ลุ่มลึก สะท้อนโครงสร้างทางสังคมอันบิดเบี้ยว จบลงด้วยอารมณ์เศร้ากึ่งสุข แต่ก็แฝงไว้ซึ่งการมองโลกไปข้างหน้าอย่างมีความหวังอยู่เสมอ