เรื่องสั้น เล่าเรื่องของคุณให้ฟังหน่อยซิ (จรัญ ยั่งยืน)

เล่าเรื่องของคุณให้ฟังหน่อยซิ

 

“คุณหนีใครมา”

“เปล่า ผมตั้งใจมาที่นี่”

“แน่ใจนะ”

“แน่นอน”

“ที่นี่น่าสนใจขนาดนั้น”

“ผมเชื่ออย่างนั้น”

“เชื่อยังไง”

“ผมจะมาที่นี่ให้ได้”

“คำพูดของคุณเหมือนยานลอยละลิ่วไม่มีจุดหมาย การที่สิ่งที่มีชีวิตสักชีวิตหนึ่งจะเคลื่อนย้ายไปยังสถานที่ไกลสุดหล้า มันต้องมีอะไรมากกว่านี้”

“ผมมีเหตุผล”

“เหตุผลอะไร”

“ที่ที่ผมจากมามันไม่น่าอยู่แล้ว”

“ทำไม”

“คุณอยากรู้จริงๆ รึ”

“ทำไมคุณถึงคิดว่าฉันไม่อยากรู้ล่ะ แม้ว่าบางทีความอยากรู้อยากเห็นจะทำให้สิ่งมีชีวิตล่มสลายก็ตาม”

“คุณอยากรู้อะไร”

“คุณจากมาตุภูมิของคุณมาที่นี่ทำไม”

“เอ้อ...เอ้อ...เอ้อ...”

“เอาของเหลวสักหน่อยไหม มันอาจจะช่วยให้คุณเล่าเรื่องของคุณได้ดีขึ้น”

“ดีเหมือนกัน ผมกำลังคอแห้งเป็นผง”

สิ่งที่มีชีวิตอยู่บนพิภพนี้ก่อนผมจะดั้นด้นมาถึงหายไปในโดมที่พักอาศัยชั่วครู่ แล้วเธอก็ยื่นสิ่งหนึ่งใส่มือผม ผมครุ่นคิดนานนับนาทีก่อนจะตัดสินใจยกขึ้นแตะริมฝีปาก ของเหลวไหลลงคอย่างรวดเร็ว ผมดื่มไปสามอึก รู้สึกชุ่มคอขึ้นมาทันที

“ทีนี้คุณคงเล่าเรื่องของคุณได้แล้ว”

“คุณอยากรู้จริงๆ”

“คุณคิดว่ามีเพียงแต่คุณสนใจดาวของฉันเท่านั้นรึไง ฉันก็อยากรู้เรื่องของคุณเหมือนกัน”

“แต่...”