แม่ดอกสวะ

แม่ดอกสวะ บางคนเรียก “ไอ้วา” บางคนเรียก “ไอ้พี่วา” และที่เหมือนๆ กันคือ ทั้งชุมชนชีแวะแห่งนี้ ไม่มีใครไม่รู้จักมัน แต่ที่ทั้งมันและทั้งใครก็ไม่รู้ รวมทั้งแม่ชื้นและพ่อหยัด ช้างนิ่ม ที่เลี้ยงมันมากับมือด้วยก็คือ เทือกเถาเหล่ากอของมันเป็นใคร เขาอุ้มมันขึ้นมาจากบุ้งกี๋เก่า บนแพดอกสวะ ข้างชุมชนฯ เขาจะตั้งมันชื่ออื่น แต่ก็มาลงที่ “ชวา” ชวา...ฟังแล้วดูเป็นต่างประเทศดี ใช่ มัน...แม่ดอกสวะ จ้ามิได้ เป็นดอกไม้ ค่อยคลี่บาน เจ้ามิได้ รับน้ำค้าง ละออกฉ่ำ เจ้าถูกแดด แผดเผา เช้าจนค่ำ เจ้าต้องบาน ทนทาน มิรู้โรย

เขียนโดย "ทมยันตี"

344 หน้า