คลื่นรักทะเลหวาน (แก้วชวาลา)

บทนำ

เสน่ห์ร้อน

สตรีผมหยิกฟูในชุดรัดรูปสีดำที่กำลังเต้นยั่วยวนอยู่บนเวที

ขณะนี้ช่างเซ็กซี่ลีลาเร่าร้อนปั่นป่วนกวนกิเลสหนุ่มน้อยหนุ่มใหญ่นัก

บุรุษเจ้าของดวงตาคู่คมมีประกายวาววับจากน้ำหล่อเลี้ยงหน่วยตาตาม

สายพันธุ์ค่อยๆ กวาดไล่ไปตามลำคอระหงแล้วก็ถอนใจหนักหน่วงก่อน

จะปล่อยให้มันหยุดอ้อยอิ่งอยู่บริเวณเนินอกอิ่มเต็มซึ่งมีชุดเกาะอก

หุ้มห่ออยู่เพียงครึ่งเต้าเท่านั้น

หล่อนสวย รวยความเซ็กซี่ และหล่อนก็กำลังทำให้ราฟาเอลโร

อัลแบโรเกิดความรู้สึกร้อนผ่าวขึ้นมาปัจจุบันทันด่วนหลังจากที่ต้อง

จมปลักอยู่กับความเบื่อหน่ายไร้อารมณ์เพราะคำว่าชายผู้มาทีหลัง

บวกกับการฝืนยอมรับความจริงที่ว่า เขาตกเป็นผู้แพ้ครั้งแรกในชีวิต

คำว่าแพ้ซึ่งมหาเศรษฐีรวยทรัพย์ระดับโลกเช่นเขา ราฟาเอลโร อัลแบโร

ไม่เคยพานพบมาก่อนเลย

‘ฮึ! นางแมวยั่วสวาทก็คือนางแมวที่เลี้ยงไม่ค่อยจะเชื่องต้องให้

อาหารเป็นแบงก์ยูโร เพชร ทองคำ หรืออะไรก็ได้ที่มีค่าสูง หล่อนถึงจะ

พอใจยอมทำตัวเป็นแมวนอนหวดที่ให้ตายยังไงมันก็ไว้ใจไม่ได้อยู่ดี’

คิดหยันๆสายตาพุ่งตรงไปยังสตรีที่อยู่กลางแสงสปอตไลต์

ไม่กะพริบ

‘ได้เวลาปลดปล่อยความเครียดแล้วราฟาเอลโร จะมีอะไรที่ทำให้

นายผ่อนคลายได้เท่ากับการโยนเงินใส่ลงไปบนหัวนางแมวจอมเสเพลอีก

ใช้เงินฟาดหัวหล่อน จากนั้นก็บอกให้หล่อนทำให้นายรู้สึกว่า โลกนี้ยังมี

อะไรน่าอภิรมย์อีกเพียบ และสิ่งที่บันเทิงเริงใจให้ความสุขแบบสุดๆก็คือ

หล่อนนี่แหละ หล่อนโดยตรงเท่านั้น ดูนั่นสินายเคยเห็นใครแสดงท่าที

ยั่วยวน ปลุกราคะชายใจคะนองได้เก่งเท่าหล่อนอีกล่ะ ผู้หญิงคนนี้สมควร

ถูกเขาหนีบกลับไป แล้วสั่งให้หล่อนนอนเกลือกกลิ้งอยู่บนเตียงตลอด

ค่ำคืนนี้ไม่ใช่หรือ’

คิดได้เท่านั้นเจ้าของดวงหน้าเรียวยาวก็กระตุกยิ้ม มือเรียวหนา

สีออกบรอนซ์ตามแบบฉบับของหนุ่มเมดิเตอร์เรเนียนเคาะกึกๆที่หน้าบาร์

แต่หาได้เป็นไปตามจังหวะหรือท่วงทำนองเพลงที่แม่สาวหุ่นสะบัดช่อ

และแสนจ้ำบ๊ะน่าขย้ำในบางส่วนนั้นกำลังบิดสะโพกยักย้ายส่ายเอว

อยู่สักนิด บางส่วนที่ควรนิ่งสงบเพราะอารมณ์เซ็งกับเรื่องไม่ได้ดังใจมา

หลายวัน มันเซ็งจนเขาคิดว่าตัวเองกลายเป็นผู้ชายเสื่อมสมรรถภาพ

ทางเพศไปแล้ว บัดนี้กลับถูกปลุกให้คึกคักมีชีวิตชีวาขึ้นมาอีก เพราะ

สตรีผิวสีประหลาดกระเดียดไปทางบลอนด์ที่ดูตึงแน่นนวลเนียนไป

ทุกสัดส่วนนางนี้

ผู้หญิงคนนี้เหมือนประติมากรรมชิ้นเอกที่หล่อหลอมด้วย

ทองคำและเคลือบให้เงาวับ สวย เซ็กซี่ ยั่วเย้า ยวนตา และแปลกใหม่

หล่อนทำให้คนที่เพิ่งพบกับคำว่าแพ้เป็นครั้งแรกในชีวิตเยี่ยงเขาอยาก

ครอบครองให้ลึกสุด ผู้หญิงคนนี้สวยมากสวยพอๆกับคนที่ทำให้เขา

รู้สึกพลาดหวังเลยทีเดียว แต่เป็นความสวยที่เหมาะกับการถูกจับโยน

ลงไปบนเตียงเพื่อปลุกความเร่าร้อนให้แตกกระเจิง จากนั้นจึงค่อยๆ

แสดงอำนาจบาตรใหญ่อวดพลังแรงกายเหนือร่างงามๆของหล่อน

พอคิดถึงร่างเปล่าเปลือยของคนที่กำลังระเบิดลีลาร้อนแรงอยู่

บนเวที และเส้นผมสลวยที่แต่งซะฟูฟ่องเพื่อให้รับกับดวงหน้าเรียวและ

หน้าผากนูนสวยที่ตรงกลางถูกเสริมเสน่ห์ตามธรรมชาติด้วยเส้นโค้งเว้า

โดดเด่นเป็นรูปรอยหยักของหัวใจ ราฟาเอลโรก็ถึงกับหลุดครางเบาๆ

เมื่ออำนาจใฝ่ต่ำดลใจให้เขาเห็นภาพของหล่อนหน้าแดงก่ำชื้นไปด้วย

เหงื่อและผวากอดเขาแน่น และแน่นอนว่าเรื่องแบบนี้จะต้องเกิดขึ้น

บนเตียงของเขาเพียงสถานเดียวเท่านั้น

บัดซบที่สุด! เขาไม่เคยจินตนาการถึงผู้หญิงคนไหนไปไกล

ถึงขนาดนี้เลย และมันเป็นความบัดซบจาบจ้วงทางจิตวิญญาณจน

เขาต้องหลุบตาลงปล่อยให้แพขนตายาวดกหนาที่ซ้อนทับกันเป็นชั้นๆ

อำพรางร่องรอยของความหิวกระหายใคร่ผนึกตราประสานกาย เพิ่ม

ความฉาวโฉ่และแลกเปลี่ยนประสบการณ์ลงไปบนเนื้อนวลของหล่อน

อีกคน หลังจากที่หล่อนเคยผ่านใครต่อใครมากี่คนแล้วก็ไม่รู้ และ

แน่นอนถ้าหล่อนทำให้เขาประทับใจได้ เขาจะยืดเวลาออกไป หรือถ้า

โปรดปรานกันสุดๆ ราฟาเอลโรก็จะจ่ายให้หล่อนไม่อั้นและเลี้ยงดูไม่ให้

อนาทรร้อนใจ แต่ทุกอย่างก็ต้องอยู่ในเงื่อนไขและความพอใจของเขา

แต่เพียงผู้เดียว

เขาไม่ได้ดูถูกหรือประเมินค่าของหล่อนต่ำเกินไป สังเกตได้จาก

ท่าเต้นของหล่อนสิ ปัดโธ่เอ๊ย! มันส่อถึงความเป็นสตรีผู้ชำนาญการชัดๆ

หล่อนเลือกใช้สารพัดร้อยแปดลีลาที่นิยมกันสูงสุดบนเตียงมายักย้าย

ส่ายสะบัดอยู่บนเวที แต่กระนั้นหน้าตาของหล่อนก็ยังสวยโดดเด่น

หุ่นฟิตปั๋ง เล็งยังไงก็ไม่เห็นส่วนใดบุบสลายเลย และคืนนี้เขาก็ปรารถนา

จะเป็นผู้โชคดี คว้าตัวหล่อนมาเพื่อสำรวจดูความบุบสลายชัดๆ ไฟราคะ

ที่กำลังสร้างความลำบากใจให้กับกายทรงพลังเริ่มควบคุมไม่อยู่ขึ้นทุกที

ริมฝีปากบางเฉียบดุจอิสตรีสีแดงสดเป็นธรรมชาติราวลูกมะเดื่อสุกงอม

เต็มพิกัด ซึ่งตัดกันดีกับผิวสีบรอนซ์ประหลาดล้ำ กระตุกยิ้มหยันตนเอง

ขึ้นมา พลันไม่นานก็ปิดฉับลงอยู่ในท่าทีสงบดังเดิม

สายตาคมปลาบตวัดไปยังเวทีอีกหน หน่วยตาสีน้ำตาลไหม้

จ้องนิ่งไปยังร่างสวยสมบูรณ์แบบใจกลางแสงสปอตไลต์อย่างมุ่งมั่น

ประเมินค่าอยู่ในที เขากำลังจดจ่อและรอคอย เหมือนเสือดาวกำลัง

จ้องตะครุบเหยื่อ หนุ่มเมดิเตอร์เรเนียนยืดกายตรงแน่ว ยกแก้ววิสกี้

ขึ้นเมื่อสตรีที่อยู่บนเวทีหันหน้ามาทางตนแต่มันก็เพียงชั่วขณะเดียว

เท่านั้น กับสายตาที่เรียกได้ว่าหญิงงามเมืองที่สามารถสยบชายทุกคน

ในที่นี้ให้ศิโรราบไปกับเรียวขาสวยๆ ราวสลักเสลาของหล่อนได้และแล้ว

แม่ผีเสื้อราตรีที่เป็นตัวเอกของผับก็หันหน้าหนีจากเขาที่กำลังเล็งหล่อน

อยู่อย่างหมายมาด เพื่อทำการยั่วยวนชายอื่นอีกมากมายหลายคนซึ่ง

นั่งอยู่ในที่นี้ต่อ

‘ฮึ่ม! มันหยามกันดีไหมล่ะ แม่คุณเอ๊ย! หล่อนคือคลีโอพัตรา

ของแท้เลยทีเดียว’

“เธอท้าทายฉันหรือแม่ฟูโอโค¹ตัวร้าย”

คนพูดเปล่งประกายหงุดหงิดออกมาทางสายตา ยกแก้วน้ำ

สีดำสนิทจ่อนิ่งที่ริมฝีปาก ดวงตาเคืองขุ่นจ้องไปยังคนบนเวทีแน่วแน่

ก่อนจะกระดกน้ำดีกรีแรงร้อนลงไปรวดเดียวหมด และนี่คืออีกหนึ่ง

แห่งความไม่ได้ดั่งใจที่เขาไม่ต้องการพานพบ ราฟาเอลโรวางแก้วลง

ดังกึกดวงตาดุแต่แฝงความร้อนแรงอันปะทุไปด้วยเปลวเพลิงปรารถนา

จ้องไปยังสตรีที่ยิ้มร่า ทำปากเจ่อ ตาปรือชม้อยชม้ายชายตาให้กับ

บรรดาลูกค้าทุกคนอย่างหมายมาดดุดัน

เหล้าที่เคยช่วยเขาเอาไว้ในบางสถานการณ์กลับไม่สามารถ

ทำให้อารมณ์อยากครอบครองใครบางคนสงบลงได้ มหาเศรษฐีหนุ่มหล่อ

สุดสมบูรณ์จึงทั้งโกรธและประหลาดใจเพราะไม่เคยเกิดความรู้สึกอยาก

ครอบครองใครรุนแรงขนาดนี้มาก่อน หล่อนสวยเขาไม่เถียง แต่ใช่ว่า

¹ Fuoco อ่านว่าฟูโอโคเป็นภาษาอิตาเลียนแปลว่าไฟ

ราฟาเอลโรจะไม่เคยมีเมียลับหรือเมียเก็บเป็นผู้หญิงสวยสะบาดตาบาดใจ

เสียเมื่อไรกัน

“บัดซบที่สุด แม่โคโยตี้จอมแสบ เราคงต้องเจอกันหน่อยล่ะมั้ง”

งึมงำเป็นภาษาอิตาเลียน สายตาพุ่งตรงไปยังสตรีที่อยู่บนเวทีแน่วแน่

‘พับผ่าสิ! หล่อนกำลังรูดเสา’

เรียวขาสีบลอนด์ออกทองที่เขาเห็นว่าแปลกและยั่วอารมณ์

เหลือร้ายนั้นพันอยู่ที่เสา แล้วหล่อนก็โหนกายลงมาจากบนนั้นด้วย

ช่วงก้นที่งามงอน ลำแขนเรียวสลักเสลาน่าสัมผัส ผสมกับมือที่ดูอ่อนโยน

นุ่มละมุนเหนือจินตนาการกำอยู่ที่เสาสีเงินวาววับ จากนั้นก็ทิ้งตัวลงมา

จากเสาเหวี่ยงกายงามหมุนไปรอบๆ ตลอดเวลาก็ไม่ลืมที่จะส่งสายตา

ยั่วยวนอย่างสุดๆให้กับผู้ชม ซึ่งล้วนแล้วแต่เป็นชายชาตรีแทบทั้งสิ้น

ผมสีน้ำตาลอ่อนยามต้องแสงสีแห่งราตรีนั้นดูเร้าอารมณ์ ชวนให้ขยุ้ม

กระชากลากขึ้นเตียงนักหนา

‘อืม...เขาขอยอมแพ้ที่ไม่สามารถฉุดรั้งจินตนาการที่มีต่อตัว

หล่อนได้จริงๆ’

หล่อนกำลังยั่วใจชายทุกคนให้เกิดความต้องการชิดใกล้ หล่อน

ปรารถนาให้หนุ่มน้อยใหญ่รวมถึงชายชราตัณหากลับทั้งหลายริษยา

เสาไร้ชีวิตจิตใจต้นนั้น ฮึ!  ไอ้เสาบัดซบ! ไอ้เสาเฮงซวย! และแล้วเขา

ก็เป็นอีกหนึ่งชายที่ยอมตกลงไปยังหลุมพรางอันแสนร้อนที่หล่อนขุด

เอาไว้โง่ฉิบเป๋งเลย! ราฟาเอลโรอยากให้แม่คนนี้มาทำท่าอย่างนั้นบน

เนื้อตัวเขาบ้าง และด้วยศักดิ์ศรีของลูกผู้ชายขนานแท้ ขอสัญญาเลยว่า

ในฐานะชายชาติอาชาไนย เขาจะไม่ยืนทื่อมะลื่อเหมือนเสาต้นนั้นเพื่อ

ให้หล่อนรูดหล่อนถูตามใจชอบแน่

ราฟาเอลโรจะปลดจะเปลื้องจะแกะอะไรทั้งหลายแหล่ที่ห่อหุ้ม

หล่อนออกจนหมดตัว เศษผ้าอันน้อยชิ้นที่หล่อนเอาไปโอบเรือนกาย

อันเย้ายวนไว้จะถูกกำจัดลงไปในพริบตา เขาจะทำการสั่งสอนหล่อนให้รู้

ว่า โทษของการบังอาจใช้ความสาวความสวยมายั่วใจผู้ชายหลายสิบคน

ที่อยู่ในผับแห่งนี้นั้น ยอดยาหยียาใจ แม่นางแมวยั่วสวาทจอมกบฏ

สตรีผู้มีผิวสีทองอร่ามตานางนี้จะต้องเจอกับอะไรบ้าง

อ่า...สะโพกพลิ้วไหวราวใบไม้ต้องลม นี่แหละเสน่ห์สาวไทยที่

เขาหลงใหล เล็กบางดูแคล่วคล่อง แต่ก็ไม่น้อยหน้าสตรียุโรปซะทีเดียว

โดยเฉพาะผู้หญิงคนนี้ หล่อนอิ่มเต็มจนบางส่วนเกือบจะทะลักทลาย

ออกมาอยู่รอมร่อ แถมส่วนนั้นยังเป็นส่วนที่สมบูรณ์และเป็นสิ่งที่สตรีดีๆ

สมควรจะมีเสียด้วยสิ

‘ให้ตายเถอะดิโอ ² เขาอยากจะได้หล่อนยิ่งนัก แล้วก็อยากได้

มากเสียด้วย ถึงแม้ว่าหล่อนจะแพงขนาดไหน เขาก็จำเป็นต้องได้หล่อน

มาครอบครองให้จงได้ และต้องได้ภายในคืนนี้ซะด้วย’

คิดแล้วก็มองไปยังแม่เนื้อนวลผิวสีทองเจิดจรัสอย่างหมายมาด

ผู้หญิงเบื้องหน้านี้ทำให้เขารู้สึกมีชีวิตชีวาขึ้นเป็นกองทีเดียว หลังจากที่

ราฟาเอลโรต้องทุกข์ทรมานกับเรื่องของฟารีดามาระยะหนึ่ง ฟารีดาเป็น

สตรีสาวไทยที่เขาลุ่มหลง หล่อนสวยงามอ่อนหวานบอบบางน่าทะนุถนอม

แต่เขาก็ไม่สามารถคว้าหัวใจหล่อนมาครอบครองได้ มันไม่ใช่เพราะ

คุณสมบัติของเขาด้อยกว่าใครหรอก แต่เป็นเพราะใจภักดีที่หล่อนมี

ต่อเมธัสเสมอมา อย่าว่าแต่เขาที่อกหักเลย แม้แต่อลงกตหนุ่มหล่อ

มากคุณสมบัติผู้นั้นก็อีกคน หมอนั่นต้องตกอยู่ในสภาพไม่ต่างไปจาก

เขานัก เมื่อฟารีดาตกลงใจหวนกลับไปใช้ชีวิตร่วมกับสามีของหล่อน

เป็นการถาวร หลังจากที่ทั้งสองระหองระแหงกันมานาน พอคิดเรื่อง

ฟารีดาขึ้นมาก็ชักอารมณ์ขุ่น จึงหันไปมองสตรีเบื้องหน้า พุ่งสมาธิไปยัง

หล่อน

‘สตรีผู้นี้แหละ! ที่สามารถทำให้เขาคลายเศร้า คลายเซ็ง

คลายอาการหน้าแตกหมอไม่รับเย็บ จากความคิดที่ว่าตนเองอกหัก

ลงไปได้อย่างชะงักงัน’

ถึงแม้หล่อนจะดูแตกต่างจากฟารีดามาก แต่หล่อนก็เร่าร้อน

เต็มไปด้วยเสน่ห์ ซึ่งเป็นคุณสมบัติที่พึงมีในตัวคู่นอนของเขาทุกคน

² Dio อ่านว่าดิโอเป็นภาษาอิตาเลียนแปลว่าพระเจ้า

และคืนนี้ถ้าหากเขาได้จับหล่อนมาบิดกายยักย้ายสะโพกยั่วยวนกันไป

รอบๆ เรือยอชต์สุดหรูละก็ คงสนุกกันระเบิดเถิดเทิงไปเลยล่ะ หล่อน

จะเป็นสิ่งมีชีวิตดิ้นได้ที่น่าอภิรมย์ที่สุดในเรือ เขาจะจ่ายแม่ดาวเด่น

ของผับนี้แบบผูกขาด และพาหล่อนท่องไปยังทะเลเพียงสองต่อสอง

สักอาทิตย์หรือสองอาทิตย์ และนี่แหละคือสิ่งที่เขาควรทำที่สุดในยามนี้

เอาให้พวกที่อ้าปากหวอดูหล่อนวาดลวดลายอยู่กลางเวทีขณะนี้ชะเง้อคอ

คอยเก้อไปเลย ว่าเมื่อไรหล่อนจะกลับมาเต้นให้ดูอีกครั้ง และแน่นอน

หล่อนจะกลับมาที่นี่อีกแน่ แต่ต้องกลับมาในวันที่เขากินหล่อนจนพุงกาง

และเบื่อหล่อนอย่างสุดๆซะก่อน

คิดได้ดังนั้นก็ยกกระดิ่งขึ้นสั่น เรียกพนักงานเสิร์ฟที่ยืนอยู่ไม่ห่าง

เข้ามาหา ศัพท์สำเนียงภาษาไทยแปร่งๆค่อยๆ แจ้งความจำนงของตน

ออกไปเสียงเนิบนาบแต่แววตาจริงจังนัก ไม่แปลกหรอกที่เขาจะฟัง

หรือว่าพูดไทยได้ มันขึ้นอยู่ที่ว่าเขาจะยอมพูดมันออกมาหรือไม่เท่านั้น

บ่อยครั้งที่ราฟาเอลโรแกล้งทำเป็นฟังภาษาไทยไม่เข้าใจ และสาเหตุที่

เขาพอฟังภาษาไทยและพูดมันได้นั้นก็เพราะว่าเขามีมารดาเป็นคนไทย

แต่ด้วยความที่มารดาของเขาเป็นสตรีไม่ร่ำรวย ไร้ยศถาบรรดาศักดิ์

บรรดาญาติข้างฝ่ายบิดาจึงรังเกียจไม่คิดจะให้มารดาเข้ามาร่วมสกุล

ด้วย สุดท้ายมารดาเขาก็ต้องเลิกรากับบิดา ซึ่งในขณะนั้นราฟาเอลโร

มีอายุไม่กี่เดือนด้วยซ้ำไป และตัวเขาเองก็ถูกสอนให้รักษาความลับนี้

เสมอมา

‘ความลับที่ว่าเขามีมารดาเป็นคนไทย และหล่อนก็เป็นคนจน

มากเสียด้วย’

นี่ล่ะมั้ง! ที่เป็นสาเหตุให้เขาพึงใจในสตรีไทย อาจเป็นเพราะ

เขามีเลือดไทยอยู่ในตัวครึ่งหนึ่งก็เป็นได้ บิดาเขาอาซานติโนนั้นหลังจากที่

เลิกรากับมารดาไปแล้ว ก็ไม่เคยคิดหาสตรีใดมาแทนที่ ราฟาเอลโร

รู้ดีว่าบิดาจะไม่แต่งงานอีกอย่างแน่นอน นั่นก็เพราะหัวใจของท่านมี

แต่มารดาเพียงผู้เดียวเท่านั้น และนี่ถือว่าเป็นข้อดีของชาวอิตาเลียน

แทบทุกคน คือรักครอบครัวเหนือสิ่งใด ราฟาเอลโรหยุดความคิดทั้งปวง

ลงเมื่อบริกรที่เขาเรียกมาเริ่มทำหน้าปั้นยาก เมื่อเขาพุ่งสายตาไปยัง

แม่โคโยตี้สาวที่เต้นอ่อยเหยื่อปลุกชายใจคะนองทั้งโสดและไม่โสดเขม็ง

 

ไม่อาจเปลี่ยนใจ

1

“ผู้หญิงคนนั้นชื่ออะไร ไปบอกเขาสิว่าฉันจะพาไปเที่ยว

สักหนึ่งอาทิตย์ เขาต้องการเท่าไร ฉันจ่ายไม่อั้น ไม่ต่อ ไม่เกี่ยง แต่ว่า

ต้องออกไปกับฉันภายในยี่สิบนาทีที่จะถึงนี้เท่านั้น!”

แจงวัตถุประสงค์เสร็จเรียบร้อย ก็เห็นบริกรหนุ่มสะอึกหน้านิ่ว

คิ้วขมวด ราฟาเอลโรมองอีกฝ่ายอย่างไม่ชอบใจ คิ้วเข้มกดลึกเข้าหากัน

ใบหน้าคร้ามคมเบือนหนีไปทางนางแมวจอมยั่วบนเวทีอีกครั้ง จากนั้น

ก็หันกลับมามองบริกรใหม่ ดวงตาคู่คมมองทั้งสองคนสลับกันไปมา

สักพักก็ต้องตกตะลึง อกแกร่งประดุจหินผาสั่นสะเทือนขึ้นมาพลันเมื่อ

จู่ๆแม่สาวร้อนฉ่าก็ค่อยๆ ปลดผ้าดิ้นทองที่เกาะอกด้านนอกออก สุดท้าย

ก็เหลือแค่เพียงแผ่นผ้าสีดำเล็กๆ ที่ห่อหุ้มทรวงอกแสนสวยสมบูรณ์แบบ

อย่างสุดๆเอาไว้เท่านั้น

“เฮ้! หล่อนชื่ออะไร นายยังไม่ตอบคำถาม?”

ปากถามบริกรแต่สายตากลับไม่ยอมละไปจากสาวสวยที่กำลัง

หมุนกายโชว์บั้นทายอันงอนงามแม้แต่วินาทีเดียว เกิดอะไรขึ้นหนอ

ราฟาเอลโรไม่เคยตื่นตะลึงกับร่างกายของผู้หญิงมากมายขนาดนี้มา

ก่อนเลย แต่วันนี้เขากลับถอนสายตาออกจากนางยั่วบนเวทีไม่ได้สักที

“เธอชื่อทาริกาครับ พี่ริกามาเต้นเพียงอย่างเดียว เธอไม่เคย

ออกไปไหนกับลูกค้ามาก่อนเลย ผ...ผะ...ผมต้องขออภัยด้วย...”

บริกรหนุ่มชี้แจงด้วยน้ำเสียงแสนสุภาพ แต่ราฟาเอลโรหาได้

ใส่ใจคำชี้แจงนั้นไม่ มือเรียวหนาล้วงเข้าไปในเสื้อสูท หยิบธนบัตรที่มี

แต่แบงก์พันออกมาปึกหนึ่ง จากนั้นก็จับวางลงบนโต๊ะ

“ฉันไม่สนใจหรอกนะว่านายจะพูดให้หล่อนดูดีมีราคาขนาดไหน

แต่ถ้านายทำให้หล่อนไปกับฉันได้ ฉันจะตอบแทนนายให้มากกว่าเงิน

ปึกนี้ซะอีก ไปเรียกเขาลงมาคุยกับฉันได้แล้ว”

กล่าวเสียงเข้ม เห็นบริกรหนุ่มอึ้งไป ปากบางเฉียบอย่างบุรุษ

เอาแต่ใจกดลึกที่มุมปากเมื่อเห็นอีกฝ่ายลังเล มองเงินที่กองอยู่ตรงหน้า

และแม่โคโยตี้สาวนามว่าทาริกาสลับกันไปมา ราฟาเอลโรเริ่มถอนใจ

แรงๆ อย่างขัดใจ เมื่อบริกรก้มศีรษะขออภัยอีกครั้ง แล้วกล่าวด้วยสีหน้า

ทุกข์ร้อนแววตาสับสน

“เปลี่ยนเป็นคนอื่นไม่ได้หรือครับ พี่ริกาไม่เคยออกไปกับลูกค้า

รายไหนเลยสักครั้ง ที่นี่มีแต่ผู้หญิงสวยๆ ทั้งนั้น ผับของเราคัดมาแต่

เกรดเอนะครับ ตัวพี่ริกานี่เขาเต้นแค่อย่างเดียวจริงๆ จ่ายสูงเท่าไร เขาก็

ไม่ไปด้วยหรอกครับ แต่ถ้าเป็นคนอื่น ผมยังพอคุยให้ได้”

“ไม่! ฉันต้องการแค่คนนี้ และต้องเป็นคนนี้เพียงคนเดียวด้วย

ยิ่งซื้อยากฉันก็ยิ่งซื้อ!”

ราฟาเอลโรกล่าวหน้าตึง อันที่จริงเขาไม่นิยมซื้อบริการผู้หญิง

รายทางสักเท่าไร เรียกว่าไม่เคยซื้อพวกสาวๆ ชั่วโมงบินสูงเลยก็ว่าได้

แต่ผู้หญิงคนนี้มีอะไรบางอย่างที่เขาเองก็บอกไม่ถูก และที่แน่กว่าอะไร

ทั้งหมดก็คือหล่อนสามารถปลุกเขาให้กลับมามีชีวิตชีวาอีกครั้งได้

หลังจากที่ต้องจมปลักอยู่กับอารมณ์เซ็งมานาน ยิ่งมาถูกบริกรของที่นี่

ทำให้เขาโมโหด้วยการท้าทายอำนาจเงินของเขา ทำเป็นยึกยักโก่งราคา

โดยการบอกว่าหล่อนซื้อไม่ได้ด้วย แล้วราฟาเอลโรเลยยิ่งต้องการหล่อน

สูงมากขึ้นไปอีก

‘ฮึ! คอยดูสิ ถ้าเขาให้ราคาสูงลิ่ว ไอ้ที่บอกว่าไม่ขายน่ะ ยังจะ

ไม่ขายอยู่อีกไหม’

เอาเถอะเขาจะยอมเทกระเป๋าจ่าย พอถึงเวลาที่ได้หล่อน

มาครอบครองจริงๆ ราฟาเอลโรก็จะเอาคืนให้คุ้มทุนเลยทีเดียว

หนุ่มเมดิเตอร์เรเนียนบอกตัวเองได้เท่านั้นก็เหลือบตาขึ้นมองไปยัง

เด็กหนุ่ม ริมฝีปากบางเฉียบอย่างชายเจ้าอารมณ์กดลึกอย่างชอบใจ

เมื่อเห็นบริกรหนุ่มน้อยกลืนน้ำลายเอื๊อก มองเงินที่เขาเอาขึ้นมาวาง

ด้วยสายตาละห้อย ถูกต้องตอนนี้มันมีค่าแค่ห้าหมื่นบาท แต่ถ้าเขาวาง

เดิมพันเพิ่มขึ้นไปอีกล่ะ เขาจะได้ผู้หญิงที่หมอนี่บอกว่าหล่อนไม่ขายตัว

อีกหรือเปล่า คิดได้เท่านั้นเจ้าของมือสีบรอนซ์ก็ล้วงเข้าไปในเสื้อสูท

อีก นับว่าวันนี้เป็นฤกษ์ดีทีเดียว ไม่มีผู้ติดตาม และเขาจะใช้เงินให้มัน

ระเบิดเถิดเทิงไปกับชีวิตอิสระไร้จุดหมายให้สาสมใจไปเลยทีเดียว

“เอาไปอีกห้าหมื่น และนี่นาฬิกาของฉัน ทุกอย่างจะเป็นของ

นายฟรีๆ ถ้านายสามารถกล่อมให้หล่อนไปกับฉันได้” เอ่ยพร้อมปลด

นาฬิกาทองคำแท้ที่สั่งทำเป็นพิเศษและฝังเพชรจริงทุกเม็ดวางลงข้างๆ

เงินที่รวมกันได้หนึ่งแสนบาทกว่าๆ

“ทั้งหมดนี่เฉียดล้านเชียวนะ ฉันไม่อยากเซ็นเช็ค เพราะเป็น

ลูกค้าขาจร นายอาจไม่ไว้วางใจ”

เอ่ยเท่านั้น ก็กระหยิ่มเมื่ออีกฝ่ายมองเงินตาสว่างวาบ ท่าทาง

กระหายอยากได้เงินยิ่งนัก และนี่คือสิ่งที่เขาเห็นจนชินตา เงินอาจ

แก้ปัญหาและเป็นคำตอบให้กับทุกสิ่งไม่ได้ ถ้าหากว่าคุณยังจ่ายมัน

น้อยเกินไป แต่การจ่ายเงินเพื่อผู้หญิงคนหนึ่ง ซึ่งเป็นสาวกลางคืนที่

ผ่านอะไรมามากต่อมากแล้ว ก็ดูเหมือนจะโง่ไปสักนิด แต่เขาสนใจ

ที่ไหนกัน เวลานี้ราฟาเอลโรต้องการเป็นผู้ชนะบ้าง หลังจากที่เพิ่ง

เรียนรู้จักคำว่าพ่ายแพ้และอาการหน้าแตกหมอไม่รับเย็บเมื่อไม่นาน

มานี้ และแม่ทาริกานี่แหละคือสิ่งที่เขาจะซื้อมาเพื่อช่วยให้เจ้าตัวเสเพล

ที่โปรยบินจากไกลหวนกลับมาคืนรังอีกครั้ง

“เอ่อ...ผมไม่ขอรับปากนะครับแต่ผมจะลองพยายามดูอย่าง

สุดความสามารถ!”

บริกรแบ่งรับแบ่งสู้แล้วก็ถอนใจ มือหนารวบทุกอย่างเข้าที่เข้าทาง

อีกครั้ง ท่ามกลางสายตาเสียดายและอาการเลียริมฝีปากแผล็บๆ ของ

บริกรหนุ่ม ดวงตาคู่คมจ้องกลับไปยังเวทีอย่างหมายมาดอีกหน เขา

เชื่อลางสังหรณ์ของตัวเองว่า การท่องอันดามันครั้งนี้ตนจะไม่ได้ไป

เพียงลำพังตามแผนการที่ได้วางเอาไว้แต่แรกแน่ ชะตากำลังชักนำให้มี

สัตว์สองเท้าอันแสนสวยราวนางพญานกฟลามิงโกตามติดไปด้วย

ราฟาเอลโรมองนาฬิกาที่หน้าคอนโซลรถอย่างหงุดหงิด มือหนา

กดปุ่มลิ้นชักเพียงนิดมันก็กระเด้งออก ชายหนุ่มหยิบกล่องกำมะหยี่

สีเทาเข้มขึ้นมา จากนั้นก็คว้านาฬิกาที่สั่งให้บริษัทซึ่งผลิตนาฬิการะดับ

แนวหน้าของโลกจัดทำให้เป็นพิเศษอีกเรือนขึ้นมาสวมแทนเรือนที่

ติดสินบนบริกรหน้าละอ่อนไป หนุ่มเมดิเตอร์เรเนียนยกนาฬิกาข้อมือ

ดูเวลาอีกครั้งก็ถอนใจ เตรียมจะออกรถ สงสัยหมอนั่นจะไร้วาสนาคว้า

เงินรางวัลจากเขาไปเสียแล้ว และนี่คงเป็นครั้งที่สองล่ะมั้ง ที่เขาจะได้

ลิ้มชิมรสชาติของคำว่าผิดหวัง

คิดได้เท่านั้นก็ทุบพวงมาลัยดังโครมแล้วก็ตัวเกร็งเมื่อประตู

ด้านหลังผับถูกเปิดออก ดวงตาสีน้ำตาลไหม้หรี่ลงช้าๆ จ้องไปยังเงาตะคุ่ม

ของหนุ่มสาวคู่หนึ่งที่เดินคลอเคลียกันมา ในที่สุดทั้งสองคนก็มาหยุดที่

รถหรูสีดำมันปลาบของเขา ราฟาเอลโรบอกไม่ถูกว่ารู้สึกอย่างไร เมื่อเห็น

สตรีที่ตนหมายมาดนามว่าทาริกายืนคอพับคออ่อน มีบริกรหนุ่มน้อย

ประคองอยู่อย่างหมดสภาพ มือหนารีบผลักบานประตูให้อีกฝ่ายเข้ามา

อย่างไม่สบอารมณ์นัก ดวงหน้าเรียวยาวเครียดขรึมขึ้นเมื่อได้กลิ่น

แอลกอฮอล์ฉุนจัด

‘ให้ตายสิ! นี่หล่อนกินหรืออาบมันเข้าไปกันแน่ เขาไม่ชอบ

ผู้หญิงขี้เมาสนุกจนเกินเหตุแบบนี้เลย’

แต่เอาเถอะยังไงเขาก็คือผู้ชนะแล้ว เงินเฉียดล้านแลกกับ

ผู้หญิงขี้เมาแสนเล่นตัวหนึ่งคน มันไม่ค่อยจะคุ้มเท่าไร แต่พอคิดถึง

หุ่นและท่าทางยั่วยวนบนเวทีก็บอกตัวเองว่าหล่อนไม่ใช่สิ่งเลวร้ายอะไร

มีหลายคนในคืนนี้มองหล่อนด้วยแววตากระหายใคร่อยากได้ แต่กลับ

ไม่มีใครพาหล่อนไปกกได้เลย นอกจากเขาเพียงผู้เดียวเท่านั้นมันเป็น

สุดยอดแห่งชัยชนะทีเดียวแหละ ถึงหล่อนจะเมาเละ แต่เขาก็ไม่ควร

ใส่ใจจู้จี้จุกจิก เพราะอย่างไรเสียราฟาเอลโรก็ไม่คิดจะเอาหล่อนมาเป็น

แม่ของลูกอยู่แล้ว

“เมาหมดสภาพหน่อยนะครับ! โดนลูกค้ามอมเหล้า เป็นแบบนี้

ประจำล่ะครับ จะขัดใจลูกค้าก็ไม่ได้ แต่ผมคุยกับเธอเรียบร้อยแล้ว

พี่ริกาตกลงจะไปกับคุณ ขอให้โชคดีนะครับ พี่ริกาไม่เคยรับแขกมาก่อน

เธอเป็นคนรักศักดิ์ศรีตัวเองมาก เผอิญว่าคุณเข้ามาในช่วงที่พี่ริกากำลัง

เดือดร้อนจริงๆ เธอก็เลยไม่เกี่ยง ขอให้มีความสุขมากๆนะครับ”

ราฟาเอลโรไม่เอ่ยอะไรกับนายหน้าช่างพล่าม หยิบเงินและ

ของที่ตกลงกันไว้แต่แรกยื่นให้อีกฝ่ายทันที ซึ่งฝ่ายนั้นก็รีบคว้าหมับ จับ

ทุกอย่างยัดใส่ไปในกระเป๋ากางเกงอย่างรวดเร็ว เหมือนกลัวว่าเขาจะ

เปลี่ยนใจกลางคันกระนั้นแหละ

“นายทำได้ดีมาก ฉันไปล่ะ สัปดาห์หน้าจะพาเขามาส่งคืน”

เอ่ยเท่านั้นก็ปิดกระจกรถทันที ร่างสูงหมุนกายไปคว้าเข็มขัด

นิรภัยมารัดให้แม่โคโยตี้ขี้เมา แล้วก็ชะงักใจที่ไม่เคยหวั่นไหวกับอะไร

ง่ายๆกลับต้องมาแกว่งไกวอย่างประหลาด เมื่อได้เห็นโครงหน้าสวย

เย้ายวนที่กำลังหลับตาพริ้มท่ามกลางแสงไฟสลัวภายในรถที่เปิดแอร์

เสียเย็นเฉียบ ดวงหน้าเรียวยาว ปลายคางมน จมูกโด่งเล็กส่วนปลาย

เชิดขึ้นเป็นเม็ดกระดุมน้อยๆ บ่งบอกได้ดีถึงความเป็นสาวเจ้าอารมณ์

และปากที่อิ่มเต็มนั้นอีกล่ะ มันช่างยั่วใจและไฟในกายเขายิ่งนัก หล่อน

ล้างเครื่องสำอางออกจนหมดเกลี้ยง แต่หน้ากลับไม่ซีดเซียวเลยสักนิด

หนำซ้ำยังดูน่าเคลียคลอมากกว่าตอนที่อยู่บนเวทีซะอีก ราฟาเอลโร

ยกมือไล้แก้มนวลอย่างอดใจไม่ไหว แล้วก็ส่ายศีรษะไปมา เมื่อหล่อน

ยังนอนนิ่งไม่มีปฏิกิริยาใดๆ ตอบสนองสักนิดเลย

‘เมาลึกเสียด้วยสิสงสัยจะดื่มไปไม่ใช่น้อยเลย’

คิดได้เท่านั้นก็ไหวไหล่ ถอยออกมาประจำที่คนขับ ออกรถไป

ทันทีโดยไม่สนใจจะแลบริกรหนุ่มน้อยที่ยืนคอตกหน้าหม่นอยู่เบื้องหลัง

อีก

“พี่ริกาครับ! ผมขอโทษถือเสียว่าเป็นการตอบแทนบุญคุณ

ที่แม่ของผมเลี้ยงพี่มาก็แล้วกัน เงินก้อนนี้ผมจะเอาไปรักษาแม่นะครับ

พี่ริกา ไม่แน่นะพี่ริกา ผมอาจผลักไสพี่ให้ไปเจอคนดีๆ ก็ได้นะครับ ใคร

จะไปรู้ล่ะ” จามรเอ่ยเสียงแผ่ว ถอนใจหนักๆ

“ขอให้ผู้ชายคนนั้นจริงใจและหลงพี่ริกาให้มากๆ ผมขอโทษ

จริงๆ แต่แม่ของเรากำลังต้องการเงินรักษาอย่างเร่งด่วน และดูเหมือน

จะมีพี่เพียงคนเดียวเท่านั้นที่สามารถช่วยแม่ของเราสองคนได้” จามร

กล่าวได้เท่านั้นก็เดินคอตกเข้าผับไป ในหัวใจบริกรหนุ่มมันห่อเหี่ยว

พิกลนัก

‘จามรไม่ต้องการให้มันลงเอยแบบนี้ แต่เขาก็ไม่มีทางเลือก

ชายผู้นั้นเปรียบดั่งขอนไม้ผุๆ ที่ลอยมาให้ไขว่คว้า เขาจำเป็นต้องรับสิ่งที่

ฝ่ายนั้นหยิบยื่นมา ด้วยการผลักไสทาริกาที่ตัวเองเรียกว่าพี่สาวออกไป

เผชิญชะตากรรมที่แสนโหดร้าย ถ้าแม่รู้เรื่องนี้เข้า ท่านคงเสียใจไม่น้อย

เพราะไม่เคยมีสักครั้งเลยที่ท่านจะคิดว่าทาริกาเป็นอื่น นอกจากลูกในไส้

ของท่านเท่านั้น ตัวจามรเองก็เถอะเทิดทูนบูชาทาริกาเหนือสตรีใด ไม่เคย

มีสักครั้งที่จามรคิดว่าทาริกาไม่ใช่พี่สาวของตน แต่ยามนี้เขาจำเป็นต้อง

เลือดเย็นให้มากที่สุด นั่นก็เพราะสิ่งที่เขาปรารถนาก็คือการต่อชีวิตมารดา

ของตัวเองด้วยเงินก้อนนี้จากผู้ชายคนนั้น’

จามรคิดอย่างเศร้าใจเป็นห่วงทาริกาแทบขาดใจ ด้วยไม่รู้เลย

ว่าอีกฝ่ายต้องไปเผชิญกับอะไรบ้าง แต่ว่าเขาจำเป็นจริงๆ จามรจะต้อง

เอาเงินนี้ไปรักษาไตมารดาให้แข็งแรงขึ้น

ทาริกาค่อยๆ ลุกขึ้นจากที่นอนนุ่มนิ่ม ความรู้สึกแรกที่ฟื้นตัว

ขึ้นมานั้นก็คือทำไมพื้นมันถึงได้ตีลังกาพลิกตลบโคลงเคลงไปหมดอย่างนี้

มันเหมือนกับใครสักคนนำเข็มนับพันทิ่มตำศีรษะเธอ ลำคอแห้งผากแทบ

แหลกเป็นผง พะอืดพะอมทรมานสังขารที่สุดในชีวิต หญิงสาวพยายาม

เปิดเปลือกตาอันหนักอึ้งออก และกว่าจะปรือตามองสภาพแวดล้อมได้

ก็ยากเย็นแสนเข็ญซะเหลือเกิน

“โอ๊ย! ฉันปวดหัว นี่มันที่ไหนกัน”

กล่าวได้แค่นั้นก็ฝืนกายลุกขึ้น แค่เพียงขยับเท่านั้น คนอาการแย่

ก็ตัวเกร็ง รีบนั่งลงตะครุบผ้าที่เลื่อนหลุดลงไปขึ้นมาห่อหุ้มกายใหม่

สะบัดศีรษะไปมาขับไล่ความมึนงง เพื่อค้นหาคำตอบว่าเธอมาอยู่ที่นี่

ในสภาพเปลือยกายแบบนี้ได้ยังไง มือบางรีบกระชับผ้าห่มคลุมกายให้

มิดชิด เขยิบกายติดหัวเตียงอย่างระแวดระวัง เมื่อได้ยินเสียงฝีเท้าของ

ใครสักคนเคลื่อนเข้ามาหา จังหวะการเยื้องย่างมันชวนให้คิดถึงพวกเสือ

ล่าเนื้อขึ้นมาอย่างประหลาด

“โอ๊ย! อยากจะอ้วก!”

ความกลัวและความสงสัยถูกกลบด้วยอาการคลื่นไส้อีกครั้ง

ยกมือข้างที่เหลือตบหน้าผากเบาๆ สะบัดศีรษะไปมาอย่างทรมาน

เหงื่อกาฬแตกพลั่ก

“โอ๊ะ! ทำไมพื้นมันถึงได้โคลงเคลงแบบนี้นะ ฉันอยู่ที่ไหนกันแน่

เนี่ย โอ๊ย! ปวดหัวเหลือเกิน”

บ่นออกไปอย่างทรมาน งอตัวเข้าหากัน ใบหน้าบิดเบ้อาการ

ปวดหัวและพะอืดพะอมยังไม่จาง อาการปวดมวนท้องก็ตามมาอีกระลอก

“โอ๊ย! นี่ฉันเป็นอะไรหมอ! ฉันต้องการหมอไม่ใช่! แม่! ฉันต้อง

ไปหาแม่ต่างหาก”

“เธอจะไปไหนไม่ได้ทั้งนั้น นอกจากอยู่กับฉันคนเดียว มันเป็น

ธรรมดาของคนเมาเรือบวกกับอาการแฮงค์น่ะ เพิ่งรู้นะนี่ว่านอกจากเธอ

จะเป็นสาวร้อนแล้ว ยังจะขี้อ้อนให้คอยประคบประหงมอีก ไม่เป็นไรนะ

ฉันปลอบเดี๋ยวเดียวก็หายแล้ว แม่นกฟลามิงโกแสนสวย”

ราฟาเอลโรกล่าวเท่านั้นก็ดึงแม่สาวเซ็กซี่ที่ตนหิ้วมาจากผับเข้า

สู่อ้อมแขน อาศัยจังหวะที่หล่อนยังงงๆ จุมพิตเบาๆ ที่ปลายจมูกชวน

มันเขี้ยว ก่อนไถลลงมาสู่ริมฝีปาก ดูดดุนหยอกเย้าความนุ่มนิ่มอวบอิ่ม

ของริมฝีปากล่างอย่างถือสิทธิ์ แต่ไม่นานก็ต้องผละห่าง เมื่อหล่อนดัน

เขาออกอย่างจริงจัง

“ค...คะ...คนหยาบคาย คุณเป็นใครกันนะ ฉวยโอกาสที่สุด

ฉัน...โอ๊ย! ไม่ไหวแล้ว ทำไมโลกมันถึงได้หมุนเร็ว พื้นโคลงเคลงไปหมด

แบบนี้นะอุ๊บ!”

ทาริกากล่าวได้เท่านั้นก็รีบยกมือขึ้นอุดปาก ดวงตายัง

เปล่งประกายขุ่นเคืองใส่บุรุษที่พูดได้เต็มปากว่าหล่อลากไส้แต่

ไร้อารยธรรมสุดๆ แต่หญิงสาวก็เคืองเขาได้ไม่นาน เมื่อความทรมาน

พวยพุ่งขึ้นสู่คอหอย สุดท้ายก็จำยอมอาเจียนใส่กระโถนที่เขาหยิบมา

รอท่า นี่ถ้าไม่กลัวว่าเขาจะทำร้ายเธอละก็ ทาริกาอยากจะอาเจียนใส่

หน้าหล่อๆ ให้หายโมโหนักที่จู่ๆ ก็บังอาจจับเธอขึ้นไปจูบซะดื้อๆ

“คุณเป็นใคร?”

ถามเสียงหอบๆ เห็นเจ้าของดวงตาสีน้ำตาลไหม้เลิกคิ้วสูง

จ้องเธอด้วยสายตาประมาณว่าไม่น่าถามเลย จึงหน้าบึ้ง

“คุณชื่ออะไร แล้วที่นี่ที่ไหนกัน ฉันมาอยู่กับคุณได้ยังไง ช่วย

ตอบคำถามด้วย อย่าให้ฉันต้องจมอยู่กับความสงสัยและโมโหมาก

ไปกว่านี้เลย ฉันไม่ค่อยชอบเรื่องเซอร์ไพรส์และไม่ชอบเผชิญหน้ากับ

อะไรก็ตามที่ตัวเองไม่สามารถคาดเดาได้” เอ่ยเท่านั้นก็เม้มปากแน่น

เมื่ออีกฝ่ายเลิกคิ้วสูง ทำเสียงจุ๊ๆ ส่ายศีรษะมองตนอย่างล้อเลียน

“ฮึ! ถ้าเธอพูดน้อยและลดความจุกจิกขี้เซ้าซี้ลงไปอีกสักนิด

ละก็ เธอจะน่ารักกว่านี้นะทาริกา ฟังให้ดีนะคนสวยฉันไม่ได้พาเธอ

มาเพื่อเล่นเกมร้อยแปดคำถามนะ คนสวยแบบเธอไม่สมควรเล่นเกม

ปัญญาอ่อนกับผู้ชายแบบนั้นหรอกแม่นกฟลามิงโกน้อย”

ราฟาเอลโรกล่าวเท่านั้นก็หยุดเดาะปาก มองอีกฝ่ายตั้งแต่

หัวจรดเท้าอย่างล้อเลียน

“ฉันว่านะ แทนที่เธอจะตีหน้าซื่อตั้งคำถามกับฉันเยอะแยะ

แบบนี้ เธอควรจะออมแรงเอาไว้ให้มากๆ คิดหากลเม็ดเด็ดพรายดีๆ มา

สมนาคุณกัน เพราะฉันได้จ่ายเงินผ่านนายหน้าจอมละโมบของเธอไป

เยอะแล้ว และแน่นอนคงไม่มีใครกล้าให้เธอแบบนี้มาก่อนแน่”

เอ่ยแล้วยิ้มมุมปาก เห็นอีกฝ่ายเบิ่งตากว้าง รีบยกมือมาอุดปาก

ที่อ้าหวอของตนตบท้ายด้วยการทำตางงๆ ให้ เลยเลิกคิ้วสูง ขยิบตา

เจ้าชู้ใส่

“แม่นกฟลามิงโกแสนสวยจ๋า เมื่อรู้ว่าคนจ่ายกระเป๋าหนักแถม

ยังใจกว้างยิ่งกว่ามหาสมุทรแปซิฟิกแบบนี้ก็ควรตอบแทนกันให้มัน

สมน้ำสมเนื้อหน่อย เพราะที่ผ่านมาน่ะดูเหมือนว่าเธอจะไม่เก่งการบริการ

เอาใจลูกค้าเอาเสียเลย ทั้งขี้เมาและขี้เซา ปล่อยให้ฉันต้องนั่งรอเงก

ลุ้นกันจนตัวโก่งไปเลยว่า เมื่อไรเธอจะฟื้นตัวให้ได้จูบลงโทษที่เต้นได้

เร่าร้อนโป๊ะเชะเสียจริง”

ราฟาเอลโรไม่กล่าวอย่างเดียวฉวยโอกาสตอนที่แม่โคโยตี้

ขี้เหล้าทำหน้าฝืดเฝื่อนจุ๊บแก้มหล่อนเบาๆอีกหนจากนั้นก็จ้องไปยัง

ดวงตาโตคมสวยที่มองมาเขม็งก่อนเอ่ยเสียงเน้นๆแต่ต่ำลึกประกาศ

ถึงความมีอำนาจเหนืออีกฝ่ายชัดเจน

“เลิกเล่นบทไม่รู้ไม่ชี้ว่าตัวเองมาอยู่ที่นี่ได้ยังไงซะทีเถอะทูนหัว

และหลังจากนั้นก็จงทำอะไรก็ได้ให้ฉันรู้สึกคุ้มค่ากับเงินที่เสียไป”

กระโชกใส่เท่านั้นก็ได้ยินเสียงหวานครางแว่วในลำคอ เจ้าของ

ใบหน้าเล็กๆ ผมยุ่งเคลียไหล่สะบัดศีรษะไปมา จากนั้นก็พยายาม

ขยับกายอันนุ่มๆ หอมๆ ออกจากวงแขนที่รัดแน่นของเขา เมื่อขยับตัว

ออกไม่ได้ เจ้าหล่อนก็เม้มปากแน่น จ้องราฟาเอลโรนัยน์ตาวาววับ ก่อน

จะกระโชกเสียงกลับบ้าง

“อะไรกัน หมายความว่าไง คุ้มค่าอะไรของคุณล่ะ เสียเงินเมื่อไร

นี่มันเกิดอะไรขึ้นกันแน่ และฉันมาอยู่กับคุณที่นี่ในสภาพแบบนี้ได้ยังไง

คุณจ่ายอะไรให้นายหน้าบ้าบอไปงั้นหรือ เสียเงินฟรีซะล่ะมั้งคุณ ฉัน

ไม่ขอรับรู้วงจรอุบาทว์เลวชาติแบบนี้ด้วยหรอกนะ คนบ้า! ปล่อยฉัน

เดี๋ยวนี้เชียว” ทาริกาตะเบ็งเสียงใส่ผู้ชายหน้าคม ดิ้นรนผลักไสเขาให้

ห่างไกลอีกครั้ง แต่ก็ไร้ผลเมื่อเขาตัวแข็งทื่อเสียยิ่งกว่าหินที่เรียงตัวกัน

อยู่บนพีระมิดรุ่นดึกดำบรรพ์ซะอีก

“พิลึกจริงคุณ แถมยังฉวยโอกาสมากด้วย” เอ่ยพร้อมมองเขา

หน้าง้ำ “ถ้าเราเคยคุยกันถึงขั้นมีสัญญิงสัญญารับเงินรับทองขนาดนั้น

ละก็ ฉันก็ต้องจำคุณได้สิ ผู้ชายอะไรหน้าตาก็ดี แต่ไร้ความสามารถ

ในการพาผู้หญิงมาร่วมเตียงด้วย!”

หญิงสาวใส่เขาเป็นชุด มือบางทุบไหล่หนาของคนหน้าหล่อ

แต่โรคจิตที่เริ่มจะบึ้งตึงขึ้นทุกที ใจน้อยๆ เริ่มโหวงๆ แกว่งไกวรู้สึก

ไม่ชอบมาพากลซะแล้ว หญิงสาวร้องวี้ดเบาๆ เมื่อมือบางที่ทุบเขาอยู่

โดนมือหนาตะครุบและกำนิ่งจนมือเธอจมหายมิด ทำไมเขาตัวใหญ่จัง

เหมือนกำแพงไม่มีผิด แต่ก็นั่นแหละพิษสงและไออุ่นจากกายทรงพลัง

ทำให้เสียงหัวใจเธอมันเต้นโครมครามประหลาดล้ำ เวลาแบบนี้เธอควร

กลัวเขาสิ แต่มันกลับไม่ใช่ นอกจากอารมณ์โมโหแล้ว ร่างกายบางส่วน

และทรวงอกของเธอมันยังตื่นตัวผลิชูช่อ ชนิดไม่เคยเป็นมาก่อนเลย

“ไม่เอาน่าคนสวย หมดเวลาเล่นละครแล้วนะ อย่ามัวเสียเวลา

โก่งค่าตัวอยู่เลย รับรองว่าถ้าฉันประทับใจแล้วละก็ จะสมนาคุณเพิ่ม

ชนิดไม่อั้นเลยเชียวล่ะ”

จบประโยคที่แสนจะหยาบคายนั้น ทาริกาก็ขมวดคิ้วมุ่น ชักได้

กลิ่นไม่ค่อยดีเสียแล้วสิ หญิงสาวรู้ดีว่าอาชีพของตนนั้นมันเสี่ยงและ

ต้องเจอดีเข้าสักวัน ซึ่งตอนนี้ก็ดูเหมือนว่าเธอจะเจอมันเข้าให้แล้วสิ

ทาริกาแหงนหน้าขึ้นประสานสายตากับเขาตรงๆ แลบลิ้นเลียริมฝีปาก

ที่แห้งผากอย่างรวบรวมกำลังใจ

“คุณกำลังเข้าใจอะไรผิดอยู่หรือเปล่าคะ ถ้าฉันเดาไม่ผิดคุณ

คงไปที่ผับซึ่งฉันทำงานอยู่ แต่ว่าฉันยังสงสัยอยู่เลย คือว่าคุณไปได้ตัว

ฉันมายังไงกันคะ?”

ถามออกไปอย่างงุนงง มองเขาด้วยสายตาพิศวงอย่างน้อย

จามรน้องชายของเธอก็น่าจะปกป้องกันได้บ้าง เขาหูตาไวจะตายไป

จามรมักจะมาทันเวลาเสมอเมื่อมีคนในผับคิดไม่ซื่อกับเธอหรือมีกลวิธี

ร้ายๆ หมายจะส่งเธอให้กับแขกกลัดมันทั้งหลายแหล่

“ได้ตัวเธอมายังไงน่ะเหรอ” ราฟาเอลโรไหวไหล่ไม่ยี่หระ “ตกลง

จะไม่เลิกเล่นเกมร้อยแปดคำถามจริงๆ หรือแม่นกฟลามิงโก เอ้า!  ก็ได้ๆ

ฉันจะรีบตอบๆ ให้มันเสร็จๆ ไป ก็ไม่ยากอะไรนี่หวานใจ” ราฟาเอลโร

บอกเสียงเอื่อย อาศัยมือไวเข้าว่า ยกมันขึ้นไปแตะแก้มนวล ผลก็คือถูก

อีกฝ่ายจ้องกลับมาตาลุกวาว ไหล่สูงยกขึ้นหัวเราะหึๆ อย่างขำๆ

“ฉันก็แค่คุยกับบริกรในผับคนหนึ่ง จากนั้นเขาก็ไปจัดการ

ทุกอย่างให้ ส่วนฉันก็ไม่มีอะไรมาก ในฐานะที่เป็นเจ้าของเงินก็แค่นั่งรอ

อยู่ในรถเพื่อให้เขาพาเธอมาส่ง จากนั้นก็พามาลงเรือด้วยกัน และเที่ยว

กับเธอแบบสองต่อสอง แม่สาวไฟแรงสูง!”

“เด็กเสิร์ฟงั้นเหรอคะ เด็กเสิร์ฟคนไหนกันที่ทำบ้าบอแบบนี้

คอยดูสิ! อย่าให้ฉันหลุดไปได้ก็แล้วกันน่าดู!” ทาริกากัดฟันถาม

กำหมัดเข้าหากันแน่น จนผ้าห่มในมือยับยู่ยี่ไปหมด เธออยากรู้นักว่า

ใครกันที่บังอาจเล่นสกปรกแบบนี้ ช่างน่าทุเรศสิ้นดี

“ก็คนสูงๆ ผิวขาวๆ คิ้วเข้มๆ อายุประมาณยี่สิบถึงยี่สิบเอ็ดเห็น

จะได้มั้ง”

เอ่ยเป็นภาษาอังกฤษกลับไป ผู้หญิงคนนี้เข้าทีแฮะ ฟังและพูด

ภาษาอังกฤษได้ดีทีเดียว ท่าทางฉลาดคล่องแคล่วมีความรู้ดี หล่อนน่า

จะหางานที่มันดีกว่านี้หน่อย แต่อย่างว่าแหละที่หล่อนไม่ยอมไปไหน

เอาแต่เต้นยั่วยวนผู้ชายแบบนี้ ก็คงเพราะได้เงินดีเงินเยอะนั่นแหละ

“ผู้ชายสูงๆ ผิวขาวๆ มีคนเดียวเท่านั้น” ทาริกาเปรยเบาๆ สักพัก

นัยน์ตาก็เบิกกว้างริมฝีปากสั่นระริก “จ...จะ...จามรหรือ เป็นจามร

อย่างนั้นหรือ?” ครวญแล้วส่ายศีรษะไปมาอย่างเหลือเชื่อ “ใช่...ต้อง

เป็นจามรแน่ๆ ลักษณะที่คุณพูดมา จะเป็นใครไปไม่ได้เลย นอกจาก

เขาเพียงคนเดียวเท่านั้นจามร...”

ทาริกาเอ่ยชื่อนั้นด้วยน้ำเสียงแผ่วเบา แววตาคู่สวยหลุบลง

เซื่องซึมกะทันหัน ไหล่สวยงองุ้มดูไร้ความกระตือรือร้นเอาเรื่องขึ้น

มาพลัน จามรนั่นแหละ เป็นใครไปไม่ได้อีกแล้ว หญิงสาวหลับตานิ่ง

กล้ำกลืนน้ำตาให้ไหลย้อนลงสู่อกซะ น้องชายของเธอเองหรือนี่ เป็น

เขานั่นเอง และเธอก็พอจะรู้ด้วยว่าจามรทำแบบนี้ไปทำไม ทาริกาไม่คิด

เคียดแค้นหรือชิงชังเขาเลย ก็จะทำอย่างไรได้ล่ะ ในเมื่อพวกเธอมันจน

แถมมารดาก็มาล้มป่วยอีกต่างหาก การป่วยของมารดานั้นไม่ว่าจะหาเงิน

มาเติมสักเท่าไรก็ไม่เคยเต็ม งวดสุดท้ายของการฟอกไตนั้น ทาริกากับ

น้องหาไม่ทันจริงๆ และนั่นก็เป็นเพราะทาริกาถูกลดเงินเดือนลง ด้วย

เหตุผลปัญญาอ่อนที่ว่า ผู้จัดการคนใหม่ไม่พอใจที่หญิงสาวไม่ยอมไป

กับเศรษฐีรายใหญ่ของจังหวัด

“แล้วคุณให้เงินน้องชายของฉันไปเท่าไรคะ?”

ถามเสียงระโหย ไม่ยอมมองคู่สนทนา อับอายขายหน้านักกับ

สถานการณ์ที่บีบบังคับให้มาถึงจุดนี้ได้ ไม่อาจโทษน้องชายได้เต็มปาก

นั่นก็เพราะเส้นตายของการฟอกไตมารดาเหลืออีกไม่กี่วัน และเธอกับ

จามรก็คงจะหาเงินมาไม่ทันแน่ ยิ่งตัวทาริกาเองต้องมาถูกผู้จัดการ

คนใหม่กลั่นแกล้งแบบนี้ มันก็เหมือนเอาหัวพุ่งเข้าชนกำแพงดีๆ นี่เอง

จะไปทางไหนมันก็ตันทึบไปหมด

“ก็เฉียดล้านล่ะนะจะให้ฉันทำอะไรได้ล่ะในเมื่อน้องชายเธอ

ยึกยักโก่งราคาสุดๆ และฉันก็ไม่อยากได้ยินคำปฏิเสธเสียด้วยสิรู้แบบนี้

แล้วคงคิดได้ใช่ไหมว่าเธอต้องทำตัวยังไงบ้างตลอดเวลาที่อยู่บนเรือลำนี้

ไม่แน่นะอาจมีการจ่ายเพิ่มให้อีกถ้าฉันประทับใจ”

“เฉียดล้านเลยหรือคะ?”

ทาริกาครางหือ ดวงตาโตยาวรีและเปลือกตาเป็นชั้นสวยรับ

กับขนตาเด้งงอนเป็นแพค่อยๆ หลับลงช้าๆ ริมฝีปากอิ่มเต็มเม้มเข้าหา

กันแน่น อดสูใจเหลือเกิน เธอถูกขายด้วยราคาแพงลิบที่ไม่มีวันชดใช้หมด

แต่เอาเถอะ เมื่อความอดสูนี้มันหมายถึงชีวิตของมารดาที่จะต่อไปได้

อีกยาว จะเป็นไงก็เป็นกัน เมื่อชะตาถูกขีดมาให้เป็นแบบนี้แล้ว หญิงสาว

ก็จะยอมรับมัน ทาริกาค่อยๆ รวบรวมพลังใจลืมตาขึ้นมาใหม่ มอง

บุรุษที่เธอจำต้องมอบพรหมจรรย์ให้กับเขาเป็นคนแรกอย่างแน่วแน่

สองแก้มนวลเห่อร้อนขึ้นมาทันใด เมื่อพบว่าเขามองเธออยู่นานแล้ว

“แล้วฉันจะต้องทำยังไงบ้างคะ คุณถึงจะรู้สึกว่าคุ้มค่ากับเงินที่

เสียไป”

งึมงำถาม เสหลบตาเมื่อเขาเริ่มมองสำรวจซอกแซก มือบางกำ

ผ้าปูที่นอนแน่นเมื่อร่างสูงในชุดผ้าคลุมแพรไหมสีน้ำตาลเข้มเคลื่อนกาย

เข้ามาหา และพอเขามาชิด ยกร่างเธอขึ้นนั่งบนตักกว้าง ทาริกาก็

ตัวแข็งทื่อ แหงนหน้ามองเขา ริมฝีปากอิ่มเต็มรีบเม้มเข้าหากัน เมื่อรับรู้

ว่ามันสั่นมาก สั่นจนไม่สามารถเอื้อนเอ่ยอะไรกับเขาได้อีกแล้ว

“เธอกำลังทำให้ฉันตื่นเต้นด้วยความคิดผิดๆ ที่ว่าตัวเอง

เป็นลูกค้ารายแรกของนักเต้นเท้าไฟแสนจะเซ็กซี่นะยาหยีทาริกา

แม่นางพญาฟลามิงโกสุดแสนสวย”

ราฟาเอลโรเอ่ยเสียงพร่า มือเรียวหนาค่อยๆ ช้อนปลายคาง

ของสาวผิวงามขึ้น เห็นดวงตาโตยาวรีคู่นั้นมีแวววิตก จึงยิ้มนุ่ม เขา

ว่าแล้วหล่อนผู้นี้จะไม่ทำให้ผิดหวังเลย แววตาซื่อใสที่หล่อนจงใจ

ใส่จริตเข้าไปเพื่อเพิ่มอารมณ์เสน่หาบนเตียงนั้นตีฝ่าหัวใจของเขาจน

แตกกระจุย ดวงหน้าคมเข้มของหนุ่มลูกครึ่งที่ผสมผสานกันระหว่าง

สายพันธุ์เอเชียและเมดิเตอร์เรเนียนค่อยๆ ก้มต่ำ หอมแก้มนวลเพื่อ

ตบรางวัลเป็นอันดับแรก ส่วนมืออีกข้างก็ลูบไล้ต้นขาเนียนนุ่มใต้ผ้าห่ม

อย่างเพลิดเพลิน

ราฟาเอลโรผละออกเพื่อสบตาคู่สวยของหล่อนพักหนึ่ง

ได้ยินเสียงถอนใจเบาๆ จึงก้มลงชิดริมฝีปากอวบอิ่ม และทันทีที่

ปลายลิ้นสัมผัสกันเท่านั้นก็ครางกระหึ่มไม่ชักช้าหรือรอคอยอะไรอีก

มือหนาผลักแม่นักเต้นเท้าไฟให้นอนราบไปบนเตียงแล้วตามติด แค่

มือทำท่าจะกระตุกผ้าห่มที่พันธนาการหล่อนออกเท่านั้นก็เลิกคิ้วสูงเมื่อ

หล่อนตะครุบมันไว้แน่น นิ้วเรียวยาวจับมืออีกฝ่ายมาจูบช้าๆ ล้มกาย

ลงนอนเคียงข้าง ค่อยๆ ไล้ไปตามบ่าบอบบางอย่างปลุกปลอบ ก่อนจะ

กดจูบไหล่ลาดเนียนเบาๆ

“ถ้าเธอชอบเป็นฝ่ายจัดการ หรือชอบให้ผู้ชายเปลือยก่อน

ละก็ เชิญเลยยาหยี มาปู้ยี่ปู้ยำทำกับฉันได้ตามสบายเลยแม่โคโยตี้

ตัวร้าย ร่างกายฉันจะเป็นของเธอตลอดเวลาที่เราอยู่บนเรือลำนี้ด้วยกัน”

เอ่ยจบก็นอนแผ่หลารอคอยให้อีกฝ่ายลุกขึ้นมาถอดชุดคลุม

อาบน้ำของตน แต่ไม่นานคิ้วเข้มก็ต้องขมวดมุ่น เมื่อเจ้าหล่อนวิ่งพรวด

ถลาลงจากเตียงหน้าตาตื่น ปากที่โดนเขาจูบไปสองจ๊วบสั่นระริก

“ขอโทษค่ะ ให้เวลาฉันก่อนได้ไหมคะ ให้เวลาฉันอีกนิดเถอะ

ได้โปรด”

‘ดิโอ นั่นหล่อนทำบ้าอะไร หน้าซีดตาค้างเติ่งเหมือนโดนเขา

จับเหวี่ยงเข้าไปในโรงฆ่าสัตว์’

ราฟาเอลโรผงกหน้าอันหล่อเหลาบาดตามองหล่อนอย่างงงๆ

“คือ...ฉันเพิ่งรู้ตัวตอนตื่นขึ้นมานี่เองว่าได้มีการตกลงขาย

ตัวฉันให้กับคุณไปแล้ว ฉ...ฉะ...ฉันขอเวลาสักห้านาทีก็ยังดีนะคะ

อย่างน้อยให้ฉันได้รวบรวมสติ หายใจให้ทั่วท้องกว่านี้ก่อน กรุณาอย่า

เพิ่งรีบเรียกร้องอะไรมากนักเลยนะคะ ได้โปรดเถอะ...”

“หมายความว่ายังไงนะ ฉันคิดว่าตัวเองชักหูไม่ค่อยดี เธอเพิ่ง

รู้ตัวว่าถูกขายมางั้นหรือ ดิโอ ขอร้องล่ะ อย่าเล่นตลกฝืดให้ชมเชียว”

ราฟาเอลโรทะลึ่งพรวดจากที่นอน เพ่งมองไปก็เห็นแม่นักเต้น

ผิวสวยที่หน้าซีดลงทุกขณะยืนทำหน้าเหมือนกินยาขม แต่ให้ตายสิ!

ขนาดหล่อนทำหน้าเหมือนกินยาเบื่อหนูเข้าไปทั้งซองก็ยังสวยสะเด็ด

เขย่าไส้เขย่าพุงเขาให้สั่นคลอนอยู่ดี

“หมายความว่าไงคารา เธอเพิ่งรู้ตัวว่าถูกขายให้ฉันอย่างนั้นหรือ

เฮ้! คนสวย ฟังดูไม่ไพเราะเสนาะหูเท่าไรเลยนะ ตกลงว่ามีคนเล่นตลก

กับเรางั้นเหรอ หมอนั่นใช่ไหม มันชื่ออะไรนะอ๋อ...จามร แต่ไอ้หน้าจืด

จามรนั่นมันบอกฉันว่าเธอเต็มใจมากับฉันยิ่งกว่าอะไรดี เขาบอกกับฉัน

ว่าเธอกำลังร้อนเงิน!”

ราฟาเอลโรลุกขึ้นมองคนที่หนีไปยืนอยู่เบื้องล่างอย่างสับสน

อันที่จริงเขาเครื่องร้อนและไม่ต้องการให้หล่อนเล่นละครให้ดูอีก แต่

สีหน้าและท่าทางแปลกๆ ของอีกฝ่ายก็ทำให้เขาต้องหยุดคิด ทั้งที่ตอนนี้

ไม่อยากจะคิดอะไรเลย นอกจากบังคับหล่อนให้อยู่ในแนวราบสถานเดียว

“อย่าบอกเชียวนะ ว่าหมอนั่นยังไม่ได้คุยอะไรกับเธอสักอย่าง

และฉันกำลังจะเป็นอ้ายตัวร้ายร่วมขบวนการล่อลวงผู้หญิงไปกับมัน

ด้วย เอาละทาริกา ฉันโตพอที่จะรับฟัง และหยุดกระโจนเข้าใส่เธอ

ค่อยๆ นั่งลงซะคนสวย แล้วเล่าทุกอย่างที่เกิดขึ้นกับเธอให้ฉันฟัง เพราะ

ฉันมีเกียรติพอและไม่ใช่ผู้ชายประเภทไล่ข่มขืนผู้หญิงไปทั่ว”

ราฟาเอลโรสั่งเสียงห้วน กดมุมปากลึกลงอย่างเยาะหยันตัวเอง

เห็นสตรีตรงหน้านิ่งไป แพขนตาที่น่าเอาไม้ขีดไฟสักสามสี่อันไปวางซ้อน

ของหล่อนกะพริบปริบๆ ก่อนที่บ่าบอบบางแสนจะเซ็กซี่จะยกขึ้น ตาม

ด้วยอาการส่ายศีรษะไปมา จนผมยุ่งยาวนั้นกรุยกรายยวนเย้าเขาเข้า

ให้อีกแล้ว มองหล่อนได้สักพักก็ต้องเผลอตัวสบถออกมาอย่างหัวเสีย

ดิโอ! นี่เขาเป็นพวกกามวิตถารไปแล้วหรือไรยามหน้าสิ่ว

หน้าขวานและกำลังโมโหจัดแบบนี้ก็ยังต้องการหล่อนอยู่ได้ และเพราะ

หน้าตาที่ถมึงทึง เสียงสบถอย่างหัวเสียนั่นแหละมั้ง ทำให้หล่อนอึ้งไป

ดวงตาสวยเป็นบ้าคู่นั้นลอบฉายประกายขุ่นเคืองใส่เขา แต่ใครจะสน

กันล่ะ ให้หล่อนคิดว่าเขาเป็นบ้าเป็นบอไป มันก็ยังดีเสียกว่าให้หล่อนรู้

ว่าเขาอยากจับขึงพืดแล้วทำทุกอย่างตามอำเภอใจแค่ไหน

“คุณอย่าคิดมากเลยค่ะ รับรองได้ว่างานนี้คุณจะไม่เสียเปรียบ

และจ่ายเงินฟรีอย่างแน่นอน ในเมื่อคุณให้เงินเรามาแล้ว ฉันก็ยินดีจะ

ชดใช้ให้แบบไม่เกี่ยงงอน” ทาริกาเอ่ยเสียงแน่วแน่แม้ในใจจะขมขื่น

ต่อตากับคนที่กำลังโกรธจนหน้าแดงเขม็ง สุดท้ายเธอก็หนีไม่พ้นคำว่า

โสเภณีจนได้

“ฉันแค่เพียงขอเวลาตั้งสตินิดหน่อยก็เท่านั้น เพราะฉันเอง

ก็เพิ่งจะรู้ตัวว่าขึ้นมาอยู่บนเรือลำนี้ร่วมกับคุณในฐานะอะไร พอดีว่า

ครั้งสุดท้ายที่ฉันอยู่กับจามรนั้น เขาเอาน้ำส้มมาให้ฉันดื่มค่ะ” เอ่ย

เท่านั้นก็หยุดถอนใจ “หลังจากที่น้ำหมดแก้ว เหนือไปจากนั้นฉันก็ไม่รู้

อะไรอีกเลย” ทาริกาขบริมฝีปากเข้าหากัน ส่ายศีรษะไปมาอย่างอ่อนแรง

และจนมุม เห็นอีกฝ่ายนิ่งไป สายตาจับที่ตนเขม็ง

‘ฮึ! เขาคงกลัวว่าสินค้าที่ตัวซื้อหามาได้จะอันตรธานหายไปล่ะ

มั้ง’

คิดได้เท่านั้นทาริกาก็ห่อไหล่เข้าหากัน แหงนหน้าขึ้นมองเขา

อย่างเด็ดเดี่ยว

“เวลานี้ อะไรมันก็ไม่สำคัญเท่าตอนนี้ฉันรู้แล้วว่าตัวเองคือสินค้า

ของคุณ อย่าห่วงเลยค่ะว่าพวกเราสองพี่น้องจะตุกติก คุณผู้ชายคะ

ในเมื่อคุณต้องการความคุ้มค่า ฉันก็จะพยายามทำให้คุณรู้สึกอย่างนั้น

มากถึงมากที่สุด”

พยายามเอ่ยเสียงเน้นหนัก ควบคุมปลายลิ้นที่สั่นสะท้านสุดฤทธิ์

เธอกำลังกลัวกับเหตุการณ์ที่จะมาถึง แล้วก็ต้องประหลาดใจเมื่อบุรุษ

ตรงหน้าเริ่มสบถและโวยวายอีกครั้ง เขาจะเอายังไงอีกนะ ก็ทาริกา

ยอมโดยดุษณีแล้ว เธอจำต้องยอมเพราะเงินก้อนที่จามรเอาไปนั้นมัน

สำคัญต่อชีวิตของมารดามาก และทาริกาผู้สานต่อแผนการอันรู้คุณ

ของจามรจะทำให้แผนพัง เงินสูญสลายลงไปในพริบตาไม่ได้เลย

“โอ๊ะ! ดิโอ! นี่แสดงว่าเธอดื่มน้ำส้มจากนายจามรอะไรนั่นแล้ว

ก็สลบไปเลยอย่างนั้นหรือ ไม่นะ อย่าบอกเชียวว่าเธอถูกวางยา เพราะ

ฉันไม่ได้สั่งให้หมอนั่นใช้วิธีร้ายกาจแบบนั้นกับเธอ ฉันต้องการให้เธอ

มากับฉันโดยละม่อมและด้วยความเต็มใจร้อยเปอร์เซ็นต์”

ราฟาเอลโรหัวเสียสุดๆ ร่างสูงลุกพรวด ชกมือตัวเองเสียงดังผัวะ

น่าโมโหน้อยเสียเมื่อไรกัน การมาเยือนเมืองไทยคราวนี้ทำให้เขาเสียศูนย์

สุดๆ จากหนุ่มหล่อมหาเศรษฐีที่ติดอันดับต้นๆ ของโลก มีสตรีมากมาย

หลายชาติหลายภาษาไล่ล่าตัว กลับกลายเป็นไอ้กระจอกที่ไหนก็ไม่รู้

ช่วงแรกของการมาเมืองไทยก็ถูกผู้หญิงสวยคนหนึ่งปฏิเสธ และอีกครั้ง

ก็มาเจอแม่โคโยตี้เท้าไฟที่เป็นเพียงแค่ผีเสื้อราตรีแสนงามกบดานอยู่

ในแหล่งอโคจรบอกว่าเขาเอาตัวหล่อนมาโดยที่เจ้าตัวมิได้รู้เห็นเป็นใจ

ด้วยเลย เอาง่ายๆ ก็คือเขาฉุดตัวหล่อนมาโดยที่อีกฝ่ายมิได้สมยอม

คิดได้เท่านั้นก็กัดฟันกรอด เมินหน้าหนีแม่ฟลามิงโกแสนงามอย่าง

ฉุนเฉียว

“มิน่าล่ะ ฉันว่าแล้วทำไมมันแปลกๆ เพราะอะไรเธอถึงได้นอน

ขี้เซานัก ทำอะไรก็ไม่หือไม่อือ ไม่ว่าจะเขย่าตัวสักเท่าไรก็ไม่รู้สึกรู้สม

คนเมาน่ะอย่างน้อยมันก็ต้องรู้สึกตัวกันบ้าง หลังจากที่วางยานอนหลับ

เธอเรียบร้อยแล้ว ไอ้ระยำจามรนั่นคงเอาเหล้าราดตัวเธอเพื่อให้มี

กลิ่น จะได้ตบตาฉันได้ว่า เธอถูกลูกค้ามอมเหล้า” ราฟาเอลโรกล่าว

หน้าหล่อเหลาถมึงทึง นี่ถ้าเกิดเป็นหญิง เขาคงกรี๊ดๆ จิกทึ้งผมตัวเอง

ไปแล้ว ที่ถูกไอ้หน้าละอ่อนจามรนั่นตบตาเอาอย่างง่ายดาย

“แบบนี้มันเท่ากับล่อลวงชัดๆ ฉันไม่ชอบวิธีนี้เลย มันบัดซบ

ข่มขืนจิตใจ และชั่วช้าสามานย์เกินไป!”

เสียงเข้มเครียดจัด ไม่ชอบใจนักที่ถูกบริกรในสถานเริงรมย์

ล่อหลอก แต่ที่น่าโมโหยิ่งกว่าอะไรทั้งหมดก็คือ เขาปล่อยให้กิเลสตัณหา

บังตาจนเสียเชิง เพราะอยากได้หล่อนมากเกินไป เลยสะเพร่าไม่คิดหน้า

คิดหลัง ยิ่งคิดก็ยิ่งโมโหตัวเองนัก หน้าโง่ฉิบเป๋งเลย

“ช่างมันเถอะค่ะคุณ” ทาริการีบตัดบทแม้ลึกๆ จะโมโหที่เขา

ประณามจามรน้องชายของตน ดวงตาสีนิลกาฬมองไปยังใบหน้าคมสัน

ที่กำลังโกรธเกรี้ยวบูดบึ้ง แล้วถอนใจ

“ถึงคุณจะได้ฉันมาด้วยวิธีไหนก็ช่างมัน แค่รู้ว่าตอนนี้ฉันยินยอม

เห็นดีเห็นงามตกลงปลงใจเป็นนางบำเรอชั่วคราวของคุณ ตามที่น้องชาย

ของฉันต้องการก็พอแล้วค่ะ ไม่มีอะไรเลวร้ายและฉันจะไม่โวยวายว่า

โดนคุณล่อลวงด้วย”

เสียงตัดบทของทาริกาต้องหยุดลง หญิงสาวรีบกลืนทุกถ้อยคำ

ลงไปในลำคอแทบไม่ทัน เมื่อดวงตาสีน้ำตาลไหม้ของอีกฝ่ายลุกโชน

แสงสีอำพันเล็กๆ ที่ปรากฏกลางนัยน์ตาที่แฝงเร้นไปด้วยความเซ็กซี่

ลึกลับคู่นั้นทำให้ทาริกาต้องเม้มริมฝีปากแน่น เขาจ้องเธอหน้ายุ่งๆ

ตาดุๆ ท่าทางคิดหนัก และความคิดของเขาก็กำลังทำให้หญิงสาวกลัว

ระหว่างการเสียพรหมจรรย์ให้กับชายแปลกหน้า และการต้องคืนเงินที่

จะเป็นค่ารักษาพยาบาลของมารดา เธอยอมเสียประการแรกมากกว่า

ถึงแม้ว่าเงินจะไม่ใช่สิ่งสำคัญที่สุด แต่ในตอนนี้ทาริกาจะยอมปล่อยให้

เงินของเขาหลุดมือไปไม่ได้เลย

“คุณคะ อย่าเพิ่งอารมณ์เสียเลย ฉันจะทำให้คุณรู้สึกคุ้มค่าที่สุด”

ทาริกาข่มความอัปยศอดสูใจ ใส่ความกล้าลงไปด้วยการค่อยๆ

แย้มยิ้มมองบุรุษตรงหน้าอย่างท้าทาย ท่องไว้ในใจว่าตอนนี้เธอเป็น

โสเภณีเป็นนางบำเรอ ต้องไม่กลัวและไม่อาย ต้องทำอะไรก็ได้ที่เรียกว่า

ใจกล้าหน้าด้านสุดๆ เพื่อที่เขาจะได้ไม่ต้องส่งเธอกลับและขอเงินที่มีค่า

มากที่สุดต่อชีวิตของมารดาคืน นิ้วเรียวงามค่อยไล้ไปตามปมผ้าห่มที่

ปิดป้องเนื้อตัว กดมุมปากแย้มยิ้มมองเขาอย่างท้าทาย แม้เขาจะหล่อ

มาก หล่อเหมือนรูปปั้นเจ้าชายแสนสง่าที่โชว์อยู่ในพิพิธภัณฑ์ล้ำค่า

ก็ตาม นัยน์ตาสีประหลาดทำให้เธอใจสั่น แต่ร่างกายของนางบำเรอ

ผู้มีหน้าที่มอบความสุขสมจะสั่นไม่ได้ ห้ามสั่นและแสดงให้เขาเห็นว่า

เธอกำลังกลัวหรือไม่เต็มใจให้เขาเสียอารมณ์เป็นอันขาด

นิ้วเรียวของทาริกาสะกิดปมผ้าห่มเพียงนิด ผ้าไหมเนื้อลื่น

สีขาวบริสุทธิ์เป็นมันวับก็ค่อยๆ เลื่อนลงมาล้อเล่นกับผิวสีบลอนด์อ่อน

กระเดียดไปทางขาวของเธอ หญิงสาวแอบพึงใจผสมกับความกลัว

หน่อยๆ เมื่อเขาตัวเกร็ง จ้องตนตาไม่กะพริบ แววตามีประกายไฟ

ลุกโชติช่วงขึ้นมาพลัน แต่ไม่นานมันก็เลือนหายไปเมื่อเขาค่อยๆ

หลุบเปลือกตาลง แพขนตาที่ยาวเหลือเชื่อและหนาทึบราวกับแพปลา

ของเขาบดบังความรู้สึกทุกอย่างที่เธออยากรู้เสียดับสนิท แล้วหญิงสาว

ก็ต้องใจหายวาบ เมื่อเขาแหงนหน้าขึ้นมามองใหม่ เขามองเธอเหมือน

มองอากาศธาตุ เฉยชาและเหมือนไม่มีทาริกาอยู่เบื้องหน้าอีกเลย

“หยิบผ้าขึ้นมาคลุมตัวของเธอให้เรียบร้อยซะทาริกา ฉันไม่ชอบ

วิธีการยัดเยียดหรือการยินยอมแบบตกกระไดพลอยโจนอย่างนี้ เมื่อเธอ

ไม่ยินยอมพร้อมใจมากับฉันตั้งแต่ต้น ก็ไม่มีประโยชน์อะไรที่เราจะอยู่

ห้องเดียวกัน”

ราฟาเอลโรกล่าวแค่นั้นก็สบตาสตรีสวยไร้ที่ติด้วยสายตา

เหยียดหยาม ริมฝีปากบางเฉียบสีแดงสดอย่างเหลือเชื่อกระตุกขึ้น

อย่างโหดเหี้ยมมุ่งมั่น

“คอยดูสิ ฉันจะเอาเงินคืน และไอ้น้องชายเฮงซวยของเธอก็จะ

ต้องได้รับโทษอย่างสาสม! ”

ราฟาเอลโรกล่าวเท่านั้นก็เดินลงส้นจากไป ทิ้งสตรีแสนสวยให้

อยู่ในห้องเพียงลำพัง มันอาจจะดูเหมือนโง่ไปหน่อยที่ปล่อยหล่อนไว้

แบบนั้น แต่เขาไม่ชอบการล่อลวงไม่ว่ารูปแบบใด นี่ถ้าหมอนั่นตกลง

ซื้อขายหล่อนขึ้นมาจริงๆ ละก็ ป่านนี้เขาคงได้สนุกกับหล่อนไปถึงไหน

ต่อไหนแล้ว ยิ่งตอนที่หล่อนปล่อยผ้าลงมาเมื่อครู่นี้ บอกได้เต็มปาก

เลยว่าหล่อนสวยไร้ที่ติจริงๆ

ถึงราฟาเอลโรจะผ่านสตรีมามากมายหลายเชื้อชาติก็ยังอด

ตะลึงตะไลไปกับผิวพรรณสัดส่วนยวนตาของหล่อนไม่ได้ แต่เขาจำ

ต้องข่มอารมณ์ไว้ เพราะเดิมทีนั้นหล่อนไม่ได้เต็มใจมาแต่แรก อันที่จริงก็

ใช่ว่าเขาจะมีศีลธรรมอะไรนักหนา แต่เพราะเขาไม่ชอบปัญหา ไม่อยาก

เป็นไอ้หน้าโง่เดินตามเกมของใคร โดยเฉพาะจามรที่หน้าละอ่อนกว่า

เขามาก

‘ฮึ! อย่าได้เจออีกครั้งนะ เขาจะอัดมันให้เละเลย’

ราฟาเอลโรไม่รู้หรอกว่าตัวเองนั้นมีโอกาสแค่คิดเท่านั้น

เนื่องจากพอถึงเวลาจริงๆ เขากลับทำอะไรไม่ได้เลย นั่นก็เพราะมัวแต่

เกรงใจและห่วงใยความรู้สึกของใครบางคนอยู่นั่นเอง