แอนิมอล ฟาร์ม สงครามกบฎของสรรพสัตว์

อ้วนแกะ |
23/02/2015

แอนิมอล ฟาร์ม ของ จอร์จ ออร์เวลล์ เล่มนี้ขึ้นชื่อลือชาและมักถูกนำมาเปรียบเปรยเสมอในยามที่บ้านเมืองไม่ปกติ แบบว่า อย่างที่รู้ๆ กันน่ะนะ กลโกง เกมการเมืองมันแค่ฉากบังหน้า เบื้องหลังมีอะไรๆ มากมายที่เราไม่รู้ แต่เหมือนเล่มนี้จะบอกเราเป็นนัยๆ อย่างน้อย นัยหนึ่งนั้นคือ เราไม่ใช่ประเทศเดียวที่เป็น วะฮ่าฮ่า และขึ้นชื่อว่านักการเมือง รูปแบบวิธีการ ล้วนเพื่อจุดมุ่งหมายเดียวกัน เรื่องนี้เปรียบเทียบสังคมมนุษย์ด้วยสังคมสัตว์ มีชนชั้นปกครองที่ชาญฉลาด เจ้าเล่ห์เพทุบาย มีชนชั้นประชาชนที่ทำตามคำสั่ง แต่ก็แอบตั้งคำถาม มีชนชั้นประชาชนที่ตะบี้ตะบันทำตามคำสั่งนโยบายโดยไม่ตั้งคำถาม และก็มีชนชั้นที่ไม่ทำอะไรเลย รอส่วนแบ่งอย่างเดียว สัตว์ต่างๆ ที่เป็นตัวเอกแต่ละตัวถูกจัดให้เป็นตัวแทนของผู้คนที่มีบทบาทต่างกัน หมูที่เป็นผู้นำเจ้าเล่ห์ หักหลังกันเอง หักหลังประชาชน โกหกปลิ้นปล้อน ขโมยความคิดกัน ทำอะไรๆ เอาน่า และทำทุกวิถีทางเพื่อรักษาอำนาจของตัวเองไว้ โดยที่เมื่อมีอำนาจอยู่ในมือ ก็ไม่เห็นหัวประชาชนอีกต่อไป มีหมา (ดุ) ที่เป็นสุนัขรับใช้ มีม้าอึดถึกที่ทำงานหามรุ่งหามค่ำ สร้างผลประโยชน์ให้ชนชั้นปกครอง ถูกหลอกโดยใช้ถ้อยคำสวยหรูไปวันๆ และพบจุดจบอันเศร้าสลดยิ่ง และมีสมาชิกของฟาร์มเป็นสัตว์ประเภทอื่นๆ เพื่อเติมเต็มองค์ประกอบของสังคมได้อย่างครบถ้วนบริบูรณ์ อ่านไปแล้วบางฉากจะอมยิ้ม เพราะมันกระแทกใจ เฮ้ย มันใช่เลยอ่ะ มันคืออย่างงี้เลย ถ้อยคำอย่างงี้เด๊ะๆ เหตุการณ์อย่างนี้เป๊ะๆ บางฉากก็ทำให้เราเศร้า บางฉากทำให้เราส่ายหัว และบางฉากทำให้เราแสยะยิ้ม หึหึ

ทิววาริน |
26/08/2014

นวนิยายคลาสสิคที่มักจะได้รับการกล่าวขานในแวดวงวรรณกรรมและการศึกษาการเมืองอยู่เสมอ จอร์จ ออร์เวลล์ (George Orwell) เป็นนักเขียนที่สามารถใช้จินตนาการอธิบายสภาวะทางสังคมได้อย่างเฉียบคมและแนบเนียน หากใครเคยอ่านนิยายแนว Dystopia ที่สร้างชื่อให้นักเขียนอังกฤษคนนี้อย่าง 1984 คงพอจะจินตภาพออกว่าออร์เวลล์สามารถสร้างภาพจำลองโลกในอนาคตได้อย่างสร้างสรรค์และน่าหดหู่ในขณะเดียวกัน แถมยังเป็นการกระทบกระทั่งระบอบการปกครองในหลายประเทศได้อย่างมีชั้นเชิงผ่านออกแบบบทสนทนาและโครงเรื่องได้อย่างแยบยล The Animal Farm เล่มนี้ก็มีลักษณะไม่ต่างกันนัก แต่ไม่ได้ส่อแววหดหู่เหมือนอย่างโลกใน 1984 หนังสือเล่มนี้พาเรากระโจนเข้าไปสำรวจฟาร์มแห่งหนึ่งที่บรรดาสัตว์ต่างมีความคิดความอ่านเหมือนดังมนุษย์ มีการบริหารจัดการอำนาจ มีการวางฐานกำลังเพื่อยึดอำนาจและครองตนเป็นเผด็จการอย่างหมูฉลาดแกมโกง ‘นโปเลียน’ ออร์เวลล์ได้ออกแบบสนทนาระหว่างบรรดาสัตว์ต่างๆ ได้อย่างน่าทึ่ง เพราะเมื่อนั่งอ่านระหว่างบรรทัดดีๆ จะเห็นว่าออร์เวลล์ได้ใช้คำพูดของบรรดาเผด็จการมายอกย้อนและล้อเลียนในนวนิยายเรื่องนี้หลายจุด นอกจากนั้นหากยิ่งมีพื้นความรู้ทางการเมืองและประวัติศาสตร์ด้วยแล้วก็จะยิ่งทำให้สามารถนวนิยายเรื่องนี้ได้อย่างเพลิดเพลินมากยิ่งขึ้นครับ เนื่องจากออร์เวลล์ทำการบ้านได้ค่อนข้างดี ระหว่างการอ่านเราอาจจะเห็นพฤติกรรมบางประการของตัวละครที่ทำให้เราอ่านไปยิ้มไปเมื่อนึกถึงบุคคลที่มีตัวตนและเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นจริงในประวัติศาสตร์แล้วออร์เวลล์หยิบยกมายั่วล้อได้อย่างน่าขัน โดยภาพรวม นี่คือนวนิยายของออร์เวลล์ที่ผมอ่านสนุกและเพลิดเพลินมากที่สุดครับ เพราะเมื่อเทียบกับ 1984 แล้ว The Animal Farm มีดีกรีความหนักอึ้งของเนื้อหาน้อยกว่าเล่มนั้นหลายเท่า แต่สาระและสารที่ออร์เวลล์ต้องการจะสื่อในนวนิยายเล่มนี้ไม่ได้น้อยตามขนาดเล่มเลยนะครับ เป็นหนังสือที่เด็กอ่านได้อย่างไม่น่าเชื่อครับ ผมทราบว่าเคยมีการนำไปดัดแปลงเป็นภาพยนตร์เด็กด้วยทั้งๆ ที่นวนิยายเล่มนี้เป็นวรรณกรรมการเมืองสำหรับผู้ใหญ่ที่ดีที่สุดเล่มหนึ่งแห่งยุคเลยทีเดียวครับ สารที่เด็กที่ได้รับอาจจะไม่เท่าผู้ใหญ่ แต่การพิสูจน์ได้ประการหนึ่งว่านี่คือนวนิยายที่เด็กอ่านได้ผู้ใหญ่อ่านดีครับ ไม่ได้มีความหนักอึ้งทางปรัชญาแต่อย่างใด แต่หากว่าผู้อ่านมีพื้นทางรัฐศาสตร์หรือประวัติศาสตร์เป็นทุนเดิมอยู่แล้วจะทำให้อ่านนวนิยายเรื่องนี้ได้ ‘มันส์’ ยิ่งขึ้นครับ