ศัพทานุกรมวรรณคดีไทย (ปรัชญา ปานเกตุ)

วรรณคดีคืองานสร้างสรรค์ที่กวีประพันธ์ขึ้นอย่างประณีตบรรจง กอปรด้วยวรรณศิลป์ อันเป็นเครื่องนำพาให้เกิดอารมณ์สะเทือนใจ กวีรังสรรค์ ร้อยเรียง กลั่นกรองถ้อยคำให้เกิดความไพเราะ สละสลวย และสอดคล้องกับฉันทลักษณ์ของคำประพันธ์ประเภทต่างๆ จนเกิดเป็นศัพท์เฉพาะที่แสดงถึงอัจฉริยภาพและภูมิปัญญาของกวีที่มีมาแต่โบราณ คำที่ใช้ในบทประพันธ์ล้วนทำหน้าที่สื่อความได้อย่างครบถ้วนสมบูรณ์และเปี่ยมด้วยสุนทรียรสแห่งวรรณคดี ถ้อยคำ ศัพท์ สำนวนที่ปรากฏในวรรณคดีโบราณบางคำอาจมีความหมายเปลี่ยนแปลงไปหรือไม่มีใช้ในปัจจุบัน ศัพท์กวีประดิษฐ์เหล่านี้จึงเปรียบเสมือนอัญมณีล้ำค่าที่ควรอนุรักษ์ไว้เป็นมรดกทางภาษาเพื่อให้คนรุ่นหลังได้ศึกษาต่อไป