คนเถื่อน (L'Ingénu)

ความรักระหว่างคนเถื่อนกับโฉมงามแซ็งต์-อีฟส์มีอุปสรรค ด้วยในสมัยนั้นคริสต์ศาสนานิกายคาทอลิกห้ามมิให้พ่อทูนหัวหรือแม่ทูนหัวแต่งงานกับลูกทูนหัวของตน (ยกเว้นเมื่อมีลิขิตอนุญาตจากพระสันตะปาปา) ในการหาทางขจัดอุปสรรคนี้ คนเถื่อนจะกลายเป็นคนอารยะอย่างไร โฉมงามแซ็งต์-อีฟส์ผู้บูชารักจะต้องเผชิญกับสิ่งใด ผู้อ่านจะวางหนังสือลงได้ก็ต่อเมื่อรู้คำตอบในบทสุดท้าย

“คนเถื่อน” เป็นอีกผลงานชั้นเยี่ยมของวอลแตร์ เขาประพันธ์เรื่องนี้เมื่อปี ค.ศ.1767 ขณะอายุ 73 ปี ความคิดของเขายิ่งเฉียบแหลม สำนวนภาษาเฉียบคม อารมณ์ขันเต็มเปี่ยม