Pretty (Pity) Girl ส่งรักทักทายหัวใจยัยขี้ลืม ชุด Ugly Duckling (มิลค์พลัส)

1 รีวิว

รหัสสินค้า: 9786160611560
ผู้แต่ง: มิลค์พลัส
มีสินค้าในสต็อค

ราคา: 159.00 บาท 39.75 บาท
ประหยัด: 119.25 บาท ( 75.00% )

ปริมาณ:

ใส่ตะกร้า

เพิ่มในรายการโปรด มีสินค้าชิ้นนี้ ต้องการขาย?

- หรือ -

มีสินค้ามือสองอยู่จำนวน : 3 รายการ
ราคา 75.00 บาท - 100.00 บาท
ซื้อสินค้ามือสอง Quick View

แลกสินค้านี้เป็น points
ขายสินค้ามือสอง

เนื้อหาบางส่วน

บทนำ
9.8 m/s

ฉันชอบฤดูร้อน V

แม่บอกว่าสงสัยเป็นเพราะฉันเกิดในฤดูร้อน ฉันบอกแม่ว่าฉันชอบ ก้อนเมฆด้วยเหมือนกัน ฉันเกิดบนท้องฟ้ารึเปล่า แม่หัวเราะแล้วบอกว่า ฉันน่าจะเกิดในดินแดนมหัศจรรย์มากกว่า

ก็ฉันน่ะชื่ออลิสนี่นา V

นอกจากฤดูร้อนกับก้อนเมฆ ฉันยังชอบต้นไม้ ชอบถ่ายรูป ชอบ สนามหญ้าชื้นๆ ของสวนสาธารณะยามเย็น ชอบนอนเล่น ซอบกระดาษโน้ต แบบมีกาว ชอบม้านั่งยาวเก่าๆ แล้วก็ชอบเพลงที่มีเสียงผิวปาก ชอบเอา มากๆ เลยล่ะ

-J3

เพราะงั้นฉันเลยคิดไม่ออกเลยว่าฉันจะไม่ชอบเขาไต้ยังไง เด็กผู้ชาย ผมสีนํ้าตาลบลอนด์ออกล้มที่เดินเป็นภาพสโลว์โมชั่นเข้ามาในโลกของฉัน เมื่อวันหนึ่งกลางฤดูร้อน เขามาพร้อมเสียงผิวปากยาวๆ ที่ฟังสบายเหมือน สายลมอ่อน อบอุ่น พลิ้วไหว

-J3

มาไม่มาเปล่า เขามานอนเล่น บนม้านั่งยาวเก่าๆ ข้างต้นไม้ ใน สนามหญ้าชื้นๆ ของสวนสาธารณะยามเย็น

เราคุยกันผ่านกระดาษโน้ตแบบมีกาวรูปก้อนเมฆ และฉันแอบมองเขาผ่านเลนส์กล้องก่ายรูปเสมอ เขาคือทุกอย่างที่ฉันชอบเลยจริงๆ ©

‘ฉันชอบสีฟ้า

ช่วงนี้นายฟ้งเพลงอะไรปอยที่สุด'

‘Crush - Palmy Feat. Erlend 0ye หนังสือเล่มโปรดของเธอล่ะ?^,

ฉันชอบเจ้าชายน้อยล่ะ ฉันอ่านเป็นสิบรอบ พกติดตัวไปไหนมาไหน ด้วยตลอด แล้วเขาก็ทำเหมือนที่สุนัขจิ้งจอกในทุ่งข้าวสาลีบอกเลย เขามา เป็นเวลาเวลา เขามาตอนสี่โมงเย็นทุกวัน เพราะงั้นพอสามโมงห้าสิบห้า ฉันก็จะเริ่มกระวนกระวายและใจสั่น ตึก...ตึก...

แปลกจัง ตอนนี้เพิ่งจะบ่ายสามโมงสี่สิบหก แต่เขามาแล้ว ไม่มีเลียง

ฮัมเพลงงุ้งจิ้งอย่างที่เขาชอบทำบ่อยๆ มีแต่เลียง'ฝีเท้าหนักแน่นเป็นจังหวะ เขาวิ่งมา

ตึก...ตึก...

แล้วฉันก็ได้รู้ว่าหัวใจไม่ได้เต้นตามเข็มนาฬิกา ไม่เกี่ยวกับสี่โมง หรือสามโมงห้าสิบห้า ต่อให้เขามาตอนเที่ยงคืนมันก็คงจะเต้นรัวอย่างนี้

แต่ช่วยบอกทีว่าชุดที่เขาใส่อยู่มันคืออะไรน่ะ เสื้อกันหนาวมีฮู้ดตัวหนากับ กางเกงยีนขายาว นี่คือฤดูร้อนของเมืองไทยจริงรึเปล่า ฮัลโหล-!

ที่น่าแปลกใจกว่านั้นคือเขามีหมอนเป่าลมรองอยู่ที่คอด้วย แล้วเขาก็ ทำท่าเร่งรีบมากเหมือนกับว่ากำลังจะต้องไปไหน เขาเปิดปลอกปากกา เมจิกออกเขียนตอบคำถามบนกระดาษโน้ตที่ฉันแปะทิ้งไว้บนม้านั่งยาว จากนั้นเขาก็หยิบกระดาษโน้ตในกระเป๋าเสื้อกันหนาวของตัวเองออกมา หลายแผ่น...

ค่อยๆ แปะมันเรียงกันไว้บนพนักพิงของม้านั่งยาวเก่าๆ...

ฉันซะโงกหน้าออกไปมองตามมือเขาพลางสะกดคำตามในใจ

'G'

'๐'

'D'

หัวใจฉันกระตุกวูบเลย GOODBYE? ลาก่อน? เขาจะไปไหนกันนะ เขาจะไม่มาอีกแล้วงั้นเหรอ อา...เจ้าชายน้อยคงต้องกลับดาวแล้ว สุนัขจิ้งจอก แอบเศร้า แต่การจากลาก็เป็นเรื่องที่ต้องเข้าใจ

ไม่มีทางเลือกอื่นมากไปกว่านั้น

กล้องทอยโรบอตสามตาในมือฉันถูกยกขึ้นมา มองและเล็งภาพ ในกรอบสี่เหลี่ยมให้เป็นเขา ฉันยังไม่ไต้เล่าสินะว่าเวลามองลงไปจากมุมนี้ เขาดูดีชนิดไปถ่ายแบบลงนิตยสารไต้สบายเลย ตัวสูง ขายาว หน้าใสสไตล์ ไอดอสญี่ป่นที่มีเค้าลูกครึ่งตะวันตกปน เห็นเขามานอนมองฟ้าฟังเพลง'ให้ ฉันแอบมองแล้วใจเต้นทีไร ฉันอยากจะถ่ายรูปเขาเก็บเอาไว้ดูเล่นทุกที ติดตรงที่กล้องฉันเป็นกล้องฟิล์ม กดชัตเตอร์ปุ๊บ...มันจะทำเสียงตลกๆ นับ...

แกรกกก

นั่นแหละ เสียงมันเป็นแบบนั้น เพราะฉันได้ทดลองกดซัตเตอร์ให้ ทุกคนได้ฟังเรียบร้อย

แล้วสิ่งที่เกิดขึ้นต่อจากนั้นก็คือ...

เจ้าของใบหน้าเนียนใสแบบไอดอลญี่ปุ่นที่เหมือนจะรู้ตัวว่าโดน แอบถ่ายเงยหน้า'ขึ้นมองหาที่มาของเสียงซัตเตอร์ และแน่นอนว่าเขาเงย มาเจอฉันที่กำลังเกาะเป็นลิงอยู่บนกิ่งไม้พอดิบพอดี แค่เสี้ยววินาทีที่สายตา เราประสานกันจังๆ ฉันก็เริ่มสูญเสียการควบคุมตัวเอง

"โอ๊ะ!"

ใจฉันเต้นโครมคราม...

มือไม้ก็ซักเริ่มอ่อนเปลี้ย...

ปรี๊ดๆๆ-

ปริ๊นนน!

ปรี๊ดๆๆๆๆๆๆ-

ปริ๊นนนนนน!

ฉันไม่ค่อยแน่ใจว่ามันเกิดอะไรขึ้นต่อ เสียงนกหวีด...เสียงแตรรถ... ตังแข่งกันสนั่นไปหมด ความจริงฉันก็เคยได้ยินออกบ่อย เป็นเสียงที่ธรรมดา มากในเมืองใหญ่ แปลกดีที่'ฉันตกใจ...

สะดุ้ง...

ปล่อยมือ...

วิว-

วูบหนึ่งที่สายลมพัดผ่านหน้าและตัวฉันหมุนคว้างลงมา ภาพ ความทรงจำในฤดูร้อนก็ฉายซัด ก้อนเมฆ ต้นไม้ กล้องถ่ายรูป สนามหญ้า สวนสาธารณะ กระดาษโน้ต ม้านั่งยาว เสียงผิวปาก ใครบางคนที่มานอนเล่น ทุกวัน...

...ดวงตาสีน้ำตาลคู่นั่นของเขา

ฉันยิ้มเมื่อความคิดบางอย่างแวบเข้ามาในหัว

มีใครเคยสงสัยมั้ยว่าอัตราเร่งในการตกหลุมรักใครสักคนเป็นเท่าไหร่...

ฉันรู้แล้ว...

วิว-

...เก้าจุดแปดเมตรต่อวินาทีกำลังสองยังไงล่ะ V โครม!!!

Thursday, Aug 8^th

หนึ่งปีต่อมา

"ขัดส้วม ขัดเส้าไก่ ขัดกรงนก กรงกระต่าย บ่อปลา"

"ขัดส้วมค่ะ T_T"

"เชิญ! ต่อไป...เธอ..."

"ครูขา เมื่อเช้านาฬิกาไม่ยอมปลุกหนู T_T"

"ไม่รู้ไม่สน มาไม่ทันเข้าแถวก็ต้องโดนลงโทษ เลือกเอา ขัดส้วม ขัด เส้าไก่ ขัดกรงนก กรงกระต่าย บ่อปลา"

ฉันมองหน้าเพื่อนร่วมซะตากรรมมาโรงเรียนสายที่กำลังเบะปาก เหมือนอยากร้องไห้ สลับกับมองไปยังแผ่นน้ายกระดาษใหญ่ๆ ที่มีรูปวาด กับตัวอักษรตัวโตน่ารักเขียนเอาไว้

แนะนำดาวเด่นประจำโรงเรียน

ส้มโอ, ส้มเช้ง, ส้มจุก : สามพี่น้องไก่จอมจิก

เจ้าสุริยา : นกขุนทองปากเสีย

เจ้าจันทรา : นกแก้วลามก (18+)

อ้อยอิง : กระดายลำไส้แปรปรวน (ท้องเสียสลับท้องผูก)

มุ้งพิง : ปลากระโห้หน้าโง่

น้องอุนจิ : คราบตามคอห่านและฐานส้วม

...เลือกยากจัง

"ฮือ! ขัดส้วมก็ได้ค่ะ T_T"

"เชิญ! คนต่อไป อ้าว...เธอเหรออสิส..."

"ค่ะ U_U"

"ลืมตั้งนาฬิกาปลุกอีกสินะ^,,

"น่าจะตั้งแล้วนะคะ แต่ไม่รู้หนูเอามือถือไปวางที่ไหน T_T"

"แล้วมันไม่ส่งเสียงเรียกหาเธอมาจากซอกหลืบไหนเลยหรือไงกัน แล้ว ดูชิเนี่ย...หัวหูยุ่งเหยิงกระเซิงไปหมด!"

"...บ.บ"

"เฮ้อ- เอาเถอะ รีบขึ้นห้องเรียนไปไร-^,,

"ค่า...ขอบคุณค่ะ บ_บ"

"ตาเธอ! ขัดส้วม ขัดเล้าไก่ ขัดกรงนก กรงกระต่าย บ่อปลา"

"โหย ครูขา ครูลำเอียงอ่ะ ทำไมยัยอสิสไม่ต้องทำ แล้วทำไมหนู ต้องทำ T_T"

"นั่นสิคะครู ครูไม่ยุติธรรม T_T"

"ครูใจร้าย ครูรักแต่ยัยอสิสเหรอคะ T_T"

"หนูเสียใจมาก หนูจะเอาแปรงขัดส้วมยัดปากตัวเองตาย T_T" "หยุด! เงียบเดี๋ยวนี้เลย! พวกเธอน่ะมาสายเพราะไม่รับผิดชอบ ส่วน อลิสนะ..."

"เฮ้อ- พวกเธอก็รู้กันดีนี่นา..."

เสียงโวยวายของเพื่อนๆ ที่กำลังประท้วงคุณครูหัวหน้าระดับค่อยๆ เบาลงระหว่างที่ฉันจํ้าเท้าเดินจากมา แปดโมงสิบเก้าแล้ว! พี่ทอมส์เข้า ห้องเรียนไปแล้วหรือยังนะ ถ้าฉันข้าเขาจะต้องรอจนทำหน้าเบื่อโลกอีกแน่

ช่วงนี้เรายิ่งงอนกันบ่อยๆ อยู่

คิดแล้วฉันก็เลยรีบจํ้าเท้าไวกว่าเดิมจนเกือบจะกลายเป็นวิ่ง และด้วย ความที่รีบร้อนไม่ทันมองฉันก็เลยซนเข้ากับใครบางคนจนผ้าเช็ดหน้าสีขาว ของเจ้าตัวร่วงจากมือลงไปนอนกับพื้น 16 'PATTI'

เห็นตัวอักษรภาษาอังกฤษที่โกเป็นซื่อเจ้าของอยู่บนผ้าเช็ดหน้าแล้วฉัน ก็เริ่มซีด แพ็ตตี่คอคนสวยที่ดังที่สุด'ในระดับ เธอเป็นเน็ตไอดอล หน้าตาสวย หุ่นดี เรียนเก่ง บ้านรวย พูดง่ายๆ ว่าครบเลยทั้งสวย เริด เชิด หยิ่ง แถม ยังดังมากขนาดว่าฉันที่จำใครไม่ค่อยได้ยังจำแพ็ตพื้ไดิพื้นใจ

แต่นี่¹ฉันเพิ่งเดิน^,ซน'จนผ้าเช็ดหน้าแพ็ตตี่ตกพื้นเลยไง ลูกสมุนของ แพ็ตพื้ที่เดินตามมาเป็น^,พรวนมอง'ฉันกันตาขวาง ฉันต้องโดนตบแหงๆ บ_บ

"นี่! เดินยังไงไม่ดูตาม้าตาเรือ!"

"แพ็ตตี้...ขอโทษ-"

แพ็ตตี้ที่เงยหน้าพื้นมาจากการ{โดเสื้อตรงที่โดนเดินซนถอนใจเมื่อ เห็นว่าเป็นฉัน

"เอ๊ะ...อลิสเองเหรอ จะรีบไปไหน เดินให้มันดีๆ สิ ยิ่งป้าๆ เป๋อๆ อยู่"

"ขอโทษจริงๆ นะ อ่ะนี่..."

ฉันรีบยื่นผ้าเช็ดหน้าที่ก้มเก็บพื้นมาจากพื้นส่งคืนให้เมื่อเห็นว่าแพ็ตตี้ ไม่ได้ใส่ใจจะโกรธหรือเอาเรื่อง ก็อย่างนี้แหละ...ฉันเกิดมาโซคดีมีคนรักและ เอ็นดูเยอะแยะ...

(...รีเปล่า)

"อี๋ เอาไปห่างๆ เลย เชื้อโรคไต่จากพื้นพื้นมาเกาะเต็มไปหมดแล้ว ขืนใช้ชี้กลากได้พื้นหน้ากันพอดี^,,

"อ่า..."

"แล้วอย่าเที่ยวซุ่มซ่ามไปเดินซนใครเข้าอีกล่ะ ไปกันพวกเรา!"

แก๊งสวยเริดเชิดหยิ่งเคลื่อนขบวนห่างออกไปแล้ว ทั้งฉันไว้กับ ผ้าเช็ดหน้าสีขาวติดลูกไม้แลดูราคาแพง ใช้แล้วขี้กลากจะขึ้นหน้าเลยเหรอ ไม่น่านะ ถ้าเอาไปซักแล้วใส่น้ำยาฆ่าเชื้อโรคซะหน่อย...บางทีฉันอาจจะซัก

(โปรดติดตามต่อในฉบับเต็ม)

อ่านต่อ »

รายละเอียด

"Pretty (Pity) Girl ส่งรักทักทายหัวใจยัยขี้ลืม"

โฮๆๆ ใครก็ได้ช่วยที ฉันเบื่อการเป็น "อลิส โฮ" ที่เพื่อนๆ เอาแต่ล้อเลียนเต็มที แทบจะไม่มีใครทนความขี้ลืมของฉันได้อีกต่อไป ฉันกลายเป็นคนน่ารังเกียจในสังคมไปแล้วเนี่ย แงๆๆ เอ...ว่าแต่ทำไมอยู่ๆ ฉันก็สมองกลวง!ความจำปลาทอง! และลืมทุกเรื่องได้แบบเหลือเชื่ออย่างนี้ได้เนี่ย!คิดเท่าไหร่ก็คิดไม่ออก ดูสิ แค่สาเหตุของอาการที่ว่านี้ฉันยังลืมมันไปแล้วเลย ฮืออ...

ฉันต้องใช้ชีวิตอยู่กับการตื่นมาแล้วก็จำเรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อวานไม่ได้ เป็นแบบนี้ทุกเช้า ทุกวัน ทุกเวลา จนไดอารี่และโพสต์อิตกลายเป็นอวัยวะชิ้นที่ 33 และ 34 ของฉันไปแล้ว เพราะต้องจดทุกสิ่งไว้กันลืมแต่แล้ววันหนึ่งเพื่อนใหม่อย่าง ‘แอสตัน’ก็เข้ามาบอกว่า... เขาจะช่วยเป็นโพสต์อิตคอยเตือนความจำให้ฉันเอง อ๊ายย~ ฉันได้ยินอะไรผิดไปหรือเปล่าเนี่ย มีคนไม่แยแสความขี้ลืมของฉันด้วยอ่ะ ดีใจที่สุดเลย !! แล้วเรื่องราวจะดำเนินต่อไป และมีบทสรุปอย่างไร !? ขอเชิญคุณผู้อ่านมาติดตามร่วมกันในนิยาย "Pretty (Pity) Girl ส่งรักทักทายหัวใจยัยขี้ลืม" เล่มนี้

เขียนโดย "มิลค์พลัส"

216 หน้า

รีวิว (1)

เขียนรีวิว

phattaraporn | 1 รีวิว

04/08/2014

ส่งรักทักทายหัวใจยัยขี้ลืม สำหรับนิยายเรื่องนี้เป็นนิยายแนวเลิฟซีรี่ของพี่มิลพลัวค่ะนักเขียนนามปากามิลพลัสนิยายเรื่องนี้เป็นโปรเจควาเลนไทน์ของพี่มิลค่ะหลังจากที่ได้อ่านเรื่องนี้แล้วรู้สึกชอบมากเลยค่ะเรื่องนี้เป็นเรื่องราวของอลิสโฮไม่มีอะไรมากเพราะนางเอกชื่ออลิสเรื่องนี้แอสตันหล่อมากเลยคือชอบอ่ะคาแร็กเตอร์พระนางคู่นี้เป็นอะไรที่น่ารักมุ้งมิ้งเลยค่ะบอกเลยนางเอกเป็นคนขี้ลืมสุดๆพระเอกก็เป็นโพสอิสของนางเอกอะไรแบบเนี่ยเนื้อเรื่องน่ารักทั้งเล่มค่ะเราบอกเลยอ่านนิยายมาก็เยอะแต่ชอบงานเขียนของพี่มิ้ลทุกเล่มค่ะเพราะรู้สึกว่านิยายของพี่มิ้ลนั้นน่ารักมุ้งมิ้งทุกเล่มเลยค่ะบอกเลยอ่านแล้วติดใจมากๆเริ่มาบ้านิยายของพี่มิ้ลตอนอ่านเรื่องของพี่นัทกับฝันหวานอ่ะเรื่องนั้นนี่อ่านวันเดียวรวดเดียวจบเลยอ่านแบบเก็บรายละเอียดด้วยชอบมากค่ะแล้วก็ติดตามผลงานของพี่มิ้ลเรื่อยมานับตั้งแต่นั้นมาย้อนอ่านนิยายเรื่องเก่าๆจนหมดชอบมากค่ะไม่เคยเจอะนักเขียนคนไหนเขียนนิยายได้มุ้งมิ้งขนาดนี้มาก่อนเลยประทับใจมากๆสำหรับเรื่องนี้ได้มาอ่านจริงๆก็รู้สึกชอบมากๆค่ะทั้งๆที่ตอนแรกไม่เคยคิดจะอ่านๆนิยายเรื่องนี้ของพี่มิ้ลแล้วรู้สึกว่าโลกทั้งใบเป็นสีขาวเพราะเนื้อเรื่องมันน่ารักสดใสมากจริงๆอ่านแล้วยิ้มตามเลยอ่ะแล้วก็แบบไม่เคยเจอนางเอกคาแร้กเตอร์ขี้หลงขี้ลืมขนาดนี้แปลกดีค่ะไม่เคยเจอพระเอกก็น่ารักสดใสสุดๆเราว่านิยายเรื่องนี้รูปวาดหน้าปกอ่ะค่ะเป็นอะไรที่บ่งบอกคาแร็กเตอร์พระเอกนางเอกเรื่องนี้ได้ดีมากๆเลยค่ะมันดูน่ารักสดใสเข้ากันสุดๆสำหรับเรื่องนี้แอบดราม่านิดหน่อยค่ะอิอิ แต่ก็ชอบอยู่ดีเพราะเนื้อเรื่องน่ารักอ่านเรื่องนี้ช่วงแรกๆมีความรู้สึกเหมือนกับว่าพระเอกจะแอบชอบนางเอกมานานแล้วด้วยอ่านแล้วเขินตามแทบทั้งเรื่องอ่ะเพราะการกระทำที่เขาทำกับนางเอกมันบ่งบอกมากๆอ่านแล้วยิ้มตามเลยอยากแบบว่ามีโพสอิสแบบนี้อ่ะชอบนะเรื่องมันน่ารักมากๆมีการมาเป็นโพสอิสให้นางเอกอะไรเบบเนี่ยไม่เคยเจออ่ะค่ะไม่รู้ว่าเนื้อเรื่องจะน่ารักไปไหนอ่านแล้วก้แอบกริ๊ดคนเดียวคือมันใช้อ่ะบอกเลยว่าถ้าใครอยากอ่านนิยายพล็อตน่ารักมุ้งมิ้งเราแนะนำนิยายของพี่มิลพลัสแทบทุกเล่มค่ะเพราะนิยายของพี่เขาน่ารักมากจริงๆโดยเฉพาะเรื่องนี้แล้วก็เรื่องส่งรักสั่งเลิฟอ่ะโดหยยิ่งเรื่องนั้นนะแอบมีดราม่าด้วยสงสารฝันหวานช่วงที่ต้องรอพีนัทประกวดในรายการอ่ะชอบมากๆเลยพี่มิ้ลเป็นแรงบันดายใจให้เราชอบแต่งนิยายพล็อตเรื่องมุ้งมิ้งเลยแหละชอบมากๆค่ะแนะนำเลย