รักร้อนแรงเสน่หา 1 (นางแก้ว) (EBOOK)

รักร้อนแรงเสน่หา 1 (นางแก้ว) (EBOOK)

0 รีวิว  0 รีวิว    
รหัสสินค้า: รักร้อนแรงเสน่หา1
ของหมด (ต้องการสินค้า)
ราคา: 150.00 บาท 37.50 บาท
ประหยัด: 112.50 บาท ( 75.00% )

เนื้อหาบางส่วน

ตอนที่1  งานคือเงิน

 

แสงแดดอบอุ่นสาดแสงเข้ามาสู่ห้องเช่าหมายเลขสาม เงาจากลูกกรงเป็นลวดลาย ดาวเล็กๆ และจันทร์เสี้ยว ทั้งหมดนั้นทาบลงบนแผ่นหลังขาวสะอาดเกลี้ยงเนียน ไร้รอยสัก หรือรอยสติ๊กเกอร์ให้สีเนื้อผิดเพี้ยนไปจากสีผิวของคน ผ้าห่มแพรสีแดงห่มครึ่งเอว เนื้อผ้าบางแนบเนื้องอนงามตามสรีระของหญิงสาวเจ้าของผิวงาม

“ลดา”เสียงปลุกหน้าห้องดังลั่น พร้อมกับทุบประตูปัง ปัง

หญิงสาววัยใกล้เบญจเพสนามสร้อยลดา บ่นอุบอิบเพราะยังรู้สึกอยากนอนอยู่มาก

“ทุบอีกสี่ทีบ้านสับปะลังเคหลังนี้พังทั้งหลังแน่”

“หนูสั่งให้ป้าขึ้นมาปลุกแปดโมง นี่เลยไปนาทีกว่าแล้วนะ ไหนบอกว่าจะไปสัมภาษณ์งานวันนี้”เสียงป้าเจ้าของบ้านบอกคนที่อยู่ในห้อง

อ๊ะ หญิงสาวบนเตียงกว้างสามฟุตครึ่ง ยาวหกฟุต สะดุ้งสุดตัว ผุดลุกพรวดพราดเหมือนโดนน้ำสาด เริ่มทบทวนด้วยความจำซึ่งผุดขึ้นมาเหมือนดอกเห็ดในหน้าฝนไม่มีผิด

สร้อยลดาสั่งแม่บ้านเจ้าของห้องแบ่งเช่าว่า ถ้าแปดโมงให้มาปลุกเธอ เพราะเธอมีนัดสัมภาษณ์งานบ่ายโมง ใช่บ่ายโมง เธอต้องรีบไป เพราะไม่ไว้ใจกับการจารจรมหาโหดของเมืองไทย ซึ่งขยายการขายรถมากขึ้นทุกปี แต่ถนนเท่าเดิม เธอต้องเตรียมการให้พร้อม เพราะชีวิตคนเมืองจะอยู่บนรถมากขึ้นทุกวัน หากได้งานที่ใหม่ เธออาจจะย้ายบ้านเช่าไปจากบ้านเก่าหลังนี้ และรับคนที่เธอรักที่สุดในชีวิตมาอยู่ด้วยกันไม่ต้องห่างกันให้ทุกข์ใจด้วยความคิดถึงเช่นนี้

ที่ต้องให้ขึ้นมาปลุก เพราะนาฬิกาปลุกเจ้ากรรม ดันมาเสียพร้อมกับโทรศัพท์รุ่นเก่า ที่สร้อยลดาไม่อยากให้ใครเห็นเวลาที่เธอยกขึ้นมารับสาย ไม่ใช่รุ่นเก่าธรรมดา แต่เป็นรุ่นซึ่งเริ่มหมดอายุขัยในการใช้งาน ไม่อาจตั้งค่าเสียงปลุกเรียกได้อีกแล้ว

หญิงสาวคิด คิด และรีบลุกจากที่นอน จึงได้พบว่าเธอนุ่งกางเกงในนอนตัวเดียว ไม่สวมเสื้อ หน้าร้อน แค่พัดลมตัวจิ๋ว อย่าไปหวังพึ่งว่าจะระบายอากาศได้ดี เธอจึงเปิดหน้าต่างออกไปอีกบานหนึ่ง ซึ่งมีกรงเหล็กกั้นแข็งแรง

ห้องน้ำรวม ไปใช้ข้างล่าง ร่วมกับอีกสามสาวซึ่งพักบ้านเดียวกันแต่คนละห้องต่างผลัดกันใช้อย่างเอื้ออารี ไม่มีเห็นแก่ตัว สร้อยลดาตื่นสาย จึงได้ใช้สะดวก ทุกคนใช้เรียบร้อยและออกไปทำงานกันหมดแล้ว

ป้าเจ้าของบ้านพักอยู่ห้องหนึ่งของชั้นล่าง ซึ่งแบ่งเป็นห้องครัว ป้าเจ้าของรับผูกปิ่นโต ไม่เฉพาะที่นี่ แต่แกมีบ้านลักษณะเดียวกันอีกหลัง แต่หลังนั้นสามีดูแลเพราะเป็นบ้านพักของผู้ชาย บ้านราคาถูกหายาก สร้อยลดาจึงอาศัยระหว่างการทำงาน เธออยู่ที่นี่มาได้ครบสองปี ตอนนี้ตกงานและจะต้องรีบคว้างานที่เหมาะกับตัวเองให้ได้โดยเร็ว

น้ำจากฝักบัวราดรดลงมาบนตัวของหญิงสาวรูปร่างสวย ผมยาวสลวย ม้วนเกลียวทำเองสวยหน้ามอง เธอสระผมได้อย่างรวดเร็ว เวลาเกินกว่าสองปีที่มีอะไรมากกว่าสร้อยลดาเพียงคนเดียว

คิดถึงไปทำไม ผู้ชายเฮงซวย...!!หญิงสาวหยุดคิดถึงความหลังแต่เพียงเท่านั้น เธอบอกตัวเองยามคิดถึงว่าให้สายน้ำที่อาบร่างทุกวันชะล้างกลิ่นคาวที่เคยแปดเปื้อนให้เลือนหายไปตามกาลเวลา

 คนเข้มแข็งเท่านั้นจึงจะยืนหยัดสู้กับสังคมจอมปลอมต่อไปได้!!

           

            ที่คอนโดมีเนียมหลายสิบชั้น หากชั้นที่ เก้าและสิบ เป็นที่ตั้งของบริษัท เค ที เคกรุ๊ป ซึ่งเป็นงานเกี่ยวกับการลงทุน การค้าส่งออก ห้างสรรพสินค้าชี้นนำซ฿งมีสาขาอยู๋เกือบทั่วประเทศ และเป็นแหล่งเงินทุนรายใหญ่ บางโครงการมีการเชิญกลุ่มผู้สนใจจากต่างประเทศเข้ามาลงทุนในเมืองไทย และเป็นไปได้สวย

ตระกูล กีรติตระการ เป็นหุ้นรายใหญ่ของประเทศ ซึ่งเป็นที่เชิดหน้าชูตาของตระกูล และเป็นสิ่งที่รัฐไม่อาจมองข้ามได้ ดังนั้นคนตระกูลนี้จึงมีเงิน และมีผู้หนุนหลังมาอย่างต่อเนื่อง

 วันนี้ผู้จัดการกระตือรือร้นเป็นพิเศษ เพราะว่า รองประธานคนใหม่ ดร.คีริน ดีกรีจบปริญญาเอกฝ่ายการจัดการจากเมืองนอกและเป็นบุตรชายของหุ้นส่วนใหญ่ในเมืองไทยจะเข้ามาบริหารงานวันนี้เป็นวันแรก เขาทำงานอย่างเงียบๆ แต่ต่อมาอีกสิบห้าวัน คิรินผ่าตัดงานใหญ่ด้วยการเรียกประชุม ตัดส่วนเกินของบริษัท ซึ่งมีหน้าที่ทับซ้อน นั่นคือผู้ดูแลการทำงานของส่วนงาน และผู้ประเมินผลงานของฝ่ายดูแลอีกที ซึ่งชายหนุ่มเห็นว่าเป็นการทำงานทับไลน์ทับเส้นอย่างไม่น่าเสียเงินจำนวนมากในส่วนนี้

เมื่อมีการปลดหน่วยงานที่ปรึกษาออกไป จึงทำให้เกิดการวิพากษ์วิจารณ์หนัก แต่ชายหนุ่มไม่สนใจ และให้ผลงานออกเป็นตัวตัดสิน ซึ่งหากใครไร้ผลงานเขานี่เองจะให้ออกเพราะไม่ผ่านการประเมินผล การประเมินผลขึ้นอยู่กับผู้จัดการ ซึ่งกรรมการจะทำหน้าที่อีกที

เหตุผลการทำงานซ้ำซ้อนจึงเป็นเรื่องที่หมดสภาพไปแต่โดยดี การทำเช่นนี้ยังความพอใจและคลายความอึดอัดในบางหน่วยงานของบริษัท

ผ่านไปหนึ่งเดือน คีริน นายคนใหม่จะเลือกเลขาคนใหม่ หรือเรียกให้หรูว่าผู้จัดการส่วนตัว ไม่รับคนเก่าที่ทางบริษัทคัดจากคนภายในให้ และเขาขอสัมภาษณ์ด้วยตัวเอง การทำเช่นนี้ทำให้อาคมโดนวิจารณ์ว่าทำงานไม่ได้ดังใจ นายจึงหาคนใหม่ด้วยตัวเอง

            ดังนั้นวันนี้ทั้งทางฝ่ายบุคลและทางกรรมการจึงจับตามองเป็นพิเศษ สำหรับผู้เข้ามาบริหารคนนี้ ที่เริ่มต้นด้วยการเอาแต่ใจตนเองเป็นที่ตั้งด้วยคำสั่งแรกว่า

...คนของผม ผมจัดการเอง!!

            หญิงสาวหลายคนได้ถูกนัดมาสัมภาษณ์ในวันนี้พร้อมกันห้าคน ต่างมาตามเวลาที่นัดหมาย บางคนสวยมาก ท่าทีดูดี หากความสวยของแต่ละคนไร้รอยยิ้มเมื่อต้องขึ้นลิฟต์และลงชั้นเดียวกัน ซึ่งนึกรู้ว่า อาจจะมีการ ‘แย่งงาน’ กัน

            “เดี๋ยวค่ะ เดี๋ยว รอด้วยค่ะ”

            สร้อยลดาม้วนเกลียวผมยาวสวย ดูอ่อนสลวย ดวงหน้าสวยหวาน ดูละมุนละไม มีเสน่ห์ด้วยบุคลิกสดใส ซ่อนความร่าเริงไม่มิด เธอผู้นี้จึงมองได้ไม่เบื่อ มองเด่นสะดุดตาเธอแต่งกายด้วยชุดสีฟ้า ดูเหมาะสมกลมกลืน

เบื้องหลังของชุดนี้ เจ้าตัวกัดฟันลงทุนซื้อมาเพื่องานสัมภาษณ์โดยเฉพาะ งานนี้ตำแหน่งเงินเดือนที่เรียกไปสูงกว่างานเก่า โดนไล่ออกโดยไม่ได้รับเงินเดือนล่วงหน้า ซึ่งเธออาจจะเรียกร้องขอความเป็นธรรมให้ทางเจ้านายชดเชยได้ ถ้าเธอไม่ชกปากอีกฝ่ายแตกเสียก่อน ดังนั้นจึงกลายเป็นว่า ‘เจ๊า’ กันไป

งานนี้เธอหวังว่าจะได้ เพราะเรื่องเงินเป็นสิ่งสำคัญสุด เธอตกงานนานไม่ได้ ไม่เช่นนั้นคนที่เธอรักจะพลอยแย่ไปด้วย คนคนนั้นไม่อาจจะทำให้แย่ได้เลย วันนี้สร้อยลดาจึงหวังสูงสุด

            หญิงสาววิ่งไปแทรกตัวไปในลิฟต์ซึ่งสาวคนหนึ่งมีน้ำใจกดค้างรออีกฝ่าย สร้อยลดาหอบหายใจ เพราะตั้งแต่ออกจากบ้านเช่า เธอเร่งรีบเพื่อให้ทัน ดูเถอะขนาดออกเช้ากว่าเวลานัก แต่เธอมาถึงที่นัดสัมภาษณ์ก่อนเวลาเพียงห้านาที จะทันได้ดูรูปโฉมของตนเองหรือเปล่ายังไม่รู้เลย

สาวคนงามแอบชายตามองสาวแต่ละนางซึ่งมีทั้งรุ่นเดียวกันและอายุน้อยกว่า เธออายุยี่สิบห้าปีแล้ว ประสบการณ์มี แต่จบไม่สวยเลยสักที่เดียว ซึ่งสร้อยลดาไม่เข้าใจว่า ทำไม เจ้านายถึงจ้องที่จะ ‘งาบ’เธอเสียทุกคน และเมื่อบางคนลวนลาม เธอปกป้องตัวเองด้วยอาวุธใกล้มือ ดังนั้นวันนี้จึงต้องวิ่งหางานใหม่ด้วยความคิดที่ว่า

            เลขาสวยต้องเสร็จนายหรือ ไม่มีทาง ไม่มีทางยอมจริงๆ!!

            สาวทั้งห้าคนลงชั้นเดียวกันหมด สร้อยลดายิ้มจืด เพราะหมายความว่าต้องแข่งกัน เพื่อให้ได้งานนี้ สาวน้อยที่สุดคือหญิงชุดสีชมพู ดูสวยน่ารัก และอ่อนประสบการณ์ ทั้งห้าต้องไปขอบัตรเยี่ยมจากยาม และแจ้งว่ามาทำอะไร เพื่อให้อีกฝ่ายบันทึก

            “มาสัมภาษณ์งาน”

            ยามมองความสวยสะดุดตาของทุกคน เพราะดูหน้าใหม่ ล้วนทำให้อิ่มตาอิ่มใจ โดยเฉพาะสาวสวยชุดสีส้ม อิ่มทั้งใจเพราะอกล้นออกมาครึ่งทรวง ยามหนุ่มอดนึกไม่ได้ว่า คนนี้คงจะมีประสบการณ์มากกว่าใครเป็นแน่ เพราะการแต่งกายท้าทายให้ได้งานมาก ถ้านายจะชอบอาหารตามากกว่าสมอง

            ประตูเปิดออกมาพร้อมชายร่างสันทัด เขาแต่งกายด้วยชุดครึ่งบนเป็นเสื้อเชิ้ตสีฟ้าลายทาง ผูกเนกไทผ้าไหมสีแดงเลือดหมูสลับเหลืองขาว กางเกงสีดำทรงสุภาพ

            “พวกคุณมาพร้อมกันแล้วหรือ”เสียงของอาคมดัง เขารู้จักหญิงสาวทั้งหมด เพราะทุกคนต้องมาสมัครงานด้วยตนเองทั้งนี้เพื่อเป็นการคัดเลือกก่อนชั้นแรก ส่วนชั้นต่อไปนายจะเป็นคนเลือกด้วยตัวเอง

            “เจ้านายเพิ่งเข้ามา ที่นี่ทำงานเก้าโมง หน้าที่การทำงานของพวกคุณไม่ต้องตอกบัตรก็ได้ แต่ว่าก็ควรมาให้เช้านะ คุณเข้าไปก่อน” เขาหันไปบอกทางสาวชุดชมพู ซึ่งสร้อยลดาเห็นแล้วยังชอบ เพราะสวยและใสมาก “ส่วนพวกคุณรอเรียกนะครับ” อาคมบอกกับสาวอีกสี่คนให้นั่งรอ

            เวลาต่อมาอาคมเดินนำสาวชุดสีชมพูคนนั้นพร้อมถือแฟ้มทั้งห้าเข้าไป ซึ่งให้เดาทุกคนคงเดาได้ว่า เป็นประวัติการทำงานของพวกเธอ

            “ไม่ยุติธรรมเลย วันสมัครฉันมาก่อนเด็กคนนั้นอีก แต่นี่เขากั๊กกันหรือเปล่าถึงได้แซงหน้ากันอย่างนี้” หญิงสวมชุดสีส้มอ้างสิทธิ์ ซึ่งคนอื่นพากันมองมาที่เธอ

มีเพียงสร้อยลดาได้แต่ยิ้มในสีหน้า เพราะเข้าใจว่า การสมัครก่อนหลังไม่สำคัญเท่ากับความพอใจของคนกลั่นกรองเป็นอันดับแรก เผลอๆ เด็กคนนั้นสัมภาษณ์งานผ่าน ผู้จัดการฝ่ายบุคคลอาจจะออกมาบอกว่า  ‘พวกคุณเชิญกลับไปก่อนนะครับ แล้วทางเราจะติดต่อกลับไป” เป็นการให้ความหวังว่า คนที่ได้เข้าทำงานแล้วจะทำงานไม่ทน ซึ่งในสมัยนี้น้อยคนที่จะไม่กอดงานเอาไว้ให้แน่น งานดีหายากยิ่งกว่างมเข็มในโอ่งเป็นไหนๆ

            แม่บ้านของบริษัทนำน้ำเย็นมารับรองให้กับสาวผู้กำลังรอเรียกเข้าสัมภาษณ์งาน มีเพียงสาวชุดส้มที่ไม่ดูดีต่อน้ำใจของแม่บ้าน แต่สร้อยลดายิ้มและเอ่ยขอบคุณอีกฝ่าย ด้วยความหวังว่าในอนาคตเธออาจจะได้เข้ามาทำงาน และสิ่งนี้จะเป็นการเริ่มความสัมพันธ์ที่ดี หญิงสาวมีนิสัยน่ารักอย่างนี้ แม่บ้านยังนึกชม และแอบเชียร์ในใจให้ได้งาน

            คีรินนั่งตามสบาย เขามาทำงานด้วยชุดเสื้อยืดตราสัญลักษณ์สีน้ำเงินเข้ม กางเกงสีครีม ท่าทางขรึมไม่อมภูมิ ดวงหน้าคมเข้ม คิ้วหนายาวเลยหางตา ซึ่งดวงตาทั้งคู่คมกริบ จมูกโด่งเป็นสันตรง ปลายแดงเล็กน้อย ริมฝีปากบางไร้คราบบุหรี่หรือสิ่งเสพติดใดๆให้ประจานความไม่เอาไหนของตัวเอง ชายผู้ที่อยู่ตรงข้ามโต๊ะจึงดูหล่อเหลาเสียจนสาวชุดชมพูใจสั่นพลิ้ว

หญิงสาวนักฝันจึงพานคิดไปถึงฝันแสนหวาน ว่าเธอก็สวยสมหน้าที่เลขา ส่วนอีกฝ่ายเป็นเจ้านายเหมาะสมกับนิยายน่ารักสักเรื่องที่กำลังจะเกิดขึ้นจริงแล้ว

เสียงถามลอยออกมาจากปากสีกึ่งแดงตามธรรมชาติ

            “คุณเพิ่งเรียนจบปีนี้”

แต่คำถามแรกก็ทะลุหูซ้ายไปออกหูขวาของสาวผู้มัวแต่ชื่นชมชายผู้นั่งอยู่ตรงข้าม เธอคิดตามลำพังเพ้อพร่ำในใจ

‘เขาหล่อจริงๆ แม้แต่เวลาขยับปากยังดูดี กลิ่นหอมอ่อนๆออกมาพร้อมกับลมหายใจและลมปาก’

            “คงไม่เคยสัมภาษณ์ที่ไหนมาก่อน” ชายหนุ่มเอ่ยหลังจากถามครั้งแรกแล้วเธอเหม่อมองมาที่หน้าคม

หญิงสาวมองริมฝีปากคู่สวยของชายหนุ่ม ด้วยความหลงใหล คิดล่องลอยราวกับฝัน

‘ดูสิ น้ำเสียงของเขาทุ้มอ่อนนุ่ม ไพเราะเหมือนนักพากย์หนัง บางทีเขาอาจจะเป็นคนหน้าอ่อนกว่าอายุจริง เขาอาจจะอายุสี่สิบ แล้วไปทำเบบี้เฟสด้วยรกแกะ รกสารพัดที่มนุษย์สรรหามาชะลอวัยไม่ให้ แก่ละมั้ง’

ชายหนุ่มรูปหล่อผ่อนลมหายใจระบายความรำคาญต่อหญิงสาวที่เขามีความรู้สึก ว่าคงไม่อยากได้งานทำ แต่อยากมีผัวซธมากกว่า เพราะมัวแต่ทอดสายตาหวานส่งมาให้แทนการตอบคำถามทุกคำ

            ฝ่ายอาคมยืนหมดหวังที่จะลุ้นสาวน้อยสวยใส เพราะว่า นายของเขาพูดกับเธอสองครั้งแล้ว แต่เธอยังมัวใจลอย คิดแต่ว่าผู้ชายตรงหน้าคนนี้ใช้ครีม หรือผลิตภัณฑ์ใด จึงทำให้หน้าหล่อๆใสกิ๊กเช่นนี้

            “แล้วจะติดต่อกลับไป”เสียงเข้มดังเพื่อต้องการให้หญิงสาวรู้ตัว แต่อีกฝ่ายคิดว่าคนถามต้องการถามชื่อจึงตอบด้วยเสียงสั่นเพราะประหม่าว่า

            “ชื่อยาหยีค่ะ”

            ‘ไม่ทันแล้วยาหยี’ อาคมคิด พลางเอ่ยซ้ำออกมาว่า

            “แล้วจะติดต่อกลับไป”

            “ติดต่อหมายความว่าหยีได้งานแล้วหรือคะ”

เธอพูดออกมาได้อย่างไรชายหนุ่มไม่รู้ แต่อาคมเพิ่งเข้าใจคำว่าสวยไร้สมองเป็นยังไง

            คีรินไม่สนใจว่ายาหยีจะมีท่าทีอย่างไร เขาพลิกแฟ้มอื่นดูเล่นๆ ไม่สนใจยาหยีซึ่งผุดลุกจากเก้าอี้อย่างเชื่องช้าชายหนุ่มมาดเจ้านายเต็มขั้น ภาพที่เธอเห็นคือชายหนุ่มสนใจเปิดแฟ้มทั้งสี่มากกว่าการมองสาวสวยอย่างเธอ

ยาหยีมองหน้าอาคมอีกครั้ง ชายหนุ่มยิ้มแห้งแล้งส่งให้ หญิงสาวสวยใส จึงได้แต่เดินออกไปโดยไม่มีคำถาม นอกจากปั้นหน้าให้สวยเข้าไว้ขณะต้องเดินออกไปเผชิญกับสาวที่โดนเรียกมาสัมภาษณ์พร้อมกันในวันนี้

คีรินพลิกแฟ้มสุดท้าย เป็นของนางสาว สร้อยลดา นามสกุล ชมดาว จากนั้นชายรูปงามสั่งความกับผู้จัดการฝ่ายบุคคลว่า

            “เรียกสร้อยลดาเข้ามา”

            “เอ่อ เรียกคนนี้เลยหรือครับนาย”

            คีรินไม่ตอบ ทำให้อาคมหมดสิทธิ์ที่จะย้อนถาม ดังนั้นอาคมจึงเดินตามหลังยาหยีออกมา

ฝ่ายสี่สาวที่นั่งรอ ต่างได้รับการต้อนรับจากแม่บ้านด้วยการเสิร์ฟน้ำเย็น และรอให้ยาหยีจบการสัมภาษณ์ เมื่อยาหยีออกมาแล้ว พวกเธอทั้งสี่ต่างพากันลอบสังเกตว่ายาหยีมีท่าทีอย่างไร เพราะนั่นย่อมหมายความว่าพวกเธอจะได้ลุ้นว่ายังเหลือทางที่จะได้งานหรือไม่ ยาหยีปั้นหน้ายิ้มหวานส่งไปให้รุ่นพี่ทุกคน ทำให้แต่ละคนคิดเห็นไปในทางเดียวกันว่า อาจจะพ่ายความสวยใสเสียแล้ว

อาคมเปิดประตูครึ่งหนึ่ง เรียกชื่อคนที่เจ้านายต้องการสัมภาษณ์

“คุณสร้อยลดา เชิญครับ”

สร้อยลดา ขยับกาย พลางคิด สาวชุดสีส้มอาจจะนินทาตามหลังเธอว่า ไม่ยุติธรรม เพราะวันที่มาสมัครงาน สร้อยลดาเขียนใบสมัครเป็นคนสุดท้าย

หญิงสาวพาร่างสูงโปร่งเดินตามอาคมเข้าไปยังห้องสัมภาษณ์ ภาพที่เห็นคือ ในห้องทำงานนี้ จัดทำค่อนข้างพิเศษ เป็นห้องใหญ่ ดูเหมือนเป็นการตกแต่งจากห้องชุดให้เป็นห้องทำงาน นั่นหมายความว่า ประตูกระจกกั้นใหม่นั้น ต้องกั้นส่วนที่เป็นห้องส่วนตัวไว้เป็นแน่

ส่วนพื้นที่ ที่ทำเป็นห้องทำงานนั้น จัดเป็นห้องรับแขกชุดเล็ก เฟอร์นิเจอร์ราคาแพง รวมทั้งโต๊ะทำงานทำด้วยไม้มีเครื่องใช้ครบ และเรียบร้อยดี เก้าอี้สำนักงาน ซึ่งเตรียมไว้ให้คนที่เข้ามาติดต่อได้นั่ง มีราคาย่อมกว่าเก้าอี้สีดำตัวตรงข้ามมาก เวลานี้คีรินนั่งหันหลังให้กับคนที่เดินเข้ามา

เสียงทุ้มดังขึ้นก่อนที่อาคมจะเอ่ยแนะนำว่า

“คุณอาคมออกไปก่อน”

“เอ่อครับ” อาคมมีความไม่เข้าใจ แต่เริ่มไม่อยากคิดมากกับการทำงานที่ดูเหมือนว่า ใจร้อนและเอาแต่ใจ ชายวัยใกล้สี่สิบจึงยิ่งอคติกับผู้บริหารคนใหม่คนนี้มากขึ้นไปอีก

 เสียงเปิดและปิดประตูดัง เป็นการบอกว่าอาคมออกไปแล้ว สร้อยลดาเชิญตัวเองในใจให้ยืนนิ่งไม่นั่งลง และดูเหมือนคนที่จงใจหันหลังให้จะรู้จึงเอ่ยออกมาว่า

“นั่งสิ จะยืนให้เมื่อยทำไม เราต้องสัมภาษณ์กันนาน”

‘จะให้ฉันต้องคุยกับข้างหลังของคุณแทนหน้าใช่มั้ย’ สาวเจ้าคิดอย่างเริ่มปล่อยวางด้วยการทำหน้าที่เลขา รับฟังโดยไม่โต้แย้ง

“สมัยนี้คนแต่งงานก็ใช้นางสาว คุณแต่งงานหรือยังไม่แต่ง”

“ยังไม่แต่งงานค่ะ”

“คนที่คุณรักเขาไม่ยอมแต่งงานด้วยหรือไง” น้ำเสียงที่ถามออกมาเกือบฟังเป็นเยาะ สร้อยลดาแปลกใจกับการสัมภาษณ์อย่างนี้ แต่เธอยังคิดไปว่า อาจจะเป็นบททดสอบความใจเย็นของเลขา ซึ่งไม่ใช่นิยายราคาถูกที่จะมีหน้ามายืนต่อล้อต่อเถียงกับนายเป็นต่อยหอยให้คนอ่านได้ลุ้น

เพราะโลกแห่งความจริง เลขานินทานาย นายรู้ก็อาจจะโดนสอบสวนว่า สอดรู้เกินไปหรือเปล่า หรืออาจจะแย่หน่อยก็อาจจะโดนอบรมว่า ‘อย่าแหลนอกที่ทำงาน’

 ดังนั้นเมื่อต้องเริ่มบทเลขา สร้อยลดาจึงต้องทำใจให้เป็นลูกจ้างที่ดีเยี่ยม หญิงสาวจึงตอบไปว่า

“ดิฉันไม่มีคนรักค่ะ ยังโสด”

“ซิงหรือเปล่า” ทางนั้นหลุดปาก

ทางนี้จึงเกือบโต้กลับไปว่า ‘แล้วมันกงการอะไรของคุณ หรือ ของแกด้วยเล่า’ แต่สร้อยลดากระหายอยากได้งานเงินเดือนงามมากกว่าจึงเก็บและกดอารมณ์อย่างมิดชิด

เธอไม่ทำตัวเป็นนางเอกในนิยายที่นักเขียนพยายามจะเขียนให้นางเออกต้องมีฝีปากกล้า ต้องโต้แย้งกับพระเอกที่เป็นเจ้านาย ซ฿งต้องต่อยหอย หรือไม่ก็หันต่อยหน้าเจ้านายสักเปรี้ยงแล้วก็รอ ให้ได้รับการง้อ หรือโดนพระเอกจูบให้น้ำลายท่วมทางเดินหายใจกันไปข้างหนึ่ง

เรื่องในนิยายซึ่งสร้อยลดาเอามาใช้ในชีวิตจริงไม่ได้ทั้งที่อยากกระชากไหล่อีกฝ่ายและตะโกนใส่หน้าถามว่า จะรับฉันทำงานหรือเปล่า ถ้าไม่ฉันจะได้ไปติดต่อที่อื่น

ประสบการณ์จากการทำงานที่จบตรงสาขา และการทำหน้าที่เลขา ทำให้หญิงสาวต้องใจเย็นให้มากเท่าที่จะทำได้!

“ถามว่าซิงหรือเปล่า”

“ขอโทษนะคะ เรื่องซิงไม่ซิงของดิฉันไม่เห็นว่าจะทำให้การเป็นเลขาที่ดีเสื่อมเสียได้”

“พูดอย่างนี้แสดงว่าไม่ซิง  และถ้าผู้หญิงไม่ซิงก็อาจจะเป็นเพราะปล่อยเนื้อปล่อยตัวมากเกินไป การปล่อยตัวง่ายๆอาจจะเอาความลับของเจ้านายไปเปิดเผยให้บริษัทตรงข้ามได้รู้ เพียงแค่อยากเปลือยให้เขาดู”

ถ้อยคำที่ไม่อาจเรียกได้ว่า นี่คือการสัมภาษณ์งาน แต่เป็นการล่วงเกินอย่างไม่น่าให้อภัยเป็นที่ สุดสร้อยลดานึกอาฆาตไปถึงปืนอาก้าที่เธอยกมาจ่อยิงอีกฝ่ายเพื่อจัดการไม่ให้เหลือซาก

หญิงสาวไม่คิดเรื่องการแสดงเป็นนางเอกแล้วนึกเข้าใจทันทีว่า นิยายกับชีวิตจริงไม่แตกต่างกันเท่าไหร่

 เธออยากเป็นผู้ร้ายในเวลานี้ ดังนั้นสร้อยลดาจึงประกาศกร้าวใส่คนที่หันหลังให้ว่า

“คุณไม่ต้องเสียเวลาสัมภาษณ์บ้าบอคอแตกอีกแล้ว เพราะฉันไม่ต้องการเป็นลูกน้องของเจ้านายนิสัยหยาบกระด้าง และชอบละลาบละล้วงเบื้องหน้าเบื้องหลังของคนที่ไม่รู้จักอย่างคุณ”  ท้ายประโยคอยากตะโกนให้ลั่นไปทั้งตึกว่า แก เจ้างั่ง แต่หญิงสาวหยุดเพียงนั้นด้วยเกรงข้อหาหมิ่นประมาท

กล่าวจบหญิงสาวผุดลุกจากเก้าอี้โดยเร็ว พานต่อว่าตัวเองอย่างคนคิดเร็วว่า ไม่น่าซื้อชุดสวยสีฟ้าชุดนี้มาใส่เลย ไม่เห็นจะโชคดีเหมือนทุกครั้งที่ไปสมัครงานแล้วจะต้องได้ ด้วยความเชื่อว่าเป็นสีพาโชค

เสียงเก้าอี้ขยับทำให้เก้าอี้ราคาแพงลิบหมุนกลับมาพร้อมกับเสียงทุ้มห้ามหญิงสาวออกมาก่อนที่เธอจะออกจากห้องไปเสียก่อน

“ไม่อยากได้งานนี้หรือ เงินเดือนห้าหมื่น ค่าน้ำมันรถ ค่าติดตามนายที่จะจ่ายอย่างไม่อั้น อีกเดือนละแสน ไม่เอาหรือไง”

สร้อยลดาชะงัก น้ำเสียงคุ้นเคย หายไปนานแล้ว

 บัดนี้เสียงนั้นกลับมาให้ได้ยินอีก คนเสียงหล่อและหลอกลวงจะมีกี่คนบนโลกนี้ และคนที่หน้าตา...

“พี่คีน” หญิงสาวครางเรียกชื่ออีกฝ่ายเสียงเบาหวิว อีกฝ่ายเหยียดมุมปากเล็กน้อยคล้ายยิ้มเย้ยหยัน ซึ่งกิริยาเช่นนี้หญิงสาวเคยใช้หมอนขว้างใส่เพราะทนไม่ได้มาแล้ว

“ว่าไงตกลงฉันรับเธอเขาทำงานแล้ว เธอละต้องไปตกลงกับใครก่อนหรือเปล่าที่จะมาทำงานกับผัวเก่า คนที่เปิดซิงเธอ”

“แปดหมื่นบาท”หญิงสาวยื่นข้อเสนอใหม่อย่างนักฉวยโอกาสที่ดี “เพราะว่าอาจจะทำงานกับผัวเก่าด้วยความลำบากใจไม่น้อย แต่ว่าเอาเถอะเงินเดือนดี ฉันต้องการเอาไปเลี้ยงดูคนที่ฉันรักเสียด้วย”

“ขึ้นราคาได้เร็วดีนี่ แต่อย่างที่เธออาจจะยังจำได้ว่า ฉันไม่เคยเกี่ยงอยู่แล้ว ขอเท่าไหร่ก็ให้”

“อย่าว่าแต่เรื่องเงิน เรื่องอื่นก็จำขึ้นใจทีเดียวเลยล่ะพี่คีน”

“เรียกว่าคุณคีริน หรือเจ้านาย อย่าได้มาตีซี้เรียกแต่ชื่อ เพราะฉันยังไม่ได้ใช้สิทธิ์ของผัวเก่า”

คำก็ผัว สองคำก็ผัว...แล้วผัวอย่างเธอก็ชิ่งจากไป คีนคนอย่างเธอต้องย้อนเกล็ดให้เจ็บแสบ แต่ลดาไม่มีทางเลือก เกิดมาจนไม่พอยังกำพร้าอีก หญิงสาวคิด และคิดหยั่งถึงผลได้และเสีย

“กงเกวียนกำเกวียนสินะ เมื่อก่อนให้คนอื่นเลี้ยงดู ตอนนี้ได้แมงดามาเกาะเสียด้วย ท่าทางรักยาวยืดนี่ ตัวเก่าหรือตัวใหม่ล่ะ”

“ฉันมีเขาคนเดียว เป็นคนเสียด้วยส่วนที่ฉันอาจจะเรียกว่าตัว จากไปหลายปีแล้ว ยังไม่สนิทด้วยเพราะไม่คิดว่าเป็นขาเก่า”เธออดย้อนไม่ได้ ก็เข้ามาเป็นนางเอกนิยายเสียแล้วนี่ สร้อยลดาคิดอย่างเริ่มขำกับโลกกลมเกลี้ยงใบนี้

“ส่วนคนที่ฉันรัก เขาเป็น“เข”เข”W

 

คนเดียวตลอดชีวิตของฉันที่ฉันรักเขาอย่างเต็มหัวใจ”หญิงสาวตอกใส่หน้าอย่างไม่เกรงใจ จะเกรงไปทำไม เคยค้าเคยขี่สองปีเต็ม ก่อนที่เธอจะโดนอีกฝ่ายทิ้งไปอย่างไม่เหลียวแล โดยไม่มีแม้แต่การบอกลา

            คีรินเจ็บแปลบไปทั้งอก ร้อนหัวใจเหมือนอีกฝ่ายจุดไฟเผาหัวใจสดๆให้รู้สึกแห้งและใกล้เป็นเถ้าเต็มที

            “ได้ ถ้าจะซื้อเวลาจากมันให้มาทำงานกับฉันได้ ออกไปบอกคนที่รอว่าให้กลับไป ฉันไม่รับแล้ว เพราะได้คนเคย เคยมา ‘ทำร่วมกัน’อีก”

ชายหนุ่มจงใจเสียดสี ตีฝีปากใส่หญิงสาว ราวกับว่าเขารอเวลาที่จะพ่นถ้อยคำเหล่านี้มานานถึง 1830วัน

 “พรุ่งนี้เริ่มงานกันเลย”

            สร้อยลดาผุดลุกขึ้นจากเก้าอี้ หมุนกายกลับโดยไม่ล่ำลา หรือต้องสนทนากับอีกฝ่าย เพราะอย่างที่เขาพูด ‘คนมันเคยกันแล้ว’ ไม่ต้องพูดกันมาก เงินเดือนถึงแปดหมื่นไม่คว้าเอาไว้สุดที่รักของเธอคงจะไม่ได้มาอยู่ด้วยกัน แค่คิดว่าคนนั้นจะมาอยู่ด้วยสร้อยลดาหายโกรธคนที่ ‘เคย เคย’ เป็นปลิดทิ้งทีเดียว

เธอจะรักษางานที่เงินเดือนดีมากเอาไว้ให้นานแสนนาน และถ้าได้ข้ามขั้นไปเสริมรายได้พิเศษอีก เธอก็ไม่รังเกียจ

จะเป็นไร...ถ้าคนที่รักของเธอจะได้รับการเลี้ยงดูให้มีความเป็นอยู่ที่ดีขึ้น!!

            หญิงสาวออกไปแล้ว คีริน รีบล้วงโทรศัพท์ส่วนตัวออกมากดหมายเลขด่วน พลางสั่งการบางอย่างไป อีกฝ่ายรับคำสั่ง ชายหนุ่มไม่ทันได้คุยรายละเอียดอะไรมากนัก ประตูห้องก็ถูกเปิดเข้ามา พร้อมกับ สาวอีกสามคนเดินเรียงเข้ามาภายในห้อง ทำให้คีรินถือสายค้าง มองสามสาวดังเห็นตัวประหลาด หญิงสวมชุดสีส้มเอ่ยปากกับคีรินว่า

            “ผู้หญิงคนเมื่อกี้บอกว่าท่านประธานจะสัมภาษณ์พวกเราพร้อมกันค่ะ”

            ‘ยัยลดา’ ชายหนุ่มนึกถึงอีกฝ่ายอย่างหมั่นเขี้ยวเต็มที เพราะอีกฝ่ายจัดให้หญิงสาวสามคนเข้ามา แทนที่จะจัดการเขี่ยออกไปตามคำสั่งของเขา

 ไม่ทันไรออกฤทธิ์ ออกลายกับเขาเสียแล้ว แต่ไม่เป็นไร เพราะบทเรียนของคนทรยศหักหลังจะต้องได้รับการโต้ตอบกลับไป คีรินยังรู้สึกกระเหี้ยนกระหือรือทั้งที่ก่อนหน้านี้สี่ปี เขาปิดหัวใจ ปิดประตูการต้อนรับหญิงอื่น เพราะรู้ตัวว่าไม่สามารถกอดใครไหนอื่นได้อีกแล้ว

กระทั่งคนที่จุดไฟของเขาติด ได้เวียนวนกลับมาก่อให้เกิดไฟครุกรุ่นอีกครั้ง ไม่มีเชื้อเพลิงใดๆสามารถปลุกความเป็นชายของคีรินให้ดีดเด้งได้เท่ากับสร้อยลดาหญิงสาวคนสวย ที่วันนี้ยิ่งสวยผุดผาดกว่าเดิม เธอมีน้ำมีนวลจนน่าจับปล้ำในห้องทำงานซะให้หายอยากสักสามรอบ เนื้อกวางซึ่งอยู่ในปากเขา แล้วยังทอดกายไปให้หมาขี้เรื้อนลิ้มชิมรส เขาไม่มีทางที่จะไม่แก้เอาคืน เขาเป็นเสือ ซึ่งต้องไม่ทิ้งลายให้เธอหยันเย้ย!!

            หากว่าเวลานี้ต้องแก้ไขให้หญิงสาวสามคนได้รับการสัมภาษณ์อย่างขอไปที เพราะว่าทั้งหมดนั้นไม่ได้งานจากเขาแน่แล้ว!!


รีวิว (0)


สินค้าที่ใกล้เคียง (68 รายการ)

www.batorastore.com © 2024