เชลยรักเหมันต์ (มัสยามนตรา)

ความเข้าใจผิดทำให้นายหัวไฟจับอดีตคนรักมาลงทัณฑ์

                “จะรีบไปไหนยี่หวา ไม่อยากกลับบ้านแล้วหรือ” คำพูดของชายหนุ่มทำให้หญิงสาวต้องรีบหันหลังกลับมามอง 
                “นายหัวจะหลอกยี่หวาให้หลงเข้าไปในป่าอีกหรือคะ” ร่างน้อยทำเสียงขึ้นจมูกเหมือนจะร้องไห้ รู้สึกเจ็บที่โดนคนซึ่งเธอไว้ใจหลอก เขาไม่สนใจเลยสินะว่า หล่อนจะหวาดกลัวเท่าใด
                “หึ ใครว่าล่ะยี่หวา ถ้าเธออยากจะกลับบ้านไปหาพี่สาวจอมโกหกกับคุณอาอรละก็…” คนพูดกระตุกยิ้มอย่างมีแผนการ
                “ละก็อะไรคะนายหัว ทำอย่างไรนายหัวถึงจะปล่อยยี่หวากลับบ้าน”คนตกอยู่ในสถานะจำยอมเอ่ยถามคนที่นั่งทานข้าวอยู่อย่างสบายใจ
                “ยอมขึ้นเตียงกับฉันแล้วมีลูกให้ฉันสักคนไงล่ะยี่หวา ลูกแท้ๆ ของฉัน ไม่ใช่ลูกคนอื่น ทำได้ไหมยี่หวา” คนเจ้าเล่ห์เหยียดยิ้ม ด้านคนฟังขยับตัวถอย 
                “นายหัวใจร้าย ยี่หวาไม่มีวันทรยศพี่ยี่หวัน” เจ้าหล่อนพูดด้วยน้ำเสียงสั่นๆ
                “เธอไม่ยอมทรยศต่อพี่สาว แต่เธอกลับทรยศต่อความรู้สึกของฉันยี่หวา ถ้าเธอไม่เลือกทางนี้ เธอก็จะไม่มีวันได้กลับไปเจอทุกคนอีก”

--------------------------------------------------------------------------------------------------
            ความเมามาย ทำให้นายเหมืองกัลป์มีภรรยาอย่างไม่ทันตั้งตัว

                “เมื่อคืนเธอใช่ไหม”
            เสียงเข้มเอ่ยถามด้วยความจริงจัง ฝ่ายหญิงก็ไม่ยอมฟังหรือตอบคำถาม เธอเอาแต่คลานหนีลงจากเตียง จนชายหนุ่มต้องจับตัวกดลงกับเตียงพร้อมเอ่ยถามอีกรอบ “ฉันถามว่าเมื่อคืนเธอใช่ไหมอิงอักษร”
                “ไม่ใช่ค่ะ เมื่อคืนไม่ใช่อิง” ตอบเสียงสั่นพอนึกถึงเรื่องเมื่อคืนที่ผ่านมา น้ำตาเอ่อล้นออกจากดวงตาทันที ในอีกไม่กี่วินาทีต่อมากายต้องสะดุ้งสุดตัวเมื่อมือแกร่งปลดกระดุมเสื้อของตนออก แม้พยายามปัดป้องแต่ไม่เป็นผล
                “ถ้าไม่ใช่แล้วรอยพวกนี้มาจากไหน”