รัตติกาตาหวาน

Doraemon |
15/07/2014

ถ้าจะให้บอกถึงสิ่งที่ดึงดูดให้หยิบเรื่องนี้ขึ้นมาอ่านก็คงมีอยู่สองอย่างคือหนึ่งชื่อชื่อเรื่องที่แสนจะน่ารักอ่อนหวาน และสองนามปากกาที่ใครๆต่างก็แนะนำ ฟองคลื่นคืนจันทร์พันดาว ถือว่าเป็นนักเขียนรุ่นใหม่ที่ผู้อ่านได้ยินใครต่อใครพูดถึงหนังสือนิยายของเธอในแง่บวกมาตลอด โดยเฉพาะในเรื่องภาษาที่แสนสละสลวยที่ใครต่างก็ชื่นชมนักหนา วันนี้ได้ถือฤกษ์งามยามดี หยิบเอานิยายของเธอมาอ่านเสียหน่อย รัตติกาตาหวานนับว่าเป็นนิยายรัก โรแมนติก แสนหวาน หวานมาก เรื่องราวความรักของดาราสาวที่มีภาพลักษณ์เปรี้ยวจี๊ดอย่างรัตติกา กับเมฆินทร์ เจ้าของใหญ่ที่หล่อเหลากำยำ หากจะเรียกว่านิยายนี้มีองค์ประกอบครบสมบูรณ์ก็คงใช่ องค์ประกอบของนิยายรักเพ้อฝัน ซึ่งจะให้พูดตรงๆก็ต้องถือว่าไมได้แปลกใหม่อะไรนักในบ้านเรา ยิ่งพลอตเรื่องที่นางเอกวางแผนแต่งงานกับเพื่อนที่แอบชอบผู้ชายด้วยกัน เพื่อหนีข่าวคราว และตัวเพื่อนเองก็จะได้กลบเรื่องที่ตัวเองชอบผู้ชาย เป็นพลอตที่เกิดขึ้นมาเนิ่นนาน เพราะฉะนั้นหากใครจะหวังเห็นเรื่องราวแปลกใหม่ตื่นเต้นเร้าใจในนิยายเรื่องนี้ก็ต้องบอกว่าคงต้องผิดหวัง แต่หากใครนั้นอยากอ่านนิยายรักแสนหวานที่ชวนเพ้อฝันเพื่อคลายเครียด ผ่อนคลายอารมณ์ ต้องถือว่ารัตติกาตาหวานนั้นตอบสนองคุณได้แน่นอน ยิ่งเมื่อเรื่องราวนั้นดำเนินไปในบรรยากาศของไร่กุหลาบเป็นหลัก ซึ่งผู้เขียนบรรยายเกี่ยวกับบรรยากาศของไร่บนภูเขาได้อย่างค่อนข้างดีและเห็นภาพ จึงทำให้เราสัมผัสและรู้สึกกับบรรยากาศในเรื่องได้อย่างไม่ยากนัก ส่วนในประเด็นของเรื่องเพศที่สามนั้นก็ไม่ได้มีอะไรให้ชวนขบคิด ด้วยประเด็นปิดบังซ่อนเร้นหาผู้หญิงมาแต่งงานด้วยเพื่อหลอกครอบครัวนั้น มีมานานแล้วและเป็นประเด็นเดิมซึ่งผู้เขียนเองก็ไม่ได้เสนอมุมมองใหม่อะไรทำให้ตัวละครอย่างนายลมไม่ได้มีมิติอะไรนัก และเราก็ไมได้รู้สึกอยากจะลุ้นหรือเอาใจช่วยแต่อย่างไร ในเรื่องของภาษาซึ่งผู้เขียนนั้นได้รับคำชมค่อนข้างมาก ผู้อ่านเองถือว่าทำได้ค่อนข้างดี สละสลวย สามารถบรรยายให้เราซึมซับกับบรรยากาศแสนเย็นและไอหมอกของไร่กุหลาบได้เป็นอย่างดี แต่ถึงกระนั้นก็มีบางครั้งที่ผู้อ่านรู้สึกว่าภาษานั้นค่อนข้างยืดย้วยอ่านแล้วเวียนหัวก็มี คำซ้ำค่อนข้างเยอะและบางครั้งบรรยายวนไปวนมาทั้งที่ความหมายเดียวกัน สรุปโดยรวมนั้นนิยายเรื่องนี้ถือว่าอ่านได้ แต่จะอ่านดีสำหรับคนชอบความโรแมนติกแสนหวานและไม่คาดหวังอะไรมากไปกว่าการนั่งอ่านนิยายเรื่องนึงที่ไม่ต้องมีอะไรให้ปวดหัวหรือลุ้นตามมากนัก ไม่ต้องเอาใจช่วยตัวละคร เพียงแค่เดินไปกับเนื้อหาอย่างเพลิดเพลิน ไม่มีพิษภัยอะไรให้เดือดเนื้อร้อนใจ ก็ถือว่าเล่มนี้สร้างความสุขได้โอเคในระดับหนึ่งค่ะ