เทพบุตรต้อนรัก (ลิลิน)

0 รีวิว

รหัสสินค้า: เทพบุตรต้อนรัก
ของหมด (ต้องการสินค้า)

ราคา: 299.00 บาท 74.75 บาท
ประหยัด: 224.25 บาท ( 75.00% )

ยังไม่มีสินค้ามือสองขาย

เพิ่มในรายการโปรด มีสินค้าชิ้นนี้ ต้องการขาย?

แลกสินค้านี้เป็น points
ขายสินค้ามือสอง

เนื้อหาบางส่วน

บทที่ 1

พลอยรดา นุรัตน์กูล

ณ บ้านนุรัตน์กูล บ้านเรือนไทยไม้สักหลังงามสองชั้น แวดล้อมไปด้วยต้นไม้น้อยใหญ่ที่แผ่กิ่งก้านสาขา แลดูร่มรื่น ภายนอกตัวบ้านนอกจากจะปกคลุมไปด้วยร่มเงาจากต้นไม้ใหญ่ ยังปะปนไปด้วยไม้ดอกไม้ประดับ สีสันสวยงามที่ได้รับการจัดสรรไว้อย่างลงตัว บ่งบอกถึงความเอาใจใส่ ดูแลรักษาเป็นอย่างดีจากผู้อยู่อาศัย ยามสายลมพัดไหวได้พัดพากลิ่นหอมอ่อนๆ แผ่กระจายไปทั่วอาณาบริเวณ

ขณะนี้ในตัวบ้านผู้คนแลดูวุ่นวาย ซึ่งเป็นกิจวัตรประจำวันในตอนเช้าของผู้อยู่อาศัย เนื่องจากตัวเจ้าของบ้านเป็นพุทธศาสนิกชน และชื่มชอบการเตรียมอาหารไว้ทำบุญตักบาตรทุกเช้า ซึ่งได้ทำการเช่นนี้มาเนิ่นนาน

“คุณหนูพลอยคะ ป้าทำข้าวต้มมัดเสร็จแล้วนะคะ คุณหนูพลอยมีอะไรจะให้ป้าทำต่อหรือเปล่าคะ” เสียงร้องถามจาก ป้าอุ่น คนรับใช้ที่อาศัยอยู่ในบ้านนี้มาหลายสิบปีร้องถามคุณหนูพลอย หรือ พลอยรดา นุรัตน์กูล หญิงสาวรูปร่างแบบบาง ผิวสีน้ำผึ้ง ใบหน้าเรียวสวยหวาน ดวงตากลมโต แพขนตางอนดำหนา ผมสีน้ำตาลเข้มยาวถึงกลางหลัง รูปร่างโปร่งบาง จมูกโด่งรั้น ปากสีชมพูแลดูสุขภาพดี อยู่ในชุดเสื้อคอกระเช้าสีขาวนุ่งผ้าถุงความยาวเลยเข่าสีกลีบบัว ซึ่งขณะนี้หญิงสาวกำลังง่วนอยู่กับการกวนถั่วเหลืองเพื่อทำเม็ดขนุนสำหรับวันพรุ่งนี้

“ไม่มีอะไรแล้วค่ะป้าอุ่น เดี๋ยวพลอยกวนถั่วเหลืองอีกนิดหน่อยก็เสร็จแล้ว พักไว้เดี๋ยวให้เด็กมาปั้นเม็ดขนุนค่ะ เราออกไปใส่บาตรกันดีกว่าค่ะ ไม่ทราบว่าป้าอุ่นเห็นคุณย่าลงมาจากเรือนหรือยังคะ ”

“หนูพลอย ” เสียงเรียกจากหญิงสูงอายุท่าทางใจดีแต่ก็ดูน่าเกรงขามอยู่ในตัว

“คุณย่าลงมาพอดีเลยค่ะ พลอยว่าจะให้เด็กไปดูอยู่พอดีว่าคุณย่าจะลงมาใส่บาตรกับพลอยด้วยหรือเปล่า ”

“ขอโทษทีลูก พอดีย่ามัวแต่อธิบายการทำความสะอาดเครื่องเบญจรงค์ให้แม่กระถินอยู่ บอกไม่ละเอียดเดี๋ยวก็จะเหมือนคราวก่อนอีก ที่เช็ดแต่ข้างนอกแต่ข้างในนี่ฝุ่นเขรอะเลย” เสียงบ่นกล่าวจากหญิงสูงอายุหรือที่ผู้คนชั้นสูงในสังคมรู้จักในนาม คุณหญิงศรีรัตน์ นุรัตน์กูล ภรรยาหม่อมหลวง เสกบดินทร์ นุรัตน์กูล อดีตท่านทูตที่เสียชีวิตไปสิบกว่าปีก่อน

“ค่ะ นั้นเราออกไปใส่บาตรกันนะคะ พระท่านน่าจะใกล้เดินมาถึงหน้าบ้านแล้วค่ะ” พร้อมทั้งประคองหญิงสูงอายุเพื่อเดินออกไปใส่บาตรด้วยกัน

“หนูพลอย เดี๋ยวใส่บาตรเสร็จย่ามีเรื่องจะคุยด้วยนะลูก”

“ค่ะ คุณย่า ” หญิงสาวตอบรับ

“หนูพลอยนั่งซิลูก ” คุณหญิงศรีรัตน์ เรียกหญิงสาวให้เข้ามานั่งในห้องโถงใหญ่

“คุณย่ามีอะไรจะคุยกับพลอยหรือคะ ” ถามกลับด้วยสีหน้าสงสัย คุณหญิงมองหลานสาวด้วยสีหน้าเอ็นดู หลานสาวซึ่งเป็นหลานแท้ๆที่เกิดจากบุตรชายเพียงคนเดียวที่ได้ด่วนจากโลกนี้ไป ตั้งแต่หลายปีก่อนพร้อมลูกสะใภ้ด้วยอุบัติเหตุทางรถยนต์ แต่ได้ทิ้งหลานสาวตัวน้อยไว้ให้ชื่นใจ

“ปีนี้หนูพลอยอายุ 21 ปี เรียนจบแล้ว หนูพลอยรู้ใช่ไหมลูก ว่าย่ากังวลเรื่องอะไร ” คุณหญิงถามพร้อมสบตานิ่งกับหลานสาว พลอยรดาเมื่อเห็นดังนั้นก็ไม่ตอบรับหรือปฎิเสธ เพียงแต่นั่งก้มหน้าครุ่นคิด

“หนูพลอยก็รู้ ว่าย่าอายุมากแล้ว ย่าอยากหาใครซักคนมาดูแลหนู มาเป็นครอบครัวให้กับหนู ย่ากังวลว่าถ้าวันหนึ่งไม่มีย่า แล้วหนูจะทำยังไง ใครจะมาดูแล หนูพลอยเข้าใจที่ย่าพูดใช่ไหมลูก ” พลางเชยคางหญิงสาวให้เงยหน้าขึ้นมาสบตา เธอรู้ว่าทุกครั้งที่เธอพูดเรื่องนี้กับหลานสาว พลอยรดาหาโอกาสที่จะหลบเลี่ยงตลอด แต่เธอคงจะปล่อยให้หลานสาวหลบเลี่ยงต่อไปไม่ได้อีกแล้ว

“ทราบค่ะ แต่คุณย่าคะ พลอยยังรู้สึกว่าพลอยยังไม่มีวุฒิภาวะพอจนเหมาะที่จะเป็นคู่ครองของใครได้นะคะ อีกอย่างพลอยก็เพิ่งเรียนจบ พลอยยังสนุกกับร้านขนมอยู่เลยค่ะ ” เสียงหวานกล่าวอธิบายตามความคิดของเธอ

“ย่ารู้ แต่ก็ไม่ได้หมายความว่าถ้าการที่พลอยคบหา หรือหมั้นหมายกับใคร แล้วพลอยจะไม่ได้ทำในสิ่งที่พลอยชอบนี่จ๊ะ” เมื่อเห็นหญิงสาวไม่โต้แย้งก็พูดต่อ

“ย่าจะไม่ยอมให้หนูเปลี่ยนเรื่องเหมือนที่ผ่านมาแล้วนะลูก” หญิงสูงอายุสบตาทำสีหน้าจริงจัง

“คุณย่าคะ พลอยรู้ค่ะ ว่าคุณย่าอยากให้พลอยมีครอบครัว มีคนดูแล แต่พลอยเพิ่งจะอายุ 21 เองนะคะ ยังเด็กอยู่เลย อีกอย่างคุณย่าก็ยังแข็งแรง สาวๆบางคนยังสู้ไม่ได้เลยนะคะ ยังอยู่กับพลอยไปได้อีกนานเลยค่ะ ” เสียงหวานประจบออดอ้อนพร้อมทำหน้ายู่ บ่งบอกลักษณะที่แม้กิริยามารยาทจะดูเรียบร้อยอ่อนหวานแต่ก็แฝงไว้ด้วยความดื้อรั้นอยู่บ้าง

“21 ปีไม่เด็กแล้วนะจ๊ะ ย่าแต่งงานตั้งแต่อายุ 18 ปี ยังไงย่าก็จะไม่ยอมให้หนูขัดอีกแล้ว ย่าไม่ได้บังคับว่าหนูจะต้องแต่งงานปีนี้นี่จ๊ะ ย่าแค่อยากให้หนูศึกษานิสัยใจคอของพ่อรามไปก่อน เรานะบ่ายเบี่ยงไม่ยอมไปทานข้าวกับคุณป้าแขไขมาหลายทีแล้วนะจ๊ะ ยังไงพรุ่งนี้เย็นก็ต้องไปตามนัดให้ได้ เข้าใจไหมจ๊ะ” กล่าวกำชับ

“ตกลงค่ะ คุณย่าขา คุณย่าสัญญากับพลอยได้ไหมคะ ว่าคุณย่าจะไม่คาดหวัง ว่าพลอยจะถูกใจ หรือผิดหวังถ้าพลอยจะไม่ถูกใจคุณราม ” เอ่ยอย่างขอสัญญา พลางคิดในใจว่าผู้ชายที่ชื่อ ราม คนนี้เป็นเกย์หรือเปล่านะ หรือไม่ก็อาจเจ้าชู้สุดๆ อายุสามสิบสามแต่ยังไม่มีแฟนเป็นตัวเป็นตน แถมยังยอมให้ผู้ใหญ่จับคู่อยู่อีก นี่มันปี พ.ศ. ไหนแล้ว เฮ้อ คิดพลางลอบถอนหายใจอย่างวิตกกังวล

อ่านต่อ »

รายละเอียด

เทพบุตรต้อนรัก

แต่งโดย ลิลิน

ผู้มีจารีตมิควรหยิบยก คัดลอกแบบ หรือดัดแปลงส่วนใดส่วนหนึ่งของหนังสือเล่มนี้ รวมทั้งการถ่ายทอด ถ่ายเอกสาร สแกน ถ่ายภาพ ในรูปถ่ายหรือวิธีการใดๆทั้งปวง โดยไม่ได้รับอนุญาตจากผู้เขียนเป็นลายลักษณ์อักษร

จากใจผู้เขียนถึงผู้อ่าน

สวัสดีค่ะ นักอ่านที่น่ารักทุกท่าน ก่อนอื่นขอแนะนำตัวก่อนนะคะ ลิลิน เป็นนามปากกาของนักเขียนค่ะ คงจะไม่คุ้นเคยกับนามปากกานี้แน่ๆ เพราะเรื่องนี้เป็นนิยายเรื่องแรกของผู้เขียน ที่อยากจะแต่งนิยายซักเรื่องในแบบที่เราชอบ กว่าจะที่เริ่มเขียนเรื่องนี้ได้ ผู้เขียนต้องรวบรวมความกล้า และกำลังใจเป็นอย่างมาก โดยใช้ประสบการณ์ ความคิด ความชอบส่วนตัวของผู้เขียนเอง จากการอ่านนิยายมาหลายปีในการแต่งเรื่องนี้ขึ้นมา แน่นอนมันคงจะไม่สมบูรณ์นัก หากผู้อ่านที่น่ารักทั้งหลายต้องการ ชี้แนะ ติติง ยินดีรับฟังด้วยความจริงใจและผู้เขียนขอขอบคุณอย่างยิ่งค่ะ อย่าได้เกรง อย่าได้กลัวว่าจะเคือง เพราะการชี้แนะติติง เป็นบ่อเกิดของการพัฒนาตนให้ดียิ่งๆขึ้นไปค่ะ

ลิลินขอฝากนิยายเรื่อง เทพบุตร..ต้อนรัก ไว้ในอ้อมกอดอ้อมใจด้วยนะคะ เรื่องนี้ไม่เน้นดราม่าค่ะ เพราะผู้เขียนไม่ชอบอ่านนิยายดราม่า อาจจะมีตัวละครมาเพิ่มสีสันของเรื่องบ้าง แต่ไม่มีดราม่าหนักหนาแน่นอนค่ะ เนื่องจากผู้เขียนเน้นให้ความบันเทิงเป็นหลักอาจจะทำให้เนื้อหาบางตอนดูไม่สมจริงนัก จะเน้นความหวาน ฟิน จิกหมอนมากกว่าค่ะ

ลิลิน/เฌอมาลี

คำโปรย

จะทำยังไงเมื่อโคแก่อย่างเขากำลังหลงรักแม่เนื้อหอมเข้าอย่างจัง แถมเธอยังถูกใจเขาไปหมดซะทุกอย่าง ไม่มีทางเสียละที่เขาจะปล่อยเธอไปให้ใคร ยังไงๆ เขาก็จะต้อนเธอให้มาอยู่ในกรงรักของเขาให้ได้

“เอ่อ ยังไงพี่ราม เรียกพลอยเฉยๆ ก็ได้นะคะ” ทักท้วงด้วยรู้สึกไม่ชินนัก เพราะปกติจะมีแต่คุณย่าและก็ผู้ใหญ่ท่านอื่นๆที่เรียกเธอว่าหนูพลอยเท่านั้น พอมาได้ยินคำเรียกนี้จากคนตัวโต ก็รู้สึกแปลกๆ

“ทำไมละคะ หนูพลอย น่ารักดีออกค่ะ พี่ชอบ” เสียงทุ้มจงใจเรียกชื่อหญิงสาวอย่างอ่อนหวาน สายตาแพรวพราวยามเรียกขานชื่อเธอ ทำให้พลอยรดาเขินอาย จนแก้มแดงระเรื่อ

“ก็.. มันดูเหมือนผู้ใหญ่เรียกเด็กเลยนี่คะ พลอยไม่ชิน พี่รามยังดูไม่แก่ขนาดนั้นซะหน่อย” จะให้เธอบอกได้ยังไงละ มันฟังดูเหมือนเวลาผู้ชายแก่ๆหรือเสี่ยเรียกสาวๆ ที่เลี้ยงไว้ว่าหนู เหมือนที่เคยบังเอิญได้ยินมาเวลาสาวรับใช้นั่งดูทีวี

“ขอบคุณนะคะ ที่บอกว่าพี่ยังดูไม่แก่ 12 ปีพี่ว่ากำลังดีเชียวละ” นัยน์ตาพราวระยับอย่างถูกใจที่ได้ยินว่า เขาไม่แก่ไปนักสำหรับเธอ แต่ถึงเธอจะว่าเขาแก่เขาก็ไม่สน ในเมื่อเขาอยากกินหญ้าอ่อนขึ้นมาใครก็มาห้ามเขาไม่ได้

“คะ.? ” หน้าหวานเอียงคอมองอย่างสงสัย 12 ปีอะไร

“ก็อายุเราไงคะ เราห่างกัน 12 ปีพอดีเลย พี่ว่ากำลังดี หนูพลอยเห็นด้วยกับพี่ไหมคะ”

แนะนำตัวละคร

ราม ราชภักดีพัทธ - ชายหนุ่มวัยเกือบ 34 ปี นักธุรกิจหนุ่มที่ประสบความสำเร็จในหน้าที่การงาน ชายหนุ่มผู้มีผิวขาวจัดจนผู้หญิงยังอาย หน้าตาคมเข้ม ปากแดงน่าจูบ จนทำให้สาวๆโหวตติด 1 ในท็อป 10 ของนักธุรกิจหนุ่มที่น่าควงที่สุดใน พ.ศ นี้

ชายหนุ่มที่ยังครองตัวเป็นโสด แถมหลบเลี่ยงไม่ยอมให้มารดาจับคู่เขากับบรรดาสาวๆลูกหลานคุณหญิงคุณนาย แต่ต้องมาตกกะไดตายกับสาวละอ่อนคนล่าสุดที่มารดาหมายหมั้นปั้นมืออยากได้มาเป็นลูกสะใภ้ คราวนี้ก็ถูกใจคุณแม่เขาเลยละซิ

พลอยรดา นุรัตน์กูล - หญิงสาวหน้าตางดงามวัย 21 ปี รูปร่างแบบบางผิวสีน้ำผึ้ง ตาคมโต ผมยาว เรียบร้อยอ่อนหวาน เป็นกุลสตรีที่หาได้ยากในสมัยนี้ เธอโดนหมายมั่นปั้นมือให้มาเป็นศรีสะใภ้ของตระกูลราชภักดีพัทธ

คราแรกที่เจอชายหนุ่ม ยังไงๆก็ไม่ถูกชะตาเอาซะเลย ก็พ่อคุณเล่นมองเธอหยาดเยิ้ม ยังกะเด็กเห็นขนมหวานแต่ไหงไปๆมาๆก็หนีเขาไม่รอดซะงั้น