Guardian Knight พิชิตหัวใจคุณชายอัศวิน (ชุด Valentine's design of love)

Je t'aime, c'est tout.

I love you, that's all.

บทนำ

รับน้องสยองขวัญ

อยากจะบ้าตายกับข้อความในกระดาษแผ่นนี้จริงๆ เลย TTOTT ขนาดเป็นแค่กระดาษแผ่นเล็กๆ แผ่นเดียวแต่กลับทำให้ฉันปวดกบาลจนแทบอยากจะเอาหัวโขกโต๊ะตายไปเลย แถมเสียงพวกรุ่นพี่ที่ยํ้านัก ยํ้าหนาเรื่องสลากคำสั่งอะไรนี่ก็ยังดังก้องไปมาอยู่ในหูฉัน ฮือๆ T_T กิจกรรมรับน้องของที่อื่นเขาเป็นอย่างนี้กันหมดเหรอ ทำไมถึงสั่งให้ทำอะไรประหลาดๆ แบบนี้! ฉันก้มลงมองข้อความปีศาจนั่นอีกครั้งแล้วก็เครียดอีกครั้ง...

'ขโมยเข็มกลัดทองจากหนึ่งในสองผู้นำกลุ่มการ์เดียนไนต์มาให้ได้ภายในอาทิตย์นี้'

นี่คือคำสั่งที่ระบุไว้บนกระดาษแผ่นนี้ สลากคำสั่งที่พวกเราเด็กใหม่ของโรงเรียนเซนต์โรแลนซ์ถูกพวกรุ่นพี่ต้อนมารวมตัวกันที่ห้องโถงกลางแล้วให้จับสลากในกล่องใบใหญ่ขึ้นมา ก่อนจะบอกว่าทุกคนต้องทำตามคำสั่งที่เขียนบอกไว้ในสลากที่จับได้ภายในระยะเวลาที่กำหนด ถ้าทำไม่ทัน...

เละสถานเดียว TTOTT!!!

แต่ไอ้คำสั่งที่ฉันจับได้นี่จะให้ทำตามได้ยังไง... ในเมื่อไอ้กลุ่มการ์เดียนไนต์อะไรนั่นฉันก็ไม่รู้จัก! พอไปถามพวกรุ่นพี่ก็โดนตวาดแว้ดกลับมาว่าเรื่องง่ายๆ แค่นี้หาคำตอบเองไม่ได้ก็ไปตายซะ โอ้ววว TTOTT ไม่นะ...ฉันต้องเละ เละแน่ๆ เละ ฮือๆๆๆๆๆๆ นึกแล้วเชียวว่าการจับสลากคนสุดท้ายมันจะต้องได้อะไรที่แย่ที่สุด! แล้วรุ่นพี่แอนนิตา ที่เป็นคนถือกล่องสลากก็ดันไม่ยอมให้ฉันจับแต่แรกด้วยอ่า

"เอลเลน =0= ถึงแกจะกลิ้งไปกลิ้งมานํ้าตาท่วมโต๊ะอยู่ยังงั้นก็ไม่ทำให้แกได้เข็มกลัดทองนั่นมาหรอกนะ"

"หน็อยยย! =()= ตัวเองสบายแล้วนี่ แค่ไปขโมยถุงเท้าใช้แล้วของอีตารุ่นพี่หัวเถิกมา โคตรจะง่ายเลย! เทียบกับฉันได้ที่ไหน!" ฉันหันไปแว้ดใส่แบลร์ เพื่อนสาวคนสนิทที่เอาแต่หัวเราะคิกคักมาตั้งแต่เมื่อเช้า มีความสุขบนความทุกข์ของฉันเข้าไปสิ! TOT ยัยบ้า!

"โอ๋ๆ แกอย่าเพิ่งนํ้าตาตกใน อย่าเพิ่งมาบริภาษฉันด้วย- >0< เพราะฉันมีข่าวดีจะมาบอก"

ข่าวดี 0_0!!! ฉันเงยหน้าขึ้นจากโต๊ะที่ชุ่มไปด้วยนํ้าตาแห่งความชอกช้ำก่อนจะหันไปขยํ้าคอแบลร์ทันที มีข่าวดีแล้วจะอมพะนำทำม้ายยย!

"ข่าวดีอะร้ายยยยยย TOT!!!"

"ฉันไปสืบมาให้แกแล้วว่าการ์เดียนไนต์คืออะไร"

"คืออะไรเหรอ *0*"

แบลร์เอาแต่ยิ้มแป้นแล้นด้วยสีหน้าเจ้าเล่ห์และแววตาพราวระยับ สนุกอะไรนักหนาเนี่ยยัยบ้า ฉันร้อนใจจะตายอยู่แล้วนะ TOT เรื่องของเรื่องคือกลัวถูกพวกรุ่นพี่ยำเละตั้งแต่สัปดาห์แรกที่เปิดเทอม ฮือๆๆ

"กรรมการรักษาระเบียบ!"

"=0= อะ...อะไรนะ"

"กลุ่มผู้ทรงอิทธิพลที่สุดในโรงเรียนไงล่ะ" แบลร์ยิ้มอย่างอมภูมิสุดฤทธิ์ขณะที่ฉันได้แต่นั่งงงเต้ก อะไรกันเนี่ย กรรมการรักษาระเบียบ... เทียบได้กับสารวัตรนักเรียนหรือสภานักเรียนอะไรทำนองนั้นอ๊ะเปล่า ทำไมมีชื่อตำแหน่งอย่างกับการ์ตูน การ์เดียนนังการ์เดียนไนต์อะไรกัน ไอ้เราก็นึกว่าเป็นกลุ่มนักเลงหัวไม้ที่ไหนซะอีก TOT ปัดโธ่ถัง หลงหวาดกลัวอยู่นานสองนานแบบนี้ก็แค่ไปขอยืมเข็มกลัดของเขามาให้พวกรุ่นพี่ดูแล้วเอาไปคืนก็จบเนอะ

"แล้วมันอะไรอ่ะ =0= อัศวินผู้พิทักษ์? กรรมการรักษาระเบียบของที่นี่ใส่ชุดเกราะเดินถือดาบคอยควบคุมนักเรียนเหรอ"

"ยัยเซ่อ -_- มันแค่ชื่อกลุ่มเฉยๆ ย่ะ! เขาว่ากันว่ากลุ่มการ์เดียนไนต์น่ะสืบต่อกันมาหลายต่อหลายรุ่นแล้วนะ"

พิลึก =_=

"เอาล่ะ นี่เป็นสิ่งที่ฉันได้ยินมานะ กลุ่มการ์เดียนไนต์เป็นกลุ่มที่โคตรรุนแรง สามารถใช้กำลังในโรงเรียนได้โดยไม่ผิดกฎ ทุกคนในกลุ่มล้วนเป็นลูกคนใหญ่คนโต ร่ำรวย หรูหรา อู้ฟู่ อลังการ หน้าตาหล่อเหลาปานเทพบุตรชนิดที่ว่าสาวๆ เห็นแล้วหยุดหายใจได้เลย แถมยังมีฝีมือในการต่อยตีเข้าขั้นเซียน โดยเฉพาะ..."

ไม่นะ...ฉันรู้สึกว่าความหวังที่เริ่มจะรำไรกลายเป็นริบหรี่และมอดดับในพริบตา ก่อนจะรวมร่างกลายเป็นปีศาจมาบีบคอช้านนนนนน!!! TOT เมื่อแบลร์ฉีกยิ้มกว้างกว่าเดิมแล้วพูดต่อด้วยนํ้าเสียงสดใส

"สองผู้นำกลุ่มการ์เดียนไนต์ฝั่งขาวและดำรุ่นปัจจุบัน... เลโอเรียส ริชาร์ท และเนโร โชอิจิไงล่ะจ๊ะ สองคนนี้เข้าขั้นบุคคลอันตรายสุดยอด ใครเห็นเป็นต้องรีบหลีกทางให้ ไม่งั้นอาจจะตายไม่รู้ตัว"

ไอ้รุ่นพี่บ้าพวกนั้นส่งฉันไปตายชัดๆ TOT เกลียดกันขนาดนี้ก็ไม่บอก โอ้วม่ายยยยยย TTOTT! นี่ฉันจะต้อง...ต้องไปขโมยของมาจากพวกปีศาจพรรค์นั้นเหรอเนี่ยยยยยย! กรรมการรักษาระเบียบบ้าอะไรกัน... นั่นมันมาเฟียเห็นๆ เลยนี่นา TT_TT สุดท้ายที่เรียกว่ารักษาระเบียบ คือคนอื่นห้ามทำผิดแต่ตัวเองทำได้งั้นเหรอ TOT

ชีวิตอันแสนงดงามประหนึ่งโรยด้วยกลีบกุหลาบของเอลเลนได้จบสิ้นแล้วนับแต่วินาทีที่ดวงซวยจับได้สลากคำสั่งหมาไม่รับประทานจากรุ่นพี่พวกนั้น อ๊ากกกกกกกกก!!!

"นี่! อย่าเพิ่งช็อกสิ ฉันจดมาให้แล้วน้า... ที่ตั้งของห้องกลุ่มการ์เดียนไนต์น่ะ"

"หะ...หา? TOT"

"เขาว่ากันว่ามันเป็นห้องที่ลึกลับและมีระบบป้องกันแน่นหนาที่สุด แต่ก็ไม่เคยมีใครกล้าเข้าไปน่ะนะ...ก็อย่างว่า~ ใครอาจหาญไปแหย็มเลโอ หรือเนโร สองผู้นำสุดโฉดแห่งการ์เดียนไนต์... ก็ต้องตายสถานเดียวแหละ"

นี่หล่อนพูดประโยคนั้นออกมาด้วยใบหน้ายิ้มแย้มได้ยังไง! TOT ไม่รู้หรือไงว่าเพื่อนกำลังจะตายในไม่ช้า!

ในวันแรกมีกิจกรรมแชร์ประสบการณ์โดยบรรดารุ่นพี่ที่เคยทำภารกิจน้องใหม่ไม่สำเร็จมาเล่าว่าหลังจากนั้นพวกเขาต้องประสบพบเจอกับนรกทั้งเป็นสุดทรมานยังไงบ้าง ไม่นะ!!! อนาคตอันสวยงามในโรงเรียนนี้กำลังรอคอยฉันอยู่ T_T ฉันต้องหาแฟนเป็นรุ่นพี่หล่อเหลาแล้วก็อ่อนโยนใจดี ไม่ใช่ไปเป็นลูกไล่ให้รุ่นพี่ทั้งโรงเรียนทรมานเล่น

แต่ถ้าจะให้บุกเดี่ยวไปชิงเข็มกลัดทองจากปีศาจสุดอำมหิตนั้นก็เสี่ยงตายไม่แพ้กัน... เพราะสองคนนั้นคงไม่มีทางให้ฉันยืมเข็มกลัดทองได้ง่ายๆ แน่ๆ โอวม่ายยยยยยยยย

ฉัน...ฉันจะทำยังไงดี!!!

1

เผชิญหน้าปีศาจแห่งการ์เดียนไนต์!

ฉันกำกระดาษที่ระบุที่ตั้งของห้องกลุ่มการ์เดียนไนต์ กรรมการรักษาระเบียบสุดโหดที่ตั้งตนเป็น 'ระเบียบ^, เสียเองไว้แน่น ในที่สุดฉันก็ตัดสินใจเสี่ยงตายมาท้านรกถึงที่... เฮือก TOT บรรยากาศโคตรวังเวงเลยว้อยยย! แถวนี้มันไม่มีคนจริงๆ ด้วย ประหนึ่งมีรังสีอินฟราเรดห้ามบุคคลภายนอกเข้าใกล้หากไม่อยากตายก่อนวัยอันควรเลย TTOTT

ฉันกลืนน้ำลายลงคออย่างยากลำบาก รู้สึกหนาวคอเสียวสันหลังวูบวาบแวบหวิวพิลึก ฮือๆ พ่อแก้วแม่แก้วช่วยลูกแก้วคนนี้ด้วยเถิด แค่จะมาขอยืมเข็มกลัดทองเองน้า ไม่น่าจะเป็นปัญหาหรอกใช่ไหม ฮือๆ ถ้ายืมไม่ได้ก็ค่อยขโมย (อ้าว? =_=;;) แต่ขโมยไปแป๊บเดียวแล้ววันหลังจะเอามาคืนน้า TOT ดังนั้น...พระเจ้าโปรดเมตตาลูกด้วย อาเมน...(-A-)

หลังจากพยายามรวบรวมความกล้าอยู่นานสองนานฉันก็เดินมาถึง อาคารกานิเยร์... นี่คือตึกที่ถูกยกให้เป็นกรรมสิทธิ์ของกลุ่มการ์เดียนไนต์ =0= อะไรจะมีอภิสิทธิ์พิเศษขนาดน้าน ฮือๆ ฉันชักปอดแล้วน้า ถ้ามีอำนาจเหนือกฎทุกอย่างในโรงเรียนขนาดนี้ เกิดพวกนั้นฆ่าฉันตายแล้วอ้างว่าฉันทำผิดกฎ พวกเขาก็รอดข้อกล่าวหาน่ะสิ TT[]TT!!!

แต่เพื่อภารกิจน้องใหม่ที่ได้รับมา ทำให้ฉันต้องเดินหน้าต่อปายยย อีกอย่างตามที่แบลร์ (อกาธา คริสตี้ ยุค 2009) สืบมาให้อีก พบว่าเวลานี้เหล่าการ์เดียนไนต์จะออกระราน เอ๊ย >_< ควบคุมดูแลความเป็นระเบียบเรียบร้อยในโรงเรียน หรือไม่ก็มีเรียน เพราะตอนนี้มันเป็นเวลาเรียนไงเล่า! TOT ใช่แล้ว ฉันโดดเรียนมา ขืนแวบมาตอนพักเที่ยงหรือหลังเลิกเรียนอาจจะเสี่ยงกับการจ๊ะเอ๋กับเหล่าการ์เดียนไนต์เกินไป ต้องมาตอนที่รังศัตรูไร้ผู้คนเนี่ยแหละปลอดภัยที่สุด!

ว่าแล้วฉันก็ค่อยๆ ย่องเข้าไปในตึกที่เงียบสงัดและมืดสนิท แง... ทำไมไม่เปิดไฟ ทำตัวลึกลับกันไปเพื่อ? TOT อ๊ะ! แต่ถ้าฉันเปิดไฟตอนนี้ จะเป็นการทำให้ศัตรูไหวตัวทันหรือเปล่า 0_0! (สนามรบเหรอคะ TOT) ถ้าเกิดมีการ์เตียนไนต์คนไหนอุตริมาเดินเล่นอยู่แถวๆ นี้ฉันมิตายหรอก หรือ T.,T

ดังนั้นฉันจึงตัดสินใจแฝงตัวเข้าไปในเงามืดแล้วทำตัวเบาที่สุดในชีวิต เซฟตี้เฟิสต์เป็นนโยบายของฉันค่ะ! แล้วไอ้ทางเดินบ้านี่เจือกเป็นไม้อีกแน่ะ เดินทีก็ส่งเสียงเอี๊ยดอ๊าดทีแง คนสวยปวดร้าวนัก

เอ...ห้องไหนนะที่ว่าเป็นห้องของหัวหน้ากลุ่มการ์เดียนไนต์ T()T ฉันเอาไฟจากหน้าจอโทรศัพท์มือถือส่องดูกระดาษที่แบลร์จดมาให้ อืม... ห้องสุดท้ายขวามือเป็นของเลโอ ซ้ายมือเป็นของเนโร อ๊ากกก! เลือกห้องไหนดีล่ะทีนี้! TTOTT

ถึงเวลาเลือกแล้ว! หากคุณเป็นเอลเลนน้อยผู้น่าสงสาร คุณจะเลือกเข้าห้องไหนระหว่าง...

a. ห้องทางขวา... เลโอเรียส ริชาร์ท หัวหน้ากลุ่ม White Guardian Knight (อ่านต่อบทที่ 2 หน้า 12)

b. ห้องทางซ้าย... เนโร โชอิจิ หัวหน้ากลุ่ม Black Guardian Knight (อ่านต่อบทที่ 3 หน้า 15)

2

ผู้บุกรุกและผู้มาเยือน...

ฉันตัดสินใจเลือกห้องของไอ้ชื่อโอเวอร์อลังการงานสร้างนั่น เหอะ = 0= คนบ้าอะไรชื่อเลโอเรียส -_- จะเว่อร์ไปไหนและเพื่อใครกัน พ่อแม่คิดอะไรอยู่ตอนตั้งชื่อหมอนั่นน่ะ แต่ช่างเถอะ... ภารกิจของฉันคือต้องหาเข็มกลัดทองนั่นให้เจอ ไม่ใช่หาเหตุผลในการตั้งชื่อเจ้าของเข็มกลัด เคยได้ยินจากเพื่อนที่นั่งคุยกันโต๊ะข้างๆ มาว่าเลโอ (เรียกสั้นๆ ละกันนะ เมื่อย =_=;;) หัวหน้าไวท์การ์เดียนไนต์น่ะเปรียบเหมือนปีศาจที่สวมหน้ากากขนานแท้... หน้ากากอะไรน่ะเหรอ

หน้ากากรอยยิ้มยังไงล่ะ TTOTT

ทั้งที่จริงๆ แล้วเป็นนักฆ่าจอมโหดเลือดเย็น ฆ่าได้หมดไม่เว้นแม้สตรีมีครรภ์ (เว่อร์ =0 = ) แต่ก็ยังแกล้งยิ้มหวานจนดูน่ารัก น่ากอด น่าจูบ หลอกลวงประชาชนอยู่นั่น... แงๆ พูดเองก็ขนลุกเอง บรึ๋ยๆ รีบๆ หาแล้วรีบๆ ไปดีกว่าเนอะ TOT

จากข่าวที่แบลร์สืบมา (อีกแล้ว) พบว่ากลุ่มการ์เดียนไนต์นั่นจะมีเข็มกลัดประจำตัวทุกคนโดยแบ่งตามลำดับชั้น เริ่มจาก 'บรอนซ์^, ต่ำสุด แล้วตามด้วย 'ซิลเวอร์^, และสุดท้าย 'โกลด์' ผู้ที่ถือครองเข็มกลัดระดับโกลด์จะเป็นผู้ที่แข็งแกร่งและเป็นระดับสูงสุดของกลุ่มการ์เดียนไนต์.. ซึ่งนั่นคือเข็มกลัดที่ฉันต้องไปขโมยมานั่นเอง TT_TT ข้ามขั้นความทรหดไปเลยทีเดียว

คนที่ครอบครองเข็มกลัดทองนั่นมีเพียงสองคน คือหัวหน้ากลุ่มการ์เดียนไนต์ไวท์และแบล็ก...เลโอกับเนโร... และสองคนนี้ก็มีงานอดิเรก คือการฆ่าคนเล่นฆ่าเวลา T()T!

รู้น่ะว่าแบลร์คงไปฟังมาจากไอ้พวกที่ชอบพูดใส่สีตีไข่ไปเรื่อยเปื่อย แต่ฉันก็แอบเชื่อจริงๆ นี่นา ฮือๆๆ TT_TT นอกเหนือจากนิสัยโหดเกินคำบรรยายเหล่านั้นแล้ว... ฉันยังได้ยินกิตติศัพท์เล่าลือถึงความหล่อเหลาประหนึ่งเทวาและซาตานของพวกเขา ไม่สิ ควรจะเป็นซาตานมันทั้งคู่นั่นแหละ ต่างกันก็แค่สีเสื้อเท่านั่น... T_T แต่ก็นะ ได้ยินว่าเลโอน่ารัก สุดจะบรรยาย เส้นผมยาวปรกหน้าสีบลอนด์อ่อนจนเกือบขาว เป็นฝรั่งแท้ๆ เลย (แหงล่ะ ชื่อซะ... -_-) นัยน์ตาสีนํ้าตาลอ่อนแฝงแววขี้เล่นและจิตสังหารไว้เต็มเปี่ยม (แง TOT) จมูกโด่งเป็นสัน ริมฝีปากสีแดงเรื่อที่สาวๆ ใฝ่ฝันอยากจะชิมดูสักครั้ง (ว้ายยย >///<)

แน่นอนว่าหล่อออกขนาดนั้นย่อมเป็นคาสโนวาสุดๆ แหงแซะ เฮ้อ แต่ก็ช่างเถอะ! ภารกิจของฉันไม่ใช่ให้ทำประวัติของตัวอันตรายอย่างนั้น... แต่ฉันต้องหาเข็มกลัดทองให้เจอ! แบลร์ไปสืบมาให้ (กูเกิลมนุษย์ T_T) ว่าเข็มกลัดอะไรนั่นจะทำไว้สี่อัน ให้กับผู้นำทั้งสองคนละสองอัน สาเหตุที่ต้องมีไว้สองอันนั่นจะทำไมก็ไม่รู้ล่ะ แต่อันหนึ่งจะต้องติดไว้ที่ปกเสื้อ และอีกอันหนึ่งจะเก็บไว้ในห้องของตัวเอง!

นั่นคือเป้าหมายของฉัน >0<!!!

ว่าแต่ว่าเขาจะเก็บไว้ที่ไหนกันล่ะเนี่ย งานช้างแล้วสิคนสวย... ฉันเริ่มต้นลงมือหาด้วยเสียงอันเบาที่สุด เกิดเจ้าของห้องแอบย่องเข้ามาตอนฉันกำลังรอห้องเขาซะเละเทะก็แย่น่ะสิ ฉันควรจะเงี่ยหูฟังเสียงฝีเท้าไว้ด้วย จำได้มะว่าพื้นไม้มันจะส่งเสียงเอี๊ยดอ๊าดเวลาเดินนั่นแหละๆ แต่ตอนนี้สิ่งที่ฉันควรทำคือหาเข็มกลัดนั่นให้เจออย่างด่วนที่สุด!!

ฉันค้นตั้งแต่ที่โต๊ะไม้สุดหรู ในลิ้นชัก ทุกตรอก ทุกซอก ทุกมุม

(ติดตามอ่านต่อได้ในฉบับเต็ม)