เจ้าจอมหม่อมราชวงศ์สดับ พระสนมเอก ๕ แผ่นดิน

ฐาปนัส |
02/07/2014

กำไลมาศชาตินพคุณแท้ ไม่ปรวนแปรเป็นอื่นยอมยืนสี เหมือนใจจงตรงคำร่ำพาที จะร้ายดีขอให้เห็นเป็นเสี่ยงทาย ตาปูทองสองดอกตอกสลัก ตรึงความรักรัดไว้อย่าให้หาย แม้รักร่วมสวมใส่ไว้ติดกาย เมื่อใดวายสวาทดิ์วอดจึงถอดเอย ครั้งแรกที่ผมเห็นกลอนนี้ มาจากบทความในเพจ "คลังประวัติศาสตร์ไทยครับ" เมื่อเห็นกลอนสองบาทสุดท้ายนี้ นาทีแรกที่ผมคิดคือ เห้ย นี่มันกลอนในหนังสือ "อย่าลืมฉัน" นี่นา ทำไมมันถึงมาขึ้นเป็นบทความในนี้ได้ ผมจึงเข้าไปอ่านต่อครับ กลอนบทนี้เป็นกลอนที่พระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัวได้จารึกไว้ในกำไลมาศ ที่พระราชทานให้กับ หม่อมราชวงศ์สดับ ลดาวัลย์ หรือ เจ้าจอมหม่อมราชวงศ์สดับ พระสนมเอกในรัชกาลที่ 5 เมื่ออ่านบทความจบแล้ว ผมก็อดคิดไม่ได้ว่า ยังมีประวัติศาสตร์ที่เราไม่รู้อีกเยอะ วันนั้นจึงได้ตัดสินใจไปเดินที่ร้านขายหนังสือแห่งหนึ่งครับ แล้วไม่รู้ยังไง ผมก็ได้มาเจอหนังสือเล่มนี้แบบบังเอิญครับ ถ้าเป็นคนไม่สนใจประวัติศาสตร์ ผมคงไม่รู้เลยว่า ในหลวงรัชกาลที่ 5 จะมีพระสนมเอกที่จงรักภักดีต่อท่านมากที่สุดถึงเพียงนี้ ผมเคยอ่านเจอมาว่า ในหลวงรัชกาลที่ 5 มีพระภรรยาเจ้าพระสนมเยอะมาก แต่ไม่มีท่านไหนที่ผมอ่านแล้วจะประทับใจเท่ากับเจ้าจอมหม่อมราชวงศ์สดับครับ โดยหนังสือจะเล่าถึงความเป็นมาของม.ร.ว.สดับ ลดาวัลย์ตั้งแต่วัยเยาว์ ไปจนถึงการถวายตัวรับใช้สนองพระยุคลบาทในหลวงรัชกาลที่ 5 ในช่วงแรกครับ (ผมไม่ค่อยแม่นคำราชาศัพท์ ผิดพลาดอย่างไรต้องขออภัยด้วยครับ) ต่อมาเป็นเรื่องราวชีวิตของท่านในวังหลวง ด้วยความที่ท่านอายุยังน้อย (น่าจะ 17 ปีนะครับ) แต่ได้ขึ้นเป็นถึงเจ้าจอม ทำให้มีผู้ที่อิจฉาริษยาท่านเป็นจำนวนมาก บ้างก็กล่าวหาท่าน ทำให้ท่านคิดฆ่าตัวตายด้วยการกินน้ำยาล้างรูป แต่หมอช่วยไว้ได้ทัน เมื่อในหลวงรัชกาลที่ 5 สวรรคต ท่านมีอายุเพียง 20 ปีเท่านั้น ทำให้ใครต่อใครต่างพากันมองท่านไปในทางไม่ดี บ้างก็ว่าท่านอาจจะมีชายอื่นบ้าง ด้วยอายุยังน้อยและได้ของพระราชทานไปเยอะ ท่านจึงได้ตั้งสัตย์ปฏิญาณอย่างแน่วแน่ว่า จะไม่รักผู้ชายอื่นตลอดชีวิต และท่านก็ได้ถวายของพระราชทานคืนทุกอย่าง ยกเว้นเพียงอย่างเดียวคือ "กำไลมาศ" เท่านั้นครับ และหลังจากนั้นท่านจึงได้ไปบวชเพื่อถวายเป็นพระราชกุศลแด่ในหลวงรัชกาลที่ 5 จนกระทั่งเข้าสู่บั้นปลายชีวิต ท่านจึงได้กลับคืนมาอยู่ในพระบรมมหาราชวังอีกครั้ง ด้วยพระกรุณาธิคุณของพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว ตราบจนสิ้นชีวิต ผมอยากให้ทุกท่านลองอ่านหนังสือเล่มนี้กันครับ ทั้งสนุก และซาบซึ้งใจในความจงรักภักดีของเจ้าจอมหม่อมราชวงศ์สดับที่มีต่อในหลวงรัชกาลที่ 5 มาก ๆ ครับ ผมอาจจะสปอยล์หนังสือเล่มนี้มากไปบ้างนิดนึง แต่รับรองครับว่า ถึงคุณจะอ่านการรีวิวกึ่งสปอยล์ของผมไปแล้ว แต่เมื่อไปอ่านหนังสือ คุณจะไม่เสียอรรถรสในการอ่านแน่นอนครับ