หลายชีวิต

รีวิวจากบรรณาธิการ batorastore.com

หลายชีวิต

ผู้เขียน – มรว. คึกฤทธิ์ ปราโมช

“จากผู้คนที่มีอดีตและที่มาแตกต่างกัน กลับต้องมาจบชีวิตในเรือลำเดียวกัน วันเดียวกัน และปีเดียวกัน”

ในบรรดาแฟนๆของ มรว.คึกฤทธิ์ ปราโมชแล้ว เรื่อง สี่แผ่นดิน ไผ่แดง โครงกระดูกใต้เตียง อาจจะเป็นเรื่องที่ใครๆหลายคนถูกใจ (โดยเฉพาะเรื่องสี่แผ่นดินเคยออกเป็นข้อสอบ Entrance ปี2547 วิชาภาษาไทยด้วยนะคะ ไม่เชื่อลองไปหาดูกัน เป็นข้อสอบปวดตับของแอดมินมาจนปัจจุบันนี้) แต่สำหรับแอดมิน เรื่องที่ถูกใจที่สุดกลับเป็นเรื่องสั้นเรื่องนี้ “หลายชีวิต” ค่ะ ลองไปค้นข้อมูลดูก็พบว่า ที่จริงเรื่องนี้ต้องเป็นเรื่องสั้นที่รวมนักเขียนหลายๆท่านค่ะ โดยจำลองมาจากเหตุการณ์จริงที่มีผู้เสียชีวิตด้วยอุบัติเหตุทางรถยนตร์หลายคนด้วยกัน แต่ปรากฏว่าพอ ท่านคึกฤทธิ์เขียนเรื่อง “ไอ้ลอย” จบก็ไม่มีใครกล้าเขียนต่อท่านด้วยเหตุว่าท่านเขียนเรื่องไอ้ลอยได้ร้ายกาจมาก สุดท้ายท่านก็เลยต้องเหมารวมเขียนเรื่องนี้จนจบคนเดียวค่ะ เป็นเรื่องราวของคน 11 คน คือ นายลอย, หลวงพ่อเสม, นางพรรณี, ท่านชายเล็ก, ผล พระเอก, ละม่อม, โนรี, ลินจง, จั่น, ทองโปรย และ หมอแสง ที่โดยสารเรือเมล์เข้าบางกอกมา  แต่ได้เกิดมีฝนตกหนักพายุพัดอย่างแรง แล้วก็มีกำลังแรงของพายุก็มาปะทะเข้ากลางลำ ทันใด นั้นเรือเมล์โดยสารลำนั้นก็โคลงกลับมาอีกทางหนึ่งด้วยกำลังถ่วงสุดเหวี่ยง จนเรือเมล์โดยสารลำนั้นก็คว่ำลงทันที และก็ได้เล่าความถึงว่าชีวิตก่อนที่ 11 คนนี้จะจบชีวิตลง เรื่องของทั้ง 11 คนนี้ก่อนที่จะมาขึ้นเรือเมล์โดยสารลำนี้เป็นยังไงบ้าง ความเป็นอยู่แต่ละคนเป็นอย่างไร

เรื่องนี้อ่านจบแล้วก็รู้สึกสลดหดหู่ดีค่ะ บางคนก็สมควรตาย อย่าง นายลอย ที่ฆ่าผู้มีพระคุณ ทำเรื่องชั่วร้ายเลวทรามมากมายจนสุดท้ายก็กลายเป็นโจร บางคนจบชีวิตก่อนที่ความหวังของตัวเองจะเป็นจริง อย่างนายผล อดีตพระเอกลิเกที่เข้าบางกอกด้วยความหวังจะกลับมาดังอีกครั้งเมื่อได้ข่าวว่าจะมีลิเกวิทยุ บางคนจากไปโดยพ้นทุกข์พ้นโศกและความทุกข์ทรมาน อย่างพระเสม และหมอแสง แต่ในบรรดา 11 เรื่องนั้น กลับชอบเรื่องของละม่อมมากที่สุดนะคะ ละม่อมนั้นถูกแม่กดขี่มาทั้งชีวิต แม้กระทั่งจะมีคนที่ชอบเธอก็ถูกแม่กีดกันอีก ความทุกข์ทรมานที่แม่ของตัวเองทำต่อเธอนั้นมีมากเกินจะทานทนไหว เมื่อวันหนึ่งความอดทนของเธอสิ้นสุดลงและลงมือฆ่าแม่ของตัวเองแล้วหลบหนีมา จากเรื่องนี้คนหลายคนอาจมองว่าละม่อมเป็นคนเลวที่ฆ่าแม่ แต่เมื่ออ่านเรื่องทั้งหมดแล้วก็อดเห็นใจไม่ได้ เพราะว่าแม่ของละม่อมก็เห็นแก่ตัวเกินไปจริงๆ จนเกิดเป็นคำถามที่ถามตัวเองว่า ถ้าเราเป็นอย่างละม่อม จะทำแบบนั้นหรือไม่

ส่วนอีก 10 เรื่องที่เหลือ ต้องรบกวนให้คนอ่านลองซื้อมาอ่านแล้วค่ะ แล้วจะเห็นว่า สิ่งที่ได้ชื่อว่า นิยาย แม้จะผ่านเวลาไปหลายสิบปีก็ตาม แต่เนื้อหาด้านก็ยังไม่เก่าลงไปเลยด้วยซ้ำ